Eurocraat

150 Artikelen
70 Waanlinks
1.512 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Desinvestering

NAVO (Foto: Wikimedia Commons)

Desinvestering. Oud NAVO-hopman Jaap de Hoop Scheffer [url=http://www.nu.nl/binnenland/2118152/vertrek-uruzgan-desinvestering.html]gebruikte die term gisteren[/url] over het vertrek van Nederlandse troepen uit Afghanistan. Weggaan zou een desinvestering zijn die dermate groot is dat ik de ratio daarvan niet zou inzien”, aldus de voormalige CDA-politicus.

Die opmerking plaatste mij voor twee vragen. In de eerste plaats, wat betekent het woord desinvestering? Ik kende het woord niet, en dat is voor een snob als ik altijd vervelend toe te geven. Gelukkig blijkt het uit het bedrijfsleven afkomstig: verkoop of sluiting van een bedrijfsonderdeel.

Dat beantwoorde de vraag wat het betekende, maar nog niet waarom het op onze aanwezigheid in Afghanistan van toepassing zou zijn. Gelukkig stuitte ik in mijn zoektocht naar [url=http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article994487.ece/Desinvestering]dit intrigrende stuk[/url] van wijlen H.J. Schoo uit 2005. Schoo schrijft daarin over de Nederlandse terugtrekking uit Irak, en over hoe de verminderde status die ons dat geeft bij de Amerikanen, wat volgens een “onomwonden machiavellistische interpretatie” als een desinvestering kan worden gezien. We waren ten slotte naar Irak gegaan om diezelfde Amerikanen te paaien.

De Hoop Scheffer lijkt op hetzelfde te doelen, omdat hij ook zegt dat een vertek “internationaal slecht begrepen” zou worden. Dat impliceert dat meedoen aan NAVO-operaties in de eerste plaats een populariteitskwestie is, wat me een ietwat gammele basis lijkt voor een militaire interventie. Over een “opbouwmissie” hoor je trouwens nooit meer iemand.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Helpen

“Uiteindelijk zijn we hier om de bevolking te helpen. Het is diep triest dat er mede door het optreden van de Taliban slachtoffers zijn. Dat geeft nog maar eens aan dat de tegenstander zich van god noch verbod iets aantrekt.”

Generaal Peter van Uhm biedt – op zijn eigen bijzondere manier – zijn excuses aan voor de burgerslachtoffers die het Nederlandse leger deze week maakte bij het bombarderen van een buitenwijk in Afghanistan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vleestax? Rijsttax!

Rijst (Foto: Flickr/tamaki)

De belangrijkste bijdrage van de PvdD bij het debat over de Algemene beschouwingen was de oproep voor een vleestax, een heffing op vleesproducten. Dit omdat vlees relatief schadelijk is voor milieu, vooral door de productie van methaangas. Voor de schade die dit in de vorm van klimaatsverandering oplevert moet betaald worden. Dus waarom niet via een directe belasting?

Voor veel mensen mag dit een rare suggestie zijn – in de lijn van het verbod op goudvissenkommen – maar het kabinet heeft toegezegd de optie serieus te gaan bestuderen.

Vleestax? Prima. Maar als we voedsel dan toch langs de ‘de vervuiler betaalt’-meetlat gaan leggen weet ik er nog wel één. De grootste niet-natuurlijke uitstoot van methaangassen komt immers van rijst. En aangezien onze rijst grotendeels uit Italië komt, en die rijst nogal wat gas uitstoot, is het knap vervuilend. Belasten die hap dus!

Is er dan niets meer dat we ongegeneerd kunnen eten? Natuurlijk wel: in plaats van de vegetarische rijst-met-groentenprut moet je gewoon een lekker stukje kip nemen. Helemaal klimaatvriendelijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De oorsprong van het woord ‘kopvod’

Jonge hoofddoek-draagster (Foto: Flickr/FaceMePLS)

Tijd voor een wat internetarcheologie. Net als – naar ik aanneem – de meeste Nederlanders, hoorde ik bij het debat over de miljoenennota voor het eerst het woord ‘kopvod’, wat Wilderiaans is voor hoofddoekje (maar, zo specificeerde Geert, alleen wanneer gedragen door moslims). De term – waarvan ik vrees dat hij zeer hoge ogen gooit om woord van het jaar 2009 te worden – is overduidelijk bedoeld om te kwetsen, en om wat extra aandacht te vragen voor zijn absurde suggestie om een hoofddoekjesbelasting in te voeren.

Maar een snelle googlezoektocht laat zien dat de term niet uit het peroxidebrein (als hij mag, mogen wij ook) van Wilders is ontsproten. Het begrip is al zeker een paar maanden in zwang in de, laten we zeggen, ietwat rechtsere hoeken van het Nederlandstalig internet, zoals bijvoorbeeld de sites het Vrije Volk en het Pim Fortuyn Forum.

Wie nóg verder gaat terugzoeken komt pas echt in de krochten van het internet waarbij vergeleken bovengenoemde sites broedplaatsen voor linkse multiculturele boomknuffelaars lijken. De oudste verwijzing die ik heb kunnen vinden stamt uit 2002 komt van de gezellige kaalkopjes van Stormfront. Ik hou me aanbevolen voor wie het nog verder weet te herleiden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stemmen de PVV’ers in Straatsburg?

Geert Wilders

Een mooi verwijt van Pechtold aan Geert Wilders bij [url=http://www.geencommentaar.nl/index.php/2009/09/16/gc-cafe-algemene-politieke-beschouwingen]het debat over de miljoenennota[/url]: hij spreekt over zakkenvullers maar ondertussen strijken zijn eigen europarlementariers wel hun dagvergoedingen op. De PVV was bij de stemmingen afgelopen maandag niet aanwezig, aldus Pechtold.

Een terecht verwijt? Mwoa. In de eerste plaats blijkt uit de notulen van de stemming ([url=http://www.europarl.europa.eu/sed/doc/votingResult/P7_PV(2009)09-14(RCV)_en.pdf].pdf[/url]) dat één PVV’er, Van der Stoel, wel degelijk gestemd heeft (hij onthield zich). Of de afwezige PVV’ers daarbij hun dagvergoeding hebben aangevraagd valt nu niet te controleren. Overigens was van de drie D66’ers er óók één afwezig: Gerbrandy. Is dat ook een zakkenvuller?

Maar de belangrijkste reden waarom Pechtold een beetje flauw is, is omdat op maandag alleen over de dagorde van de week wordt gestemd, in dit geval de wijze waarop later die week de voorzitter van de Europese Commissie zou worden verkozen. Zo ontzettend wereldschokkend is dat nu ook weer niet. Al met al dus een amusante, maar wel enigszins goedkope poging de PVV in diskrediet te brengen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Naming en shaming van falende adviesbureau’s

Bouwput Noord-Zuid lijn aan de Vijzelgracht (Foto: Flickr/wYnand!)

Als u een beetje politiek geïnteresseerd bent, kent u waarschijnlijk de namen van Mark van der Horst, Geert Dales en Tjeerd Herrema. En dan associeert u ze waarschijnlijk met een van de grootste bestuurlijke blunders van de laatste jaren: de Amsterdamse Noord-Zuidlijn. Van de bovengenoemde drie ex-wethouders is de laatste afgetreden, en de andere twee mogen zich verheugen in behoorlijk grote reputatieschade en een acte de présence voor de onderzoekscommissie. En daar is niets mis mee, want een politicus die slechte beslissing neemt, hoort zich publiekelijk te verantwoorden.

Maar zeggen namen als Royal Haskoning, Grontmij of XTNT u wat? Waarschijnlijk niet. Toch behoren zij tot het leger aan externe adviesbureaus die, in sommige gevallen jarenlang (Royal Haskoning sinds 1994!), betrokken waren bij het project. En daar een flinke hoop geld mee hebben verdiend. Waarom hoeven zij eigenlijk geen verantwoording af te leggen, als zelfs enkele ambtenaren wél consequenties voor het echec moeten dragen, hoewel hun wethouders uiteindelijk de feitelijke verantwoordelijkheid droegen?

Of het nou gaat om de Betuwelijn, het C2000-systeem of de Blauwe Stad, achter elke bestuurlijke ramp schuilt een kluwen van externe adviesbureaus. Die zullen niet noodzakelijkerwijs altijd slecht advies gegeven hebben, maar vaak natuurlijk wel. Daarom stel ik voor dat aan het eind van de grotere projecten, waarbij veel extern advies wordt ingewonnen, bestuurders verslag doen van in hoeverre het externe advies bleek aan te sluiten op de realiteit. Naming en shaming dus. En als het advies ondeugdelijk bleek moet dit meegenomen worden in toekomstige aanbestedingen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

En dan nu het echte vergrijzingsprobleem

Verpleegster (Foto: Flickr/THEfunkyman)

En langzaam begint Nederland zich te verdelen in kampen voor en tegen de verhoging van AOW. Zelf ben ik tegen, zoals ik hier al beargumenteerd heb, onder andere omdat ik denk dat de AOW in verband met de vergrijzing geen probleem is.

Maar wat wél een serieus vergrijzingsprobleem is is de te verwachten stijging van de zorgkosten. Dat heeft te maken met twee factoren. In de eerste plaats omdat er meer oude mensen zullen zijn – die ook nog eens steeds langer blijven leven – en oude mensen gemiddeld veel meer zorgkosten hebben.

Het tweede probleem is dat door de technologische vooruitgang er weliswaar steeds nieuwe methodes worden ontwikkeld om mensen langer in leven te houden, maar dat deze methodes ook vaak steeds duurder worden.

Dat brengt dus een vervelende vraag naar boven: hoeveel moet de maatschappij nog investeren in het verlengen van het leven van een 95-jarige? Gaan we uit van het ultieme solidariteitsprincipe, dan kunnen we verwachten dat de zorgkosten komende decennia behoorlijk gaan stijgen. Het alternatief is ergens een grens te stellen. Maar welke politicus of opiniemaker zou het aandurven om een maximum besteding/leeftijdsformule op te stellen? Zo iemand zou onmiddelijk worden neergesabeld en neergezet als een harteloze technocraat. En dus blijven we ons maar blindstaren op de AOW, terwijl een grotere financiele tijdbom onder onze maatschappij wordt genegeerd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Convenant INHolland is onzin

INHolland (Foto: Flickr/bartvandamme)

INHolland, de HBO-fusie-instelling die o.a. bekend is vanwege haar slechte onderwijs, haar belachelijke grootte, haar ongelukkige docenten, haar gejatte pr-campagnes, en haar ietwat moeizame relatie tot critici, heeft weer iets nieuws bedacht. Alle nieuwe studenten moeten een convenant ondertekenen (.pdf). Studenten beloven daarin aanwezig te zijn bij bijeenkomsten, lessen voor te bereiden en ‘begrip te hebben’ als er op de opleiding iets misgaat. De instelling belooft in ruil daarvoor dat de docenten gemotiveerd zijn, functionerende ICT-faciliteiten te leveren, dat roosters op tijd zijn en dat studenten (nou ja, alléén eerstejaars) maar liefst twintig contacturen krijgen. Dat betekent dus dat de verwende eerstejaars van INHolland maar liefst twee-en-een-halve werkdag per week een docent of studiebegeleider te zien krijgen. De rest van de week moeten ze kennelijk werken aan hun motivatie.

Dat convenant, dat overigens geen juridische waarde heeft, is onzin. Natuurlijk is INHolland verplicht fatsoenlijk onderwijs te bieden. Niet alleen omdat ze daarvoor geld van de overheid krijgen, maar ook omdat alle wezenlijke punten uit het convenant ook in het Onderwijs en Examenregelement zijn opgenomen, dat wél juridisch bindend is. INHolland biedt dus niets meer dan ze al zouden moeten doen. Dat de handtekening van mr. Noord-Zuidlijn Geert Dales er al onder staat maakt het niet veel betrouwbaarder.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zorgwekkende verwevenheid politiek en journalistiek

Vlag Drenthe (Wikimedia/GeeKaa)

Een interessante dorpspomppolitieke zaak in het noorden van het land. Het college van gedeputeerde staten in de provincie Drenthe kraakt al enige tijd onder het schandaal rond het lekken van het Eurochamp-rapport. Voor wie zo onverstandig is om de Drenthse politiek niet nauwgezet te volgen: Eurochamp was een organisatie die sportactiviteiten voor gehandicapten organiseerde, gesubsidieerd werd door de Provincie Drenthe en vervolgens failliet ging onder verdachte omstandigheden.

Hierover werd een vertrouwelijk rapport in het college van Drenthe behandeld en dat werd vervolgens gelekt naar het Dagblad van het Noorden. Waarop dus heel politiek Drenthe (en zoveel mensen zijn dat niet) verscheurd werd over de vraag: wie heeft gelekt?

Maar de rel ging verder. Het Dagblad had namelijk twee journalisten op de zaak gezet: één van beiden had goede contacten met een PvdA-gedeputeerde, en was degene die het rapport binnenhaalde. Deze gedeputeerde wordt dan ook vaak genoemd als het lek, hoewel ze dit onder ede heeft ontkend. Maar de andere journalist, die weer bevriend was met een VVD-gedeputeerde, wilde bewijzen dat het lek van de PvdA-gedeputeerde kwam, en speelde het vertrouwelijke rapport bovendien zelf weer door naar oppositiepartij CDA.

Dus kreeg je de bizarre situatie dat de ene journalist van de krant een stuk gelekt had gekregen en gepubliceerd, en de andere journalist het lek openbaar wil maken. Dat kan natuurlijk niet, en de laatste journalist is dan ook inmiddels ontslagen. Voor wie het allemaal niet meer kan volgen, het wordt hier heel aardig samengevat.

Foto: Baijg (cc)

De stille mestoorlog

ANALYSE - Waarschijnlijk heeft u er weinig van gemerkt, maar er woedt een stille mestoorlog in Nederland. Dit heeft alles te maken met Natura 2000, een Europees programma van beschermde natuurgebieden. Deze gebieden moeten voor december officieel aangemeld worden bij de Europese Commissie. Dit heeft echter verregaande consequenties voor bedrijven in de buurt van die gebieden, met name de landbouw.

In theorie is het allemaal prachtig: zo’n 160 unieke natuurgebieden in Nederland, waarvan sommige behoorlijk groot (de Waddenzee, de Veluwe) en andere van maar een paar hectare, die door een serie maatregelen beschermd worden zodat de specifieke flora en fauna daar in stand gehouden kan worden. Helaas liggen nogal wat van de Natura 2000-gebieden op plekken waar ook veel aan intensieve veehouderij wordt gedaan, met name in de provincies Noord-Brabant, Limburg, Gelderland en Overijssel. Intensieve veehouderij (met name varkens, maar melkveehouderij is ook niet best) zorgt voor grote hoeveelheden stikstof in de vorm van mest. En mest is schadelijk voor deze natuurgebieden.

Omdat natuurgebieden van kilometers ver beïnvloed kunnen worden door hoge stikstofdeposities kan dit verregaande consequenties hebben voor de landbouw. Nu al is het zo dat op veel plekken in Nederland de (intensieve) landbouw ‘op slot’ zit. Dat wil zeggen dat er geen nieuwe vergunningen voor landbouwbedrijven of uitbreidingen van bestaande bedrijven worden afgegeven. Maar doorvoering van Natura 2000 zou naar alle waarschijnlijkheid betekenen dat honderden bedrijven zouden moeten verdwijnen. Geen wonder dus dat boerenbelangenberhatiger LTO en werkgeversorganisaties moord en brand schreeuwen. En voordat iemand ‘dan moeten ze maar biologisch worden’ gaat roepen, die bedrijven zitten met hetzelfde probleem.

Vorige Volgende