“So while President Obama is receiving his Peace Prize for whatever it is he might do someday on climate change, perhaps someone should ask if the emissions from the Afghan surge will swamp the meager reductions that the US has on the table in Copenhagen. But that’s not really a politically convenient question, now is it?”(Stephen Kretzmann, directeur van Oil Change International)
De Duitse krant Die Welt noemde Barack Obama onlangs een klimaatpresident zonder volk. Obama wil van alles doen om de klimaatverandering tegen te gaan, in de ranglijst van twintig ‘grootste problemen’ zetten Amerikanen het klimaat echter op de twintigste en laatste plaats.
Op internet bestaat geen privacy. Privacyvoorvechters, privacytoezichthouders en alle andere advocaten van de privacy zullen zich daarbij moeten neerleggen, hoe anders ze er ook over denken.
Eric Schmidt, de hoogste baas van Google, heeft in een interview toegegeven dat Google de privacy van zijn gebruikers schendt en privédata – indien nodig – doorspeelt aan de overheid. Wie voor privacy is, heeft volgens Schmidt iets te verbergen of doet iets wat hij of zij niet behoort te doen. Grote vraag die echter niet wordt beantwoord: meent Schmidt ook echt wat hij zegt?
Of is het meer een prikkelende, Jan Mulder-achtige uitspraak, bedoeld om de discussie op gang te brengen over enerzijds Googles privacybeleid en anderzijds eigen verantwoordelijkheden van het publiek dat uitsluitend zoekt met Google?
Indien hij zijn uitspraak echt meent, is het zeer de vraag welk nut de vele adviezen nog dienen die internetgebruikers krijgen om hun privacy op internet te beschermen en wat de zin is van het bestaan van Europese toezichthouders en werkgroepen die zich bezighouden met de verwerking en bescherming van persoonsgegevens. Is het dan allemaal voor niets?
