Kandidaat Eurocommissaris trekt zich terug
Kandidaat Eurocommissaris trekt zich terug
Bulgaarse Jeleva “beschadigd” bij hoorzittingen Europees Parlement.
Kandidaat Eurocommissaris trekt zich terug
Bulgaarse Jeleva “beschadigd” bij hoorzittingen Europees Parlement.
Zo, had de Volkskrant zowaar een ouderwetse scoop dit weekeinde. Premier Balkende heeft in een korte brief (.doc) deze zomer aan voorzitter van de Europese Commissie José Manuel Barroso gevraagd om het beleid voor bijzondere natuurgebieden in Europa, Natura 2000, af te zwakken. Volgens Balkenende ligt de nadruk teveel bij ecologie en te weinig bij economie.
Voor trouwe GC-lezers zal deze actie van de premier misschien geen verrassing zijn. Wij constateerden immers al eerder dat Natura 2000 met name voor het CDA een groot politiek probleem is. Overigens worden de argumenten van de premier in Barroso’s reactie (.doc) fijntjes weerlegd.
Inmiddels is er enige politieke ophef over de kwestie ontstaan. Die gaat met name over het ondermijnen door de premier van het natuurbeleid. Dat kun je slecht vinden, maar dat gaat wat mij betreft voorbij aan de kern van de zaak.
Wat deze actie van Balkenende namelijk zo onacceptabel maakt is dat hij als premier, namens het kabinet, een standpunt inneemt dat niet door het kabinet is ingenomen, nergens in het regeerakkoord staat en niet in de Tweede Kamer is besproken. Als de premier een beleidswijziging wil dient hij dat via het normale democratische proces te bewerkstelligen. Van de twee betrokken ministers, Verburg (CDA) van natuur en Cramer (PvdA) van milieu was de eerste wel op de hoogte, de tweede niet. Tel daar bij op dat Balkenende er voor koos om zijn partijgenoot Barroso aan te schrijven en niet de hiervoor verantwoordelijke liberale Commissaris Stavros Dimas, en het geheel begint behoorlijk op een zeer onverkwikkelijk christen-democratisch onderonsje te lijken, zoals die doorgaans alleen in de meest corrupte Limburgse gemeentepolitiek te zien is.
“Hij is het levende bewijs dat de islam een inspiratiebron is voor geweld.”
Geert Wilders heeft voor het proces dat tegen hem wordt gevoerd Van Gogh-moordenaar Mohammed Bouyeri als getuige voor de juistheid van zijn ideeën opgevoerd. Het lijkt erop dat beide kanten in deze rechtzaak gaan voor maximale persaandacht…
“Let?s make a pact for a new way of doing politics. Reform or die. This is our moment of truth.”
De herverkozen leider van de Europese Socialistische Partij Poul Nyrup Rasmussen lijkt de ernst van de situatie voor de sociaal-democratie te beseffen.
“Dat is werkelijk van de knotsen.”
De Nederlandse politiebond is zeer verontwaardigd over het onderzoek van RTL4 waaruit blijkt dat politiecommissarissen excessief declareren.
Ook de CDA en de SP hebben inmiddels blijk gegeven van hun verbazing en afkeuring over deze gang van zaken.
Tot zover Havanna aan de Waal. PvdA stemde tegen OZB-verhoging van het college, SP en GroenLinks vinden dat onacceptabel en hebben aangekondigd steun voor het college in te trekken.
Het zal een behoorlijke schok geweest zijn, het bericht dat Geert Wilders in bijna geen enkele gemeente meedoet aan de raadsverkiezingen drie maart. Niet alleen voor zijn vele kiezers, maar ook vooral voor de vele plaatselijke Wildersen die hoopten onder het peroxidevaandel van de grote leider hun eigen plaatselijke politieke carriere te lanceren. Maar het hoeft zo absoluut niet te eindigen. Want zoals de verkiezingen in Venlo en Zuidplas hebben laten zien, en Maurice de Hond nog eens bevestigd: de kiezers van Wilders blijven niet thuis als ze niet op de PVV kunnen stemmen. Ze zoeken een andere rechtse partij: TON, de VVD of lokale Wilders-lookalikes.
En daar zit natuurlijk de grote kans. Neem nu dit clubje dat in Delft aan de verkiezingen mee wil doen. Daar is onder andere de PVV Delft bij betrokken. Alleen, de oprichter van de PVV Delft was vergeten daarbij de echte landelijke PVV te betrekken, en moest onder dreiging van gerechtelijke stappen de naam opgeven. Maar goed, als de naam PVV er ergens mee verbonden lijkt, zullen de kiezers wel opdagen, is kennelijk de gedachte. Als extra lokkertje noemt de partij ook nog de naam van Hilbrand Nawijn als wethouderkandidaat, maar die banden konden heel goed wel eens op net zoveel fantasie berusten als die met de PVV.
Wat meer met de realiteit verbonden lijkt dit initiatief uit het mooie Bunschoten. De Spakenburgse Vrijheids Partij, een initiatief van een geroyeerd raadslid van Betaalbaar Bunschoten (wie kent ze niet), lijkt gevormd nadat Geert Wilders zelf de groep had afgewezen onder zijn partijnaam mee te doen. Niet getreurd, het woord ‘vrijheid’ is immers niet in het bezit van Geert, en dus weerhoud niets de noeste Spakenburgers ervan om plaatselijke PVV te spelen ‘met een knipoog naar Geert Wilders‘.
Een ontluisterend onderzoekje van Binnenlands Bestuur: van de scholingsgelden die beschikbaar zijn voor raadsleden gaat het overgrote deel naar landelijke partijen. De lokale partijen, toch goed voor zo’n derde van het totale aantal raadszetels, slagen er nauwelijks in beroep te doen op de beschikbare gelden.
Dat is – zeker in een tijd waarin er voortdurend geklaagd wordt over de kwaliteit van de lokale democratie – onaanvaardbaar. Ook gezien het hoge verloop onder raadsleden. Want juist de grote gevestigde partijen kunnen relatief gemakkelijk terugvallen op hun eigen structuren en opgebouwde kennis. Lokale en nieuwe partijen hebben die mogelijkheden niet.
Een mogelijke oplossing zou zijn om op korte termijn een nationaal fonds in te stellen waaruit juist die partijen die nu buiten de boot vallen een beroep op kunnen doen om scholing uit te betalen. Als we daar nu snel mee zijn, kunnen we een hele zwik nieuwe raadsleden in maart snel aan de benodigde kennis helpen om hun werk goed te doen. Bovendien zal de gevestigde politiek toch niet de schijn willen laten ontstaan dat ze alleen zichzelf willen helpen?
Op 18 november vinden er in een zestal gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen. Vandaag: Zuidplas.
De gemeente Zuidplas is een fusiegemeente van Moordrecht, Nieuwerkerk aan de IJssel en Zevenhuizen-Moerkapelle. Het is een plattelandsgemeente in het hart van de Randstad. En dat maakt de verkiezingen in Zuidplas juist zo interessant. Van alle zes gemeenten die de 18e naar de stembus gaan, is Zuidplas misschien wel de beste graadmeter voor de uitslag op 3 maart. Toegegeven, de gemeente is misschien wat rechtser en wat christelijker dan het Nederlands gemiddelde, maar in de oude gemeenten domineerden de grote partijen CDA, PvdA en VVD, soms samen met Christenunie of SGP. Het wordt interessant te zien of deze partijen standhouden, want in de nieuwe gemeente doen bijna alle landelijke partijen mee (behalve PVV, GroenLinks en PvdD).
De landelijke partijen beseffen dat maar al te goed. Dus heeft het CDA premier Balkenende al op campagne in Zuidplas gestuurd, brengt de PvdA maar liefst zes ministers in stelling in de gemeente en laat de VVD Fred Teeven de electorale kolen uit het vuur te halen. Andere partijen kunnen niet achter blijven, dus hebben ook Alexander Pechtold en Rita Verdonk de gemeente (40.000 inwoners) met een bezoek vereerd. Agnes Kant komt deze week nog. Alleen Christenunie en SGP (en de plaatselijke partijen natuurlijk) lijken het vooral op lokale kracht te gooien.
Op 18 november vinden er in een zestal gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen. Vandaag: Venlo.
De verkiezingen in de gemeente Venlo (die plaatsvinden omdat Venlo is gefuseerd met Arcen en Velden) zijn om twee redenen interessant: in de eerste plaats omdat Wilders’ PVV in zijn eigen stad niet meedoet, omdat er niet voldoende geschikte kandidaten konden worden gevonden. Dat betekent dat Venlo, waar bij de Europese verkiezingen nog 31,4% van de kiezers op de PVV stemde, als eerste antwoord mag geven op de vraag die vaak gesteld zal worden in de aanloop van 3 maart: “Waar gaan de kiezers van Wilders heen als ze niet op de PVV kunnen stemmen?”
Venlo is de ideale proeftuin, juist omdat er zoveel Wildersstemmers zijn. Als ze massaal thuisblijven is dat zichtbaar in de opkomstcijfers. Gaan ze naar reguliere rechtse partijen als CDA en VVD (nu al vrij groot in Venlo) dan merken we dat ook snel. Gaan ze naar de SP, die voor het eerst sinds 1998 meedoet, dan moet die partij een behoorlijke grote overwinning behalen. En er is nog behoorlijke kans dat PVV’ers dan maar naar de plaatselijke partijen stappen. Die zijn gezamenlijk ook redelijk groot in Venlo, maar halen hun stemmen tot nu toe vooral uit het buitengebied van de stad.
Een aardig stuk van PvdA-dinosaurus Rob Oudkerk over de nieuwe Marcouch-rel in Amsterdam (inmiddels al weer voorbij) op, jawel, Joop.nl. Hierin geeft hij aan wat volgens hem de vijf allergrootste problemen van de PvdA zijn: een personeelsprobleem, een existentieel probleem, een geloofwaardigheidsprobleem, een uitstralingsprobleem en de neiging van de hele partij zichzelf voortdurend in de eigen voet te schieten. De ruzie rond het lijstrekkerschap van Marcouch is, aldus Oudkerk, een uitstekend voordeel van het laatste probleem.
Het is een fraaie analyse, maar Oudkerk mist volgens mij wat misschien wel het belangrijkste probleem is: hijzelf, samen met honderden andere PvdA’ers die maar niet kunnen ophouden met publiekelijk analyseren wat de problemen in de partij zijn.
Het schijnt erbij te horen: als je een PvdA-prominent bent zonder directe rol in de landelijke politiek dan hoor je je uit te putten in publieke verzuchtingen over de staat van de partij. Marcel van Dam is er als columnist groot mee geworden. En terecht, want andermans ellende is leuk leesvoer. De PvdA is wat dat betreft al jaren de politieke soapserie van Nederland, die we allemaal aan de buis gekluisterd volgen. Vermakelijk, maar het zorgt wel op verkiezingsnederlaag op verkiezingsnederlaag.
En ik heb dus niet over een inhoudelijke discussie over de politieke koers van de PvdA, dat is helemaal niet ongezond, maar over het terugkerende geweeklaag over de organisatie, het leiderschap van die, hoe die campagne is misgegaan, hoe de binding met die kiezersgroep is verdwenen, enzovoorts. En als het al geen partijprominent is die de PvdA lekker affakkelt dan zorgt de zoveelste interne onderzoekscommissie wel weer voor een rapportje dat zegt dat niks deugt en het eigenlijk nooit meer goed komt.
Op 18 november vinden er in een zestal gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen. Vandaag: Oldambt.
Een gemeente zoals Oldambt, zo kunnen we zonder al te veel moeite stellen, is er nergens in Nederland. In deze fusiegemeente is namelijk het al tamelijke linkse Winschoten samengevoegd met het vuurrode Scheemda en Reiderland. De vraag is dus niet of links gaat winnen bij de verkiezingen, want links wint altíjd in Oost- Groningen. De vraag is vooral wélk links gaat winnen.
Want er is nogal wat drukte op links in de nieuwe gemeente. Niet alleen doen SP, PvdA, en GroenLinks mee, daarnaast zijn er ook nog eens twee flink naar links leunende lokale partijen (Oldambt Aktief en de Partij voor het Noorden), maar ook maar liefst twéé communistische partijen, de NCPN en de VCP. Dat laatste is het gevolg van een jammerlijke broedertwist.
Er zijn twee plaatselijke onderwerpen die mogelijk van grote invloed kunnen zijn op de verkiezingsuitslag. In de eerste plaats is er de vorming van Oldambt zelf. De meeste partijen waren daar voorstander van, maar NCPN en VCP waren fel tegen. En omdat met name in Scheemda en Reiderland lang niet iedereen blij is met de fusie, kon dit de communisten wel eens hun eerste verkiezingswinst in vijftien jaar opleveren. Of niet natuurlijk.