Af en toe, als ik even tijd heb, check ik oude jaarlijstjes. “Best metal album 2016“, bijvoorbeeld. Om te kijken wat er dan boven komt drijven uit de diepzee van het internet. De kans bestaat altijd dat je een pareltje hebt gemist, toch? Vaak valt dat een beetje tegen, blijk ik toch wel veel te kennen, en een en ander ook niet zo boeiend te vinden. Dat kan, en is niet erg. Maar toch zijn déze lijstjes (verdomme) een grote schande. In vrijwel alles wat ik tegenkom uit 2016 ontbreekt namelijk ‘Winter Thrice’ van Borknagar. En dat is een absoluut geniaal album, en elk metaljaarlijstje over 2016 waarin dat miskent wordt, zou uitgeprint moeten worden, en daar zou iemands billen mee moeten worden afgeveegd. Behalve dat die lijstjes zelfs die tijd en moeite niet waard zijn.
Zo. Prutsers. Gelukkig kunnen ze Winter Thrice bij de Metal Archives wel op waarde schatten.
Dus hier nog een keer Borknagar, nu met het titelnummer van één van de beste albums van 2016.
Reacties (4)
Hebben die Noornammen die drummer soms uit een indie-band weggeroofd? Hij ziet er hier zo niet-metalig uit.
Ze hebben sowieso nogal wat drummers versleten…
@1 geen idee, maar als je hoort/ziet hoe hij drumt kan ik me voorstellen dat het niet meer uitmaakte hoe hij er uit zag, al had hij een hanenkam op zijn kop en een tutu aan. Hij heeft inmiddels overigens weer plaatsgemaakt voor de volgende drummer.
In essentie is Borknagar vooral de band van Brun, die vrijwel alle muziek schrijft en de overige bandleden er bij zoekt. Laatste cd (True North) had overigens wat meer inbreng van enkele anderen (dacht ik) die al wat langer meeliepen met de band, oa Vortex. Ook heel prima plaatje.
rommel muziek.. niks aan.. net jack black maar dan serieus.. hoofdpijn
Ik vind dat toch zo jammer voor mensen die met pure schoonheid in het gezicht worden geslagen, en het dan nog niet herkennen.