Anders nog iets? | Lezen is in, ezel

COLUMN - Een gruwelijke droom. Badend in het zweet wakker worden. Een hartslag van 380 hebben. En panisch bedenken waar je bent en wat je hier doet. Het overkomt me geregeld. Als dromen de spiegel van de geest zijn, heb ik een erg verrotte geest. Als dromen de verwerking van de dag moeten voorstellen, ben ik een psychopaat in het kwadraat. Gelukkig zijn het ‘maar’ dromen. Onschuldig en niet corresponderend met de werkelijkheid.

Nog onschuldiger is het fenomeen: PALINDROOM. Een keurig symmetrisch opgebouwd woord, dat je zowel van links naar rechts, als van rechts naar links kunt lezen. Ook wel een spiegelwoord genoemd. Een palindroom is een taalkundig grapje, waar sommige mensen een sport van hebben gemaakt. Het Guinness Book of Records heeft het langste Nederlandstalige palindroom genoteerd als: koortsmeetsysteemstrook. Van achter naar voren hetzelfde leesbaar als van voren naar achteren. Enkele fanatieke palindroomfreaks kwamen aanzetten met het woord: potstalmelkkoortspilstaalplaatslipstrookklemlatstop. Ze hadden gelijk, het klopt aan alle kanten. Helaas was het een Nederlands woord dat niemand kent of snapt. Dus afgekeurd.

Palindroomzinnen blijken ook te bestaan. Mezelf afvragende wie ooit op het idee is gekomen om dit te ontdekken, lees ik bijvoorbeeld: Baas, neem een racecar, neem een Saab. Geweldig toch?! Of deze: Nelli plaatst op ’n parterretrap ’n pot staalpillen. Verzin het maar! Als beginnend “palindromist” kwam ik in eerste instantie niet verder dan lepel, negen en pap. Wanneer je dit al verwarrend vindt worden; het kan nog erger. In Engeland en Frankrijk zijn complete verhalen geschreven in het ‘palindrooms’. Hierin is elke zin die je leest omkeerbaar en toch ook weer leesbaar. Geniale meesters der taal hebben hier hun levenswerk van gemaakt. Waarschijnlijk ademen, eten en poepen ze palindromen. Waarschijnlijk hebben ze ’s nachts ook wel eens gruwelijke dromen. Net als ik.

“…Het was een droommoord. Madam Ada werd dood op de parterretrap gevonden. Met een houten lepel in haar kaak. Ze had negen neven. Bob, Eppe, Natan, Onno, Otto, Reinier, Eke, Reyer en Yarray. Enkelen waren dood, sommigen waren raar. Twee neven hadden deelleed. Het was blijkbaar een legersregel om gezamenlijk in een racecar een droommoord te verzinnen. Gehuld in levensnevel keken de neven raar in de radar. Madam Ada is dood. Ze waren niet de redder. Maar door hun daad, de oorzaak van de dood…”.

Kletsnat van het angstzweet worden ze wakker, de palindromisten. Hartslag van 380. Bang.

Na enige tijd beseffen ze het. Het was maar een (palin)droom.

Volg Pascal Cuijpers op Twitter.