Trouwen verlaagt criminaliteit
In drie gastbijdragen presenteert Jasper Soetendal op verzoek van Sargasso enkele opvallende resultaten uit Weetwaar.com. Weetwaar.com is een onderzoeksinitiatief van Braxwell Labs waar geografische, demografische, politieke en economische informatie gecombineerd wordt in verrassende visualisaties.
Er zijn leugens, grove leugens en statistieken. In een serie van drie gastbijdragen wil ik graag inzoomen op de laatste uit het rijtje, door enkele verrassende visualisaties te tonen die voortkomen uit de combinatie van verschillende soorten informatie uit diverse, openbare bronnen. Vandaag de start met een opvallende constatering:
Sterke correlatie tussen criminaliteit en gescheiden inwoners
Wanneer verschillende gegevens van Nederlandse gemeenten worden afgezet tegen de criminaliteit (aantal geregistreerde misdrijven per 1.000 inwoners), geeft onderstaand plaatje weer in welke mate er een statistische correlatie bestaat.
Hoe hoger een bolletje in deze grafiek staat, hoe sterker de correlatie. Aan de rechterkant staan positieve correlaties (hoe hoger de stedelijkheid, hoe hoger het aantal misdrijven), aan de linkerkant negatieve correlaties (hoe hoger het percentage gehuwden, hoe lager het aantal misdrijven).
Opvallend is dat het percentage gescheiden inwoners bovenaan staat in het lijstje: hoe meer gescheiden inwoners, des te hoger de criminaliteit in een gemeente.
Andersom blijkt dat in gemeenten waar relatief veel getrouwde mensen wonen, minder misdrijven plaatsvinden. Ook hebben gemeenten met een lage criminaliteit een relatief grote gemiddelde huishoudgrootte en veel landbouw, bosbouw en visserij.
Op weblog 

Stadsdeelvoorzitter van Amsterdam – Slotervaart, Ahmed Marcouch, wil dat de islamitische bewoners van zijn stadsdeel de homoseksueel accepteren als gelijke. Het moet afgelopen zijn met het potenrammen in de binnenstad. In de 
De PVV wil van bijna elk ministerie weten hoeveel geld ze uitgeven aan allochtonen en wat die allochtonen in ruil opbrengen. Eigenlijk een overbodige vraag van de PVV daar ze het antwoord al schijnen te weten: “Den Haag geeft onevenredig veel geld uit aan (niet-westerse) allochtonen en ziet daar weinig voor terug”(Trouw).


Soms zijn mensen er ineens. Je hebt nog nooit van ze gehoord, hebt ze nog nooit gezien en plots gaat er geen dag voorbij zonder dat je hun naam ergens tegenkomt. In 2005 was er de pianoman, die aanspoelde op een Engels strand en wekenlang het nieuws beheerste omdat het eerste wat hij deed niet het aantrekken van een schone onderbroek was, maar het spelen van een riedeltje piano. Sjuul Paradijs ook is zo’n iemand. Begin dit jaar was hij er. Gewoon, ineens. Niet dat hij tot nu toe blijk van een speciaal talent heeft gegeven, maar als hoofdredacteur van de Telegraaf en fakkeldrager van hardwerkend Nederland is dat geen vereiste.
Naast veel lof en de grootste literaire prijs van België (de Gouden Uil), ontving de roman Alleen maar nette mensen van Robert Vuijsje de nodige kritiek. ”Klompendanserige stijl”, “Seksistich” en “racistisch” waren maar enkele van de kwalificaties die zowel boek als schrijver in het gezicht kreeg gesmeten. Tijd dus voor Robert Vuijsje om zich tegen zijn grootste criticasters te verweren. En om een paar fans aan het woord te laten.