Als iets zo snel gaat, waarom vliegt het dan niet van de wrijving met de lucht in de fik? Of heeft dat weer met de kleine massa van dat sporedingske te maken?
#2
zmmco
Met twintig kilometer per uur lijkt me het verre van het snelste wezen op aarde. Het is met 20000g wel het het snelst accelererende wezen op aarde.
#3
Share
Dus du moment dat paarden voortaan in één hoek zouden schijten gaan deze bolletjes het -met hun 20 Mg- afleggen en overleeft alleen die ene mutatie die meer op een kogeltje leek en ver genoeg kwam. En daarna kan acceleratie desnoods afnemen, kost alleen maar energie om druk op te bouwen. En dat allemaal omdat die paarden dachten: waarom gaan we voortaan niet in 1 hoek schijten? Hmm, evolutie is een kettingreactie. Dat weet ik dan ook weer en ik bedank me de sporen in de poep en ga over tot de orde van de dag, die om is.
#4
Bismarck
@3: De spore lijkt al op een kogeltje. Daarnaast spreken de zinnen “die ene mutatie die meer op een kogeltje leek en ver genoeg kwam. En daarna kan acceleratie desnoods afnemen” elkaar tegen. Als de vorm van de spore (nog meer) optimaliseren eenvoudiger was dan druk opbouwen, was dat al gebeurd.
Reacties (4)
Als iets zo snel gaat, waarom vliegt het dan niet van de wrijving met de lucht in de fik? Of heeft dat weer met de kleine massa van dat sporedingske te maken?
Met twintig kilometer per uur lijkt me het verre van het snelste wezen op aarde. Het is met 20000g wel het het snelst accelererende wezen op aarde.
Dus du moment dat paarden voortaan in één hoek zouden schijten gaan deze bolletjes het -met hun 20 Mg- afleggen en overleeft alleen die ene mutatie die meer op een kogeltje leek en ver genoeg kwam. En daarna kan acceleratie desnoods afnemen, kost alleen maar energie om druk op te bouwen. En dat allemaal omdat die paarden dachten: waarom gaan we voortaan niet in 1 hoek schijten? Hmm, evolutie is een kettingreactie. Dat weet ik dan ook weer en ik bedank me de sporen in de poep en ga over tot de orde van de dag, die om is.
@3: De spore lijkt al op een kogeltje. Daarnaast spreken de zinnen “die ene mutatie die meer op een kogeltje leek en ver genoeg kwam. En daarna kan acceleratie desnoods afnemen” elkaar tegen. Als de vorm van de spore (nog meer) optimaliseren eenvoudiger was dan druk opbouwen, was dat al gebeurd.