“Groene golf uit Brussel verliest aan kracht door kredietcrisis..” kopte het pampieren FD vorige week. Hiermee doelde men op de stagnerende onderhandelingen over het EU-klimaat pakket. Voorzitter Frankrijk wil graag met één duidelijk Europees geluid aankomen op de internationale klimaattop in Poznan begin december. Maar de voortwoekerende kredietcrisis maakt veel landen huiverig om dure klimaatdoelstellingen te accepteren.
Betekent de kredietcrisis dan het einde van alle verduurzaming en gaan we nu arm en vervuild ten onder? Wellicht toch niet, want afgezien van wishful thinking dat de kredietcrisis tot vergroening van de economie zal leiden gaan concrete (forse) investeringen in nieuw klimaatbeleid gewoon door. Vorige week werd een paar honderd miljoen geïnvesteerd in bescherming van tropische bossen. Een ervan is een direct klimaatproject, de andere zal indirect bijdragen aan het afremmen van ontbossing en dus CO2 uitstoot.
Ondanks de kredietcrisis hebben donoren 100 miljoen dollar gestoken in het Forest Carbon Partnership Facility (FCPF) van de Wereldbank dat ontbossing in ontwikkelingslanden moet tegengaan. Het betreft hier zogenaamde REDD pilotprojecten die van belang zijn voor de ontwikkeling van nieuw klimaatbeleid in een post-Kyoto verdrag. Het animo onder ontwikkelingslanden om mee te doen aan het FCPF was groot. Voor de 20 beschikbare plaatsen melden zich 40 landen aan, het werden er uiteindelijk 30. In de toekomst zal het REDD mechanisme miljarden euro’s aan Westerse klimaatcompensatie naar ontwikkelingslanden doen vloeien die voortaan betaald krijgen om hun bossen te laten staan in plaats van te kappen. Er bestaat een risico dat bij te veel van dergelijke CO2-credits de stimulans voor Westerse bedrijven om te verduurzamen wordt weggenomen. Echter met het voorkomen van ontbossing kan 20% van de mondiale CO2 uitstoot worden vermeden en biodiversiteit blijft behouden (ook op hogere temperaturen).
Zonder complottheoretici de helft minder internet! Dwaalgeesten, aan lager wal geraakte ingenieurs, vereenzaamde panikanten en verder “iedereen die de bijsluiter van zijn medicijnen niet goed leest” zijn de ware Contentkoningen van de Internets. WTC-7, UFO’s, Bilderberg, you name they write it. OnzeManInTeheran spotte een smakelijk vers complot dat de recente afwezigheid van Obama en Ahmadinejad (beide moslim?) verklaart. Terwijl de gevestigde media ons willen doen geloven dat de toekomstige president van Amerika zijn zieke grootmoeder bezocht op Hawaii en dat de Iraanse president de laatste dagen lijdt aan appelflauwtes is er IETS HEEL ANDERS AAN DE HAND.
Het in zijn soort gerenommeerde WhatDoesItMean.com komt met een voor haar sluitende verklaring dat de twee wereldleiders samenkwamen op Hawaii om een Derde Wereldoorlog te voorkomen. Saillant detail, de ontmoeting tussen Obama en Ahmadinejad (beide moslim?) zou zijn georganiseerd door hooggeplaatste Amerikaanse militairen die willen voorkomen dat de VS ten prooi valt aan een fascistische coup. Om met Plasterk te spreken: “We zullen zien…”.
Bij de professionele media en op de Scholen voor Journalistiek maken ze zich druk over dergelijke Contentkoningen van de Internets. Onlangs plofte er bij mij (weer) een vragenlijst van een student in de mailbox, de strekking van zijn verhaal was: “Moet er niet een Register komen waarin onderscheid gemaakt wordt tussen ‘journalistieke’ en ‘publieke’ weblogs?”. Ik persoonlijk vind zo’n Register onnodig en voorspel dat zelfs veel professionele media de toets aan journalistieke criteria niet zullen doorstaan. Verder heb ik -ondanks alles- toch nog genoeg vertrouwen dat mensen zelf onzinnige teksten kunnen onderscheiden van de zinnige. U ook? Laten we ‘publiekelijk’ pollen:
Goedenmiddag beste lezers, zo aan het eind van de werkdag het is weer hoogtijd voor een Obama Feelgood Moment: nog minder calorieën dan een Cup-A-Soup maar u haalt er op uw sokken de eindstreep van deze werkdag mee! Lees bijvoorbeeld eens deze Willekeurige Goede Daad van een jonge Obama in 1988. Op het vliegveld van Miami stond een jonge vrouw in tranen, haar koffers mochten niet mee tenzij ze 103 dollar betaalde, die had ze niet maar Obama werd haar reddende engel: “Then I heard a gentle and friendly voice behind me.. ..He was nicely dressed, fashionably dressed with brown leather shoes, a cotton shirt open at the throat and khaki pants”. Twintig jaar later is ze hem nog steeds dankbaar (foto).
Voor wie meer visueel is ingesteld die checkt vooral het volgende Obama Feelgood Moment: nadat twee stafmedewerkers zich met moeite hadden opgetrokken aan een rekstok kwam Obama naar voren trok zich met gemak driemaal op en liep rustig weg om een speech te geven: foto. Check de hele serie van Obamafoto’s van fotograaf Callie Shell voor het ultieme Obama Feelgood Moment. Prettige werkdag nog.
