Abu Pessoptimist

204 Artikelen
2 Waanlinks
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Anita Gould (cc)

Israëlisch hooggerechtshof weigert in actie te komen tegen discriminerende wet

ACHTERGROND - Het Israëlische hooggerechtshof heeft woensdag met klein verschil een verzoekschrift van de hand gewezen tegen een wet die kleine gemeenten het recht geeft te discrimineren bij het toelaten van nieuwe bewoners. Het verzoekschrift was ingediend door de mensenrechtenorganisatie Adalah en de Beweging voor de Burgerrechten in Israël, ACRI.

De wet, die in 2011 door de Knesset werd aangenomen, stelt kleine gemeenten in de gelegenheid een commissie te benoemen die mag uitmaken of eventuele nieuwe bewoners voldoen aan eisen die de gemeente zelf in gemeenteverordeningen mag opstellen. In de praktijk werken dergelijke commissies al en hun voornaamste opzet is om Arabische inwoners te weren. De wet legaliseert deze praktijk. En in feite, zo betoogden de indieners van het verzoekschrift, maakt de wet het ook legaal om homo’s, mensen met gebreken of wie dan ook buiten de gemeenschap te houden met de redenering dat hij of zij afwijkt van de algemene norm in de gemeente. Dat komt neer op discriminatie en is in strijd met internationale en ook Israëlische wetgeving, aldus de indieners. Het hooggerechtshof verwierp het verzoekschrift echter met vijf tegen vier stemmen ‘omdat nog niet duidelijk was hoe de wet in de praktijk zal uitpakken.’

‘Het hooggerechtshof heeft een van de meest racistische wetten van de afgelopen paar jaar goedgekeurd,’ zo reageerde Adalah – voluit: het Centrum voor de wettelijke Rechten van de Arabische Minderheid in Israel. ‘De wet is aangenomen door een meerderheid van de Knesset met de uitgesproken bedoeling om het weren van Arabieren mogelijk te maken in deze gemeenschappen.’

Foto: JBLM PAO (cc)

Israëlische reservisten willen niet langer Palestijnen bespioneren

NIEUWS - Drieënveertig reservisten van ‘Eenheid 8200’ van het Israëlische leger hebben een brief naar de legerleiding gestuurd waarin zij stellen dat zij niet langer de levens willen bespioneren van Palestijnen die onder de bezetting leven. ‘Eenheid 8200’ is een elektronische afluisterdienst, die enigszins is te vergelijken met de Amerikaanse afluisterdienst NSA.

In een brief die werd afgedrukt in de populaire krant Yediot Ahronot zeiden de 43 niet langer te willen meewerken aan het verergeren van de bezetting. ‘Het verzamelen van inlichtingen helpt mee miljoen mensen te controleren, en dringt diepgaand binnen in vrijwel alle aspecten van hun leven. Dat geeft hun niet de kans normale levens te leiden, leidt tot meer geweld en schuift een einde aan het conflict op de lange baan,’ aldus de brief.

De ondertekenaars werden niet bij naam genoemd. Enkelen van hen werden anoniem geïnterviewd door de krant en door de Israëlische legerradio. Daar zeiden sommigen dat details van de Palestijnen worden verzameld over seksuele voorkeuren, of ziektes, die gebruikt kunnen worden om Palestijnen te chanteren en te dwingen als informant voor de Israëli’s te gaan optreden. Ook bleken sommigen problemen te hebben met het feit dat details die verzameld waren over leiders in Gaza hadden geleid tot bombardementen waarbij familieleden en omstanders waren gedood.

Foto: Jim Forest (cc)

‘Wederopbouw Gaza kost $ 7,8 miljard en gaat minimaal vijf jaar duren’

ACHTERGROND - De herbouw van de Gaza-strook zal 7.8 miljard dollar gaan kosten en zeker vijf jaar gaan duren. Tenminste, als Israël de blokkade van Gaza volledig opheft. Dat heeft een groep experts van The Palestinian Economic Council for Development and Reconstruction becijferd. Gewoonlijk begeleidt en overziet deze groep van dertien experts projecten die door donors worden gefinancierd.

De groep heeft een document van tweehonderd pagina´s gepubliceerd waarin de hulpverlening en wederopbouw worden gekoppeld aan de strategie voor duurzame ontwikkeling om de werkloosheid en armoede van de 1,8 miljoen inwoners van de Gazastrook terug te dringen. In het document worden de rechtstreekse verliezen door Israëls aanval becijferd op 4,4 miljard dollar. Daarnaast zou volgens de Groep nog eens 3,02 miljard dollar nodig zijn voor het ontwikkelen van noodzakelike inrastructuur voor Gaza, zoals een haven en een ontziltingsinstallatie voor de drinkwatervoorziening.

Om het plan werkbaar te maken, moet echter aan diverse voorwaarden worden voldaan. Eén van de belangrijkste daarvan is dat de Israëlische blokkade, die sinds 2006 van kracht is en die mede in stand wordt gehouden door Egypte, volledig wordt opgeheven en dat de bewegingsvrijheid van personen en goederen – waaronder bouwmaterialen – volledig wordt gegarandeerd.

Foto: michael loadenthal (cc)

Israël maakt vijf mensen dakloos in Jeruzalem en sloopt drie huizen in de Negev

ACHTERGROND - Geen groot nieuws, maar het gaat wel iedere dag door.

Israëlische bulldozers onder begeleiding van politie-eenheden hebben gisteren een huis in de wijk Beit Hanina verwoest en een tweetal kamers van een ander huis, zo meldt Ma’an News.

In deze twee kamers van zestig vierkante meter elk, die eigendom waren van Hajj Izz Abu Nijma, lagen goederen bestemd voor Gaza opgeslagen. De rijst, suiker, pasta en voedsel in blik werden met de kamers mee vernietigd.

Behalve de opslagruimten vernielden de Israèli’s ook een huis waarin Abu Nijma’s broer Nadim woonde, samen met vier andere familieleden. Een muur om het land en een schuur voor paarden, honden en ander vee werden eveneens omver gehaald.

Abu Nijma zei dat hij sinds 1996 tevergeefs bezig was geweest om bouwvergunningen voor deze ‘illegale’ gebouwen los te krijgen. Israël geeft Palestijnen in Oost-Jeruzalem echter bijna nooit (bouw)vergunningen. Volgens de burgerrechtenbeweging ACRI (Association for Civil Rights in Israel) is slechts veertien procent van het land van het door Israël geannexeerde Oost-Jeruzalem bestemd voor de oorspronkelijke Arabische inwoners en is sinds 1967 twee derde van de grond van Palestijnen in de stad geconfisqueerd.

Eveneens gisteren werden drie huizen gesloopt in het Bedoeïenendorp Umm Batin in de Negev, aldus Ma’an News. De sloop in Umm Batin vond plaats in het kader van de wat het Palestijnse lid van de Israëlische Knesset Talab Abu Arar tegenover Ma’an de ‘oorlog tegen de Arabieren in de Negev’ noemde.

Foto: Downing Street (cc)

Vijftig dagen vechten in Gaza: de balans

ACHTERGROND - De blokkade van Gaza is na het ingaan van het staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas verlicht. De druk op de grenszone, inclusief het het gebied waarin kan worden gevist, is verminderd. En ondertussen maakten de leiders van beide kanten de balans op van vijftig dagen van gevechten.

De Israëlische premier Netanyahu zei vorige week woensdag dat Hamas niets heeft bereikt: ‘Hamas werd zwaar getroffen en heeft geen enkele van zijn eisen gerealiseerd,’ aldus Netanyahu op een persconferentie in Jeruzalem. ‘Hamas wilde een haven, de bevrijding van Palestijnse gevangenen, bemiddeling van Qatar en Turkije en de betaling van salarissen van zijn employees. Maar het kreeg niets. Hamas heeft nog nooit sinds zijn opgerichting zo’n nederlaag beleefd. ‘We hebben aanvalstunnels vernield, bijna duizend vijandelijke strijders gedood, onder wie hoge mensen in de beweging, en duizenden raketten en commandoposten vernield.’

Terwijl Netanyahu de overwinning uitriep, werden in Gaza zijn woorden deels gelogenstraft. Palestijnse functionarissen in Gaza vertelden het persbureau Ma’an dat Israël de termen van het akkoord was begonnen na te leven. Boeren waren weer in staat velden te betreden die honderd meter van de grens waren verwijderd. Voorafgaand aan Israëls campagne was een strook van driehonderd meter tot soms wel anderhalve kilometer van de grens taboe. Zo’n 35% van de landbouwgrond in Gaza kon op die manier niet worden gebruikt.

Ook vissers konden woensdag al meteen veel verder uit de kust vissen dan daarvoor. De grens was zes zeemijlen geworden, in juli was dat nog slechts drie mijl. En intussen gingen de grensposten Kerem Shalom en Erez weer open. In Erez werden handelaars en patiënten doorgelaten zonder dat hen iets in de weg werd gelegd, zoals eerder maar al te vaak gebruikelijk was.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hajo Meyer, 1924-2014

ACHTERGROND - Kort na zijn negentigste verjaardag is vrijdagnacht Hajo Meyer, oud-bestuurslid van Een Ander Joods Geluid, activist, overlevende van Auschwitz, in zijn slaap overleden. Hajo was een bijzondere man met een indrukwekkende levensloop, gepassioneerd en gedreven, een overtuigde tegenstander van het zionisme, die tot zijn laatste dagen de wereld afreisde (waaronder de VS en Zuid-Afrika) om spreekbeurten te houden.

Hajo was oorspronkelijk Duitser, wat levenslang aan zijn uitspraak te horen was. Hij vluchtte in 1939 als jongen van 14 naar Nederland, zonder zijn ouders die later in de nazikampen werden vermoord. Hijzelf werd in 1943 gepakt en zat onder meer tien maanden in Auschwitz. Na de oorlog kwam hij terug naar Nederland, studeerde natuurkunde en het bracht tot hoofd van het Natuurkundig Laboratorium van Philips in Eindhoven. Na zijn pensionering nam zijn leven een andere wending en schoolde hij zich om tot vioolbouwer. Hij moet in totaal zo’n vijftig violen en altviolen hebben verkocht. Ook leerde hij er zijn latere vrouw Chris Tilanus door kennen – ze kwam langs om een viool te laten repareren.

Nog weer wat later werd Hajo vredesactivist. In diverse interviews heeft hij verteld hoe hij aanvankelijk nooit de ‘officiële’ geschiedschrijving van Israël in twijfel had getrokken, maar dat de Israëlische inval in Libanon van 1982 en de moorden in de Palestijnse kampen Sabra en Chatila hem aan het denken zette. En aan het lezen – van onder meer de boeken van de Israëlische ‘new historians’ die de geschiedenis van Israëls ontstaan en de verdrijving van de Palestijnen in een wat minder rooskleurig en vooral realistischer perspectief plaatsten.

Het leidde tot zijn inzicht dat de manier waarop het zionisme te werk was gegaan, niet overeenkwam met het jodendom dat hij in zijn jonge jaren van huis uit had meegekregen: een liberaal (reform) jodendom dat met name nadruk legde op de humanitaire kanten van het judaïsme. Over die discrepantie tussen zionisme en jodendom zou hij later een boek schrijven, Het einde van het Jodendom, dat in onder meer in het Duits en Engels werd vertaald.

Foto: Binuri Ranasinghe (cc)

Israël komt met flinterdun bewijs dat Hamas achter de onvoering van ‘de drie tieners’ zat

ACHTERGROND - Ik heb me de laatste tijd vooral bezig gehouden met het brengen van nieuws. Nieuws dat een onderlinge samenhang vertoonde en de logica liet zien achter Israëls aanval op Hamas. Dat begon in juni met de vorming van een eenheidsregering door Hamas en Fatah, waar Israël fel op reageerde (het laatste waar Israël op zit te wachten is een gematigd optredend Hamas). Vervolgens de ontvoering van de ‘drie Israëlische tieners’ welke Israël als aanleiding gebruikte om op de Westoever honderden mensen (vooral sympathisanten van Hamas) op te pakken. Daarna het afschieten van wat raketten door groepen in Gaza als reactie op deze arrestatiegolf en vervolgens de uiteindelijke aanval van Israël op 7 juli op leden van Hamas, die de opmaat vormde tot de operatie ‘Protectieve Edge’.

Maar vandaag moet ik me toch even bezighouden met iets dat mogelijk wel, maar waarschijnlijk niet waar is. Eerlijk gezegd haat ik dat: journalistiek bedrijven door te vertellen dat iets niet is gebeurd of onwaar is (al moet ik er eerlijkheidshalve bij vertellen dat ik tijdens de Eerste Golfoorlog – als radiocorrespondent van de NCRV – veel geld heb verdiend doordat de rubriek ‘Hier en Nu’ mij steeds gebruikte om onzinnieuws van een collega’s wier namen ik niet zal noemen tegen te spreken).

Ditmaal gaat het om de scoop van de Israëlische pers dat Hamas uiteindelijk toch achter de ontvoering van ‘de drie tieners’ zou hebben gezeten. Er is een bandje opgedoken waarop Saleh al-Arouri, een lid van het politbureau van Hamas, dit zou hebben toegegven tijdens een congres in Turkije van moslimgeleerden (Arouri is behalve lid van het politbureau van Hamas ook een imam).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Israel verbant leider PFLP, en sloopt huizen, kiosken en Bedoeïenonderkomens

Israelische militairen hebben woensdagmorgen vroeg het huis overhoop gehaald van Khalida Jarrar, een van de leiders van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (DFLP) op de Westoever. Jarrar is lid van het Palestijnse parlement en een advocaat die regelmatig Palestijnse gevangenen bijstaat. Zij kreeg een in het Hebreeuws gesteld gerechtelijk bevel overhandigd waarin haar bevolen werd haar huis in Ramallah te verlaten en naar een in het bevel aangegeven plek in Jericho te gaan, waar haar een soort huisarrest wachtte. Zij weigerde het papier te ondertekenen. Ze beraadt zich nu op juridische stappen. Het is voor het eerst sinds het midden van de jaren ’80 dat Israel een dergelijke “interne verbanning” probeert op te leggen.

Elders op de Westoever sloopte het Israelische leger woensdag zes huizen en een aantal andere bezittingen.
In At-Tawil, een dorpje vlakbij Nablus sloopten de Israeli’s vier huizen die toebehoorden aan de gebroeders Muhammad Sudqi Salih en Anwar Subhi Saleh. De reden zou zijn dat de huizen zonder vergunning zouden zijn gebouwd. Een vreemde reden, want de huizen waren meer dan 100 jaar oud, volgens Ghassan Daghlas, de man die voor de PA de activiteiten in de nederzettingen volgt.
Enkele uren later werden in Aqaba, een dorpje bij Tubas, nog eens twee huizen gesloopt van ingezetenen van het dorp, zo meldde de plaatselijke burgemeester, Same Sadeq.

Aan de weg tussen Hebron en Jeruzalem vernielden de Israeli’s woensdag een aantal kiosken van boeren uit de regio Beit Ummar die probeerden zo hun druiven en abrikozen te verkopen. Met de stalletjes werd ook hun koopwaar vernield, meldde Mohammed Awad, een plaatselijke activist. De boeren leden flinke schade door het militaire optreden.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israel zorgt dat Amnesty en Human Rights Watch de Gaza-strook niet binnen kunnen gaan

Amnesty International en Human Rights Watch hebben sinds 7 juli, het moment waarop Israel de Gaza-strook aanviel, tevergeefs geprobeerd toestemming te krijgen om Gaza binnen te gaan. De twee mensenrechtenorganisaties kregen twee redenen te horen voor de weigering. De eerste was dat de grensovergang Erez gesloten was. De tweede dat de organisaties niet waren geregistreerd bij het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken of het ministerie van Sociale Zaken. Dat meldt Amira Hass van de Israelische krant Haaretz.
Beide argumenten zijn smoezen. De grensovergang was namelijk gedurende de hele tijd dat de operatie Protective Edge duurde gewoon open. En de mededeling dat HRW en Amnesty geregistreerd hadden moeten zijn bij het Israelische ministerie van Buitenlandse Zaken of het ministerie van Sociale Zaken is een doorzichtige administratieve truc.Yonatan Gher, de directeur van Amnesty in Israel, had van het ministerie van Buitenlandse Zaken te horen gekregen dat Amnesty zich daar helemaal niet kan laten registreren. Dit ministerie registreert alleen VN-organisaties. En voor het ministerie van Sociale Zaken geldt hetzelfde: dat ministerie registreert alleen humanitaire hulporganisaties en dat is een categorie waarin Amnesty en HRW niet thuis horen.

Beide mensenrechtenorganisaties hadden experts naar de Gaza-strook willen sturen, met name wapenexperts, om uit de eerste hand forensische details te kunnen verzamelen over welke ammunitie er op welke manier was ingezet. Volgens hen zijn er geen experts met voldoende kennis op dat gebied in Gaza zelf. Later details hierover verzamelen is lastig, omdat veel bewijsmateriaal – scherven, bomkraters en dergelijke, na korte tijd verdwijnen. Zowel Amnesty als HRW hebben in het verleden kritische rapporten geschreven over de operatie Cast Lead (2009) en Pillar of Defense (2012) (kijk bijvoorbeeld hier, en hier, en hier, en hier en hier). Human Rights Watch krijgt al sinds 2006 geen toestemming van Israel om Gaza binnen te gaan via Erez, Amnesty wordt geweerd sinds juni 2012. Voor in Egypte het regime van Abdel-Fattah el-Sisi aan de macht kwam, konden de organisaties via Rafah Gaza binnenkomen, dat is nu echter niet meer mogelijk.
Het dodental in Gaza als gevolg van de operatie Protective Edge is intussen tot boven de 2.000 gestegen door het overlijden van diverse gewonden in ziekenhuizen in Gaza zowel als in Cairo en Jeruzalem. Ook werd nog een lichaam gevonden in het puin van d wijk Shuja’iyyah in Gaza-stad. Het aantal doden is nu 2.016, van wie 541 kinderen, 250 vrouwen en 95 oudere mannen, volgens het ministerie van Gezondheid in Gaza. Het aantal gewonden bedraagt 10.196.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

B’tselem verliest rechtszaak en recht op het gebruik maken van een nationale vrijwilliger

ACHTERGROND - De Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem mag geen gebruik meer maken van de diensten van mensen die de nationale dienst vervullen, een vervangende dienstplicht in plaats van de reguliere dienst in het leger. Sar-Shalom Jerby, het hoofd van het bureau dat nationale dienst regelt, heeft dat in een brief aan de directeur van B’Tselem, Hagai El-Ad, laten weten. De brief bevatte harde taal. Jerby schreef dat hij ”gezien de activiteiten die gericht waren tegen de staat en soldaten van het Israelische leger” van B’Tselem besloten heeft de status van B’Tselem te herroepen als een organisatie die recht heeft om vrijwilligers van de nationale dienst aan te nemen. ”Er is een duidelijk onderscheid tussen het hebben van een legitieme politiek mening binnen de Israelische politieke context en het verspreiden en publiceren van leugens en smaad in Israel en daarbuiten, “schreef Jerby.

Achtergrond van het besluit van Jerby schijnt te zijn dat B’Tselem in een eerder stadium van de veldtocht in Gaza voor de radio de namen had willen voorlezen van kinderen die door het optreden van het Israelische leger waren gedood. De radio weigerde dat, waarop B’Tselem het recht opeiste via het hooggerechtshof. Maar dat besliste woensdag dat de radio gelijk had gehad om te weigeren. Het voorlezen van de namen diende ”geen informatief doel, maar was een politiek gemotiveerde handeling’, volgens het hof. Jerby heeft kennelijk de uitspraak van de rechters afgewacht alvorens zijn besluit te nemen. Vrijwilligers van de nationale dienst kunnen werken bij tal van NGO’s, zowel die links van het spectrum als bij rechtse organisaties als de kolonistenorganisatie Elad, of de anti-abortusbeweging Efrat. B’Tselem had recht op één nationale vrijwilliger.

Foto: Sebastian Horndasch (cc)

HRW: ‘Moordpartijen in Egypte in augustus 2013 waren op het hoogste niveau gepland’

Ongeveer een jaar na de slachtingen bij het uiteenjagen van sit-ins in Caïro tegen het afzetten van de Egyptische president Mohammed Morsi, heeft de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch (HRW) gisteren een buitengewoon vernietigend rapport gepubliceerd over hoe de Egyptische autoriteiten daarbij te werk gingen.

Het 188-pagina’s tellende rapport All According to Plan: The Rab’a Massacre and Mass Killings of Protesters in Egypt, documenteert de gebeurtenissen bij zes demonstraties tussen 5 juli en 17 augustus 2013 en komt tot de conclusie dat de aanvallen op de betogers volledig verliepen volgens een plan en dat het doden van tenminste 1.150 demonstranten van tevoren was ingecalculeerd.

‘Bij het uiteenjagen van de sit-in op alleen al het Raba’a al-Adawiya-plein volgden de troepen een plan dat rekening hield met duizenden doden. Er werden tenminste 817 mensen gedood, en waarschijnlijk tenminste 1.000,’ aldus HRW.

Volgens HRW is het totale dodental ongetwijfeld hoger dan de 817 gevallen, aangezien veel doden door familie of vrienden zijn meegenomen zonder te zijn geregistreerd, er nog steeds mensen worden vermist en ook honderden demonstranten gevangen zijn genomen, die vervolgens werden gemarteld en in een aantal gevallen gedood.

HRW geeft te kennen dat hoogstwaarschijnlijk sprake is geweest van misdaden tegen de menselijkheid en dat niemand in Egypte, van de lagere ambtenaren tot de opdrachtgevers op het hoogste niveau, zich voor deze misdaden heeft hoeven te verantwoorden. HRW beveelt aan financiële of andere hulpverlening aan Egypte stop te zetten zolang er niet een aanvaardbaar onderzoek heeft plaatsgevonden en de schuldigen zijn berecht.

Foto: Enric Borràs (cc)

Over de ‘Hannibal Procedure’ waarbij Israel de eigen militairen liever doodt dan ze in handen te laten vallen van de vijand

article-goldin-0801
Is het met zware artillerie uren lang bombarderen van stadsdelen waar even tevoren een militair van het eigen leger gevangen is genomen, een adequate manier om die militair te bevrijden? Nou nee, niet echt, zou je zeggen. Los van het feit dat op die manier tientallen en mogelijk honderden burgers worden gedood, is de kans namelijk groot dat ook de eigen militair aan reepjes wordt geschoten.
Toch is dat precies wat Israel vrijdag in de stad Rafah heeft gedaan, nadat strijders van Hamas de Israëlische luitenant Hadar Goldin gevangen hadden genomen. Hamas heeft in twee communiqués de gang van zaken weergegeven. Vrijdag werd gemeld dat Israel ´s nachts een heel stuk was opgerukt in Rafah en dat om zeven uur ´s ochtends, nog vóór het ingaan van het bestaan, een clash plaatsvond van strijders van Hamas met het Israëlische leger, waarbij een Israeli gevangen werd genomen.
In het tweede communiqué van zaterdagochtend, zegt Hamas onder meer:

Second. We lost contact with the group of fighters who were present at the scene. We believe that all the members of this fighting group were killed in the Israeli strike along with the missing soldier if that group had really captured him.”
“Third: We, al-Qassam Brigades, have no information, whatsoever, about the issue of the missing Israeli soldier.”
“Fourth: We informed the mediators of the brokered humanitarian ceasefire that we cannot stop firing at advancing Israeli troops that have been moving into the Strip round-the-clock. Such incursions will inevitably trigger clashes.

Vorige Volgende