Geen bal op tv | Louis CK en Valerie S

COLUMN - ‘Hoe groter de geest, hoe groter het beest’, zei een vrouw in een of ander programma van Filemon Wesselink. De vrouw in kwestie maakt peeskamertjes schoon op de Amsterdamse Wallen. Daar moest ik aan denken toen vorige week bleek dat Louis CK zich geregeld had afgetrokken voor vrouwelijke collega’s, terwijl deze vrouwelijke collega’s daar niet van gediend waren. Louis CK deed er alles aan om het in de doofpot te stoppen. Of liet z’n manager er alles aan doen.

Huilende fans. Hun onvolkomen held die hun held was geworden omdat hij zijn eigen onvolkomenheden zo meedogenloos onder het vergrootglas durfde te leggen, bleek nog onvolkomener dan hij onder dat vergrootglas had doen voorkomen. Men voelde zich verraden. In de Volkskrant vond Rutger Lemm (die meer van Louis CK had geleerd dan van zijn eigen ouders, zijn professoren, Bassie en Adriaan en de Dalai Lama bij elkaar) dat Louis toen #metoo nog slechts een beginnend puistje was, zijn misstappen had moeten toegeven en grappen had moeten maken over zijn misstappen. Maar dat lijkt me onmogelijk. In een kast masturberen omdat je nergens in huis nog privacy hebt, is grappig. Masturberen voor een bewonderende collega is dat niet. Misschien kon Louis CK ook alleen maar zo meedogenloos over zijn eigen onvolkomenheden zijn omdat hij een kant had die nog perverser was. Net als iedereen deed Louis CK zichzelf beter voor dan hij was.

In 1967 schreef Valerie Solanas het SCUM Manifesto (1967), waarbij SCUM staat voor Society for cutting up man. In haar manifest pleit Solanas ervoor de man uit te roeien. Voor de voorplanting is hij niet meer nodig. De man is een biologisch ongeluk. Het y-gen is een onvolledig x-gen. Oftewel: de man is onvolledige vrouw:

(De man) zit gevangen in een schemergebied tussen de mens en de aap, en hij is veel slechter af dan de app omdat hij in tegenstelling tot de aap beschikt over een enorm scala aan negatieve gevoelens – haat, jaloezie, minachting, walging, schuldgevoel, schaamte, twijfel – en zich bovendien bewust is van wat hij wel en niet is.

Zeg nu zelf, da’s toch geen onaardige omschrijving van Louis CK? Ik herken mezelf er ook wel een beetje in. Ik heb wel meer kanten, maar dit is er eentje. Vooral als ik net heb gemasturbeerd. Een paar alinea’s verder lezen we:

Als onvolledige vrouw is de man zijn hele leven bezig met pogingen zichzelf te vervolmaken, om een vrouw te worden.

Solanas schrijft dat het de grote frustratie van de man is dat hij nooit een vrouw zal zijn en dat hij daarom oorlogen voert. Herkende ik ook wel. Toen mijn zoon iets meer dan acht jaar geleden werd geboren, had ik eenzelfde soort besef. Wij mannen zullen nooit kinderen baren. Daardoor zullen we nooit ten volle beseffen wat een mensenleven precies inhoudt. En om dat gat te vullen, om dat gebrek te compenseren voeren we oorlog, eisen we een extra bonus, willen we dat er om ons wordt gelachen en doen we wedstrijdjes ver piesen.

Valerie Solanas claim to fame was haar moordpoging op Andy Warhol in mei 1968. Ze zat een tijdje in zijn entourage. Maar hij had een manuscript van haar kwijt gemaakt en zij was hem als de bron van alle kwaad gaan zien. Of zoiets. Jaren geleden zag ik op het Rotterdams Filmfestival de film I shot Andy Warhol over haar, met Lily Taylor in de hoofdrol. Na afloop kwam ik twee medestudentes van het vrouwelijk geslacht tegen. Zij vonden het een kutfilm.