Voorpagina

Zoekresultaten voor

'Jimi Hendrix'

Foto: Tom Davidson (cc)

Closing Time | Jimi Hendrix

, door

Zo te zien is Jimi Hendrix achtentwintig keer op Sargasso genoemd geweest, maar nog nooit hebben we een Closing Time aan de goede man gewijd. Dus bij dezen. En als we dan toch aandacht besteden aan een superberoemde artiest, waarom dan niet gelijk een van zijn allerberoemdste nummers?

Een originelere versie is hier, maar Hendrix’ versie is niet zonder reden bekender. Een hommage is daar en een parodie is er ook.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

[Soulfood] Jimi jamt

, door

Op 15 april 1967 kon je voor nog geen halve pond naar een optreden van Jimi Hendrix in The Odeon in Blackpool. Kreeg je Engelbert Humperdink en The Walker Brothers er gratis bij. Of andersom: je ging voor Humpie en je moest Jimi dan maar even uitzitten. Nog geen halve pond, da’s niet veel, maar nog altijd meer dan wat gratis aan muziek voor handen is op internet. Ik kan avonden vullen met concerten die ik voor helemaal niks binnenhaal. Internet dwingt bands andere verdienmodellen te kiezen. Hun muziek is vaak gratis of bijna voor niks te beluisteren, de optredens zijn de momenten waarop ze geld verdienen.

Tenminste, dat hoop ik voor ze.

Vanavond in het rariteitenkabinet het tegenovergestelde van een concert – namelijk een private jam. Van Jimi. In de rariteit van vandaag speelt hij Gypsy Eyes – een up tempo blues waarin Hendrix slag en solo moeiteloos met elkaar afwisselt. En dat de jam privaat is, blijkt uit de telefoon die halverwege het nummer op de achtergrond afgaat. En blijft afgaan. Jimi is niet voornemens zijn groove te onderbreken om de hoorn op te pakken. Niet vreemd – het nummer verhaalt over betoverende zigeunerogen. Eenmaal gevangen in de blik van een gypsy is het lastig met de buitenwereld communiceren.De telefoon rinkelt dus door, net als Jimi.

Closing Time | Shotgun

, door

Shotgun is een hit uit 1965 geschreven door Junior Walker, die het lied hier zingt met The All Stars. Het stond wekenlang op één in de Amerikaanse R&B-parade.

Er is ook nog een versie waarin Buddy & Stacey en The Upsetters het liedje vertolken voor het programma Night Train, met een jonge Jimi Hendrix als achtergrondmuzikant.

Tussen chaos en geluk | Zomergasten met Pierre Bokma

, door

RECENSIE - Het werk van een Zomergasten-recensent is in wezen eenvoudig. Hij kijkt drie uur naar de uitzending. Neemt een kop koffie. Schrijf op wat hij gezien heeft. En plakt er een oordeel op. Hij doet z’n best zich nederig op te stellen. Vooral niet denken dat zijn stuk belangrijker is dan de uitzending die hij beschrijft. Diep van binnen weet hij ook wel dat de slechtste aflevering van Zomergasten (met Frans de Waal bijvoorbeeld) van meer belang is dan zijn beste kritiek. Hij probeert wel echt recht te doen aan de uitzending. En aan de persoon die zich daar onherroepelijk blootgeeft. 

In tegenstelling tot de gast en de presentator, die in drie uur live televisie welhaast gedoemd zijn tot kwetsbaarheid, riskeert de recensent niets. Tenzij hij iets nieuws ontdekt. Iets wat hij niet eerder heeft gezien en waarvan hij de wereld het belang wil laten doordringen. Die wereld is namelijk vaak onrechtvaardig hard tegenover het nieuwe. Het nieuwe heeft vrienden nodig. De recensent moet deze vriend zijn.

De vraag is of wij in de laatste Zomergasten van 2024, waarin presentator Hanneke Groenteman zomergast Pierre Bokma interviewde, iets waarlijk nieuws hebben ontdekt. Welnu, zonder de pretentie te willen hebben hiermee iets belangrijks te zeggen: nee. Maar deze recensent heeft wel met veel plezier gekeken.  

Closing Time | All Along The Watchtower

, door

Neil Young, Bobby Womack, U2, The Grateful Dead en de Dave Matthews Band hebben deze klassieker allemaal gespeeld.

De meest bekende versie is natuurlijk van Jimi Hendrix, die zoveel invloed had dat bedenker Bob Dylan zelf zijn versie begon te imiteren.

Closing Time | Takamba

, door

Bombino is een 42-jarige bluesgitarist uit Niger. Zijn ouders vluchtten naar Algerije tijdens de Toeareg-opstand van 1990-95, waar hij en z’n vrienden zich de gitaar meester maakten aan de hand van video’s van Jimi Hendrix en Mark Knopfler.

Closing Time |  Hey Joe

, door

Jimi Hendrix zou dit jaar 80 zijn geworden, op 27 november, als hij niet al op 18 september 1970 was overleden. En dan denk je toch, what if…. Wat als hij nog steeds geleefd zou hebben, wat zou hij dan hebben gedaan de afgelopen 52 jaar? En wat zou hij nu doen? Zou hij nog steeds spelen, zou hij nog optreden? En wat zou hij dan spelen, en hoe? Blues, jazz, soul, hiphop? Of zou hij de politiek in zijn gegaan, gaan acteren misschien?

Foto: © VPRO Schermafbeelding Zomergasten 2021 met Alfred Birney

Recensie Zomergasten met Alfred Birney

, door

COLUMN, RECENSIE - In de vijfde aflevering van Zomergasten 2021 ontving Janine Abbring schrijver Alfred Birney, bekend geworden met De tolk van Java, over zijn getraumatiseerde vader. Het werd een openhartig gesprek over schuld, boete en spijt… en hoe daarmee te leren leven.

Tegen het einde van de uitzending, vlak nadat we een fragment hebben gezien uit De Geschiedenis van de Toekomst, vertelt Alfred Birney over de korte staat van verlichting die hij ervoer toen hij een aantal jaar geleden bij het graf van zijn Chinese oma stond. Een satori noemde Birney het, Japans voor ‘schouwen’: het moment dat je doorziet hoe alles in elkaar steekt. Even was hij een met de kosmos. En zag hij in hoe zich bevindt op een punt waarop alles wat er gebeurd is en alles wat er gaat gebeuren onlosmakelijk met elkaar verbonden is.

Ook al kon hij het gevoel dat hij had ervaren niet meer terughalen: na dit moment van helderheid was zijn kijk op het leven voorgoed veranderd. Hij had al een paar keer blijk gegeven van een diep besef dat alles met elkaar te maken heeft, dat niets zonder gevolgen is, en dat niets op zichzelf staat. Na het fragment uit Overseas (waarin Filipijnse vrouwen vertellen over hun hondenleven als schoonmaakster in Dubai en Saudi-Arabië) wijst Birney erop wijst dat je het Nederlandse slavernijverleden niet moet beperken tot de slavernij in de Westelijke Overzeese gebieden, maar dat je het in het groter geheel moet zien, inclusief hedendaagse slavernij. Eenzelfde besef zat ook in de lans die Birney brak (na een fragment uit Ik ben een Indo ja, en zo wil ik leven) om niet van een Nederlandse canon, Indische canon en Surinaamse canon te spreken, maar van een Nederlandstalige canon in de literatuur.

Closing Time | Nirvana

, door

Op 5 april was het 27 jaar geleden dat de 27-jarige Kurt Cobain een einde maakte aan zijn leven. Een ‘mooi’ moment om een zogenaamde lost tape uit te brengen. Lost tapes zijn in de muziekindustrie nummers die om wat voor reden dan ook nog nooit zijn uitgebracht door een artiest. Dat kon valse bescheidenheid zijn, maar ook omdat de nummers *kuch* eigenlijk helemaal niet zo goed waren.

In welke categorie dit nummer valt, daar zullen de meningen over verschillen. Maar de reden om juist nu dit nummer uit te brengen is een goede: aandacht vragen voor geestelijke gezondheid van artiesten. Artiesten worden namelijk relatief vaak getroffen door onder andere depressie, en doen meer dan twee keer zo vaak een poging tot zelfdoding. Dit is dus stiekem geen ‘lost tape’ in de traditionele zin, maar ‘lost’ omdat dit muziek zou kunnen zijn die we hadden gehad als de artiest er nog was geweest. Het nummer is dan ook niet echt door Nirvana gemaakt, maar met behulp van AI. Nou ja, de losse riffs, hooks, ritmes en melodieën. Daarna is er nog wel een mens aan te pas gekomen om er iets coherents van te maken, met dit als resultaat. De organisatie erachter vat het doel als volgt samen:

Foto: Mirjam Groen (cc)

Sargasso Lijst | De beste live albums! (de uitslag)

, door

Bruce Springsteen. Met Live 1975/1985. Ja, ik kan wel met een hele inleiding en tromgeroffel en “oh wat is het toch spannend” maken, maar jullie waren helder, toen we jullie vroegen wat nou eigenlijk het beste live-album was: Bruce Springsteen met Live 1975/1985 is gewoon de beste. Wellicht hebben we met het clipje hieronder ook al een hint gegeven:

Op korte afstand wordt Bruce gevolgd door de Talking Heads (Stop making sense), en de bronzen plak delen Deep Purple (Made in Japan) en Jimi Hendrix (Band of Gypsys). De complete lijst vinden jullie hieronder.

Het proces

Maar eerst, voor de mensen die daar nieuwsgierig naar zijn, het proces: ik heb alle inzendingen gecopy/paste naar een Excel-tabel. Eerst degenen in de comments, maar na uitgebreid redactioneel overleg is besloten toch over onze harten te strijken en ook de inzendingen via asociale media (Twitter) mee te nemen. Deze totale lijst is nog een keer gecontroleerd, op of er geen bijvoorbeeld geen dubbelingen inzaten doordat mensen een artiest of album anders spelden. Evidente taalfouten zijn er uit gehaald, maar voor de rest is gewoon vertrouwd op jullie, de lezers.

Semi-willekeurige observaties

En voor we naar de lijst gaan nog wat semi-willekeurige observaties. Ten eerste, het lijkt dat ‘muziek met gitaren’ de overhand heeft. Veel rock, hardrock en aanverwanten, zeker bij de albums die vaker genoemd zijn. Ten tweede zijn er een aantal artiesten die minder hoog scoren doordat ze meerdere goede live albums hebben. Bob Marley, Bruce Springsteen, Children of Bodom, Frank Zappa, Jimi Hendrix, Johnny Cash, Neil Young, Nirvana, Peter Gabriel, The Velvet Underground en Thin Lizzy komen allen meerdere keren langs.

Volgende