Overzicht

Gastauteur

2.335 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

OV-chip drama dendert voort

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, ditmaal een stuk ons per mail toegezonden door Erik van Luxzenburg.

De automatische scanners in het OV (Foto: Flickr/Mark Wubben)

Op Emerce staat een artikel over NXP, de nationale chipproducent uit Nijmegen die Nederland in de vaart der volkeren zou stuwen met een state of the art chip voor onze openbaar vervoersbedrijven. De oude strippen- en treinkaartjes zouden verdwijnen en de OV-reiziger zou voorzien worden van een pasje, formaat kredietkaart, waarin de zogenaamde Mifare Classic chip in verwerkt is. Deze chip geeft de mogelijkheid om op afstand langs een tolpoortje te lopen en automatisch af te rekenen voor je reis. Om dit project voortvarend aan te pakken werd er een apart bedrijf opgericht: Trans Link Systems (TLS), waarin de verschillende grote OV aanbieders een aandeel namen. Het hele project werd gesteund door de overheid, maar verder zou de overheid zich er niet mee bemoeien, hooguit de rekening betalen. Hier wil ik niet ingaan op de technische kant van de beveiliginglek, maar op de rare bokkensprongen van de betrokken partijen en de risico’s voor ons gedwongen gebruikers.

Kraak
Alles leek koek en ei met het OV-chip project tot begin dit jaar enkele onderzoekers uit Duitsland aantoonden dat de Mifare chip te kraken was. In april werd deze kraak gevolgd door een studie van de Radboud Universiteit Nijmegen. Deze studie stak een spaak tussen de wielen van het hoge snelheidsproject “OV-chipkaart” genaamd. Er werd ontdekt dat de de chip met huis-tuin-en-keuken middelen te kraken was zonder dat de pas in handen van de kraker hoefde te zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De weg naar het presidentschap loopt door Virginia

, door

Hieronder volgt een gastbijdrage van Arjan.

Het Amerikaanse systeem van kiesmannen heeft nogal wat minpunten, zoals Al Gore tijdens de presidentsverkiezingen in 2000 ondervond. Ondanks dat hij een absolute meerderheid in totale stemmen had, verloor hij door het electorale kiessysteem de verkiezingen. Hierbij had Florida de twijfelachtige eer om de doorslaggevende staat te zijn.

Een van de voordelen van een kiescollege echter, is dat er makkelijk herkenbare ‘battlegrounds’ zijn. Staten waar de kandidaten (en de media) hun aandacht op kunnen vestigen, geld in kunnen pompen, hun bijeenkomsten kunnen houden en hun surrogaten heen kunnen sturen. Deze zogenaamde ’tipping point states’ beslissen uiteindelijk de uitkomst van de verkiezingen. In 2000 was de eer aan Florida, in 2004 Ohio, in 2008 lijkt Virginia de sleutel tot het Witte Huis te zijn.

Met alle Kerry states op een ‘double digit lead’ voor Obama lijkt er weinig dat McCain kan doen om deze staten nog te kunnen winnen in de korte periode voor 4 November. Ook in Iowa, dat in 2004 nog voor Bush stemde lijkt McCain niet al te populair, voornamelijk door zijn uitspraken over ethanol subsidies. Obama lijkt dus zonder al te veel problemen te kunnen rekenen op alle Kerry staten + Iowa, hiermee komt hij echter nog 11 kiesmannen te kort voor de benodigde 270 electorale stemmen voor een meerderheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een gevaarlijke aberratie?

, door

Hieronder volgt een gastbijdrage van Wouter ter Heide.

De kredietcrisis heeft de voorspelling over het einde van het kapitalisme weer eens op de (wereld-)agenda gezet. Door de financiële wereld wordt deze visie veelal afgedaan als een gevaarlijke aberratie, een bedreigende psychische afwijking. Een diskwalificatie die er van uitgaat dat in ons denken economie en democratie onlosmakelijk aan elkaar gekoppeld zijn, dus als een soort natuurlijke twee-eenheid fungeren. De vraag is of dat wel zo is. Kan het niet zo zijn dat hier sprake is van een gekunstelde in plaats van een natuurlijke verstrengeling in ons denken? En mocht dát zo zijn, zou het dan ook niet zo kunnen zijn dat het juist die gekunsteld- of onnatuurlijkheid is, die (sinds mensenheugenis) het slechtste in de mens naar boven brengt en debet is aan de vermaledijde tweedeling, waaronder de (wereld-)samenleving (sinds mensenheugenis) gebukt gaat?

Kortom, om de mondiale kredietcrisis te bezweren, wordt het tijd voor een publieke of brede maatschappelijke discussie over de vraag of de cerebrale koppeling ‘democratie en economie’, een gekunstelde of een natuurlijke is. Democratisch gesproken zal het publieke antwoord op deze (kern-)vraag, die ons allen(!) aangaat, begrijpelijkerwijs richtinggevend zijn voor de aanpak van de ‘Moeder aller Crises’. Voor de realisatie van één en ander ligt hier voor de publieke omroep een uitgelezen taak weggelegd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

John McCain, de volgende president van de Verenigde Staten?

, door

Vandaag plaatsen we een gastbijdrage van Andreas Bouman.

John McCain is door velen afgeschreven. Hij is te oud, zijn vicepresidentskandidaat is te onervaren en hij moet het opnemen tegen een hele goede kandidaat. Dat klopt allemaal. Ik was in april overtuigd dat McCain zou winnen en nu medio oktober denk ik nog steeds dat hij een goede kans maakt. Ondanks alle peilingen die het tegendeel beweren. Ik zal drie redenen geven waarom John McCain, een prima kans maakt om over drie weken te winnen van de gedoodverfde favoriet.

1) McCain is prima politicus
Om te beginnen is McCain een prima politicus. Een veel betere dan de meeste Europeanen denken. Voor een Republikein is hij niet te conservatief en daarom aantrekkelijk voor een groot deel van de Amerikanen. De oerconservatieven stemmen sowieso al op hem de echte liberals zullen dat nooit doen. Daarom kan hij in potentie de meerderheid van de bevolking achter zich krijgen. Tenslotte is McCain een oorlogsheld, redelijk standvastig in zijn opvattingen en welbespraakt.

2) Oorlogsheld versus vreemde eend
Daarnaast gaat het in Amerika, veel meer dan in Europa, om imago. McCain heeft nu al het imago van vaderlandslievend senator. Hij houdt van Amerika en straalt die trots uit. Hij vindt Amerika beter dan de rest van de wereld en komt daar rond vooruit. McCain is een man van het volk, Obama speelt dat hij het is. McCain zal de laatste weken benadrukken dat hij de enige vaderlandslievende kandidaat is, de volkse patriot met eenvoudige oplossingen. Hij zal Obama afschilderen als een buitenstaander, een halve Amerikaan en iemand met foute vrienden. Wie zijn die ‘vrienden’ volgens McCain? Bill Ayers, Jeremiah Wright, Louis Farrakhan tot aan de terreurorganisatie Hamas. Het waarheidsgehalte van die relaties is irrelevant, waar het om draait is de perceptie van de kiezer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stijlvolle actie of privacycriminaliteit?

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit keer is dat Arnoud Engelfriet, ICT-jurist. Op verzoek van GC schreef hij een analyse van het oordeel van het CBP over onze GS-checker. Dit artikel verscheen eerder vandaag ook op zijn eigen blog.

Weet u nog, GC versus GS? Na publicatie van de ?Geenstijlchecker? door weblog Geencommentaar kwam Geenstijl geheel in eigen stijl met een stukje Javascript-malware om de site van GC plat te leggen. Dat kon bepaald niet door de beugel, maar aan de actie van GC hing ook een luchtje. Een privacyluchtje om precies te zijn. GC vroeg het na bij het College Bescherming Persoonsgegevens, en kreeg te horen dat ze fout bezig waren.

Wat GC namelijk deed, was een zwarte lijst aanleggen van mensen die je maar beter niet op je blog moet laten reageren. En zwarte lijsten aanleggen ligt gevoelig onder de privacywet. Die stelt strenge eisen aan alle lijsten, filters en andere systemen waarmee je mensen kunt weren uit je winkel, site of andere dienst.

De belangrijkste eis die GC schond, was dat je mensen vooraf moet informeren over hoe ze op de zwarte lijst terecht kunnen komen. Ook moet je beleid hebben en toelichten over de criteria. Je kunt met andere woorden niet zomaar iemands IP-adres nemen en dat op een lijst zetten die je dan als grote verrassing publiceert als zijnde ?roze randdebielen?.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rare jongens die politici

, door

Vandaag plaatsen we een gastbijdrage van ‘The_Economist’ (nee niet het tijdschrift), hierin worden de kosten van natuurbescherming op een rijtje én in perspectief gezet

Snapt iemand onze wereld nog? Laatst stelde Joseph Stiglitz, Nobelprijswinnaar en oud-economisch adviseur van president Bill Clinton dat de oorlog in Irak de Verenigde Staten 12 miljard dollar per maand kost en tot nu toe alles bij elkaar tussen de 550-800 miljard heeft gekost. Dat is minimaal 5.000 dollar per huishouden. De totale kosten werden ooit geraamd op 40-60 miljard. Nederland gaat naar het zich laat aanzien in de oorlog in Afghanistan 3 miljard uitgegeven, toch ook geen klein bedrag.

Vrede of een veiliger wereld hebben we er niet voor gekregen, integendeel. De totale kosten van de oorlog in Irak, inclusief zorg voor getraumatiseerde veteranen worden op 3 biljoen dollar geschat. Dat is 3.000.000.000.000 dollar! voor de Verenigde Staten alleen.

De Verenigde Staten geeft in 2009 ongeveer 2,9 miljard uit aan hun nationale parken (bron) en nog eens 5,5 miljard aan de Forestry Service (bron [.pdf]). Dit op een rijksbegroting van bijna 3 biljoen dollar. In Nederland gaat in 2009 ruim 971 miljoen naar natuur, landschap, groen en een vitaal platteland. De totale Nederlandse begroting voor 2009 telt op tot 179 miljard (miljoenennota 2009). Beide voorbeelden laten zien dat natuur geen beleidsprioriteit is, verre van zelfs.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Volksopstand 2008

, door

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit kunnen stukjes zijn die we – uiteraard met toestemming – overnemen van andere weblogs, of via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Koen Martens, dat eerder op zijn weblog verscheen.

Echt waar! (Foto: Flickr/alternativemeans)

Afgelopen zaterdag stond ik samen met wat GroenLinks-collega’s een kraam te bemensen op ’t Plein, alwaar de volksopstand 2008 was georganiseerd. Een demonstratie, dachten wij, tegen de inperking van de privacy en het afbreken van de burgerrechten. Een korte opsomming: wet bewaring verkeersgegevens telefonie en internet, ongebreideld afluisteren van telefoongesprekken door de amerikaanse overheid, ov-chipkaart, identificatieplicht, nationale vingerafdrukken en dna database en ga zo maar door.

Allemaal onderwerpen waarvan te weinig mensen doorhebben dat ze een serieuze bedreiging vormen voor onze democratische rechtsstaat: de drie-eenheid van wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht (trias politica) wordt kortgesloten doordat opsporing en vervolgen volledig voorbij gaan aan rechterlijke toetsing.

Daar kun je allemaal erg rationeel over nadenken, en D66 europarlementarier Sophie in ’t Veld doet dat ook. Haar toespraak was dan ook prima te verteren. Ook de opsomming van problematische wetgeving door Stephan Ockhuizen was prima in orde, en de toespraak tegen de identificatieplicht goed te volgen.

Zweven
Dat we intussen in onze stand werden aangesproken door mensen die zich ernstige zorgen maken over ‘chemtrails‘ en nulpuntsenergie, verbaasde ons nog niet eens. Je hebt dat wel vaker bij het actievoeren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Jonathan Maas interviewt zichzelf!

, door

Vorige week plaatsten wij een fictief stuk waarin we Jonathan Maas interviewden. De echte Jonathan Maas wilde graag zijn versie van het verhaal ook nog geven, en doet ons interview nog eens dunnetjes over, maar dan echt!

Foto van jezelf (Foto: Flickr/Darkumber)

GeenCommentaar: Goedemorgen!
Jonathan Maas: Ja, ook goedemorgen!

GC: Nou, u heeft ze mooi te pakken, niet?
JM (lichtelijk verwonderd): Eh, hoe bedoelt u? Wie precies?

GC: Nou, de reaguurders van GeenStijl.
JM: Nou, mijn stuk ging niet specifiek over de reaguurders van GeenStijl, maar over Nederlanders die reageren op nieuwssites in het algemeen. Daarom heb ik bewust de term reageerders gebruikt in plaats van reaguurders. De kop ?Alleen Nederland heeft GeenStijl? was als knipoog bedoeld en sloeg vooral op het gebrek aan stijl waarmee wordt gereageerd op online gepubliceerde nieuwsartikelen. Wat mij vooral is opgevallen is dat GeenStijl geen unicum meer is als het gaat om banale reacties op internet: gescheld en bedreigingen kom je tegenwoordig ook tegen op meer serieuze nieuwssites. In Nederland, wel te verstaan.

GC: Kunt u voor onze lezers nog even melden wat u precies heeft gedaan?
JM: Uiteraard. Ik heb een onderzoek gedaan naar het Nederlandse online debatklimaat. Een journalistiek, en geen wetenschappelijk, onderzoek. Je kunt er dus altijd op afdingen, dat het niet volledig genoeg zou zijn. Als ik er een jaar aan had gewerkt, was het een ander onderzoek geweest. Dat neemt niet weg dat Trouw door het aantal media dat is onderzocht en de variatie ervan (zowel kwaliteits- als populaire media in binnen- en buitenland!) de conclusie kon trekken: Nederlanders reageren op nieuwssites platter en banaler dan andere Europeanen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mislukt debat over hulpindustrie

, door

Dit is een gastbijdrage van Dirk Kloosterboer, onderstaand artikel verschijnt ook in Nieuws Uit Amsterdam.

Hulporganisaties houden humanitaire rampen onbedoeld in stand, stelde journaliste Linda Polman gisteravond in een afgeladen Felix Meritis. Het aansluitende debat met de hulpindustrie kwam echter nauwelijks van de grond.

Polman, die eerder een boek publiceerde over VN-missies en die gisteravond haar nieuwe boek De Crisiskaravaan presenteerde, zei dat geweld en hongerende babies buitenlandse hulp aantrekken. Ook zei ze dat hulpverleners noodgedwongen accepteren dat een deel van de hulp wordt geconfisqueerd door rebellenleiders en dictators om soldaten te voeden en om wapens te kopen.

De mensen die verantwoordelijk waren voor de genocide in Rwanda zouden bijvoorbeeld min of meer de leiding hebben gehad in de vluchtelingenkampen die waren opgezet voor de slachtoffers van die genocide. De miljoenen die popzanger Bob Geldof heeft bijeengebracht met zijn Live Aid concerten zouden zijn gebruikt om een moorddadig ontvolkingsprogramma in Ethiopië te financieren (overigens moet gezegd dat de moederorganisatie van Artsen Zonder Grenzen zelf een van de grootste critici was van de hulp aan Ethiopië).

Een rebellenleider vertelde Polman ooit dat de partijen het conflict in Sierra Leone hadden laten escaleren en zelfs mensen hun armen en benen hadden afgehakt als bewuste strategie om hulp aan te trekken. Of het verhaal waar is valt moeilijk te controleren, maar alleen al het feit dat mensen dit soort strategieën kunnen bedenken vormde aanleiding voor Polman om haar nieuwe boek te schrijven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kopje onder

, door

Dit is een gastbijdrage van Guido van de Luitgaarden.

Tussen alle rijke-mensen-problemen van de laatste dagen, zoals het instorten van de beurzen en het omvallen van banken, zou je haast vergeten dat er ook hele-arme-mensen-problemen zijn. Zo verscheen gisteren voor de zoveelste keer een bericht dat op het Italiaanse eilandje Lampedusa, een eind voor de kust van Sicilië, weer honderden bootvluchtelingen onder erbarmelijke omstandigheden opgevangen worden. En dat zijn dan de mensen die geluk hebben.

Wie de oversteek wil wagen vanuit Libië of Tunesië mag eerst een paar duizend dollar betalen aan mensensmokkelaars in de goede hoop dat ze ook waar voor hun geld krijgen en meneer de smokkelaart niet met het geld verdwijnt. Als je boft mag je aan boord van een geïmproviseerd vlot gaan. Je haalt de overkant of je wordt door de Italiaanse kustwacht opgepikt en in een overvol detentiecentrum gezet in afwachting van asiel. En daar heb je dan nauwelijks of geen aanspraak op gezondheidszorg, word je niet in staat gesteld een gang naar de rechter te maken of word je zonder pardon terug naar Libië gestuurd. De stand van zaken ten aanzien van de mensenrechten daar is algemeen bekend en niet iets om vrolijk van te worden. Maar dat zijn dan de mensen die geluk hebben.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lies, damn lies and statistics?

, door

Vandaag plaatsen wij een gastbijdrage van Guido van de Luitgaarden: docent / onderzoeker aan de faculteit Sociale Studies van de Hogeschool Zuyd en promovendus aan de University of Salford (VK). Hij hoopt komend jaar te promoveren op een proefschrift over oordeels- en besluitvorming door kinderbeschermers in geval van vermoedens van kindermishandeling.

Met de heropening van de strafzaak tegen Lucia de B. staat behalve de geloofwaardigheid van de rechterlijke macht, ook het gebruik van de statistiek ter discussie. Een aantal decennia geleden schatten actuarissen vooral voor verzekeringsmaatschappijen de kans op schademeldingen in. Tegenwoordig wordt de statistiek ook gebruikt om in te schatten hoe groot de kans is dat je als ex-gedetineerde zult terugvallen in de criminaliteit, of je als ouder je kinderen zult mishandelen en blijkbaar ook of je levenslang opgesloten moet worden omdat het volgens een statisticus geen toeval kan zijn dat je altijd dienst had wanneer er patiënten overleden.

Los van de vraag of Lucia de B. schuldig of onschuldig is, laat de discussie over dit onderwerp zien dat de statistiek geen harde wetenschap is. Het verband tussen het overlijden van patiënten en de aanwezigheid van een personeelslid kan op verschillende manieren verklaard worden. Behalve dat becijferde kansen het gevaar van schijnzekerheden in zich dragen, moeten de uitkomsten van statistisch onderzoek dus altijd geïnterpreteerd worden en dat is per definitie mensenwerk. We kunnen en mogen ons daarom met name bij de bepaling van schuld en mogelijk toekomstig gevaar niet uitsluitend of overwegend op de statistiek baseren. Mensen kunnen immers tot op zekere hoogte hun gedrag zelf bepalen. Hoewel bijvoorbeeld de statistische kans dat je je kinderen mishandelt groter is wanneer je een laag inkomen hebt en een alleenstaande ouder bent, wil dat niet zeggen dat arme alleenstaanden kindermishandelaars zijn. Wat dat betreft heeft de statistiek vaak weinig meerwaarde in het beoordelen van individuele gevallen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Filerijden als levensvervulling

, door

Een gastbijdrage van Bianconero.

De modale forens, die tijdens de rit van woon- naar werkstede al gewend is om het ontbijt in de ochtendspits te nuttigen, doet er goed aan om ook voorzieningen te treffen voor een quick dinner tijdens de avondspits. Want de komende jaren zal nóg meer tijd worden doorgebracht in een stilstaande auto met draaiende motor. Airco zal een levensvoorwaarde worden om zomerzinderend asfalt te overleven; AH brengt de eerste K&K maaltjden op de markt met ingebouwde heater via de 12 volts aanstekerplug en TomTom komt met ingebouwde tv-tuner in de navigator. en uiteraard kan er ook even geskyped worden met het thuisfront om de kinderen een goedenacht toe te wensen.

Filerijden wordt een way of life want: “De komende vijf jaar zullen de reistijdverliezen naar verwachting met 29 tot 46 procent toenemen als 70 procent van de weguitbreidingen die gepland zijn vóór 2012 ook daadwerkelijk gerealiseerd zullen worden voor 2012”. Deze glazen bol houdt het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM) ons voor in het zojuist verschenen rapport “Verkenning autoverkeer 2012” [.pdf]. Het was ons even ontgaan, maar dit instituut is in 2006 onder de vleugels van het ministerie van Verkeer en Waterstaat van start gegaan.

Vorige Volgende