T-Mobile wil dat Google mee gaat betalen voor het dataverkeer dat ze veroorzaken met hun dataintensieve diensten, zoals YouTube. De organisatie Bits of Freedom en Consumentenbond zijn tegen, wegens de schending van “het open karakter van het internet.” Op zich is dat een goed punt, maar er zijn ook goede argumenten de andere kant op en die blijven toch vaak wat onderbelicht.
Ten eerste is het al zo dat er nu al geen sprake is van een volstrekt open internet. Het artikel op Tweakers geeft al het voorbeeld van Vodafone, dat ?5,- per maand extra vraagt voor het gebruik van VOIP-diensten. Logisch, want dat zijn gespreksminuten die Vodafone misloopt. Het is ook zo dat bij goedkope internetabonnementen al vaak geen toegang tot nieuwsgroepen zit en dat het expliciet verboden is om een FTP-server te draaien. Wie dat wel wil is aangewezen op een duurdere provider als bv XS4All.
Uiteindelijk moeten er hier wel goede afspraken over worden gemaakt, anders wordt het een rommeltje. In principe zijn er drie mogelijke modellen:
1. Netwerkneutraliteit.
Dit betekent dat alle data vrij toegang heeft tot het hele internet. Dit is waar Bits of Freedom en de Consumentenbond voor pleiten en ook iets dat veel linkse partijen in hun verkiezingsprogramma hadden staan. Dit heeft als voordeel dat het een eenvoudig en overzichtelijk systeem is. Het nadeel is dat je als consument niet kan kiezen: ook oma die alleen af en toe een mailtje wil sturen en een puzzel wil doen zit vast aan het hele internet. Als het echt volledig wordt ingevoerd – dus met iedereen verplicht ook alle nieuwsgroepen en volledige FTP- en Telnet-toegang, zou dat een fikse prijsverhoging kunnen betekenen.
2. Volledige vrije markt
Dat is wat de providers willen. Het voordeel is dat alle mogelijke varianten dan kunnen. Je kan een heel goedkoop abonnement nemen zonder dataintensieve sites zoals YouTube en Uitzending Gemist, een duurder waar ze wel inzitten en een nog duurder met ook nieuwsgroepen. “Keuze voor de consument!” roepen de providers. Het wordt alleen wel snel onoverzichtelijk en een hoop uitzoekwerk voor die consument, die dan door de bomen het bos niet meer ziet. Helemaal als het gaat om afspraken tussen contentleveranciers en providers over voorrang, waar die consument weinig inzicht in heeft. De telecommunicatiemarkt is ook een oligopolie, dus prijsafspraken en verdelen van de markt ligt zonder toezicht ook op de loer.
Bovendien moeten de providers in deze variant gaan monitoren waar data vandaan komt. De verleiding om dat op te gaan slaan is levensgroot weten we inmiddels uit ervaring.
Tenslotte is er het maatschappelijk belang van de laagdrempelige en goedkope toegankelijkheid tot een enorme hoeveelheid informatie die internet biedt. Dikke kans dat in een vrije markt dat wordt weggedrukt ten koste van pakketten met alleen vermaak.
3. Gereguleerde markt
In deze variant mogen providers best geld voor toegang vragen aan de Googles van deze wereld, maar op de prijzen daarvoor worden gereguleerd, zoals de OPTA tarieven voor kabeltoegang reguleert. Iedere provider moet ook toegang tot het hele internet aanbieden tegen een bepaald maximum tarief en er zijn eisen wat betreft over de transparantie van wat de provider aanbied in de andere pakketten. Er zijn goede privacywaarborgen.
In vergelijking met netwerkneutraliteit is dit ingewikkelder en leidt het tot meer bureaucratie, maar het biedt wel meer mogelijkheid tot prijsdifferentiatie: goedkoop en beperkt internet voor wie daar genoeg aan heeft en duurder pakket met alles erop en eraan voor wie daar prijs op stelt. Dit werkt al uitstekend voor mobiele telefonie en televisie.
Wat is nu de beste keus? Het volledige vrijemarktsysteem gaat volgens mij niet werken. Dat wordt een chaos van constante strijd tussen providers en grote inhoudsleveranciers waarbij de consument uiteindelijk vermalen wordt in kleine lettertjes en stiekeme afspraken tussen grote partijen.
Maar als het gaat om de afweging tussen het simpele systeem van netwerkneutraliteit en de keuzemogelijkheden die een goed gereguleerde markt biedt, dan ben ik niet zo zeker wat ik moet kiezen.
Reacties (12)
Je hoeft toch de toegankelijkheid van het web niet aan banden te leggen om het gebruik van de verbinding te belasten? Of zie ik het verkeerd? De providers verstrekken volledige toegang, dunkt me, en ze rekenen de klant vervolgens af op dataverbruik. Is daar iets mis mee?
@1: Hoeveelheid data is maar één deel van de strijd. Het gaat ook om of alle dataverkeer gelijk behandeld moet worden of dat providers daar onderscheid in mogen maken. Providers willen bijvoorbeeld ook VoIP-diensten voorrang kunnen geven (als ze die aanbieden) of blokkeren (als ze zelf ook ouderwetse telefoon aanbieden, zoals Vodafone). Het kan ook gaan om dat een provider een deal sluit met een leverancier van streaming films en dat dat verkeer dan voorrang krijgt, zodat je film nooit hapert. Dit ten koste van bv de snelheid van BitTorrent downloads (die concurreren namelijk ook met die streaming filmdienst.)
@1: Een vergelijking die vaak wordt gemaakt is tussen het snelwegmodel, waar iedereen zonder meer op mag en een vliegveldmodel, waar er landingsrechten zijn en een verkeeersleiding.
Het oude omaatje dat af en toe een mailtje verstuurd kan al tegemoet gekomen worden door per megabyte af te rekenen. Eerlijk genoeg.
Ik denk dat er bij de telecom-mensen een onbedwingbare neiging is om in de datastroom van de klant te gaan kijken en daar wat van te vinden.
Ze kunnen natuurlijk gewoon internet steeds duurder maken en een paar van hun eigen diensten (of partners waar ze een leuk contract mee hebben) goedkoper aanbieden. Het is de vraag of de klant daar voor wil kiezen.
Wie wil er nu internet zonder Youtube of met sterk vertraagd Youtube?
@4: Wie wil er nu internet zonder Youtube of met sterk vertraagd Youtube?
Bedrijven zouden daar interesse in kunnen hebben.
@5: Ik kijk Youtube filmpjes steeds vaker voor m’n werk. Korte filmpjes als alternatief/aanvulling voor een geschreven handleiding. Het afsluiten van Youtube gaat absoluut tegen een trend in, waar, ook binnen bedrijven, videocontent een steeds strategischer plaats inneemt.
Bedrijven die echt geen videocontent nodig hebben kunnen uit de voeten met een email-oma abonnement. In 99% van de gevallen.
Ik zie niet in waarom internet met Youtube duurder zou worden voor de consument, als Google ervoor moet betalen? Mij lijkt dat het er juist goedkoper van wordt (voor de consument).
@7: Dat kan een gevolg zijn. Een gevolg kan echter ook zijn dat (op een gegeven moment) Google en de provider er niet uitkomen en er dus geen YouTube meer wordt doorgegeven of wel, maar alleen als je er extra voor betaalt (net als bij het pluspakketten van de kabelaars.)
@8: Gezien het geld dat Google blijkbaar binnen harkt, lijkt me dat niet zo’n heel waarschijnlijk scenario. Zij verdienen enorm aan het feit dat de provider hen wel doorgeeft aan de consument.
@9: Maar dat is nu het interessante: Google is heel erg voor netwerkneutraliteit. Uiteraard om ideologische redenen. Zeggen ze.
Ik geloof er geen zak van. Het is gewoon commercieel de beste optie voor ze. Clubs als Bits of Freedom zijn natuurlijk wel op puur ideologische gronden voor netwerkneutraliteit, maar ik vind dat ze zich daarmee wel een beetje naïef voor het karretje van de Googles en Yahoos van deze wereld laten spannen.
Ik ben voor netwerkneutraliteit. Om de vergelijking in #3 wat verder uit te werken: voor het gebruik van het wegennet betaal ik wegenbelasting en daarna is er niemand meer, die zich bemoeit met waar ik naar toe ga op die wegen. Hier en daar zijn er tolwegen, maar daar kan ik ook gewoon on heen en kom toch waar ik wil zijn. Het vliegveldmodel is een geheel ander model naast het wegennet. Als providers en bedrijven daar in geïnteresseerd zijn, leggen ze dus hun eigen netwerk maar aan. Als zij daarmee betere en snellere diensten aan kunnen bieden, komen de klanten vanzelf wel. Die klanten kunnen dan echter ook nog steeds van hun eigen interwegennet gebruik blijven maken.
@10: Geen gesnuffel in mijn datastroom door de provider!
Het enige wat zou kunnen werken is om ALLE zaken die veel bandbreedte vragen af te knijpen of duurder te maken en dan enkele diensten van “bevriende” partijen wel ruim baan te geven. Google zou dan ook zo’n bevoorrechte positie kunnen kopen.
Ik zit niet te wachten op dat soort internet. Het is dan geen internet meer maar een soort intranet, met een klein luikje naar het echte internet.
De providers hoeven niet onder de kostprijs te werken. Als ze een dure infrastructuur, dan mogen ze daar ook genoeg voor te vragen. Ik denk dat ze zaken soms echt veel te goedkoop aanbieden. Of dat ze abonnementen aanbieden waarbij ze in problemen komen als de consumenten het abonnement optimaal gaan gebruiken.