COLUMN - …Eindelijk is het zover. Je bent definitief schoolverlater! De basisschool heeft een stempel gedrukt op je nog prille (school)leven, door je zo’n zeven of acht jaar lang op alle denkbare manieren te toetsen en voor te bereiden op wat er na deze zomervakantie staat te gebeuren. Een nieuwe, spannende tijd, die héél belangrijk voor je gaat worden. Want dan ga je eindelijk écht werken aan je toekomst, beste ex-basisschooloudste. Dan moet er gebikkeld gaan worden, om die stevige basis die je nu hebt, om te zetten in oogverblindende successen op de middelbare school.
Daar hangt veel van af, hoor… Nee joh, zenuwachtig hoef je niet te zijn daarvoor! Meester Piet en juf Marie-José vertrouwen er immers op dat je het VWO zal halen. Sterker nog, dat weten ze zeker! Dat hebben ze toch nog tegen je gezegd, na afloop van de schoolmusical? Jij móet wel een topper worden! Papa weet zeker dat jij, na het behalen van je VWO-diploma en je universitaire rechtenstudie, een topbaan gaat vinden in het bedrijfsleven en veel centen gaat verdienen. Dan kun je hem eindelijk de schoolkosten en studieschulden terugbetalen die je de komende jaren zal gaan maken. Want naar school gaan is immers duur.
En weet je, beste pre-puber, als verrassing mag je op het einde van de zomervakantie nog een weekje een speciale training gaan volgen, bij mensen die verstand hebben van brugklassers enzo. Zij zullen je binnen een aantal dagen een grote voorsprong gaan geven op al die andere aanstaande brugpiepers die, continu al ‘WhatsAppend’ hun Nederlandse taal verloederen door de vele slechtlopende zinnen en afkortingen, in combinatie met de nietszeggende emoticons, wekenlang op het strand van Mallorca hebben liggen luieren. De verwende nesten! Of thuis op straat de buurt wat liggen te terroriseren, met hun eindeloze getrap tegen die bal en het gejoel rondom die gemiste kans op het doel – nee, je bent nog lang geen van Persie! – dat met stoepkrijt getekend is op de muur van de garagebox van tegenoverbuurman Henk. De ‘wannabees’ in de dop! Of wekenlang hun nest niet uitkomen vanwege de naderende high-score in level 863 van een of ander hersendodend, levensecht lijkend gevechtsspel waarbij de dode lijken – dat is trouwens een pleonasme, beste vriend, maar dat wist je toch wel al, neem ik aan? – je om de oren vliegen. Het zijn de verslaafden van de nabije toekomst. Dat is toch een fantastisch idee, ex-groepachter?
Hoezo “ik wil eigenlijk ook wel op vakantie naar een warm land, lekker whatsappend aan zee liggen, voetballen op straat en af en toe een computerspel spelen, eentje zonder lijken en moordenaars erin?” Gaan we zó beginnen? Wat is er nu belangrijker? Je wilt toch zeker gaan scoren op je nieuwe school, nieuwe vrienden maken en zonder spanningen je proefwerken maken? Nou dan! Binnenkort beginnen de brugklastrainingen. Hier leer je onder andere hoe je het beste je boekentas kunt dragen om niet op te vallen en/of geplaagd te worden, hoe je een goede eerste indruk moet maken bij je aanstaande mede-brugklassers, hoe je het beste kunt omgaan met vreemde opmerkingen van anderen en kunt omgaan met mogelijke kritiek. Ook zal men je hier leren om samenvattingen te maken en zul je een voorsprong krijgen op het gebied van vreemde talen. Als extraatje zul je ook leren om om te gaan met spanningen en (te) hoge verwachtingen, maar dat heb jij niet nodig! Enne… o ja, het is behoorlijk prijzig. Maar daar hoef jij je geen zorgen over te maken. Dat mag je gewoon terugbetalen, wanneer je later veel geld gaat verdienen. Leuk, toch?
Volg Pascal Cuijpers op Twitter.