De deelstaatverkiezingen in Guerrero zijn voorbij, en de winnaar is Ángel Aguirre Rivero, gouverneurskandidaat voor de coalitie ‘Guerrero Nos Une’ (‘Guerrero Verenigt Ons’). Zijn tegenstander Manuel Añorve (PRI) kondigde al aan winnaar te zijn, maar zal daarop terug moeten komen. Aguirre is de kandidaat die Guerrero in handen van links moet houden, als vertegenwoordiger die de PRD en diens kleine linkse bondgenoten PT en Convergencia.
De stembusgang in Guerrero was er niet zomaar één. Guerrero is in veel opzichten een battleground state. Het is een van de weinige staten waar de linkse PRD het gouverneurschap nog in handen heeft, terwijl voor de PRI een eventuele winst een flinke opsteker zou zijn met een schuin oog naar de verkiezingen in juli in Estado de México, ’s lands meest bevolkte en qua bevolkingsdoorsnede meest representatieve staat. De PRI regeert Estado de México praktisch sinds de revolutie en de huidige gouverneur, Enrique Peña Nieto, is erop gebrand in 2012 president te worden.
Een goed resultaat in Guerrero zou hebben betekend dat de PRI de huidige voorsprong in de peilingen ten opzichte van PRD en regeringspartij PAN van president Calderón zou kunnen verstevigen en niet al te veel problemen zou krijgen om in juli Peña Nieto’s opvolger in het zadel te krijgen. En dat zou weer een stevige steun in de rug zijn voor Peña Nieto’s ambities in 2012.
Het belang van Guerrero is daarom groot, zij het niet doorslaggevend. Maar wel belangrijk genoeg voor de PRI om een buitengewoon smerige campagne te voeren in de aanloop naar dit weekend. De meest bizarre trucs werden gebruikt om de coalitie van Aguirre af te stoppen. Er kwam (verboden) hulp vanuit Estado de México voor Añorve. Een lid van de kiescommissie van Guerrero werd door PRI-militanten in elkaar geslagen. En als klap op de vuurpijl werden vervalste kranten in omloop gebracht om kiezers op het verkeerde pad te brengen. Op het laatste moment werden er ook nog telefoontjes gepleegd om mensen te waarschuwen dat ze hun huizen beter niet konden verlaten, omdat het er ‘heftig aan toe zou gaan’.
Het mocht niet baten. Guerrero, een van de armste, meest corrupte en gewelddadigste deelstaten van Mexico, heeft met ruime cijfers voor Aguirre gekozen. De kansloze PAN-kandidaat had al ten faveure van Aguirre opgegeven, wat ongetwijfeld tot een nog beter resultaat dan verwacht voor hem heeft geleid. Voor de PRD een opsteker met het zicht op het slagveld van Estado de México, voor de PRI een teken dat ze alle buit nog lang niet binnen hebben, hoe hoog Peña Nieto ook in de peilingen staat.
[jan-albert]
Reacties (3)
Waarom maakt de PAN eigenlijk geen kans om een nieuwe president te leveren? Na Calderón en diens voorganger Vicent Fox leek de PAN wel degelijk in staat een alternatief te bieden voor alle PRI-gedesillusioneerden aan de rechter zijde van het spectrum. Staat niemand in de coulissen klaar?
En hoe liggen de kansen deze keer voor de PRD om de lachende derde te worden?
@Ger:
De situatie is heel anders dan in 2000. Toen was Mexico inderdaad de PRI meer dan zat en had de PAN in de vorm van Vicente Fox een charismatische kandidaat. Nu is de situatie min of meer omgedraaid: Mexico is na 11 jaar teleurgesteld in de PAN. De PRI heeft met Pena Nieto een bijzonder charismatische kandidaat en voert de agenda ‘wij zijn de enigen die kunnen regeren, kijk maar hoe de PAN het na ons heeft verpest.’
De PAN heeft het probleem dat het geen enkele echt aansprekende kandidaat voor de verkiezingen heeft, terwijl president Calderon steeds verder wegzakt in de approval ratings. De enige echt goede kandidaat die de PAN eventueel in de strijd zou kunnen gooien is voormalig onderwijsminister Josefina Vazquez Mota, maar zij heeft een groot probleem: ze is vrouw. De PAN heeft nog nooit een vrouwelijke presidentskandidate gehad, zelfs geen vrouwelijke gouverneur. Het is een conservatieve partij met sterke banden met de katholieke kerk, en daardoor erg machista. Kans dat zij het wordt is minimaal, maar ALS ze het wordt, heeft de PAN een goede kans om de achterstand in te halen, mits een kandidaat enige afstand kan nemen van de erfenis van Calderon zonder het kader rondom de president van zich te vervreemden.
De PRD zit weer met het probleem dat het twee formidabele kandidaten heeft: burgemeester Ebrard van Mexico Stad en Andres Manuel Lopez Obrador (‘AMLO’, verliezer in 2006). Laatstgenoemde is de populairste politicus van het land, maar tevens erg polemisch. Ebrard geniet veel minder bekendheid, maar heeft een uitstekend track record als bestuurder. De kans is groot dat de PRD dit keer tweede gaat worden achter de PRI, maar de partij lijdt onder een interne richtingenstrijd die soms LPF-achtige vormen aanneemt.
Hoop dat dit wat helderheid schept!
@ Jan-Albert
Dank je voor deze verheldering. Ik volg de Mexicaanse politiek de laatste jaren wat minder, maar ben afgestudeerd als niet-westers historicus op de ideologische en historische wortels van de Zapatistas. Sowieso was Calderóns winst in 2006 erg omstreden en was het te verwachten dat er niet heel makkelijk een nieuwe PAN overwinning zou volgen.
Aangezien in Mexico een president maar een termijn mag vervullen (misschien ook een idee voor de Uribes en Chavezen van L-A) was er onder de PRI het fenomeen van de dedazo, de aanwijzing van de zittende (PRI)-president van zijn gedoodverfde opvolger, die het dan ook automatish werd.
Hoe zit dat tegenwoordig, en heeft de PAN een zelfde traditie? Graag updates over de gang van zaken in juli en met name de presidentsverkiezingen in 2012.
Grtz, Ger