Deze week vergaderen in het Poolse Poznan duizenden ambtenaren over de inhoud van een nieuw klimaatverdrag dat eind 2009 in Kopenhagen moet worden afgerond. Over een week komen ook de staatshoofden en ministers naar Poznan maar de stad was vorige week al dichtgetimmerd door de politie, zo tekende onze correspondent Polen reeds op.
De verwachtingen rondom de klimaattop in Poznan zijn over het algemeen niet hoog. Het pessimisme over de economische toestand in de wereld wordt versterkt door een reële Alliantie van Onwilligen (waaronder Italië, Duitsland en Polen). Regeringen hebben opeens veel minder geld over voor klimaatbeleid. Er schijnt al een Obama-delegatie in Poznan rond te hobbelen maar officieël vertegenwoordigd de lame duck administration van Dubya nog steeds de VS. Ook vanuit Amerika kan dus vooral Onwilligheid worden verwacht. Gastland Polen is opmerkelijk genoeg een gangmaker in deze mondiale Onwilligheid. Hierdoor werkt het echter mee aan het mislukken van de grootste internationale bijeenkomst op haar grondgebied sinds de oprichting van het Warsaw Pact, vanuit nationaal pr-beleid gezien is dat dus best een beetje dom…
Desalniettemin zijn er ook positieve verwachtingen. Zo zal het beschermen van bestaand bos waarschijnlijk woren opgenomen in een volgende klimaatverdrag. Ontbossing zorgt immers voor een vijfde deel van de mondiale CO2-uitstoot, het klimaatinstrument om ontbossing te voorkomen heet REDD. De discussie rondom REDD zal zich voornamelijk toespitsen op de keuze tussen een marktbenadering (verhandelbare credits) en of het instellen van een internationaal fonds, dat belooft een clash van ideologieën te worden. Het Global Canopy Programme een kennisorganisatie waaraan 19 wetenschappelijke instituten zijn verbonden heeft speciaal voor Poznan The Little REDD Book geproduceerd dat heel overzichtelijk alle voorstellen van nationale overheden en ngo’s opsomt en vergelijkt. Lekker overzichtelijk met picto’s, dus ook geschikt voor de visueel ingestelde luie lezers.
Kredietcrisis, peakoil, ingestorte huizenmarkt, verdampt consumenten vertrouwen. Er zou toch CHANGE zijn in Amerika?! In ieder geval nog niet tijdens de kerstintocht in Norfolk, Virginia. Die was tenminste nog authentiek absurd zoals we dat van Amerikanen mogen verwachten.
Twee weken geleden meldde de Financial Times dat het Koreaanse Daewoo Logistics Corporation 1,3 miljoen hectare landbouwgrond in Madagaskar voor 99 jaar gaat leasen. Dat is ongeveer de helft van de totaal beschikbare landbouwgrond op Madagaskar. In een land dat vaste klant is bij het UN World Food Programme én waar 50% van de jonge kinderen door ondervoeding een groei-achterstand* vertoont zal een landoppervlak ter grootte van Vlaanderen worden beplant met maïs en oliepalm bestemd voor de buitenlandse markt. Het leasecontract zou de Koreanen ook nog eens niks, nada, noppes kosten*. Daewoo gaat immers banen creëren op Madagaskar: een weinig sterk argument als je voor dit project tot nu toe vooral Zuid-Afrikanen hebt aangenomen. Onder weldenkende wereldburgers van Parijs tot Tokyo was de schok groot en inmiddels is het grote downplayen begonnen, zowel in Seoul als in Antananarivo.
Bloedend eiland
Doordat Madagaskar 160 miljoen jaar geleden afbrak van Afrika is de evolutie daar haar eigen gang gegaan en herbergt het eiland enorm veel endemische soorten zoals maki’s, de panterkameleon en zes van de acht soorten baobab bomen. Het grootste eiland van deze aardbol is derhalve in haar geheel een biodiversity hotspot. Maar op dit moment is slechts 10% van de oorspronkelijke natuur nog over. Madagaskar kampt met hevige bodemerosie (400 ton/ha)* doordat maar een beperkt deel van het land geschikt is voor landbouw maar desondanks wordt ontgonnen. Slecht landgebruik zorgt er nu voor dat de rivieren verzadigd zijn van de rode aarde die wegspoelt van de marginale akkers en de Indische Oceaan rondom het eiland rood kleurt. Astronauten hebben wel eens opgemerkt dat het lijkt alsof Madagaskar dood bloedt door de bodemerosie. In dit land wil de firma Daewoo dus exportlandbouw ontwikkelen?