Dus. In het Verenigd Koninkrijk is het eindelijk zover: verf is officieel gevaarlijker dan een vuurwapen of een in elkaar geknutseld explosief. De actiegroep Pro Palestine Action is daar onlangs op de terrorismelijst gezet, nadat ze onder andere een vliegtuig hadden beklad op een luchtmachtbasis. Niet met explosieven, niet met biologische wapens, maar met rode verf. Toegegeven, ze brachten aanzienlijke schade toe, maar de Britse autoriteiten deden een ‘hold my beer’ en gingen los.
De overheid kwalificeerde de groep daarna namelijk als een “terroristische organisatie” onder de Terrorism Act 2000. In die wet staat dat terrorisme geweld of dreiging met geweld moet zijn, gericht op het beïnvloeden van de overheid of het intimideren van het publiek. Maar Pro Palestine Action gebruikt verf, kettingen, spandoeken en lawaai. Geen wapens, geen gijzelaars, geen explosieven. Toch is het kennelijk genoeg voor een label dat ooit was gereserveerd voor mensen met bomgordels en kalasjnikovs.
We zitten met een inflatie van het begrip ‘terrorisme’. Net als bij inflatie van geld: als je te veel drukt, verliest het zijn waarde. Als alles terrorisme is, is niets het nog echt. En het wordt gevaarlijk als dat etiket willekeurig op activisten geplakt wordt, louter omdat ze effectief zijn. Want laten we wel wezen: Pro Palestine Action heeft met hun acties aandacht gegenereerd, de wapenhandel ontmaskerd en de ongemakkelijke banden tussen het VK en Israël blootgelegd. Precies dát maakt ze bedreigend. Niet omdat ze geweld gebruiken, maar omdat ze het geweld van de status quo zichtbaar maken.
In Nederland kijken we daar voorlopig nog wat glazig naar. Maar de politieke sfeer beweegt dezelfde kant op. PVV, VVD, FVD, het koor dat activisme verwart met extremisme wordt steeds luider. Demonstranten bij fossiele infrastructuur? “Linkse extremisten.” Jongeren die zich vastlijmen aan kunst of beton? “Gevaar voor de rechtsorde.” Het idee dat burgerlijke ongehoorzaamheid een legitieme politieke uiting is, wordt steeds vaker vervangen door het beeld van de linkse ‘jihadist’ in skinny jeans en sneakers.
Het ware gevaar is niet een activist met een spuitbus, maar een overheid die kritiek gelijkstelt aan terreur. Dat is geen bescherming van de democratie, dat is een uitholling ervan, glanzend verpakt in termen als “veiligheid” en “orde”. Een staat die elke dissident reduceert tot dreiging, is geen stabiele rechtsstaat maar een regime-in-opbouw met keurige koffiejuffrouwen.
Want vergis je niet: wie vandaag met een pot verf en een geweten de publieke orde durft te verstoren, riskeert morgen een proces als extremist. Het verschil tussen activist en “terrorist” blijkt in de praktijk minder een kwestie van daden, dan van wie zich er ongemakkelijk bij voelt. En als dat ongemak toevallig in een kapotgelobby’t maatpak zit, met toegang tot het wetboek, dan is je straf al half geschreven.
Reacties (5)
Het gaat zelfs nog verder. Niet alleen de activisten met spuitbussen worden aangemerkt als terrorist, maar ook demonstranten die protesteren tegen de plaatsing van Palestine Action op de terrorisme lijst. Alleen voor dat protest zijn inmiddels al meer dan honderd mensen opgepakt.
Een fundamentele schendig van het recht op vrije meningsuiting. Want dat recht is toch eerst en vooral bedoeld als recht om de macht te bekritiseren. Dat recht bestaat in het VK niet meer, wanneer de macht besluit een groep op de terrorismelijst te zetten. En als het aan onze radicaal rechtse machtshebbers ligt, bestaat hier dat recht binnenkort ook niet meer. Zie het derde punt van dat wetsvoorstel.
Aanvulling. In het VK is de maximumstraf voor het bekritiseren van de macht zes maanden gevangenis. Onze rechtsstaatslopers willen er maximaal drie jaar op zetten. Omdat het nou eenmaal altijd nog extremer kan.
de enige ‘echte’ terroristen zijn de Israëli’s momenteel, alsook anderen die het recht op vrijheidsmening willen beperken tot die mening die zij er zelf op nahouden.
Het leiderschap in het VK, Labour zo mogelijk nog meer dan de Conservatives, gaan enorm krampachtig om met alles dat ook maar een zweem heeft van antisemistisme.
Maar ze doen maar, met een beetje geluk start Corbyn straks een nieuwe partij en heeft Labour omwille van Israël voor de komende 100 jaar zichzelf de das omgedaan. Maar goed, dat zal het dan wel waard zijn geweest of zo.
Ik vind het ook zo blamerend jegens de echte terroristen, als een beunhaas met een pot verf zich al terrorist mag noemen, waar doe je het dan als echte terrorist allemaal voor?