Crachàt

“This will be a very important philosophical step in the history of our species. We are going from reading our genetic code to the ability to write it. That gives us the hypothetical ability to do things never contemplated before.”
Zo begint historie, mooi hé? Entrepeneurend knutselaar annex Vietnamveteraan Craig Venter knipt en plakt levenscode’s aan elkaar en bingo: god kan het vuilnisbelt op bij de rest van de broodjes aap.
Zonder het inspirerende Frankensteinverhaal zou het ontspannender genieten zijn van dit nieuwsje. Want de angst voor het out-of-control-kantje van de zaak overstemt natuurlijk weer alle rede.
Ik roep: het leven is een kunstwerk, en heiligheid is angst.

In het licht dezes kan men niet ongevoelig blijven voor de verrukking van de mislukking. Het hoogtepunt van het jaar op tenstoonstellingsgebied is wat mij betreft te zien in Rotterdam. De heerlijke artieste Silvia B. kreeg de kans de tentoonstelling in het Historisch Museum te cureren, en wàt een resultaat. De rllingen lopen je over de rug van bevreemdende warmte die uit vrijwel elk object straalt. Bijeengebracht zoals in de 19de eeuwse salons, verzameld in aparte kamers, loop je door een ruimte die zich zowel in het mogelijke als onmogelijke, in het verleden als in een toekomst afspeelt. Met humor en droefnis, met aanklacht of overgave.
Gaat kijken.