Closing Time | Goede voornemens

Foto: Ted (cc)
Serie:

Sommige goede voornemens zijn beter dan andere. In de woorden van Mark “Rent-boy” Renton:

Choose Life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose a fucking big television, choose washing machines, cars, compact disc players and electrical tin openers. Choose good health, low cholesterol, and dental insurance. Choose fixed interest mortgage repayments. Choose a starter home. Choose your friends. Choose leisurewear and matching luggage. Choose a three-piece suit on hire purchase in a range of fucking fabrics. Choose DIY and wondering who the fuck you are on Sunday morning. Choose sitting on that couch watching mind-numbing, spirit-crushing game shows, stuffing fucking junk food into your mouth. Choose rotting away at the end of it all, pissing your last in a miserable home, nothing more than an embarrassment to the selfish, fucked up brats you spawned to replace yourselves. Choose your future. Choose life…

Niet allemaal even aantrekkelijk, maar met de eerste kan ik nog wel uit de voeten. En daar hoort een toepasselijk muziekje bij. Van Iggy Pop, uiteraard:

Reacties (17)

#1 Rigo Reus

Ik had liever die tirade van Mark Renton als audio gehad; zag er als tekst al veelbelovend uit.

  • Volgende discussie
#2 Bullie

Dan moet je even de intro van Trainspotting kijken.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 zuiver

Nou jongens, dat kan toch niet zo moeilijk zijn? Audio moet je horen, niet schrijven. Doen dus.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 DrBanner
  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 zmooooc

Trainspotting. De personificatie van de verheerlijking van het gebruik van verdovende middelen die zo tekenend was voor de jaren ’90. Achteraf bezien net zo misplaatst en misleidend als de gangsterrapcultuur uit dezelfde periode. Ik ben net zo blij dat ik erbij was (bij de 90s) als dat ik blij ben dat ze voorbij zijn. Maar toch blijft het romantische beeld dat de grote cultfilms uit die periode uitstralen nog altijd verleiden als een sirene.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Bismarck

@5: Met het verkeerde been het jaar ingestapt? Of is het misschien iets te lang geleden dat je Trainspotting gezien hebt? Je herinnering is in ieder geval nogal verwrongen, want van verheerlijking kan moeilijk sprake zijn in die film.

Ik zou trouwens zo met het geld dat ik nu heb de jaren ’90 (in mijn fysieke gesteldheid van toen) overdoen en 1 januari 2001 overlijden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Jim

@5: Trainspotting een verheerlijking van drugsgebruik? Dan heb je de film volledig verkeerd opgevat of je herinnering is danig aangetast. Een grotere (vrij onsubtiele) waarschuwing voor drugsgebruik dan die film is er bijna niet.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 zmooooc

@6 @7

Trainspotting een verheerlijking van drugsgebruik?

Absoluut. Volgens mij hebben jullie niet goed opgelet. De film toont 2 alternatieven: life of something else. Life wordt neergezet als een burgerlijk, materialistisch, saai, stressvol, oppervlakkig en betekenisloos, zoniet zinloos. Something else wordt gebracht als een aaneenschakeling van veelal hilarische avonturen met hier en daar een zeer trieste wending. Met diepgang en veel stront.

People think it’s all about misery and desperation and death and all that shite, which is not to be ignored. But what they forget is the pleasure of it. Otherwise we wouldn’t do it. After all, we’re not fucking stupid. At least, we’re not that fucking stupid. Take the best orgasm you ever had, multiply it by a thousand and you’re still nowhere near it. When you’re on junk you have only one worry: scoring. When you’re off it you are suddenly obliged to worry about all sorts of other shite. Got no money: can’t get pissed. Got money: drinking too much. Can’t get a bird: no chance of a ride. Got a bird: too much hassle. You have to worry about bills, about food, about some football team that never fucking wins, about human relationships and all the things that really don’t matter when you’ve got a sincere and truthful junk habit.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 gronk

Take the best orgasm you ever had, multiply it by a thousand and you’re still nowhere near it.

Voor mannen dan, he.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 gronk

De personificatie van de verheerlijking van het gebruik van verdovende middelen die zo tekenend was voor de jaren ’90. Ik ben net zo blij dat ik erbij was (bij de 90s) als dat ik blij ben dat ze voorbij zijn.

Nitpick: dan stond je aan de zijlijn, want erm, de drugs die in de jaren 90 populair waren (mdma/mda en psychedelische aanverwanten, speed, coke) waren niet verdovend; integendeel. Trainspotting gaat over heroine. Totaal ander speelveld, wat door de partydruggebruikers werd gezien als iets voor ‘losers’.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 zmooooc

@10

zijlijn

Nee ik zat meestal in het hoekje;)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 gronk

@11: quote uit die tijd:’als je het erg vind om met drugs op in een plas bier te liggen heb je niet genoeg drugs op’. ;-)

Overigens, dat anti-burgerlijke waar je het in @8 over hebt is niet uniek voor trainspotting. In die tijd waren d’r en hele serie films die dat thema aanstipten. Fight Club, the Matrix, etc, allemaal met dezelfde keus:: wil je een saai leven leiden of een ‘echt’ leven leiden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#13 Pineaux

Yep heroïne, daar verlies je teveel de controle over jezelf van, vanaf de jaren 80 is het mantra: weest hedonistisch, maar wel gecontroleerd. Geniet, maar drink met mate. “Enjoy life, responsibly”. Neuken? Tuurlijk, dat is niet alleen lekker, maar ook goed voor je gezondheid! Eten? Tuurlijk, maar wel organisch en biologisch. Boter zonder vet. Bier zonder alcohol. Koffie zonder cafeïne. Roken zonder kanker.
MDMA, coke, speed, je verliest een beetje controle, maar je kan het nog enigszins sturen. Eigenlijk zijn het gewoon laffe drugs. Niet trancedentaal.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#14 Spam

@8 uiteindelijk kiest hij toch voor het leven. Schitterende film. Over kiezen en de consequenties van je keuzes dragen. De drugs, de beelden, de muziek. Allemaal schitterend gebruikt om de nihilistische/hedonistische jeugdscene van die tijd een spiegel voor te houden. Dit en Nirvana zijn de beste samenvatting die je van de nineties maken kan.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#15 gbh

@8: Als je in Trainspotting een verheerlijking van verdovende middelen ziet ben je toch aardig suïcidaal.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#16 Rigo Reus

Bedankt Zuiver & DrBanner voor de audio (‘I choose not to choose life”).

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#17 Henk van S tot S

Wie drugs nodig heeft om zich prettig of goed te voelen, kan beter naar een psycholoog/psychiater gaan:
Is goedkoper en voorkomt ook nog een hoop fysieke ongemakken.

p.s.
Alcohol en nicotine zijn ook een drugs ;-)

  • Vorige discussie