Dimitri Tokmetzis

Diederik Samsom verloor gisteravond het gevecht om het frame. Na een sterke publicitaire week, maakte de gedoodverfde PvdA-leider gisteravond tijdens het debat over het ‘Kunduz-akkoord’ een fletse en drammerige indruk. Dat is jammer want – ik krijg het bijna niet uit mijn vingers – de PvdA lijkt onder het duo SpekSom wel weer een verhaal te hebben.

Gisteren was ook de dag dat SpekSom twee keer keihard in ging tegen het dominante frame  dat de enige uitweg een bezuinigingsvlucht naar voren is: de heilige drie procent. Samsom zet zich de hele week al tegen af tegen deze ’totem’, zoals hij het noemt. Terecht. Zoals uit de overige stukken vandaag op Sargasso blijkt dat die bezuinigingsdruk toch vooral in ons eigen hoofd zit.

Wellicht interessanter nog is het interview in Vrij Nederland met Spekman, waarin de partijvoorzitter een nieuwe tooi opzet, vol ideologische veren. De toon van het stuk is helder. Een groot deel van de PvdA wordt feitelijk uitgemaakt voor baantjesjager, die al tevreden is met een ideologisch verdunde ranja van sociaal-democratie. Spekman pleit weer voor het pure werk. Sociaal-democratie waar het voor bedoeld is: bescheidenheid, trots, emancipatie, solidariteit. Wie de truiendrager in Utrecht heeft gevolgd, weet dat hij het meent.