Het staat buiten kijf dat het internet ons veel heeft gebracht, ja zelfs ons leven heeft verrijkt. We zullen er later nog met plezier op terugkijken als een revolutie in de menselijke cultuur. Maar zover is het nog lang niet want we zitten er middenin. En de voordelen dringen zich nu al aan ons op. Internet heeft niet alleen de communicatie versneld, maar zeker ook verbreed. Het verbaast me elke keer weer wat een schat aan informatie er op het net te vinden is.
Je kunt naslagwerken online raadplegen, terwijl je vroeger mocht hopen dat je in de bieb iets kon vinden. Je kunt een woordje uit het Portugees online in het oud-Grieks laten vertalen, ik zou niet weten hoe ik dat vroeger voor elkaar had moeten krijgen. Je kunt kaartjes online bestellen, waar je vroeger uit je slaapzak kroop om te ontdekken dat het loket aan de andere kant van het gebouw was opengegaan. Kort en goed, het internet biedt vele gemakken.
Onvermijdelijk, want eigen aan de menselijke natuur, zien we ook allerlei vormen van misbruik. Kinderporno raakt verspreider dan ooit, terwijl ik vroeger als kind alleen wist dat ik geen snoep en potloden van vreemde meneren mocht aannemen. De georganiseerde maffia vist kansrijk naar wachtwoorden en toegangscodes waardoor je opeens geconfronteerd kunt worden met een lege bankrekening, terwijl daar vroeger niets eens iets op stond. En de hoeveelheid spam die je over je heen kunt krijgen doet je je afvragen hoe Monty Python daar vandaag de dag op gereageerd zou hebben.
Een van de allergrootste voordelen van het internet lijkt echter dat het een laagdrempelig platform biedt om uit de kast te komen als schrijver, dichter, cineast , muzikant, origamist of macraméer. Waar vroeger menigeen al hobbyend op de zolderkamer verzuurde, omdat er niemand in kleine kring beschikbaar was om de prestaties van positieve feedback te voorzien, wordt op het internet nu een baaierd van (on)talent ten toon gespreid, waarbij elke reactie welkom lijkt.
En zo blijkt dan inderdaad elk voordeel zijn nadeel te hebben. Het internet laat ons zien wat er in elk mens schuilt als het talent een kans krijgt om zich te manifesteren. Veilig weggedoken achter toetsenbord en muis kan men zijn creaties tot ontplooiing laten komen, zonder risico dat die bij de eerste oprisping al worden afgeschoten. De poel van talent en creativiteit waaruit geput wordt bij de schepping van ieder individu blijkt in de praktijk echter toch eindig, zodat de meeste stekjes op het internet staan te verpieteren of op z’n best meer van hetzelfde bieden.
Een vorm van internetgebruik die een enorme vlucht heeft genomen is het bloggen. Werkelijk iedereen die meer dan vijf toetsaanslagen per minuut weet te halen heeft een weblog en waant zich een columnist in het oppervlakkigst van zijn/haar gedachten. Op grond van de statistische verdeling van originaliteit over de mensheid kan het merendeel zo weer de virtuele afvalhoop op, tenzij het bedoeld is voor een besloten kring van verwante mafkezen. Doordat een nog groter deel van de internetgebruikers te lamlendig is om zelf iets te ondernemen en het vertier haalt uit het plaatsen van reacties vermenigvuldigt het aantal nutteloze pagina’s zich tot ongekende proporties. Kortom: columnisten zijn van alle tijden, maar bloggers zijn een plaag van onze tijd.
Tekening weer van Crachàt. Ippekrites is echt met vakantie.
[poll=179]
Reacties (11)
open doel: gelijk heeft ie, dat zien we aan ippe zelf.
ander doel: beetje etteren tegen je publiek is bijna moderne kunst. Ha, hij telt mee!
bloggers zijn een plaag van onze tijd… pfffff.
opkrassen & op vakantie, dat is het beste.
Geen bloggers = geen Sargasso… Wanneer stoppen jullie ermee? :P
Naar mijn mening is de hoeveelheid geen probleem. Internet filtert vanzelf, voor mij geen klaagzangen bij GeenStijl of de Telegraaf. Wat me niet interesseert daar surf ik zo weer weg. En nooit meer zingen: ‘He, er is geen bal op de tv, alleen een film met Doris Day.’
Niet kunnen kiezen uit of filteren van de veelheid van informatie da’s een moderne plaag. Zodra je dat een beetje beheerst blijven de voordelen van snel toegankelijke informatie over.
Bla bleblabla bleblabebla
ach wee en klaag,
Alsof jouw bijdrages een verrijking waren voor het internet.
Ja, en een dag niet gereageerd is een dag niet geleefd…
*zij hij met toch wel enig gevoel voor drama*
Bloggen. Dat was leuk toen je nog niet echt door had dat iedereen kon meelezen. Dat die foto van je broertje in je album op een folder over enge ziektes kon verschijnen zonder dat je dat wist. Bloggen is best wel dood aan het gaan ja. Creativiteit daarentegen is van alle tijden.
Veel bloggers schrijven wel heel erg mooie dingen en worden ontdekt. Of niet. De vrijheid van internet is tanende. De vrijblijvendheid is weggevloeid. Maar de vrijheid blijft. Hoop ik.
De reacties op Geenstijl zijn (naast de gebruikelijke nogal rabiaat rechtse) wel inhoudelijker en interessanter dan tot nu toe hier gelezen hoor. (Bla bleblabla bleblabebla bijvoorbeeld van plofkip). Ik lees weer ff ‘die roze extremisten’ dus nu hoor. Als jullie het niet erg vinden.
Groetjes en veel plezier met het pogen tot oplossen van de wereldvoedselproblematiek!
Dus: De wereld is een dorp geworden.
Ik blog als maatschappelijk verantwoord ingenieur om de burger te informeren over corruptie in het openbaar bestuur.
@8 Ik laat het maar bij plaatsvervangende schaamte, da’s erg genoeg.
Bloggen is een sosjale bezigheid, net als pils drinken in de kroeg. Zo zie ik het. Als je geen pils lust ga je naar het park of naar de kerk.