Overzicht

M&M

543 Artikelen
142 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Elke tweede zondag van de maand is Kunst op Zondag voor M&M: Maria Willems en Michiel van Hunenstijn. Maria heeft een fotoblog met fotoseries van alledaagse onderwerpen. Michiel is dichter voor-halve-dagen. Ze gaan regelmatig samen op pad om kunst te bekijken. Voor Kunst op Zondag koppelen ze een fotografische en een poëtische registratie aan elkaar.
https://www.youtube.com/watch?v=3bfVxLFHlMM&list=RDMM3bfVxLFHlMM&start_radio=1

Closing Time | Brimful Of Asha On The 45 (Norman Cook Remix)

, door

Hè, wat een aanstekelijk dansplezier:thuis, in de sportschool, op de trappen in de stad, op het plein in de stad, allemaal samen met Jackie Chan in een traditioneel India’s decor, met lampjes in je sneakers, naast een piano, onder een overkapping op een station of ergens op een laadperron, in een kunstgalerie, geïmproviseerd of juist gechoreografeerd, wat onwennig of professioneel – alles komt even energiek en met plezier voorbij. De Brits-Indiase band Cornershop had een hit met dit nummer, maar in de remix van Fat Boy Slim (Norman Cook voor zijn moeder), werd de song echt populair.

Closing Time | A Long December

, door

The smell of hospitals in winter. Beetje sinistere tekst. Waar komt dat ziekenhuis ineens vandaan? Wat is er gebeurd? Zijn vriendin weg? De liefde voorbij? En dat hij blijft zitten met al die overdrachtelijke oesters waar misschien ergens een parel in verborgen zit? Maar dan moet hij eerst die lange, donkere december door zien te komen. Met al die herinneringen. Misschien wordt het komende jaar beter dan dit. Ja, hopen mag altijd, makker, jezelf moed inspreken, maar ik denk niet dat ze terug komt. Ach, laat die tekst maar zitten. Wie interesseert dat nou. Het geluid van de song is mooi. En wat wordt die weemoed fijn uit de harmonica getrokken. En wie weet wordt volgend jaar wel beter.

Closing Time | Life

, door

Even een persoonlijke herinnering om mee te beginnen. Een jaar of tien geleden had ik een nachtdienst die niet zo lekker liep. En dan ga je na de overdracht toch vervelend naar je lockertje toe om je jas te pakken en naar de uitgang te lopen. Maar…

toen ik door die gang liep, beetje bedrukt, beetje de hele bliksemse boel binnensmonds lopen te vervloeken, op weg naar het grauwe ochtendlicht, kwam ik langs een keuken waar een transistorradio was aangezet door een ontbijtmedewerker. En daar schalde Des’ree uit, met Life. En om nou te zeggen dat ik me gelijk had verzoend met de hele situatie, nou nee, maar de Lebensjahung die uit die song sprak, toen tenminste, dat optimisme, was onweerstaanbaar. Ik rechtte mijn rug, mijn mondhoeken gingen omhoog en mijn pas werd stevig. En leek het nou al lichter buiten? En als ik niet zo’n houten klaas was, had ik gebouw met een danspasje verlaten.

Closing Time | What Goes On

, door

The Feelies maken al meer dan dan veertig jaar muziek. Steeds dezelfde muziek eigenlijk. Er zit geen ontwikkeling in.

Of je nou naar Crazy Rythms, The Good Earth, Here Before,  Only Life, luistert, of naar In Between – het is overal even strak, nerveus haastig en hypnotiserend. The Feelies van 1980 zijn ook  The Feelies van nu. Die gitaarpartijen veranderen niet. Die drums blijven stuwen. En wat ben ik daar blij om. Wie moet er anders die Velvet Underground song coveren? Wie kan dat beter dan zij?

Closing Time | Jolene

, door

Een goeie cover? Nou, dit is een goeie cover.Hier wordt een zwart drama van ongekende proporties vertolkt. Hier wordt gesmeekt, gepleit, onderhandeld, bitter verzucht, gejankt, gehuild, rauw gerouwd tot het bot, hier is een hart verscheurd, hier breekt een stem, hier speelt een bekraste, smartelijke, gepijnigde ziel gitaar. En kloppen de drums van Meg White natuurlijk.

https://www.youtube.com/watch?v=HfBWX0Zq55s

Closing Time | Valerie Leon

, door

Romantische muziek, echt romantische muziek, met bijbehorend levensgevoel,  bestaat die nog, wordt die nog gemaakt? Of zijn ze daarmee gestopt in de jaren vijftig?

Dat de mannen nog de flamenco dansten in strak gesneden kostuum met cape en hoed en laarzen. Dat de vrouw nog vrouw kon zijn en wulps kon kroelen in korte rokjes met ruches. En dat ze in Pin-up kostuum, met jarretels, haar acrobatische kunsten kon etaleren op een podium? Met zoete muziek die je warm maakt en waarbij je weg kunt zwijmelen? Daniel Romano is zo’n romanticus. Maar hij is wel een muzikant die per nieuwe plaat een nieuwe richting uitgaat. Dus misschien is de romantiek bij hem ook wel voorbij inmiddels. Maar wat waren die blazers dan weer mooi in dit nummer.

https://www.youtube.com/watch?v=DyQ7YVXrCk4

Closing Time | Let It Loose

, door

Omdat The Rolling Stones honderd jaar bestaan, hebben ze een expositie in het Groninger Museum. Aan publiciteit geen gebrek, zelfs de nette NRC had er vier pagina’s voor ingeruimd.

En ook hier op Sargasso was er aandacht voor deze niet alledaagse tentoonstelling. Ook al vond een enkel brutaaltje in de comments dat het geen kunst mocht heten. Omdat ikzelf niet helemaal into the Stones ben, ging ik voor deze Closing Time te rade bij vriend A. te G. die wel elke keer als de Stones Nederland aandeden een kaartje kocht. ‘Let it Loose’, zei hij, ‘van Exile On Main Street. Dat mogen ze op mijn begrafenis draaien.’

Closing Time | Laugh And Walk Away

, door

Two Hit Wonders? Ja, die bestaan ook.

De New Yorkse band The Shirts is een Two Hit Wonder: Tell Me Your Plans (al kauwgom kauwend in TopPop) en Laugh And Walk Away waren hun hitsingles in Nederland. Maar het waren wel allebei gelijk klassiekers. Laugh And Walk Away heeft die beloftevolle, aankondigende drums in het begin. En dan die hamerende piano, dat snelle ritme, die energie. En dan moet Annie Golden nog beginnen te zingen. The Shirts hebben, toen ze die hits hadden, nog getourd door Nederland, kleine zaaltjes. Ze speelden toen onder andere in de concertzaal De Esch in Almelo.

Closing Time | Run

, door

Gnarls Barkley. Een geweldige naam. Je moet er maar opkomen. Gnarls wat, Gnarls wie?

Gnarls Barkley bestaat uit de producer Danger Mouse en de zanger CeeLo Green. En wat een ideale combinatie is dat. Wat een geweldige, swingende en gloedvolle soulvolle muziek hebben zij gemaakt. En rete-commercieel ook nog een keer. Luister bijvoorbeeld ‘ns naar Going On. Of als je denkt, ja ja vertel mij wat, die producers kunnen alles glad krijgen in hun studio, luister dan hier naar de versie van Going On waar er niks in de mouwen verborgen zit: de twee mannen en hun muziek. En omdat ik prikkelende muziek altijd wel kan waarderen, CeeLo Green had in 2010 een grote hit met F**k You. Heerlijk nummer. Prettig weekend verder.

Closing Time | Cheating

, door

Soms wil je  gewoon even een opwindend, swingend, up tempo nummer horen. Niet dat gepiel en gepingel van zo’n singer-songwriter, niet zo’n gedragen ballad, of zo’n zangeresje dat zo mooi krullen draait met haar stem, of zo’n delicate pianopartij met fluwelen touché, maar je wilt gewoon even knallen met het volume. Je wilt iets dat spettert. Even het geluid hard, als je op de fiets gaat met je oortjes in, als je in de auto zit, als je de badkamer schoonmaakt, als je achter het fornuis staat, als je in de huiskamer wat soepele moves neerzet. Voor dat soort momenten is de cd Tribute van John Newman erg geschikt. Je ziet een wat pafferig, bleekneuzig jongetje, John Newman dus – en daar komt me dan toch een soul uit.

Closing Time | Evidently Chicken Town

, door

Bart Chabot besluit zijn twee en een halve pagina tellende gedicht ‘De Dag Dat De Derde Wereldoorlog Ook Aan Ons Land Niet Onopgemerkt Voorbij Ging’, uit de bundel Popcorn,  met de strofe:

de wereld brandt
het spel is uit –
het wordt tijd
voor een gedigt.

En daar ben ik het voor deze Closing Time helemaal mee eens. Tijd voor een gedicht. Een gedicht gelezen door John Cooper Clarke. Hij leest hier een klassieker van hem, al een jaartje of veertig oud inmiddels. Evidently Chicken Town. Maar er zijn twee versies. Het originele, met al die ‘fucks’ er in. En de aangepaste, zoals bij The Sopranos waarin elke fuck netjes vervangen is door bloody.  Toen John Cooper Clarke op 25 oktober 2019 optrad in dB’s in Utrecht, M&M waren erbij, deed hij de fuckversie.

Vorige Volgende