El El

“Het is een misvatting dat grote kapitalistische bedrijven een product opleggen aan machteloze consumenten. Er is sprake van een constante wisselwerking. Consumenten incorporeren producten die wereldwijd verkocht worden in hun dagelijks leven. Er is geen één op één relatie tussen reclame, film of straatbeeld. Iedereen gebruikt en geeft betekenis aan het product voor zijn eigen doeleinden. Ook dat is globalisering.” (Antropoloog Tryfon Bampilis, Griek en whiskyliefhebber)

Een leuk idee natuurlijk voor producenten, die globalisering van producten. Maar hoe zouden andere Grieken, en vooral kleine vaak arme Griekse boeren – hierover denken? Die haten de superieure producten uit Nederland in de Griekse schappen. Hun eigen inferieure lapjes rund- en lamsvlees, hun inferieure kaas, yoghurt en eieren raken ze in eigen land aan de straatstenen niet kwijt, want tegen superieure producten uit Nederland staan ze vrij machteloos.

Volgens economoom Alfred Kleinknecht is Griekenland het slachtoffer van een agressief exportbeleid van Nederland en Duitsland. De problemen in Griekenland zijn onze eigen schuld, aldus Kleinknecht. Nederland is medeverantwoordelijk voor het Griekse handelstekort. Sinds de invoering van de euro kan Griekenland ook niet meer concurreren met goede en goedkope producten uit het rijke Noorden. De oplossing is volgens Kleinknecht echter simpel. Stel twee eurozones in: een noordelijke en een zuidelijke. Wijzelf stellen voor om dan ook meteen maar een derde eurozone in te stellen: voor de (voormalige) oostbloklanden. Probleem opgelost!