‘We hebben de toekomst in eigen hand’
Hoe ziet de economische toekomst van Nederland er uit? Wat zijn de kansen en wat zijn de bedreigingen? In het traditionele nieuwjaarsartikel (PDF) van het tijdschrift ‘Economische Statistische Berichten’ geeft Secretaris-Generaal (SG) Buijink van het ministerie van Economische Zaken een overzicht. Hieronder volgt een samenvatting van de bevindingen.
Te beginnen met het meest prettige nieuws: de Nederlandse economie staat er goed voor. We mogen ons sinds 2004 verheugen op een hogere groei dan het gemiddelde van de Europese Unie. Ook in 2007 gaat het CPB uit van een economische groei van gemiddeld 3%. In 2008 zal dit minder worden: het CPB gaat vooralsnog uit van een voorzichtige 2,25%. Meest onzekere factor: de veelgeplaagde Amerikaanse huizenmarkt. Zo geeft de DNB aan dat de uiteindelijke afschrijvingen in de financiële sector nog een veelvoud kan gaan bedragen van de ruim honderd miljard dollar nu. De onrust op de financiële markten zullen naar verwachting het consumentenvertrouwen verder onder druk zetten. Saillant detail: de olieprijs staat, vanwege de koers van de dollar, op hetzelfde (reële) prijsniveau als de jaren tachtig en is hiermee minder bedreigend voor de economische groei dan het lijkt.
Wat zou er moeten gebeuren?
De vermindering in de economische groei komt voornamelijk op het conto van de krapte op de arbeidsmarkt. Nog nooit stonden er zoveel vacatures open als in september 2007: 236.000. Deze krapte zal zich naar verwachting vertalen in verder stijgende (contract)lonen én inflatie. Deze hogere lonen vertalen zich weer in een toename van de arbeidskosten per product en dat zal leiden tot een duurdere export. De SG geeft aan dat we ?voortvarend deze problemen moeten oplossen?. Maar hoe?
De macht van het internationale bedrijfsleven is ondertussen groter dan die van nationale regeringen. Dat wordt gestimuleerd door de Lissabon agenda van de EU over economische hervormingen. Die aanpak is niet bedoeld om verworvenheden van mensen te behouden, maar om grote bedrijven nog meer macht te geven. De Lissabon agenda was voor minister Donner de aanleiding om in Nederland het ontslagrecht te willen versoepelen.