Begin jaren 80 vierde het cassettelabel een tijdje hoogtij – Of althans, wat heet hoogtij, als je het hebt over beperkte oplages uitgebracht op muziekcassette welke alleen populair waren in obscure kraakholen, hippiecommunes die verder wilden kijken, en vage kunstenaarscollectieven waarin men voornamelijk aan Hoge Cultuur deed. Maar toch, met name in Nederland werd in die tijd vrij veel experimentele muziek op muziekcassettes uitgebracht, en een van de toonaangevende labels was Trumpett uit Heiloo.
Ende Shneafliet was een van de paradepaardjes van het label. Het is allemaal behoorlijk obscuur en erg jaren 80, maar heeft toch z’n eigen charme.
Reacties (5)
Ik heb destijds in obscure kraakholen gezeten maar daar heb ik dit aritmische “paradepaardje” nooit gehoord.
Hoor liever The Art of Noise.
@ okto.
Ik krijg:
“is niet langer bechikbaar melding”
Staat het hierbij?
@2: Het is/was deze “Air Zaïre”.
Hmmm, flauw. Plaats je een muziekje, en enkele uren na publicatie gooit Youtube ‘m dicht.
Ik heb ‘m vervangen door een ander filmpje van hetzelfde stuk.
ik krijg m wel. vet hoor.
voel me gelijk weer 24, haha
tanx