Christian Jongeneel

1.816 Artikelen
361 Waanlinks
2.092 Reacties
Achtergrond: Christian Jongeneel
Christian Jongeneel is auteur van twee romans en zakelijk leider van twee literaire instellingen in Rotterdam. Op de achtergrond is hij politiek actief voor GroenLinks.
Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Plan Simsalabim

In Berlijn – toch niet een stad die je direct met administratieve chaos associeert – loopt de registratie van asielzoekers in de soep, domweg omdat het er zoveel zijn. Ook elders in Duitsland, ja zelfs in Nederland, lukt het niet de bureaucratische procedures snel op te starten. Dus heb ik er wat moeite mee een plan serieus te nemen dat behelst dat we alle vluchtelingen op een paar onherbergzame plekken in Turkije door de molen gaan halen.

Het Plan Samsom lijkt als twee druppels water op het Plan Wilders. Grenzen dicht en ergens ver weg bepalen hoeveel mensen we binnenlaten (0 of 200.000). Beide plannen hebben meer raakvlakken met een goocheltruc dan met de realiteit. Of we het nou leuk vinden of niet, zolang het kut blijft in Syrië zullen de vluchtelingen komen. We kunnen beter een haalbaar opvangplan verzinnen dan sprookjes najagen.

Closing Time | Janko Nilovic

Janko Nilovic is een Montenegrijn die al sinds 1960 in Frankrijk woont. Zijn hoogtijdagen beleefde hij in de eerste helft van de jaren zeventig, toen hij een soort funky jazz produceerde die je moeiteloos onder een vroege pornofilm zou kunnen monteren. Een jaar of vijf geleden werd hij herontdekt door hiphopartiesten, die samples in hun nummers begonnen te verwerken.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Optiefen

Het zal misschien aan mij liggen, maar in een wereld waarin het volstrekt gebruikelijk is te roepen dat volksvertegenwoordigers en bestuurders zakkenvullers zijn die bij de geringste verdenking moeten optiefen, vind ik het niet gek dat de loyaliteit ook van de andere kant aan erosie onderhevig is. Het jaar is krap een maand onderweg en er hebben alweer twee parlementariërs de biezen gepakt, omdat ze elders leuker werk kunnen krijgen.

Kiezersbedrog wordt er dan nog wel eens geroepen. Of nog een keer ‘zakkenvullers’, vanwege het wachtgeld. Ik denk steeds vaker: Nederland krijgt gewoon de politici die het verdient. Voor de waardering en de status hoef je het niet meer te doen. Dus houd je vooral idealisten en opportunisten over. Dominees en kooplieden, zeg maar.

Closing Time | Sam Maher

Sam Maher reist de wereld rond met zijn handpan. Hij gaat ergens zitten met het instrument en de donaties stromen binnen. De muziek wordt na een poosje wat eentonig, maar je blijft gefascineerd kijken hoe Sam een heel synthesizerorkest uit een gedeukte metalen plaat haalt.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | ZZP

Persoonlijk denk ik dat het mis gegaan is toen de term zelfstandige zonder personeel bedacht werd. De zzp’er is iemand waaraan iets ontbreekt. Hij heeft allicht een of ander specialisme, maar je herkent hem vooral aan het feit dat hij niemand in dienst heeft. Als de term ‘prijzige specialist’ gemunt was, waren werkgevers misschien niet eens op de gedachte gekomen dat ze hun personeel in deze constructie konden dumpen.

De regelgeving kraakt eronder. Een minimumloon kunnen we vastleggen en handhaven, maar een minimumuurtarief niet. Van de weeromstuit wordt bedacht zzp’ers uit te roken door hun belastingvoordeel (loonslaven krijgen overigens ook zo’n voordeel via hun pensioenregeling) af te schaffen. Alsof daardoor de roep om flexibele arbeid zou verstommen. De paniek om het zzp-schap, het is vooral een tergend gebrek aan creativiteit.

Quote du Jour | In de val

“The European crisis will be a humanitarian crisis in Greece with thousands of trapped refugees and migrants.”

De Griekse minister Yiannis Mouzalas ziet de bui al hangen: Europa gaat de vluchtelingencrisis oplossen door zijn land uit de Schengen-zone te gooien (maar wel netjes je schulden afbetalen, hè).

Quote du Jour | Hoe laat?

“Tijdens mijn eerste gehoor vroeg de vrouw mij: op welke dag ben jij de grens van Irak overgestoken? Ik zei: ik weet het niet, ik had geen agenda bij me. Zei ze (hij zet een hoog, parmantig stemmetje op): Ik moet het weten, want ik moet dat invullen op mijn formulier. U krijgt twintig minuten.”

“Na twintig minuten komt ze terug: En nu weet u het. Ik zei: Goed, mevrouw. Het was vier augustus. Om ervan af te zijn, snap je? In het tweede verhoor keek de beambte naar het verslag van het eerste verhoor en vroeg: ‘U zei eerst dat u niet wist welke dag u de grens overstak. Maar na twintig minuten wist u het precies! Hoe komt dat?’ En zo werd ik niet geloofd door het systeem.”

Vorige Volgende