Mei Li Vos (PvdA) reageert met een lezenswaardig artikel in Trouw op een net zo lezenswaardig artikel van Joop Hazenberg in diezelfde krant eerder.
Joop Hazenberg zet de twintigers en dertigers neer als de netwerkgeneratie die niet langer langs collectivistische weg de wereld wil veranderen. Ze doen dat met losse verbanden en snelle uitwisseling van ideeën. Mei Li Vos reageert door te stellen dat je voor invloed je wel degelijk in de bestaande organisaties moet zitten. Anders word je simpelweg genegeerd.
Beide hebben een punt, dat kunt u zelf lezen. Maar beiden missen ook een punt, welke ik u hier wil meegeven.
Wat namelijk echt nodig is, voor (het streven naar) welke invloed dan ook, is een gevoel van urgentie, van onrecht, van pijn. En dat heeft die generatie niet. Waar zou dat immers vandaan moeten komen? Ze zijn opgegroeid met alles wat hun hartje maar kon wensen. Ze zijn opgegroeid zonder de dagelijkse druk van een koude oorlog of milieuvervuiling. Ze hadden geen zwaar religieuze ouders die ze in een keurslijf probeerden te drukken. Kortom, ze hebben geen reden om zich heel erg boos te maken. En zonder een reden om je boos te maken, stranden alle initiatieven in goede bedoelingen en gezellige tweets. Natuurlijk zitten er altijd wel een paar verdwaalde zielen tussen die wel echt boos zijn. Maar niet de hele generatie en al zeker niet de mensen die al een tijd aan het netwerken zijn. Want als die namelijk echt boos waren geweest, hadden ze daar geen tijd of energie voor gehad.
Dus beste Mei Li en Joop, jullie goedbedoelde oproep valt in het water.
Doe die oproep nog maar een keer als de pijn echt groot is. Als duidelijk is dat we in een veranderende wereld met het achterstallige onderhoud in ons onderwijs en de vertragingen in de moderniseringen van de economie merken dat we niet meer kunnen groeien. En dat als we niet meer kunnen groeien we ook niet meer de rekeningen kunnen betalen die de babyboomers voor ons hebben opengelaten. En dat we mogelijk ook nog de ellende van de klimaatverandering moeten zien te bolwerken. En er zullen vast nog wel wat ontwikkelingen zijn waar men niet tijdig maatregelen voor durfde te nemen. Dan doet het vanzelf pijn en moet je vanzelf ik actie komen.
Beetje jammer dat het dan eigenlijk te laat is.
Maar reageer gerust dat u het er niet mee eens bent. Twitter er over en laat via uw laptop aan iedereen uit uw netwerk weten hoezeer ik er naast zit. Maar doe vooral niets en dream on.
Reacties (50)
Mijn zoon, nu 35, klaagde er vroeger al altijd over dat “wij” niets meer voor hen hadden overgelaten.
De “belangrijke” dingen zijn, zei hij, geweest.
Waarschijnlijk hebben meer mensen van die leeftijd dat gevoel. Ze vergeten dan dat iedere generatie haar eigen “issues” maakt.
Volgens mij hoor ik buzzword bingo van een babyboomer, beantwoord door buzzword bingo van een twitteraar. Maar dat is slechts een losse, cynische interpretatie.
Als het er op aan komt kiest bijna iedereen voor zijn eigen hachje. Denk dat dat niet veel verschilt tussen de generaties.
steeph: je lult uit je nek. 40igers, 50igers, 60igers hebben ook geen pijn geleden, of evenveel als de 20igers, 30igers.
20igers en 30igers zijn ook opgegroeid in een hardere wereld, met hardere drugs, harder werken, harder lenen, bij fouten harder op je bek gaan dan de 40igers, 50igers, 60igers.
Netwerken is een keiharde overlevingsstrijd in de huidige informatiemaatschappij. En DE tool om de maatschappij te veranderen
@1 minderwaardigheidscomplexen zijn van alle tijden, heeft er niets mee te maken dat jouw zoon toevallig 35 is
@KJ daar grossier jij in toch?
Prima reactie van DrBanner. Mijn generatie bijvoorbeeld, die van 1946, heeft het het allergemakkelijkst gehad van alle en heeft dus makkelijk praten. Weten we daar daar een lied over bestaat? Zie/hoor:
http://www.deliedjeskrant.nl/liedje.php?recordID=11
@Dr Banner
Dan vraag ik mij toch waar die groepen de naam “patatgeneratie” aan hebben te danken.
Eens met Dr Banner.
Patatgeneraties zijn er al sinds 1680 @ce
Netwerken is ook zo’n woord dat er eigenlijk niet zou mogen zijn. Net als ‘kids’.
@DrBanner: Hard werken? Om half vijf opstaan, te voet anderhalf uur naar je werk lopen, dan 10 uur werken en weer anderhalfuur naar huis lopen, zes dagen in de week. Dat is hard werken. Wat noem jij hard werken?
En waar heb jij voor moeten vechten in je leven?
@Marc de Koninck: Vreemd alleen dat nu juist de mensen geboren in 1946 gemiddeld gezien de meeste medicijnen gebruiken.
Maar afijn, you don’t get the point. Ik ga nog even verder met overhemden strijken om te zien of er straks wel iemand wat inzicht heeft.
Oh, en waag het niet mee te praten als je de twee onderliggende stukken niet hebt gelezen.
Dat zijn bijzonder riskante uitspraken Steeph @10…dan krijg je, om te reageren, lifelog-dingen das niks.
Ik heb moeten vechten, decennia lang en wordt nu afgeschilderd als zuigende babyboomer…ik slik niks nada medicijnen, al tientallen jaren lang btw.
Bij strijken geen vouwen!! en “Maar doe vooral niets en dream on” is somewhat besides u’r point…emotie wellicht;?
Eigenlijk ben ik een beetje boos en wel hierom:
En dat als we niet meer kunnen groeien we ook niet meer de rekeningen kunnen betalen die de babyboomers voor ons hebben opengelaten.
Ondankbare patatnixverlorengeneratie ;)
De babyboomers zaaiden wat jij nu oogst.
Ironieteken, if U get my drift.
Elke generatie heeft zijn nihilisten en activisten. De vraag is altijd alleen wie de grootste bek heeft en wie het eerste het geweer pakt. Of dat nu via twitter of via een dik boek gaat maakt niet zoveel uit.
Denk ik dan.
Maar dat schrijf ik op een weblog en twitter ik niet. Heeft dus geen netwerk effect want wie leest HansR nu helemaal?
@larie: Ik ben van de tussengeneratie. En ik ben in staat om zowel tegen de babyboomers te zeggen dat het knap is wat ze gedaan hebben als dat ze er een zootje van gemaakt hebben voor het nageslacht. Misschien uit naïviteit dat laatste.
Maar ze hadden een drive. En ze hebben er dingen voor opzij gezet om er iets van te maken.
@HansR: Dat heet fragmentatie, dat laatste.
@DrBanner (bent u daar nog?): Laat ik mijn stuk anders verwoorden. Heb jij iets wat je zo graag zou willen veranderen in de samenleving, maar waarbij je zelf weinig te winnen hebt, waarvoor je het over hebt om naast je werk 20 uur per week iets te doen?
Of denk je (zoals de eerste schrijver) dat verandering komt door het uitwisselen van ideeën op het virtuele interweb?
Ik ben het niet eens met steeph dat de netwerk-generatie niks te klagen heeft. Veel mensen van mijn leeftijd (25) zijn opgegroeid met gescheidde ouders, op jonge leeftijd met drank en (hard)drugs in aanraking gekomen te midde van desastreuze onderwijsvernieuwingen en een snel veranderende maatschappij.
Zeker in de grote steden is er sprake van een aanzienlijke groep jongeren die niet echt meedraaien in deze maatschappij, die geen uitkering krijgen maar wel mogen lenen en zo al snel tot loonslaaf reduceert wordt.
Mijn generatie is gewoon bezig met overleven, we hebben vaak gewoon geen tijd meer om ouwderwets gezellig bij een vereneging te gaan. Dit betekend niet dat het ons allemaal niks kan schelen, integendeel, via onze netwerken proberen we de maatschappij te veranderen, en hiermee de wereld om ons heen. Waarschijnlijk is dit ook veel effectiever dan via bestaande organisaties. Of zoveel netwerken wenselijk is weet ik niet, maar waarschijnlijk is het wel de toekomst
te midde van .. betekend
En ze zijn allemaal dislekties.
Ik zou Joop adviseren om op de 27ste zijn handtekening te zetten voor de Piratenpartij in zijn kieskring. Wellicht kan hij er deel van gaan uitmaken mocht het daar bevallen? Wie weet zit hij na de zomer al in de 2deK? Zou geinig zijn om Mei Li mee om haar oren te
swaffelenzwaaien.Gewoon weer een beetje over grenzen héén durven kijken… die VOC mentaliteit… dynamiek….. toch?!
@18 Oorzaak:Al die onderwijsvernieuwingen zoals @17 aangeeft.. De babyboomgeneratie laat collectief een duistere erfenis achter aan hun kinderen.
De patatgeneratie is geen 20 meer, al 15 jaar niet meer.
Het postje van steeph is een hartekreet van een patatgeneratielid.
@16
Gelezen worden in krant of op het web: ja natuurlijk helpt dat.
Waarom schrijf je zelf een stukkie? Waarom reageer ik op blogs?
Wat niet helpt is zitten sneren op jongere mensen.
Schuld en verkramping groeien met de jaren – zoek het lekker bij jezelf.
Ik werk 60 uur per week (paraat, 40 uur effectief) voor een betere maatschappij.
Ik zie in 20igers 30igers twee dingen:
– enthousiasme, nieuwe groepsvorming. Meer vrienden dan ooit (maar telt niet volgens 40+ want zit internet tussen dus die vrienden zijn niet echt)
– kopieergedrag van overhemdstrijken huisje boompje beestje consumptiemaatschappij a la steeph (van alle tijden, op z’n patat’s schuldgevoel afkopen met groentepakketjes en biologisch vlees).
Ik zie niet: apathie, overdreven individualisme, overdreven hedonisme. Wat ik zou willen veranderen is hoe ouderen over jongeren denken. Jouw postje laat zie hoe keihard dat nodig is.
Oja: De ouders van de babyboomers, die hadden pas een drive.
Babyboomers waren vooral gewoon met veel.
Ik zie niet: apathie, overdreven individualisme, overdreven hedonisme.
Dan ben je stekeblind. Elke generatie is schuldig aan zaken die je over een jaar of 30 pas kunt duiden maar wat je niet over de ‘huidige’ generatie twintigers (laten we dat beperken tot een jaar of 22) kunt zeggen is dat niet aan zichzelf denken. Nog groter probleem, en dat heeft parallax natuurlijk allang gezien, is dat we nu een generatie krijgen voorgeschoteld die simpelweg de aandacht er niet meer bij kan houden.
De snippergeneratie.
Alles nu en tegelijk en morgen weer wat anders.
En ze kunnen daar niets aan doen. Teveel info te weinig tijd.
@ 23 drive?
Dat bestond uberhaupt nog niet eens.
@Dr Banner: Bij mensen die zeggen dat ze 60 uur per week werken, vraag ik me altijd af; Wanneer eet je eigenlijk, doe je boodschappen, de afwas of de was? Maak je je huis schoon, breng je een bezoek aan je ouders, lees je een krant of een weblog? Wanneer slaap je eigenlijk…?
“de dagelijkse druk van een koude oorlog”
Je bedoelt het fenomeen dat je dat ergerlijke ‘de Bom’ van Doe Maar niet uit je hoofd kreeg? Ja, dat maakte de jaren ’80 werkelijk ondraaglijk.
Postje is gemaakt door die zeldzame oudere jongere (activist). Verders eens met dr.B.
Ik denk dat het, gezien de explosie van uitingsvormen, onontkoombaar is dat “nieuwe” manieren van interactie opkomen. Dat heeft niets te maken met hoeveel pijn er wordt geleden, maar gewoon met een zo praktisch mogelijke manier van het aankaarten van zaken.
Is er trouwens een kanaal waarlangs taalfouten gemeld kunnen worden? “.. een punt, welke…” – argh! Nagels op een schoolbord.
@29
He! Ik ben Marc!
@30
Hoi Marc!
Hoe bedoel je ‘opgegroeid zonder milieuvervuiling’? Was het milieu vervuilder toen jij jong was dan nu?
De schrijver van deze post lijkt te denken dat mensen alleen ‘pijn’ kunnen voelen van dat wat hun direct is aangedaan. Maar juist door de globalisering en de gigantische hoeveelheid beschikbare informatie is het mogelijk om de pijn te voelen die aan onze mededemensen in minder gefortuneerde staten wordt aangedaan.
Daarnaast denk ik dat er een hoop pijn en woede los kan komen bij mijn generatiegenoten als we een extreem-rechtse regering zouden krijgen na de komende verkiezingen.
Ik denk dat we inderdaad voor grote uitdagingen staan – klimaat, milieu, verschuiving van de macht naar het oosten – die op den duur pijn kunnen doen, maar nu nog abstract zijn. Wij zijn de generatie die niet voor ons eigen hachje moeten vechten, maar voor komende generaties. En omdat we de gevolgen moeilijk kunnen voorstellen, doen veel generatiegenoten niets.
@26 – dat heb ik ook, daarom staat stond er ook tussen haakjes (paraat, effectief 40 uur) achter.
Wanneer eet je eigenlijk? 12.30-13.00 en rond 20.30. Doe je boodschappen? Za-ochtend.
De afwas of de was? doen 2 machines.
Maak je je huis schoon? te weinig.
Breng je een bezoek aan je ouders? met kerst en als ze jarig zijn.
Lees je een krant of een weblog? regelmatig in die 20 ‘parate’ uren tussen 40 en 60. Ik lees ze OOK om de activiteiten in mijn werk actueel te houden overigens.
Wanneer slaap je eigenlijk…? 0.30-7.30
clou met 60 uur werken en leven is vooral je reistijden woon-werk beperkt te houden.
Vroeger was alles beter, maar nu is alles leuker.
Tegen iedereen van voor de netwerkgeneratie die roept ‘vroeger was dit of dat beter’, zou ik willen zeggen; waarom heeft u dat dan niet behouden? Na u de gladiolen?
Als lid van de patatgeneratie zou ik willen zeggen; Na ons de gladiolen; vandaag was alles beter.
@34
Wanneer poep je?
@ Steeph
******* toch een eind op. Ze waren in de jaren 70 net zo verwend en ontzien als nu.
.
“Ze zijn opgegroeid met alles wat hun hartje maar kon wensen. Ze zijn opgegroeid zonder de dagelijkse druk van een koude oorlog of milieuvervuiling. Ze hadden geen zwaar religieuze ouders die ze in een keurslijf probeerden te drukken”
.
Nou zeg. Hadden die het zwaar. Het is een wonder dat ze het hebben overleefd. Noem me één van die dingen waarbij niet momenteel iets vergelijkbaars speelt.
.
En als het om verwijten naar vorige generaties gaat. Die hebben ons opgezadeld met dat tergende multikul gezeik om destijds hun eigen boterham te spekken.
@36 onder werktijd, voornamelijk.
Stevige kringspier dan;)
De fiets?
Ik ben 23 en heb tot nu toe voor mijn gevoel heel weinig te klagen. Op dit moment doe een aantal dingen tegelijk. Platenlabel, conservatoriumatudie, muziekstudio, lespraktijk, live optredens, online tv-kanaal. Dat kost me minimaal 100 uur per week. Geef mij en mijn generatie nog vijf, tien, vijftien jaar…
Als je 23 bent “krijg” je veel meer. Niet roken hey;)
Ik wacht..
De fiets, de locatie (/einde nolife blog)
Nouja. Als (vijfen)twintiger ben ik het net zoals de meerderheid hier het oneens met de analyse, maar niet met de conclusie. De conclusie, zoals ik hem lees, is dat Nederlandse jongvolwassenen naar binnen zijn gekeerd: dat vind ik ook. Daarmee bedoel ik dat het eigen geluk als allerbelangrijkst wordt gezien… ik heb het idee dat dit echt iets Noord Europees is. Andere Europeanen en met name Amerikanen van mijn leeftijd hebben dat veel minder.
Nu de analyse. Het lijkt me sterk dat het te maken heeft met (het gebrek aan) de problemen van onze tijd/generatie. Want zoals veel mensen eerder hebben opgemerkt: de jaren ’70 hadden misschien wel de Koude Oorlog en zure regen, wij hebben de Opkomst van het Oosten en de klimaatverandering. Wat het dan *wel* is met jongvolwassen Nederlanders, I don’t know.
Of ik het erg vind? Nou ja, als land hebben we toch wel besloten dat collectivisme uit de tijd is. Het heeft voordelen – meer ruimte voor alternatieve levenstijlen – maar natuurlijk ook nadelen: minder mensen die zich inzetten voor de ‘publieke zaak’.
* krabt op zijn hoofd *
Hm, ‘k krab even mee. Begrijp ik nou goed dat er reacteurs zijn die zich niet druk maken omdat ze het te druk hebben?
Nee, er zijn reacteurs die zich wel druk maken, maar die het te druk maken hebben met gewone verplichtingen (baan, gezin, familie, doorstuderen) dat ze niet veel kans zien om ergens actief een verandering te realiseren in een ‘oud’ bolwerk. Of in ieder geval dat ze de investering er niet voor over hebben.
Maar er zijn er zoals al gezegd genoeg die een eigen club beginnen; eigen stichtingen, eigen netwerken.
En wat is nu eigenlijk effectiever? Met een groep de macht pakken binnen een bestaand maar afkalvende club, of deze laten afsterven en met nieuwe alternatieven komen.
Ik heb persoonlijk (31) nu sowieso te veel prive verplichtingen om al te veel buiten de basis om te doen. Maar voor zover ik dat wel heb verval ik in inertie vanwege de veelheid aan ‘goede’ doelen en de beperkte effectiviteit daarvan
Tja. Bij de studiehuis-generatie gaat het eigenlijk al mis.
En dan heb ik ook nog sowieso mijn twijfels over een deel van de instituten, zag het recent mooi verwoord:
“Institutions will try to preserve the problem to which they are the solution.” — Clay Shirky
Als dat zo is dan is aansluiten bij het desbetreffende instituut geen oplossing, eerder instandhouding van een probleem
???
Deze reacteur maakte zich druk om:
– misplaatst kiften op de jeugd
– ook in je werk kan je de maatschappij veranderen. Dat hoeft echt niet in 20 uur buiten werktijd.
– patageneratie reacteurs die 20igers van nu patatgeneratie durven noemen
– larie z’n fiets
@46 Aan parallax kan je zien dat het voor het studiehuis ook al mis kon gaan.