Pedo-turismo in Panama

Vandaag plaatsen we een gastbijdrage van de in Panama woonachtige Nederlandse journalist Okke Ornstein. Hij schreef een engelstalig artikel over de dubieuze praktijken van de Amerikaanse Bruce Crosby die een vakantieoord beheert waar toeristen tegen extra betaling van 3000 dollar high-end services kunnen krijgen. Service die iets te maken lijkt te hebben met minderjarige jongens… Op de website Panama Minor Miracle wordt in bedekte termen gesproken over de kwaliteiten van de Panamese Magic Boys die deze meneer Crosby dagelijks over de (badkamer)vloer heeft. Er staan tientallen vage foto’s (werkplekveilig edoch dubieus) van zijn buurjongetjes op de site van Crosby en hij grapt zelfs dat hij hiervoor in de VS waarschijnlijk vervolgd zou worden. Okke Ornstein plaatst deze vondst in een groter kader van pedo-prostitutie in Midden-Amerika en vertelt over hoe het net zich rondom deze pederast zich sluit, het woord is aan Ornstein:

Thailand staat erom bekend. In Costa Rica deden verschillende TV ploegen al undercover verslag van sextoerisme en kinderprostitutie, en in 2004 moest zelfs het hoofd van Casa Alianza, een organisatie die voor de rechten van kinderen opkomt, worden heengezonden toen uitkwam dat hij het met een minderjarige jongen hield. Maar met de opkomst van het toerisme hier in Panama komt dit verschijnsel ook onze kant op.

Niet dat het niet al bestond; in 2000 was het land in rep en roer nadat het Spaanse Antena 3 er een reportage had gemaakt over een zekere Madame Tonya die een kinderprostitutie netwerk runde en zich daarover door de Spaanse verslaggevers uitgebreid liet interviewen. Madame Tonya mocht verscheidene politici en andere hoogwaardigheidsbekleders tot haar clientele rekenen, hetgeen hoogstwaarschijnlijk de reden was dat de autoriteiten niets tegen haar hadden ondernomen. Het gerucht ging dat de procureur-generaal, een beruchte corrupto, dom genoeg was geweest om haar met een cheque te betalen voor geleverde diensten. Uiteindelijk werd de Madam gearresteerd, zat een tijdje vast en is inmiddels weer vrij. Wie haar hooggeplaatste klanten nu precies waren is nooit helemaal duidelijk geworden.

Twee jaar geleden sprak ik één van de meisjes die voor haar werkten, en zij noemde me inderdaad de namen van een aantal hooggeplaatste klanten, waaronder een presidentskandidaat. Ze wist zijn naam niet, maar wees hem aan op een verkiezingsposter: “Hem heb ik ook gehad!” Nu was ze te oud, 19, en ze oefende het oudste beroep inmiddels als zelfstandige uit. Wat ze me vertelde was dat de kinderprostituees van Madam Tonya niet uit de arme laag van de bevolking afkomstig waren. Geen van allen. Zelf kwam ze uit Paitilla, een rijke wijk, en haar “collega’s” zaten bijna allemaal bij haar op dezelfde privé school. Verwende kinderen, opgevoed met nannies en dienstbodes en zin om te rebelleren. “We deden het voor de kick, omdat we ons verveelden”, vertelde ze me. De vergelijking met de “lollipop parties” waar in Nederland het een en ander over te doen is dringt zich op.

Maar kinderprostitutie als gevolg van armoede bestaat natuurlijk ook. Soms is het niet eens direct de noodzaak om geld te verdienen, maar de door armoede veroorzaakte desinteresse bij ouders in hun kinderen, geen tijd hebben om ze in de gaten te houden, geen geld voor school. Dit lijkt in ieder geval zo te zijn in de populaire toeristische provincie Bocas del Toro, waar een Amerikaan jonge zwarte jongetjes semi-openlijk aanbiedt op zijn website. Een artikel dat ik daarover publiceerde op de Panamese news site “Noriegaville” heeft inmiddels tot vele reacties vanuit de Amerikaanse expat community geleid en vanuit de Amerikaanse ambassade bereikte mij het bericht dat law enforcement de zaak onderzoekt. Het hele verhaal staat hier.

Okke Ornstein
Journalist
Panama City, Panama
http://www.ornstein.org