DATA - 
Alle mensen die op dit moment 67 jaar of ouder zijn hebben de Tweede Wereldoorlog nog meegemaakt. In december 2011 waren dat iets meer dan 2,3 miljoen Nederlanders. Zij zijn voor december 1944 geboren.
Velen van hen waren nog kind tijdens de oorlog, ruim 171.000 Nederlanders hebben de Hongerwinter van 1944 als baby doorgemaakt. De tieners van de oorlogsjaren zijn nu tussen de 80 en 90 jaar oud, daarvan zijn er nog bijna 585.000 in leven. Ook zijn er nog ruim 100.000 twintigers uit de oorlogstijd in leven. Zij zijn nu ouder dan 90.
Deze cijfers, afkomstig van het Centraal Bureau voor de Statistiek, zijn een schatting. De groep mensen die tussen december 1944 en mei 1945 geboren is zit er niet bij. Wel zijn eerste generatie allochtonen in de cijfers meegenomen die nog niet allemaal in Nederland woonden ten tijde van de oorlog. Mensen die de afgelopen 67 jaar emigreerden uit ons land zitten niet in deze cijfers.
Reacties (6)
Geboren worden in de laatste jaren van de oorlog – dan kan je eigenlijk niet spreken van ‘meegemaakt hebben’, althans, niet bewust.
Mijn vader heeft de hongerwinter als puber meegemaakt. Hij werd altijd een beetje boos als wij ons bord niet leegaten. Uiteindelijk kwam het er op neer dat hij de restjes opat, desnoods boven de afvalbak. Daar speelden we als kinderen wel eens een psychologisch spelletje mee. We aten onze borden bewust niet leeg.
Mijn moeder kreeg dat ook in de gaten en maakte dan weer bewust minder uitgebreide maaltijden klaar, maar dat leidde er soms toe dat er weer net te weinig was. Dan waren we allemaal niet blij en mijn vader was nog het minst blij.
Nu is mijn vader in de tachtig en hij kan nog steeds geen voedsel weggooien, maar hij kan ook niet meer zoveel eten. Dat leidt nu wel eens tot rare situaties. Af en toe neem ik dan maar wat mee naar huis en onderweg gooi ik het in de afvalbak.
Mooi verteld. Mijn vader is 91 (19 toen de oorlog uitbrak).
Soortgelijke verhalen.
Reactie op 001. Een klassieke kortzichtige opmerking. Kijk eens naar kinderen van 1-2-3-4 jaar, ze horen voelen en zien alles. Ze kunnen het misschien niet bewust verwoorden, maar ze nemen alles op. De kindertijd is de heel gevoelige basis van elk mens. De gedachte dat kleine kinderen “niets meemaken” is heel gevaarlijk en schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. En in dit geval is het een klap in het gezicht voor degenen die kind waren in de oorlog en daar nog steeds de gevolgen van ondervinden.
Eens met @003, reaguurder NietJezus op #001 beseft niet dat alleen al het voedseltekort in de laatste oorlogsjaren voor groeistoornissen en slechte gebitten bij deze oorlogskinderen hebben gezorgd. En wat dacht je van de psychische gevolgen van als peuter bombardementen mee te maken? Je ouders bang zien zijn? Mijn beide ouders zijn van die generatie oorlogskinderen en de oorlog hebben ze wel degelijk meegemaakt.
En naarmate deze politiek correcte mensen uitsterven worden begrippen, die zij jarenlang tegen hebben gehouden en bestreden, weer salonfähig.