Joost

Minister Cramer is het blijkbaar zat dat ‘milieuclubs’ de staat aanklagen, want ze gaat de regels voor hun subsidieverstrekking aanpassen. Vanaf nu zullen de milieu-organisaties geen vaste bedragen per jaar meer krijgen, maar per project worden gesubsidieerd.

De organisaties betwisten dat ze van overheidsgeld rechtszaken aanspannen, maar dat is natuurlijk moeilijk vol te houden. Door de overheidssubsidie komt er immers donateursgeld vrij dat dan vervolgens doodleuk gebruikt kan worden om diezelfde overheid aan te klagen. Het enige waar de organisaties voor moeten zorgen is dat het bedrag waarmee ze procederen niet groter wordt dan het bedrag dat ze aan particuliere donaties binnenhalen. De overheid bepaalt door deze subsidies dus indirect het budget voor procedures tegen zichzelf.

Het is vreemd dat je als milieuorganisatie bereid bent om de hand die je voedt te bijten, maar het lijkt erop dat het in Nederland de afgelopen decennia prima kon zonder dat het gevolgen had voor je budget het jaar erop. Het is dan ook logisch dat het is ontstaan. En dat wringt nogal in de Tweede Kamer. Zoals VVD-kamerlid Neppérus het omschreef: “Ik wens niet dat ons belastinggeld wordt besteed aan organisaties die democratisch genomen besluiten alsmaar blijven bestrijden.”

En daar heeft zij natuurlijk wel een punt. Maar aan de andere kant zegt Cramer ook dat de milieuorganisaties ‘het volste recht’ hebben om naar de rechter te stappen. Alleen of het doel – minder rechtszaken en procedures – van de nieuwe opzet gaat werken is de vraag. Immers, de uitgangssituatie is bijna dezelfde. Of de organisaties nou op projectbasis of op jaarbasis worden gefinancierd, ze hebben nog steeds een vast bedrag beschikbaar aan particuliere donaties, dat zij kunnen inzetten om te procederen tegen de overheid. Er is alleen de mogelijkheid beter te controleren of de gegeven subsidie niet wordt gebruikt om te procederen. Als de organisaties de waarheid spreken en zij alleen geld van particuliere donateurs gebruiken voor de procedures verandert er dus bijna niets en blijft de overheid de procedures indirect sponsoren.