Johanna

126 Artikelen
147 Waanlinks
1.805 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 30-10-2022

Waarover debatteert de Kamer donderdag eigenlijk?

Komende donderdag vindt in de Tweede Kamer een spoeddebat plaats over de vermeende toepassing van islamitisch recht door Nederlandse rechtbanken. De aanleiding? Een Telegraafartikel over een tot op heden geheim gebleven onderzoek van de PVV.

Het is alweer even geleden dat De Telegraaf, door sommigen inmiddels gezien als het officiële persorgaan van de PVV, een artikel publiceerde met de omineuze titel Sharia al in Nederland. Volgens dat artikel luidde de PVV de noodklok nu uit eigen onderzoek van de partij gebleken zou zijn dat in Hollandse rechtbanken steeds vaker regels uit moslimlanden toegepast worden. Het artikel eindigde met Geert Wilders’ inmiddels overbekende mantra: ,,De islamisering is ook hier allang begonnen.’’

Of die stelling van Wilders klopt, daar gaat het me nu nog even niet om. Ik wil het hebben over wat er na publicatie van dit artikel gebeurde.

Een dag na publicatie, op 12 april 2011, vroeg PVV-Kamerlid Joram van Klaveren een spoeddebat aan. De aanleiding was niet zoals je zou verwachten het eigen onderzoek van de PVV. Nee, de aanleiding was dat bericht in De Telegraaf. Een aantal Kamerleden, waaronder GroenLinkser Tofik Dibi, deelde de zorgen van Van Klaveren. Sommige partijen pleitten zelfs voor een breder overleg. Van Klaveren hield echter voet bij stuk. En zo komt het dat er donderdag een spoeddebat over een Telegraafartikel op de agenda van de Tweede Kamer staat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Arabische Lente?

Hoe zit het nu met die zo bejubelde Arabische Lente, is een win-win situatie wel mogelijk? Die vraag van een van mijn trouwe reageerders laat zich goed beantwoorden door een gerenommeerd politiek commentator uit het Midden-Oosten: Rami Khouri. Over het belang van historische analogieën om de ontwikkelingen in het Midden-Oosten op waarde te kunnen schatten. En waarom de westerse term ‘Arabische Lente’ de lading niet dekt.

Strijders in de Arabische Opstand 1916 - 1918 (foto: Wikimedia Commons/Library of Congress)

Toen ik vorige week oude tijdschriften aan het opruimen was, kwam ik het Winter 2009/2010 nummer van Maarten! tegen. Daarin stond een interview met Jan Marijnissen, die zei:

“…in sociaal opzicht is Nederland nog altijd een van de meest sophisticated landen ter wereld. Dat is niet louter onze eigen verdienste; je wordt nu eenmaal geboren op een bepaalde plaats in een bepaalde omgeving – je bent het product van gebeurtenissen en omstandigheden waarop je geen enkele invloed hebt gehad. Het is belangrijk om van dat historisch besef doordrongen te zijn…”

Marijnissen’s woorden sloten perfect aan bij twee recente opiniestukken van Rami Khouri, directeur van het Issam Fares Institute for Public Policy and International Affairs aan de Amerikaanse Universiteit in Beiroet. Khouri was hoofdredacteur van de Jordan Times en de Libanese Daily Star, hij schreef voor de Financial Times en de Washington Post. In het Midden-Oosten, maar ook daarbuiten, is hij een commentator met aanzien.
Khouri stelt een aantal historische analogieën aan de orde die volgens hem zinvol zijn voor een goed begrip van de huidige ontwikkelingen in het Midden-Oosten en het beoordelen van de implicaties ervan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

En als de dictator weg is, wat dan?

Het is het soort vragen dat je regelmatig tegenkomt in gesprekken over de Arabische landen die hopen op een mooie Arabische Lente. Net als: Gaan islam en democratie wel samen? Moeten we niet bang zijn voor sektarisme? Is de kans niet groot dat orthodoxen aan de macht komen? Leidt het niet tot een verslechtering van de positie van christenen?

Haitham Al-Maleh spreekt de demonstranten toe - Den Haag, 5 augustus 2011 (foto: Wim Lankamp)

Dit soort vragen gaat er impliciet van uit dat het voor inwoners van Arabische landen beter is om onder een dictatuur te blijven leven, dat zij niet willen leven in vrijheid en democratie, en dat dat ook onmogelijk is. Vragen ook die impliciet de beweegredenen van de demonstranten ter discussie stellen, even als hun kracht om hun eigen toekomst vorm te geven. De vraag is of dat terecht is. Want wat is het alternatief? Moeten we dan, zoals Martin Janssen in de Volkskrant suggereerde, bang zijn dat jihadisten zich meester maken van de Syrische revolutie? Moeten we, zoals Paul Brill ter discussie stelde, het regime van Assad blijven steunen uit angst voor ‘the devil you don’t know’?

De meesten van ons hebben geen ervaring met het leven onder een dictatuur en daardoor realiseren we ons onvoldoende wat de modus operandi van een dictator is. Een dictator regeert met geweld namens een minderheid over de meerderheid, die hij onderdrukt. Dat kan hij alleen maar zolang de bevolking niet in opstand komt, of zolang hij opstanden de kop in kan drukken. Hij kan het ook alleen maar zolang de internationale gemeenschap niet ingrijpt, of zelfs zaken met hem doet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Stop het tweede bloedbad in Hama’

Demonstratie voor Syrië - Den Haag, 5 augustus 2011 (foto: Johanna Nouri)Dat is de vurige wens van de Syrische Nederlanders die vanmiddag, op de eerste vrijdag van de Ramadan, in Den Haag demonstreerden. Net als in veel andere steden in Syrië en in Europa riepen ook zij om het vertrek van de Syrische president Bashar Al-Assad. Een bijzonder en ontroerend moment was het toen de Syrische mensenrechtenactivist Haitham Al-Maleh, die vandaag in Den Haag was voor overleg met het Internationaal Strafhof, zich bij ons voegde.

Vanaf het Plein liepen de demonstranten via het Malieveld naar het ministerie van Buitenlandse Zaken, waar het Steuncomité voor de Syrische Revolutie en het Jasmijnplein de Nederlandse mensenrechtenambassadeur een manifest aanboden en aansluitend een gesprek met hem hadden.

Gesprekken die ik had met de aanwezigen maken duidelijk hoezeer de Syrische Nederlanders zich zorgen maken over wat zich op dit moment in Syrië afspeelt. ‘We willen geen tweede Hama’, vertelden ze me, daarbij verwijzend naar 1982, het jaar waarin de Syriërs eveneens in opstand kwamen. Een opstand die door de vader van de huidige president zeer handhandig bedwongen werd: in Hama kwamen meer dan twintigduizend mensen om het leven en grote delen van de stad werden in puin geschoten.
Sinds afgelopen zondag wordt Hama opnieuw belegerd. De berichten en de beelden die naar buiten komen, schetsen een dramatisch beeld van de situatie. De tanks van Assad beschieten de burgers in Hama, het leger schiet met scherp op willekeurige burgers, hele wijken worden gebombardeerd. Er is een tekort aan voedsel en water. De stad is hermetisch afgesloten, journalisten mogen Syrië niet in. Kort voor ik vanmiddag afreisde naar Den Haag, las ik op Al Jazeera dat er sinds het begin van deze week al 250 doden zouden zijn gevallen in Hama. Ooggetuigen zeggen dat mensen ‘als schapen worden afgeslacht’. De overledenen worden begraven in de tuin of langs de kant van de weg, omdat men bang is de tocht naar het kerkhof te maken.
Ook in andere steden, zoals Deir az-Zoor, Homs, Idlib en Damascus worden demonstraties hardhandig neergeslagen. Afgelopen nacht vond in Dara’a, de stad waar de opstand begon, een nachtelijke inval plaats.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Vals dilemma

[qvdd]

Er worden soldaten ontslagen, omdat ik te veel uitgeef

Staatssecretaris Marlies Veldhuijzen Van Zanten lichtte gisteren in het Kamerdebat toe waarom zij gaat bezuinigen op het persoonsgebonden budget

Logisch toch? Je kunt kennelijk beter 900 miljoen bezuinigen op de zorg voor de zwakkeren in onze samenleving dan op de JSF. Eind vorig jaar werd bekend dat de kosten voor de aanschaf van de Joint Strike Fighter 1,4 miljard hoger gaan uitvallen dan geraamd. Wat het kabinet er niet van weerhield om te besluiten tot de aanschaf van een tweede toestel. Geschatte kosten 90 miljoen. Kwestie van prioriteiten, toch?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweede Kamer neemt IDF-berichten klakkeloos over

Eind april publiceerde de woordvoerder van het Israëlische leger (IDF) een interview met Mathilde Redmatn, adjunct-directeur van het Rode Kruis in Gaza. Redmatn zegt in het interview dat er in Gaza geen sprake is van een humanitaire crisis, het leven ziet er redelijk normaal uit, er liggen producten in de winkels, er zijn restaurants en een mooi strand.

De Israëlische pers (zoals de Jerusalem Post, Haaretz en Arutz Sheva) nam het bericht over, evenals talloze overwegend pro-Israëlische websites. Getuige onder meer koppen als ‘Het Rode Kruis geeft toe…’ grijpt men het artikel aan om te stellen dat al die rapporten, niet alleen van het Rode Kruis maar ook van bijvoorbeeld de VN en de Wereldbank, tot nu toe schromelijk overdreven als ze de situatie in Gaza beschreven. Als bij toverslag transformeerde het Rode Kruis van een organisatie die men nog wel eens partijdigheid verwijt naar de boodschapper van dé waarheid.

Zoals wel vaker is de werkelijkheid echter niet zo simpel. Het bericht is afkomstig van een bij het conflict betrokken partij: het IDF. Het bericht lijkt haaks te staan op recente publicaties van dezelfde bron (het Rode Kruis of beter: het ICRC, het Internationale Comité van het Rode Kruis), die een zeer zorgwekkend beeld laten zien.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: gebroken beloftes

[qvdd]

Neem als kabinet alsjeblieft een voor Zeeland acceptabel, ondubbelzinnig besluit, zoals ik dat – mag ik blijven (?) hopen – op 23 mei j.l. ook heb gedaan.

Johan Robesin, Statenlid van de Partij voor Zeeland, herinnert Mark Rutte per brief aan het inmiddels roemruchte Torentjesoverleg van 14 april – waar ook Geert Wilders bij aanwezig was – en de belofte om niet te ontpolderen in Zeeland. Rutte beloofde Robesin toen maximale inzet om ‘het ontpolderspook eens en voorgoed uit Zeeland te verjagen’. Voor Robesin was dat reden om bij de Eerste Kamerverkiezingen op de regeringscoalitie te stemmen.

Robesin is bezorgd over ‘een mogelijk kabinetsbesluit dat Zeeland opscheept met een onmogelijk dilemma’. Ons kabinet moet, conform Europese richtlijnen en verdragsafspraken met onze Zuiderburen, de Hedwigepolder onder water zetten ter compensatie van het natuurverlies door uitdieping van de Westerschelde. Staatssecretaris Henk Bleker is echter van plan om in plaats daarvan gronden bij het natuurreservaat Rammekenshoek op Walcheren onder water te zetten. Hij komt daarmee onder meer CDA-dissident Ad Koppejan tegemoet, voor wie de ene polder kennelijk de andere niet is.

Het probleem is alleen dat de provincie Zeeland die gronden nu juist heeft aangekocht om de aanleg van de Westerschelde Container Terminal bij Ritthem te compenseren. De provincie heeft weinig fiducie in de suggestie van Bleker dat hier wel een mouw aan te passen valt. In Zeeland wordt nu al twaalf jaar gediscussieerd over de nieuwe terminal, die de Zeeuwse economie van de broodnodige impulsen moet voorzien en nieuwe banen moet scheppen. De terminal heeft dan ook een prominente plaats in het programma van de nieuwe Gedeputeerde Staten van Zeeland.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

11/9 en de dood van Osama bin Laden

Nee, de titel is geen slip-of-the-pen. Want ik heb het niet over de aanslag in New York, maar over die in Amman, in het hart van het Midden-Oosten. Geen wonder dus dat de mensen in Amman net als die in New York blij zijn met het nieuws dat Osama bin Laden dood is. Genoot Osama bin Laden er ooit aanzienlijke steun, in de afgelopen jaren is die gesmolten als sneeuw voor de zon. Hoe kan het ook anders…

Op 9 november 2005 werd Amman opgeschrikt door een driedubbele bomaanslag op drie gerenommeerde internationale hotels in Amman: het Grand Hyatt, het Radisson en het Days Inn Hotel. De aanslagen werden opgeëist door Al-Qaïda in Irak. Er kwamen 63 mensen om het leven, merendeels Jordaniërs, en 115 mensen raakten gewond. De hotels waren als doelwit gekozen vanwege hun populariteit bij Amerikaanse en Israëlische veiligheidsdiensten en Westeuropese regeringen. In die tijd konden de westerse diplomaten, bedrijven en journalisten nog niet rechtstreeks naar Irak konden vliegen. Ze gebruikten Jordanië, een belangrijke bondgenoot van de VS in het Midden-Oosten, als gateway naar Irak.
In het Radisson vond op het moment van de aanslag een bruiloft plaats met honderden gasten. De bom ontplofte midden in de banketzaal. Het bruidspaar verloor hun beider vaders, familie en vrienden kwamen ook. Zijzelf raakten gewond, net als veel van hun gasten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Borssele meermaals ontsnapt aan kernramp

[qvdd]

Men is door het oog van de naald gekropen en gered door het toeval. Onder iets andere omstandigheden had er een ernstige situatie kunnen optreden. Dat is onacceptabel.

Volgens oud-hoogleraar elektriciteitsvoorziening Cees Andriesse hebben zich in de kerncentrale van Borssele sinds de jaren tachtig ernstige en ‘onacceptabele’ storingen voorgedaan.

Wellicht is kernenergie toch niet zo veilig als we graag zouden geloven?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Wilde plannen voor De Uithof

[qvdd]

Zeker nu bekend is geworden dat er zo’n 100 miljoen euro bij elkaar geschraapt moet worden voor een nieuw Thialf, moet Den Haag zijn kans grijpen om De Uithof als alternatief aan te bieden. Wat zou er mooier zijn dan grote internationale schaatstoernooien naar Den Haag te halen en de tribunes van De Uithof gevuld zien worden met een uitzinnige menigte?

Richard de Mos, gemeenteraadslid voor de PVV, de partij die de linkse kerk regelmatig verwijt er dure hobbies op na te houden, wil in Den Haag graag meer leuke dingen voor de mens. De Mos wil dat de gemeente alles in het werk stelt om van de in verval geraakte schaatsbaan De Uithof ‘de ijstempel van Nederland’ te maken. Wethouder Karsten Klein van Sport liet al weten dat dat er niet in zit. Den Haag moet namelijk 150 miljoen bezuinigen.

Vorige Volgende