Het wonder van waterstof 1: vragen
Serendipiteit bestaat. Afgelopen donderdag bedacht ik dat het leuk zou zijn om de lezers niet te laten reageren, maar proageren. D.w.z dat de lezers eigenlijk de post schrijven, althans de gegevens ervoor ophoesten. Blijkt Steeph net een post geplaatst te hebben waarin hij de lezers vraagt toepassingen van olie op te hoesten: wonderlijk toeval of toevallige wonderlijkheid?
De lezers uitnodigen om gegevens op te zoeken, dat lijkt op luiheid, waarvan ik niet gespeend ben, maar het is slimheid. Want wat je ook schrijft, er zijn altijd reaguurders die het beter weten. Het spaart dus veel van onze kostbare tijd als we direct kennis kunnen nemen van de ware feiten.
Het onderwerp is de volgens velen op handen zijnde waterstofeconomie. Het idee daarachter is werkelijk glorieus. Met hernieuwbare energie zoals wind-, waterkracht- en zonne-energie, maken we uit water waterstof. Die waterstof leiden we door een zogenaamde brandstofcel die elektriciteit opwekt door het waterstof te binden aan zuurstof, zodat er schoon water overblijft. Met die elektriciteit drijven we een voertuig aan, laten we ons hier beperken tot de auto, daar zijn er lekker veel van. Een droom mooier en realistischer dan kernfusie.
Maar kan het gaan werken op de schaal van het huidige olieverbruik? Daarvoor moeten we wat reken- en onderzoekswerk doen. En dat is dan de vraag aan de lezers. Willen jullie een of meer van de volgende vragen proberen te beantwoorden. In een vervolgaflevering van Het Wonder Van Waterstof zal ik jullie bevindingen dan trachten weer te geven op een dusdanig samenhangende wijze dat er een beeld van de toekomst ontstaat.
De wereld als oester. Er zijn mensen die er zo tegenaan kijken. Zij zien alles wat zij aantreffen uitsluitend in termen van bruikbaarheid voor zichzelf. Planten en dieren zijn voedsel of versiering. De niet-levende natuur is nuttig als grondstof om er iets van te maken. De medemens is een bron van vermaak: je kunt ze uitlachen, in elkaar slaan of naaien. Kinderen kunnen leuk zijn als zij leuk zijn. Overal moet je aan kunnen verdienen. Voldoet de omgeving niet aan deze kijk dan leidt dat tot ontevredenheid. Als je er niks aan hebt moet het maar weg. De homo economicus in a nutshell, sorry oester. Maatschappelijk gezien heb je niks aan dit soort mensen.