Neem nou eens een sportieve, theaterliefhebbende gehandicapte met twee kinderen en een cavia. Zou deze mevrouw onredelijk hard getroffen worden door de opeenstapeling van bezuinigingen? Zo ongeveer stelde Job Cohen het voor in het debat, vorige week, met Rutte. De oppositie deed flink haar best Rutte weg te zetten als de meedogenloze a-sociaal, die geen weet heeft van welk leed hij de toch al door het noodlot getroffen mensen mee zal berokkenen.
Rutte deinsde enigszins terug. Jawel, de bezuinigingen zijn noodzakelijk, maar vooruit dan, op Prinsjesdag zal hij de Kamer verwittigen van een onderzoekje naar eventuele “ongewenste cumulatieve effecten”.
De sportieve mevrouw moet al vijf kilometer verder reizen voor haar wekelijkse zwemuurtje, want het zwembad waar ze al jaren in plonsde is door eerdere bezuinigingen al gesloten. Of het zwembad waar ze nu heengaat zal blijven bestaan, is hoogst onzeker.
Vier keer per jaar gaat ze naar het theater. Een dure hobby, maar binnenkort houdt ze daar geld aan over. Het toneelgezelschap waar ze al jaren fan van is, zal de cultuurbezuinigingen niet overleven. Als ze nou maar niet door de overige kortingen, te weinig geld heeft voor caviavoer, want dan riskeert ze boetes van de caviapolitie, wegens uithongeren van het arme diertje.
Die kans is er wellicht, want de bijdrage voor de kinderopvang gaat omhoog. Haar kids gaan naar de die opvang omdat mevrouw bijna full-time op de sociale werkplaats werkt. Waar ze trouwens als de donder uit moet, maar met behulp van haar pgb moet dat lukken.
Met behulp van haar pgb? Jawel. Op de website Werken naar Vermogen staat een fraaie case van een jongeman die met behulp van zijn pgb een reïntegratieburootje inschakelde en nu naar ieders tevredenheid in een gewoon hotel werkt. Lees het zelf maar na op bladzij 24 van de Samenvatting.
Nu voldoet een jongeman die in een hotel kan werken en een mevrouw die elke week kan gaan zwemmen, niet aan de nieuwe criteria voor een pgb. Het persoonsgebonden budget is er straks alleen nog voor mensen, die eigenlijk in een verpleeghuis horen. Mevrouw raakt dus haar pgb kwijt en moet zelf maar zien hoe ze aan ander werk komt, want er zijn al veel reïntegratiebureau’s gesneuveld door de bezuinigingen.
Met welke cijfers zal Rutte komen op Prinsjesdag? Voor hij de verkiezingen won, was er al wat trammelant over een zielige bijstandsmoeder, die volgens de EO er hard op achteruit zou gaan. Niet waar, riep Rutte eerst, maar moest later bekennen dat ze wel wat minder zou overhouden. Ik raad de oppositiepartijen aan hun huiswerk nu alvast uiterst secuur te doen. Het zou zomaar kunnen dat Rutte er weer wat euro’s naast zit en dan is goed tegenrekenwerk wel op zijn plaats.
En dan niet alleen de ‘Moeder der Allerbedroevendste Voorbeelden’ ten tonele voeren, maar ook minder gehandicapte mensen. Of nog beter: kom maar op met de cijfers voor iedereen.
Bijvoorbeeld van de militair die net is overgeplaatst, nu in de problemen zit omdat zijn huis in zijn vorige standplaats maar niet verkocht kan worden en te horen krijgt dat hij bij de 2000 man hoort die ontslag zal krijgen. Bijvoorbeeld iemand die, mede op advies van zijn werkgever, net een studie is begonnen om in zijn werk hogerop te kunnen komen en op straat staat ten gevolge van de bezuinigingen in het welzijnswerk. Bijvoorbeeld de jongeman die, na haar studie, net een nieuwe baan had, met zijn vrouw aan gezinsvorming is begonnen en als tijdelijke contractant er uit is bezuinigd?
Welke bezuinigingen worden ‘meegestapeld’? Bezuinigingen op cultuur en welzijn, op sport en recreatie kunnen evengoed gevolgen hebben voor de koopkracht. Zowel door de ontslagen, als door de effecten voor mensen die er gebruik van maken en dat minder of helemaal niet meer kunnen.
Rutte’s cijfers zullen op Prinsjesdag vast over de gemiddelden gaan. Een lijst van duizenden individuen is gekkenwerk. Kunnen wij de arme man een handje helpen?
Ken jij concrete voorbeelden, inclusief de getallen van de ‘cumulatieve effecten’? Gooi ze in de reacties en wij zorgen ervoor dat ze op Rutte’s bureau terecht komen.
Reacties (50)
In mijn directe omgeving is iemand die een diploma hbo-orthopedagogiek heeft maar geen werk op haar niveau kan vinden. (Werk dat ze wel kan vinden kan ook prima door mbo’ers gedaan worden.) Een geplande en reeds zelf betaalde post-hbo-opleiding tot re-integratiecoach ging niet door wegens gebrek aan deelnemers: het UWV financiert geen opleidingen meer voor werkzoekenden in de bijstand. Daarbij zijn de perspectieven voor de re-integratiebranche somber te noemen. Een volledige tweede studie is onhaalbaar vanwege de langstudeerboete die dan van kracht wordt. Verder dreigt de organisatie waar ze vrijwilligerswerk doet om het Nederlands van allochtone vrouwen bij te spijkeren haar subsidie kwijt te raken vanwege gemeentelijke bezuinigingen. Dat lijkt me wel een duidelijk praktijkvoorbeeld.
Laatst nog, dook ik voor de ogen van een agent de bosjes in, voor de ontlasting begrijpt u wel. Vraagt die agent: “Wat denkt u daar te doen, meneer?” Zeg ik: “Ja geef die boete nou maar, want ik ben hier bijna klaar.”
Is dat cumulatief?
@Amsterdamse Zwerver: Ha, dat ken ik. De wijkagent, waar ik regelmatig mee overgleg, vertelde eens van een overijverige collega die een ‘zwerver’ opzadelde met een boete voor het stilstaan op straat (wat in het centrum voor ‘zwervers’ is verboden), een boete voor in het openbaar drinken en een boete voor het ontbreken van een legitimatiebewijs. Drie separate boetes kun je in dit geval wel cumulatief noemen.
@ReinoutS: heb je misschien ook een bijbehorend kostenplaatje?
@3 Ik denk dat je het vooral moet zoeken in “misgelopen” inkomsten en (iets minder meetbaar) arbeidsvreugde: werk als re-integratiecoach zou wel op niveau zijn en een hbo-conform salaris opleveren. Nu is het noodgedwongen werk doen dat een mbo’er ook zou kunnen doen. Wat de langstudeerboete betreft neem ik aan dat de kosten daarvan bekend zijn. De conclusie mag luiden dat als je de pech hebt een vakgebied te hebben gekozen waar (vooraf niet te voorzien) weinig passend werk in te vinden is, deze regering je het erg lastig maakt een aanvullende opleiding te doen om op een beter passende plek terecht te komen. Dat geldt trouwens ook voor mensen die in een bijstandsuitkering zitten, voor wie niet of nauwelijks omscholing meer gefinancierd wordt.
@1
Serieus? Iemand die HBO gedaan heeft wordt gedupeerd omdat hij/zij de vervolgopleiding zelf moet ophoesten! Nu weet ik dat HBO niet moeilijk is, maar zelfs zo’n iemand moet in kunnen zien dat je sector volledig afhankelijk is van het stemvolk. Dus elke vier jaar is het weer zweten en hopen dat Nederland sociaal is. Als je pech hebt is Nederland dat niet. Mijn advies: word verstandig. Doen ‘wat bij je past’ of ‘je gelukkig maakt’ is minder belangrijk dan kans op een goede baan.
@5 Dus jij wist op je achttiende al precies hoe ‘jouw sector’ erbij zou liggen na je afstuderen? Nou, erg knap van je! Maar wat zou iemand volgens jou moeten doen die misschien niet zo vooruitziend was en ook niet de mogelijkheden heeft om een langstudeerboete op te hoesten?
Natuurlijk kunnen we materiële en immateriële gevolgen stapelen. Maar laten we het bij de louter financiële gevolgen houden. Als iemand een baan misloopt omdat in een sector die bij de aard van opleiding hoort, zwaar is bezuinigd, dan kan dat meegeteld worden, lijkt mij.
Het voorbeeld dat Reinout aandraagt voldoet daar wel aan zeker wat betreft de opleiding tot reïntegratiecoach. Zelf betaald dus een verliespost. Geld kwijt raken beïnvloedt de koopkracht ook, toch?
@6, niet precies, maar vliegtuigen en aerodynamica were there to stay. Dat wist ik wel. Mensen die niet zo vooruitziend zijn moeten dat worden. Het advies gaf ik al. Word verstandig. Wees geen zacht ei. Je weet dat die sector afhankelijk is van het stemvolk. Als je dan ook nog HBO doet, dan weet je dat je zwak staat. Die persoon heeft haar hart gevolgd ipv haar hersenen en daar plukt ze nu de vruchten van.
@8: Die is leuk. Er is altijd werk voor een orthopedagoog. Klanten zat. Maar soms niet omdat het minder of niet wordt gesusidieerd (terijde: er zijn toch ook vliegtuigen en aerodynamica-projecten die teren op staatsgeld?)
Maar goed, die zachte eitjes dus. Als die jouw advies opvolgen dan rijzen er twee problemen in jouw vakgebied: een overschot aan ingenieurs en mecaniciens en geen mens meer die iets doet met de uitvallers (waaronder degenen die geen baan kunnnen krijgen vanwege dat overschot).
Voor de goede orde, dat lesgeld is weer teruggekomen omdat de opleiding niet doorging. Een andere aanvullende éénjarige hbo-masteropleiding moest trouwens óók voortijdig worden afgebroken omdat het bedrijf waar ze werkte en haar stage zou doen door wanbeleid van de directie failliet ging. Dat collegegeld was wèl weg.
‘Mensen die niet zo vooruitziend zijn moeten dat worden’. Tja met de kennis van nu zou die persoon een andere keuze gemaakt hebben. Als het aan @xx ligt moet iedereen die achteraf gezien als tiener een minder handige beslissing nam de rest van z’n leven de gevolgen maar voelen.
Ik ben benieuwd hoe @xx piept als er geen werk meer is in de luchtvaartsector omdat de kerosine onbetaalbaar is geworden ofzoiets. Jammer voor je, had je maar moeten voorzien!
@9
“(terijde: er zijn toch ook vliegtuigen en aerodynamica-projecten die teren op staatsgeld?)” Uiteraard.
“Als die jouw advies opvolgen dan rijzen er twee problemen in jouw vakgebied: een overschot aan ingenieurs en mecaniciens en geen mens meer die iets doet met de uitvallers (waaronder degenen die geen baan kunnnen krijgen vanwege dat overschot).”
Ach, als ingenieur kun bijna overal ter wereld werken. Zo heb ik zelf een jaar in Bolivia gewerkt. Daarnaast waren de afgelopen jaren best zwaar voor ingenieurs. Er werd weinig geïnvesteerd en gebouwd. Maar de meesten begonnen daardoor hun eigen adviesbureau’s en gingen zich verhuren aan mensen die een huis wilden bouwen bijvoorbeeld. Zwaar onder hun niveau natuurlijk, en ze kregen niet eens een omscholing cadeau toen het even tegenzat. Je cirkel gaat dus niet op. Het is dus weer typisch dat mensen die willen helpen, vaak zelf zo ontzettend veel hulp nodig hebben.
@10
” Als het aan @xx ligt moet iedereen die achteraf gezien als tiener een minder handige beslissing nam de rest van z’n leven de gevolgen maar voelen.”
Want dat is de keus natuurlijk. Je maakt een oerdomme beslissing op je 18e, die je vervolgens 4 jaar lang volhoudt, of je denkt een beetje na (wat niet teveel gevraagd is van een 18 jarige).
“Ik ben benieuwd hoe @xx piept als er geen werk meer is in de luchtvaartsector omdat de kerosine onbetaalbaar is geworden ofzoiets. Jammer voor je, had je maar moeten voorzien!”
Voor de goede orde, dat zou super zijn voor mij. Wat desastreus zou zijn is wanneer er een schone en goedkope brandstof ontstaat. Dat zou betekenen dat ik en alle andere aerodynamica deskundigen in een sporttak zou moeten werken wat op snelheid is gericht, of legertoestellen natuurlijk.
@1
Nounou wat heb ik een medelijden met een gezond iemand die geen werk “op niveau” kan vinden (en wellicht vrijwilligerswerk doet om onder de sollicitatieplicht uit te komen). Neee, natuurlijk moet de maatschappij haar 2e opleiding betalen, omdat ze eerst voor “iets leuks” koos. Donder toch op. Ga onder je niveau werken en school jezelf om, begin een bedrijfje, emigreer, maar ga jezelf niet zielig zitten vinden.
Verdomme Wout, ben je mij voor met exact dezelfde reactie. HAHA de maatschappij wil mijn Post HBO niet betalen.. Ongelofelijk. Voorbeeld 1 is cumulatief wat er mis is met sommige mensen.
Maatregel; Banen waar genoeg werk in is niet meer loten, banen waar niemand meer in nodig is (opleiding tot hoepelvlechter) wel loten. Zo kunnen we de stroom nieuwe minima wat ordenen.
Dames, dames!(#11 t/m #13), ik lees er iets anders in. Of een studie nou zelf is betaald of geleend van de staat, het is natuurlijk altijd verspilling van de investering als er ineens geen banen blijken te zijn. En dan kun je wel stellen: tja, marktwerking, pech gehad, maar het geld is wel pleite.
Er wordt gesuggereerd dat mensen zichzelf zielig vinden. Ik lees dat nergens. Da’s een invulling van geachte reacteurs, die geheel voor eigen rekening is.
@11: “typisch dat mensen die willen helpen, vaak zelf zo ontzettend veel hulp nodig hebben”. Ten eerste: waar staat dat? Ten tweede: daar ging het niet om, het ging om voorbeelden van de effecten van bezuinigingen en ten derde: gooi er dan maar eens een concreet, niet verzonnen voorbeeld tegenaan. Voor mijzelf sprekend: ik zit in zo’n hulpverlenersvak en ik heb echt geen hulp nodig. Ik vind het wel respectloos, bevooroordeeld, onjuist en niet door de bvezuinigingen, maar door dat soort verdachtmakingen heb ik wel eens de neiging met het werk te stoppen, zodat jij de overlast op jouw stoep zelf mag opruimen.
@12: “medelijden met een gezond iemand die geen werk “op niveau” kan vinden (en wellicht vrijwilligerswerk doet om onder de sollicitatieplicht uit te komen”
Nogmaals, er wordt geen medelijden gevraagd. En die 2e opmerking is ook zo’n verdachtmaking, die gemeengoed is geworden sinds Balkenende de burger overal de schuld van gaf.
En je advies (ga toch onder je nivo werken): jij hebt geen idee hoeveel mensen dat doen en je hebt ook geen idee hoe lastig het is een baan onder je nivo te krijgen. Mijn werkgever weigert hbo’ers op een mbo-functie aan te nemen.
Wat #14 zegt. Over die sollicitatieplicht, dat is wel helemaal een gotspe. Daarvoor moet je een uitkering hebben en die krijg je per definitie niet als je nog geen 27 bent.
Toch nog even in reactie op #12 en #13. Behalve dat jullie buitengewoon bot reageren hebben jullie ook een boel ongefundeerde aannames. Wie zegt dat die persoon voor “iets leuks” gekozen heeft? Misschien was het wel het netjes opgevolgde advies van de decaan en heeft ze de opleiding, die helemaal niet zo “leuk” bleek te zijn, toch maar doorgezet om in elk geval een diploma te hebben!
Verder vraagt niemand de maatschappij om een tweede opleiding te betalen, maar alleen om haar niet onmogelijk te maken — wat het effect is van de maatregelen van dit kabinet, en dat was de vraag.
Nog los van het argument dat de maatschappij baat heeft bij breed opgeleide burgers. Een lening zou het sowieso worden, de basisbeurs is namelijk wel op na je eerste opleiding.
Tenslotte: Wanneer je onder je niveau gaat werken dan neem je daar de plek in van iemand die een hoger niveau niet aankan, dus de ellende wordt naar beneden toe doorgegeven.
@14
Doe nou maar niet alsof je mij een dienst bewijst met je werk, want dat doe je niet.
Verder gaat het artikel wel degelijk over zielig zijn. Het begint met, stel dat je gehandicapt bent, zelf twee mongooltjes hebt en je houdt van de toneelclub in het dorp… Dan word je op zoveel manieren geraakt door de bezuinigingen dat…. et cetera.
Als vervolgens iemand komt met een zacht ei die z’n post HBO niet vergoed krijgt en echt niet onder z’n niveau wilt werken bladiebla, dan is een logische reactie dat dergelijke personen ,die blijkbaar van mening zijn dat het leven alleen maar zonneschijn mag inhouden en iedereen daarvoor aansprakelijk is, maar even op zichzelf gewezen dient te worden. Als dit soort voorbeelden publiekelijk worden gebruikt om de bezuinigingen te bestrijden, dan juich ik dat toe omdat het effect voor mij gunstig zal zijn, namelijk nog meer bezuinigingen. Alleen welzijnswerkers zullen namelijk hiervoor te porren zijn.
@17: Als ik jou geen dienst bewijs, dan wel de overheid en maatschappij die de overlast van straat wil hebben.
En nog één keer over de vermeende zieligheid: als jij een gehandicapte, etcetera zielig vindt, is ook dat uitermate beledigend.
Ik heb een situatie beschreven met een aantal factoren die door de bezuinigingen gewijzigd zullen worden. Verderop in het stuk vraag ik ook niet alleen met de ‘worst-case scenario’s’ te komen, maar met elke situatie waar het stapeleffect zich kan voordoen.
Een ieder die door die effecten wordt getroffen is niet zielig. Wel kun je naar de uikomst van die effecten kijken en je afvragen of dat nou de bedoeling moet zijn.
Wat mij betreft einde discussie over allerlei kwalificaties.
Nu de voorbeelden graag.
“dan wel de overheid en maatschappij die de overlast van straat wil hebben.”
Als jij daardoor beter kan slapen….
Ik verweer me juist tegen het voorbeeld genoemd in @1, je bent dus niet aan het juiste adres bij mij. Maar ik juich wel de bezuinigingen toe, mede voor het cumulatieve effect dat het op mij heeft. Zo werk ik mij een slag in de ronde en betaal veel belasting. Maar ik maak eigenlijk nooit gebruik van hulpverleners, gezondheidszorg, verdere scholing, het theater vind ik geen bal. Naast m’n huis heb ik eigenlijk geen enkel bezit, geen auto niks. M’n werk betaald m’n vervoer. Ik heb ook geen kinderen. Dus bezuinig maar raakt.
Grappig hoor, om te zien, hoe mensen die nog nooit enige tegenslag in hun leven gehad hebben, te hoop lopen, om iedereen, die wel tegenslag kent, te veroordelen.
Nou, laat ik dan ook maar een goed advies geven aan de mensen, die een verkeerde opleiding hebben gekozen en volgens een aantal mensen daarom nu niet moeten klagen, omdat zij het slachtoffer worden van bezuinigingen: je kan altijd nog de misdaad in, als je echt te weinig geld krijgt. Dat is ook een keuze, die je altijd nog kan maken. En dan hoeven de mensen, die nu geen mededogen met je willen hebben, ook niet te klagen, want zij hebben er voor gekozen om je te laten stikken. Zij zijn het stemvee, dat er voor zorgt, dat je de dupe wordt van de bezuinigingen.
Mijn advies aan het stemvolk, dat geen mededogen wil hebben is dan ook: wordt verstandig en realiseer je, dat je zelf meer last van misdaad gaat krijgen, als je er voor kiest om de armoede toe te laten nemen door op partijen te stemmen, die de kloof tussen rijk en arm vergroten.
@19: Potfer, xx, je hebt precies hetzelfde profiel als ik, op twee dingen na: ik betaal zelf mijn ov naar mijn werk en het eigen huis is collectief bezit.
Zo zie je maar weer: twee hardwerkende burgers met een verschillende kijk op de zaken.
@pedro: ik snap wat je bedoel, maar dat geeft alleen maar meer aanleiding voor een reperessief beleid, die uiteindelijk ten koste van weer dezelfde groepen gaat.
Maar wat gek, dat niemand, behalve Reinout, met voorbeelden komt? Zijn er dan geen effecten? Valt het allemaal wel mee? Er kan eigenlijk nog wel 18 miljard meer worden bezunigd?
@21 Sorry, maar ik heb geen voorbeelden uit mijn directe omgeving.
@20
” omdat zij het slachtoffer worden van bezuinigingen”
De schuld ligt niet bij de bezuinigingen, de schuld ligt bij henzelf. Stukje eigen verantwoordelijkheid, wat totaal ontbreekt in je reactie. En je misdaad verhaaltje is natuurlijk een zwaktebod, en dat weet je zelf ook.
@21: het gaat uiteindelijk ten koste van die groepen, idd, maar daar malen ze dan al lang niet meer om. Dat de op misdaad volgende repressie ook hen treft, is een van de zaken, die hen er op dit moment van weerhoudt om misdaden te gaan plegen. Bij nog grotere armoede verschuiven die normen en waarden. Daarom heeft de mafia in Zuid Italië ook nog steeds zo veel invloed. De mensen daar groeien niet op met de wens om mafioso te worden, maar de keuze voor de misdaad wordt veel eenvoudiger bij grote armoede.
@23: ik heb het niet over de schuldvraag gehad. Ik constateer slechts dat er mensen slachtoffer worden van de bezuinigingen, en wat daar een gevolg van is. Dat mag je benoemen, zoals je maar wil (en je mag het dus ook een zwaktebod noemen), maar het is gewoon de realiteit, waar ik geen waardeoordeel aan verbonden heb.
“maar het is gewoon de realiteit’
Het is geen realiteit. Toen er hoge werkloosheid was in de jaren 80 en er ook bezuinigd moest worden kregen we ook geen misdaadgolf opeens. Daarbij heeft nederland een hele lage werkloosheid momenteel, dus is het gewoon bangmakerij. Die relatieve deprivatie zal wellicht leiden tot meer protesten, maar een ambtenaar die z’n baan kwijtraakt gaat geen juwelier overvallen.
In de jaren 80 hadden de krakersgolf. Ik ben bereid om dat geen misdaad te noemen, maar dat was wel een gevolg van de grote werkloosheid. Mensen met een baan gingen over het algemeen niet kraken. Het is gewoon de realiteit, maar je kunt natuurlijk altijd je kop nog in het zand steken.
het is jouw theorie, maar geen realiteit. Toon maar aan dat de misdaad toeneemt. precies, dat kun je niet. Kraken was toendertijd toegestaan, dus geen misdaad.
@27: het verband tussen armoede en criminaliteit is al heel vaak aangetoond. Je kunt je kop in het zand steken en dat ontkennen, maar dat schreef ik al. Ik ga dat dus niet nog een keer voor jou aanwijzen. Dat zoek je zelf maar op (100.000 hits op Google voor ‘armoede criminaliteit verband’).
Kraken vind ik nog steeds geen misdaad, maar ook toentertijd was kraken al strafbaar, hoor. Het enige verschil met nu is, dat de bewoners van gekraakte panden nu minder woonbescherming genieten.
Jij hebt t over absolute armoede, wijs maar aan dat die in Nederland gaat ontstaan. De voorbeelden hier ontbreken namelijk nogal. Of ben je van mening dat de persoon in @1 de misdaad in gaat. Conclusie, bangmakerij van Pedro.
@29: nee, armoede is een relatief begrip en wordt bepaald door het verschil tussen arm en rijk. De studies die het verband tussen armoede en criminaliteit aantonen gaan ook van die definitie uit. Wat de persoon in #1 doet, is voor het argument niet echt irrelevant (het gaat namelijk niet om één enkel voorbeeldje, maar over de hele groep, die slachtoffer wordt van de bezuinigingen).
Maar om deze draai van je toch maar te beantwoorden: ik kan me niet voorstellen, dat die persoon zich eerlijk en rechtvaardig behandeld voelt, en die persoon zal dus bij de volgende belastingopgave (bijvoorbeeld) ook minder eerlijk zijn, als de kans zich voordoet. dat brengt die persoon dus een stapje dichter bij een criminele carrière. En laat dat nu net precies het argument zijn, waar je al de hele tijd niet op in gaat.
En ik maar denken dat fraaie weblog/internetmedium te kunnen gebruiken voor serieuze dataverzameling. Alweer een illusie armer….
Als ik het goed begrijp, komt een groot deel van de pgb-budgetten te vervallen, neemt het aantal plekken op sociale werkplaatsen af, wordt er miljoenen bezuinigd in de cultuursector, komen er (hogere) eigen bijdrages in de gezondheidzorg, etc.
Iets waar ik tot nu toe nauwelijks iemand over hoor, is de vraag wat de gevolgen van al die bezuinigingen zijn voor de mensen die in die sectoren werken, en daarmee mogelijk ook op de economie.
“Maar om deze draai van je toch maar te beantwoorden”
Jij bent degene die draait. Eerst poneer je een ijzeren wet, want is DE realiteit: bezuinigingen = armoede = misdaad. Vervolgens ga je toch maar iets genuanceerder om met feiten, maar laat je nog steeds een heleboel belangrijke variabelen gemakshalve links liggen.
“En laat dat nu net precies het argument zijn, waar je al de hele tijd niet op in gaat.”
Ik ga daar wel op in, alleen kies jij ervoor om een heleboel stappen in je eigen redenatie te ontkennen, zoals de werkgelegenheid, toekomstperspectieven, zelfredzaamheid, cultuur en milieu. Daarom is het bangmakerij. Jij gaat er gemakshalve maar van uit dat de relatieve deprivatie zo groot is bij een groep mensen dat de kans op misdaad toeneemt. Dat kun je niet onderbouwen. Relatieve deprivatie heeft te maken met verwachtingen. Nu, de mensen weten goed wat ze kunnen verwachten, en dat dat democratisch is gebeurd. Dus met die deprivatie zal het dus wel meevallen.
Een voorbeeld, zij het nog niet van bedragen voorzien:
Ikzelf ben mentor van een verstandelijk gehandicapte, die officieel in een awbz-instelling woont. Die persoon heeft zich kunnen ontwikkelen van iemand die sterk afhankelijk was en veel gedragsproblemen had, tot een zelfstandig wonende persoon. De ondersteunende begeleiding zorgt voor een goed vangnet en ook voor opvang en ondersteuning op momenten dat het nodig is en/of minder goed gaat. Het IQ is in de kabinetsvoornemens een grensgeval, waardoor ik me dagelijks afvraag of ze straks nog wel ondersteuning krijgt en wat de consequenties zijn als die zou wegvallen, en dan bedoel ik nog niet eens qua geld, maar vooral wat de weerslag op haar welzijn zal zijn.
Er zijn daarnaast andere beleidsvoornemens waar ze mee te maken zal krijgen: het scheiden van wonen en zorg en daarmee het gaan betalen van huur, verlaging van de huurtoeslag en de zorgtoeslag, beperken van de voorzieningen in de awbz, eventuele aanpassingen in de wajong, wel/niet welvaartsvast houden van de uitkering etc.
Daar komen dan bovenop alle bezuinigingen in de (basis)verzekering en de stijgende kosten voor aanvullende verzekeringen.
Een voorbeeld van de awbz-beperking: vanaf 1 januari van dit jaar draagt de instelling niet langer zorg voor aanvullende ziektekostenverzekering en moet de cliënt zich daarvoor zelf verzekeren. Het is niet ondenkbaar dat dat straks ook gebeurt met andere verzekeringen die tot nu toe collectief zijn.
Op dit moment werkt deze persoon, met veel begeleiding met behoud van wajong-uitkering. Ik kan niet overzien wat daarmee gaat gebeuren en maak me ernstig zorgen wat de (psychische) gevolgen zullen zijn als ze verplicht wordt betaald te werken, met de druk die daarbij hoort (en waarvan tot nu toe is gebleken dat ze daar zeer instabiel an wordt), en als door bezuinigingen (in dit geval in de ouderenzorg) de ondersteuning die ze daarbij krijgt wegvalt.
Mijn grootste vrees is dat we dan twintig jaar terug geworpen worden in de tijd en alles wat we zo zorgvuldig en met liefde hebben opgebouwd met een pennestreek zal worden afgebroken.
@Johanna: dank voor de bijdrage.
Nu heeft Rutte beloofd extra te kijken naar ongewenste stapeleffecten, maar een keiharde belofte dat te vcoorkomen heb ik nog niet van hem gehoord. Je zorgen lijken mij dus terecht.
Dat klonk als een inspanningsverplichting, niet als een resultaatverplichting. Cruciaal is natuurlijk het woordje ‘ongewenst’. De vraag is wanneer daarva volgens Rutte sprake is.
Mij lijkt dat hier uit het oog verloren dreigt te worden dat het gaat om kwetsbare mensen, die juist redelijk zelfstandig en zelfverantwoordelijk als burger kunnen participeren dankzij de ondersteuning en voorzieningen waarop ze een beroep kunnen doen. Ze hebben er belang bij dat die voorzieningen gegarandeerd zijn, dat zij en hun naasten daarop kunnen vertrouwen. En dan niet alleen financieel, maar eerst en vooral ook psychisch en emotioneel. Want die kwetsbaarheid is structureel, het evenwicht is wankel en maar te eenvoudig te verstoren. Zoals ook nu regelmatig gebeurt, alleen is er dan begeleiding beschikbaar om dat op te vangen.
@33: toenemende armoede leidt tot toenemende criminaliteit, al je ontkenningen ten spijt. Geen isgelijk teken dus, wat jij er van maakt, maar wel een gevolg. Dat is de realiteit. De stappen uit ‘mijn eigen redenatie’ heb ik niet genoemd en dus ook niet ontkend.
@P.J.Cokema: sorry, dat we zo ver af zijn gedwaald. Wat begon als een half ironische reactie werkt op anderen als een rode lap op een stier.
“toenemende armoede leidt tot toenemende criminaliteit, al je ontkenningen ten spijt. Geen isgelijk teken dus, wat jij er van maakt, maar wel een gevolg. Dat is de realiteit. De stappen uit ‘mijn eigen redenatie’ heb ik niet genoemd en dus ook niet ontkend.””
Welke teksten lees jij? Weer poneer je maar wat, weer niet onderbouwd, weer negeer andere variabelen.
@pedro: Misschien nu dan maar weer on topic?
Onzin nummer 1:
“omdat zij het slachtoffer worden van bezuinigingen” en “En dan hoeven de mensen, die nu geen mededogen met je willen hebben, ook niet te klagen, want zij hebben er voor gekozen om je te laten stikken. Zij zijn het stemvee, dat er voor zorgt, dat je de dupe wordt van de bezuinigingen.””
gevolg door: “ik heb het niet over de schuldvraag gehad”
Onzin nummer 2:
“armoede is een relatief begrip en wordt bepaald door het verschil tussen arm en rijk.” gevolgd door ” ik kan me niet voorstellen, dat die persoon zich eerlijk en rechtvaardig behandeld voelt”
Wat is het nu? armoede an sich? absolute deprivatie? Relatieve deprivatie? Of lul je maar wat?
Onzin nummer drie:
” toenemende armoede leidt tot toenemende criminaliteit, al je ontkenningen ten spijt.”
Je vergeet voor het gemak maar even aan te tonen dat de ongelijkheid groter wordt, waar je t nou precies over hebt, welke theorie etcetera. Zoals zovaak poneer je je ijzeren wetten en weiger je toelichting, omdat je t niet kunt toelichten. Zonder bewijs blijven je theorietje gewoon theorietje, en niet DE realiteit. De relateit is niets meer dan jouw perceptie.
Maar dan eindig je wel met een pareltje: ” De stappen uit “mijn eigen redenatie’ heb ik niet genoemd en dus ook niet ontkend.” Precies, je kiest ervoor om ongenuanceerd en ononderbouwd maar een beetje te suggereren. Heel politiek correct volgens de huisige maatstaven.
@40: gewoon even googelen, dan vind je die onderzoeken, die het verband tussen armoede en misdaad aantonen zo. Je verdere blabla hier ga ik ga ik niet opnieuw op in. Alleen je laatste 2 zinnen lijken aan te geven, dat je toch wel iets snapt. Ik koos er idd voor om net als de reacties waar ik op reageerde ongenuanceerd en ononderbouwd ook een beetje suggestief te reageren en was daarmee net zo pc als die reacties. dat verwijt is terecht, maar komt wel van de pot (van de ketel).
Typisch.
@39: nogmaals sorry, dat ik een beetje aangebrand reageer op het soort harteloze opmerkingen, dat iedereen zelf schuld heeft aan de financiële problemen, waar ze door de bezuinigingen in terecht komen. Mijn eigen vader is al meer dan 10 jaar zwaar gehandicapt en op de voorzieningen, waar hij van afhankelijk is, wordt al jaren bezuinigd en hij zal ook van de komende bezuinigingen weer een slachtoffer worden. En net zo min als hij er voor heeft gekozen om gehandicapt te worden, kon een orthopedagogie student aan het begin van de studie weten, dat er 5 jaar later enorm op de gezondheidszorg bezuinigd zou worden. En het soort kritiek, dat die mensen dus maar iets anders hadden moeten kiezen, is precies hetzelfde als Balkenende, die met de kennis van achteraf ook andere keuzes gemaakt zou hebben.
Nieuw dieptepunt dit.
Hè, hè, xx is ’t eindelijk eens met pedro.
Dat is irrelevant. Pedro’s wetten zijn de realiteit. En elk verstandig persoon moet t wel eens zijn met de realiteit, anders verkeer je in de ontkennende fase en ben ten gevolge niet realistisch.
“xx is huis hermetisch aan het afsluiten voor komende misdaadgolf”
@45: dat geeft ie toch nooit toe.
En gelukkig hebben we xx om uit te leggen wat die wetten zijn, of ik het daar nu mee eens ben of niet, is irrelevant.
Als je ‘moet’ vervangt door ‘is’, ben ik dat volkomen met je eens, al zul je vast weer wel iets bedenken om het toch weer met me oneens te zijn.
“En gelukkig hebben we xx om uit te leggen wat die wetten zijn”. Dat komt omdat je het zelf niet doet, ook niet naar herhaaldelijk vragen.
Ik kan dat dus niet met “is” vervangen, want ik moet het met jouw eens zijn, maar ben het niet. Daarbij kies ik er dus voor om niet realistisch te zijn, of in jouw woorden: hoofd in het zand.
Voorbeelden van alledag, vroeg je.
Is dat dan mijn vriendin, die twee kinderen heeft, daarnaast hard werkt om geen uitkeringstrekker te zijn, maar wel therapie nodig heeft vanwege haar misbruikverleden? Want zij maakt gebruik van de kinderopvang én zij lijdt onder het discriminerende en financiële effect van de eigen bijdrage in de GGZ, terwijl ze zich met alle gemak had kunnen laten vallen in de wajong, en dat was in haar situatie nog begrijpelijk geweest ook. Nu wordt ze gestraft omdat ze werkt (kinderopvang) en gestraft om wat anderen haar hebben aangedaan (eigen bijdrage).