OPINIE - Docenten in het voortgezet onderwijs en MBO klagen over de hoge werkdruk. Maar ze moeten niet zeuren, schrijft onderwijsmanager Ruud van Diemen in de Volkskrant.
OPINIE - Docenten in het voortgezet onderwijs en MBO klagen over de hoge werkdruk. Maar ze moeten niet zeuren, schrijft onderwijsmanager Ruud van Diemen in de Volkskrant.
Reacties (27)
De schrijver snapt geloof ik niet helemaal dat tijd aanwezig niet automatisch hetzelfde is als werkdruk.
Apart dat een onderwijsmanager dit schrijft en niet een docent.
@2: Onderwijsmanagers, die hebben het pas zwaar! De hele tijd maar op zoek naar redenen om hun eigen bestaan te legitimeren. Zinloos rapport na inspiratieloos visiedocument produceren, om daar vervolgens evaluaties op los te laten die dan weer de data produceren die hen aan het werk kunnen houden. En dan nog tussendoor de verhalen van die docenten aanhoren die toch zo’n stressbaan zouden hebben…
@1 @2 @3 waarom reageren jullie niet inhoudelijk. Wat maakt de werkdruk dan zo hoog? Mijn laatste ervaring met het onderwijs was een paar decennia geleden, maar destijds had ik niet de indruk dat de werkdruk zo hoog lag. De leraren van toen waren alleen soms overspannen vanwege vervelende leerlingen…
Wellicht moeten middelbare scholen ook ophouden elkaar te beconcurreren (in het kader van vrije markt), dat scheelt een boel aan “marketingkosten” (incl. gespecialiseerde advies bureau’s die Middelbare scholen o.a. “helpen” zich te branden, ja kotst u maar even), is er meer geld over voor zoiets als, ik noem maar wat, extra docenten ofzo.
Ik ben geen docent dat ten eerste. En het hangt van de leraar af. De ene leraar steekt er veel meer tijd in dan de andere leraar. Dat is mijn ervaring geweest met leraren op school.
Wat mij vooral opviel was dat hij onderwijsmanager is en geen docent. Zoals ik op meerdere plekken lees, zijn er leraren die in hun eerste paar jaar hun lessen voorbereiden en dan vervolgens elk jaar hetzelfde geven. Andere leraren blijven tijd steken in lesvoorbereidingen.
Ik heb op de universiteit gewerkt en wat ik daar merkte was dat de ene docent (universitair (hoofd) of hoogleraar veel tijd in lessen en tentamens stak. En ze zelfs zelf nakeek, terwijl de ander dat bij 6 verschillende mensen dumpten (AIO’s) en die de cijfers liet geven.
En hij vergelijkt het bedrijfsleven. Ik kan straks naar huis en hoef geen tentamens en werkstukken meer na te kijken.
@Marian Uit het artikel:
Ik weet niet hoeveel tijd leraren wekelijks moeten besteden aan het voorbereiden van lessen, maar misschien weten ze in die resterende 20 uur per week nog een gaatje te vinden voor het nakijken van tentamens.
en de rest van de tijd zijn ze bezig met administratie die ze verplicht moeten doen om maar te verantwoorden dat ze hun tijd echt nuttig besteden. En de vergaderingen en het mentroren van leerlingen. Ze geven niet alleen les als ze op school zijn. En diverse andere buitenschoolse activiteiten. Of valt dat ook allemaal onder Zoals ik al zei ik ben geen docent. Ik ken er toevallig in ieder geval 2 die allebei thuis nakijken. De 1 op een zonnige zondagmiddag. Ik liep nl. langs terwijl hij buiten zat na te kijken. Ik vind alleen dat een onderwijsmanager zo makkelijk praten heeft. Hij staat niet voor een klas met 25 leerlingen die je allemaal in de gaten moet houden. Maar zoals overal de een werkt harder als de ander. Dat zie ik hier ook bij het bedrijf waar ik werk.
@4: Je meent toch niet dat we het artikel serieus moeten nemen of zo? Ik bedoel als onderwijsmanager moet hij zelf het rekenwerk kunnen doen. Hij zegt nota bene zelf dat docenten 21 lesuren/week hebben en dat dat de helft van hun werktijd is. Dan is het niet zo gek als je er om 4 uur geen meer ziet (8:30-16:00 *5 maal per week is 37,5 uur, ofwel meer dan voldoende ruimte om de lesuren over te verspreiden), ook als ze daadwerkelijk die 41 uur (of meer) werken.
PS. Ik heb overigens geen ervaringen met MBO’s, maar op universiteiten zie je weinig “docenten” (WP) vertrekken voor 18 uur, terwijl de meesten voor 9 uur op hun werkplek zitten.
@Marian Ik bedoel maar te zeggen dat het voor ons nogal ondoorzichtig is hoe druk die leraren het nu precies hebben. Ik weet niet of het nodig is dat ze regelmatig in de avonduren nog werken, en als het gebeurt, misschien is dat dan een kwestie van slechte planning.
Een onderwijsmanager zal er gerust ietsje meer vanaf weten. Niet dat we Ruud van Diemen nu als ijkpunt moeten nemen, maar we hoeven hem zeker ook niet af te rekenen op zijn functietitel.
@Bismarck Hebben leraren geen pauzes?
Wat ik weet is dat bij het bedrijfsleven een heel geidealiseerd plaatje bestaat van het bedrijfsleven En heel erg wordt afgegeven op ambtenaren (dat gaat van docenten tot aan gemeenteambtenaren tot aan rijksambtenaren). Wij werken zo hard en zij doen allemaal niets. Zelf heb ik tien jaar op de universiteit gewerkt (dus iets van ambtenaar) en nu werk ik bij een bedrijf. Bedrijf: op de universiteit nemen ze pauzes van anderhalf uur en wij doen beter onderzoek want bij ons moet kloppen en op de universiteit niet. Nou moet je hier bij het bedrijf eens horen als ik zeg dat ik in het weekend even naar het lab ga. Je bent gek. Op de universiteit (in ieder geval de afdeling waar ik werkte) was dat de normaalste zaak van de wereld. Pauzes van anderhalf uur, ja 1 keer in het jaar misschien.
En vervolgens zitten ze zelf bij het bedrijf te vertellen over anderhalf uur pauzes waar mensen zitten te kaarten. En dan heb je het over de uni.
Natuurlijk moet je kritisch blijven en is het van het binnenuit kijken moeilijk. Maar een onderwijsmanager die zelf geen lesgeeft gaat wat zeggen over druk. mmm. Je hebt zo’n programma terug naar de werkvloer. Soms zou het weleens handig zijn dat hij eens een tijdje les gaat geven . En bedenk ook jij bent een ander niet. Dus als jij geen druk ervaart wil dat niet automatisch zeggen dat een ander ook geen druk moet ervaren. Iedereen zit anders in elkaar.
@10: Logischerwijs wel, maar ook dat moet nog makkelijk passen in die 16,5 uur die je over hebt op zo’n onderwijsdag. Uiteraard betekent elke minuut die je overdag pauzeert wel een minuut extra werk in de namiddag/avond en ik kan me bijzonder goed voorstellen dat je weinig werk verzet in een pauze of tussenuur, als je dat op een school moet doen.
“In de tweede plaats was de enige boodschap die men echt over de bühne wisten te krijgen dat de zomervakanties niet van zeven naar zes weken teruggebracht mochten worden”
Als je onderwijsmanager bent en die eens doorhebt dat de grootste angel vorig jaar was, hoe aandacht voor zorgleerlingen (de zogenaamde rugzakjes) helemaal wegbezuinigd werd, hoe serieus ben je dan nog te nemen als manager?
Onderwijsmanagers zijn parasieten zoals alle andere managers die vakinhoudelijk van toeten nog blazen weten.
De enige manier om nog geld te verdienen is door de citruspers die regelgeving & management heet toe te passen.
@Rob: Lees ook de reacties onder het volkskrantartikel eens. Volgens jou doen heel veel van de ervaringsdeskundigen zeker iets fout.
@4: een paar decennia geleden was het inderdaad allemaal net iets gemakkelijker.
Ik ben ondernemer. Mijn bedrijf loopt prima, maar toch vond ik het leuk om een aantal uren per week in het onderwijs te gaan werken als docent wiskunde. Voor het geld hoef ik dat echt niet te doen. Ik heb wel bewondering gekregen voor docenten. Er komt echt veel bij kijken. Omgang met een klas vol mondige leerlingen met al hun bijzonderheden is best een pittig beroep. En ook de uren die erbij komen tellen hard door. Zeker als je je werk goed wil doen.
Het beeld van de luie ingeslapen docent herken ik helemaal niet als ik om me heen kijk. Vrijwel allemaal betrokken en gemotiveerde mensen die serieus met hun werk bezig zijn. Uitzonderingen heb je ook, maar die zijn er in het bedrijfsleven ook meer dan genoeg.
Als jij een goede docent wil zijn, dan zul je lessen moeten voorbereiden. Daar gaat, zeker in het begin, veel tijd in zitten.
Maar dat is niet wat energie vreet. Wat energie vreet is dat je zes, zeven uur op een dag zes zeven interactieve voorstellingen staat te geven, waarbij je leerlingen moet weten te enthousiasmeren, te boeien en te bespelen. Je moet tegelijkertijd kunnen presenteren én ook zien wat er in de klas gebeurt. Je moet kunnen managen én grenzen stellen én interactieve leeroverdracht laten plaatsvinden.
En dat zes, zeven uur op een dag, vier of vijf dagen aan de week. En daarnaast nog je lessen voorbereiden. Ga d’r maar aanstaan.
En dan hebben we dus een onderwijsmanager, die wel even voor anderen weet te bepalen dat zij een luizenbaantje hebben.
Dat is als een zorgmanager, die neerbuigend stelt dat verplegend personeel niet moet klagen over werkdruk.
En dan nog iets: het salaris van onderwijzend personeel is ook nog eens een keer onder de maat. Heb je een universitaire opleiding plus een postdoctorale lerarenopleiding gevolgd, kun je beginnen op een startsalaris van €2100,- bruto. Met elk jaar een periodiekje erbij van €50,-.
Nou, dan zit je na twintig jaar toch mooi op €3100,- bruto zeg! Wauw! Nee, daar ga je elke dag het gevecht met die klas voor aan.
… en het helpt bepaald niet als het management vervolgens de werkplekken voor docenten wegbezuinigt, zodat er binnen de school niet eens een plek is om zaken voor te bereiden / na te kijken. (Geen fictief voorbeeld.)
En wat betreft de pauzes: het hangt af van het soort onderwijs maar op basisonderwijs en ook voortgezet onderwijs waar er nog wel eens strubbelingen zijn in de pauze, is er meestal toezicht door docenten die daarvoor hun pauze per toerbeurt moeten overslaan.
@15 Volgens mij stel ik geenszins dat leraren meer dan voldoende tijd hebben voor alle werkzaamheden, of dat het verhaal van werkdruk overdreven zou zijn. Ik heb daar helemaal geen mening over, beste Marian.
Waar ik wel moeite mee heb is de manier waarop hier op Sargasso de mening van een onderwijsmanager als vanzelfsprekend terzijde wordt geschoven. Hij is tenslotte een manager, en die hebben we vogelvrij verklaard.
Ik vind het ook verwonderlijk hoe je jouw ervaring op de universiteit betrekt in een verhaal dat gaat over het MBO en het voortgezet onderwijs.
@20 dat komt misschien omdat onderwijsmanagers een nog slechtere naam hebben als docenten. Geen idee of dit terecht is of onterecht.
En de universiteit: omdat daar ook mensen werken en zij ook lesgeven. Misschien zit enigszins relevantie in. Maar je hebt gelijk die reactie was misschien wat vergezocht. Ik word alleen zo moe dat mensen zo vaak van stereotiepen uitgaan.
@Rob: het verhaal van Marian illustreert vooral dat men graag doet alsof men in het bedrijfsleven Heel Hard Werkt, en mensen in (semi)-overheidsdienst Per Definitie Niet. Een belachelijk gechargeerd standpunt, en ongestoord door feiten.
De mening van de manager is overigens niet fout omdat het een manager is, maar omdat zijn standpunt gewoon slecht aansluit bij de werkelijkheid. Maar gegeven zijn (onzinnige) mening, is het wel in- en intriest dat mensen met zo weinig benul van hun vakgebied invloed hebben op het beleid en de beeldvorming. En dat mag je managers wel aanrekenen. (En terzijde: die gigantische kloof tussen management en werkveld, en de minachting van het management voor de ervaringen van mensen voor de klas, die draagt toch wel in behoorlijke mate bij aan de ervaren werkdruk bij veel docenten.)
@21 Ik begrijp je verhaal nu wel wat beter.
@22
Misschien heb je gelijk, maar je punt zou aan kracht winnen als de voorgaande reacties wat minder over zijn persoon gingen en wat meer over die werkelijkheid waar docenten mee te maken hebben.
EDIT: zo, al binnen 1 minuut krijg ik een minnetje. Ik zal wel iets heel erg verkeerds gezegd hebben.
@Rob: Ja dat vroeg ik mij ook al af. Je stelt toch goede vragen.
Als ik zo op het cv van die meneer kijk, heeft hij welbeschouwd ook maar twee jaar ervaring in het bedrijfsleven en heeft ie zich daarna maar weer snel door de overheid laten inhuren. It takes one, to know one zullen we maar zeggen.
En mijn moeder was docente geschiedenis (Havo/Vwo) en ik kan uit ervaring spreken als ik zeg dat zij veel aan het werk was. Ook ’s avonds en in de weekenden.
De meest gemaakte foutieve denkwijze komt praktisch voor in alle hierboven staande reacties, docent zijn is geen beroep waarvoor je werk verricht, het is een roeping en het grootste probleem is dat veel docenten/managers het wel als een baan zien.
(geld ook voor politie agent, brandweer man, ambulance, militair etc etc etc).
En elke roeping heeft leuke en minder leuke kanten.