Het linkse actieverleden van Rita Verdonk (via Bert Brussen)
, door
Quote du Jour: Joop den Uyl-termen
, door
“Het stuk met de beginselen uit 1980 is verouderd, er staan van die Joop den Uyl-termen in als sociale markteconomie, en het belang van concurrentie ontbreekt zelfs helemaal. Dus dat moest echt moderner worden.”
In een interview met NRC Handelsblad onthult Mark Rutte de werkelijke reden waarom hij deze zomer het Beginselprogramma van zijn partij herschreef. Teveel linkse termen! Termen als: “sociale rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid” (bah!), “gelijkwaardige medeburgers” (gatver!) en “menswaardige en zinvolle arbeid” (flikker toch op!). Welke vieze termen Rutte nog meer vond? Zoek ze hier in het Liberaal Manifest, een kleine ‘opfrisbeurt’ uit 2005 van de met socialistische retoriek besmette beginselverklaring van de VVD.
Quote du Jour: Kollektief neergemaaid…
, door
,,Ze hebben je nog net geen geladen pistool gestuurd, dat je jezelf voor je kop kan schieten. Maar daar lijkt het wel erg veel op, ja.”
Aldus Willem Breuker, ’s Neerlands boegbeeld van gesubsidieerde jazz en componist van een aantal, onder de meeste Nederlanders geheel onbekende, orkestwerken als Denk toch aan moeder, Aanpakken en wegwezen en Onleesbaar III. Willem kan het niet geloven: na 35 jaar draait het Fonds voor de Podiumkunsten de subsidiekraan voor hem dicht. Nooit meer kollektief freeweelen. Nooit meer voor de gein valse noten. Nooit meer Circus Breuker. Einde voorstelling. Het is genoeg geweest!
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Zomerquote: Het enige goede aan China…
, door
“Het enige goede aan China is dat er geen negers wonen.” (Uit: Een barbaar in China – Adriaan van Dis)
De gids van schrijver Adriaan van Dis, ene Heinz Silbermann (een in Duitsland geboren man met een Zuidafrikaans accent en Brits paspoort), legt tijdens de tocht van de Khunjerab naar Karimabad uit wat hij van China vindt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Zomerquote – Miss Hippy
, door
“Hah doo lack Miss Hippy?” (Uit Bill Brysons ‘Het verloren continent’)
In het Boze Oude Zuiden van Amerika, Mississippi, komt op een stoffige kruising de auto van de plaatselijke sheriff tot stilstand naast de auto van (reis)schrijver Bill Bryson, waarna de sheriff (een zwetende, dikke, tabak pruimende man die duidelijk afstamt van de apen) een quasi vriendelijk gesprek begint door de openstaande raampjes in een onverstaanbaar zuidelijk dialect.
