Ik ben al weer een tijdje bezig om Star Trek: the Next Generation terug te kijken. Het is een serie die gaat over het ruimteschip Enterprise dat door de ruimte reist om nieuwe levensvormen en nieuwe culturen te ontmoeten. In het contact met deze culturen geldt echter de prime directive, een principe van non-interventie. Bij het volgen van de serie vraag ik me steeds meer af of dit een juist principe is. De prime directive valt uiteen twee principes: ten eerste dat in het contact met alle beschaving geldt dat de Enterprise zich niet mag bemoeien met de interne aangelegenheden van die beschaving: er mogen wel verdragen worden gesloten, gehandeld worden of worden samengewerkt maar alleen op basis van vrijwilligheid en zelfstandigheid. In het contact met primitieve culturen (die bijvoorbeeld nog niet door de ruimte kunnen reizen) geldt ook nog dat iedere vorm van culturele contaminatie moet worden voorkomen. Deze culturen mogen niet in contact komen met de moderne techniek van de Enterprise, omdat dit hun culturele ontwikkeling sterk zou kunnen beïnvloeden. De Prime Directive mag alleen worden geschonden als het voortbestaan van de eigen beschaving in gevaar komt.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Aldus kopte De Telegraaf afgelopen dinsdagavond naar aanleiding van een uitzending van Uitgesproken EO, waarin werd bericht dat in veel asielzoekerscentra in Nederland christenen bedreigd of mishandeld zouden worden door vaak islamitische medebewoners. De EO baseerde zich op onderzoek van Stichting Gave. Verontwaardiging alom, men sprak er schande van, Joël Voordewind van de ChristenUnie nam het initiatief tot het stellen van Kamervragen en zie: een rel was geboren.
Onze kersverse minister van Immigratie en Asiel Gerd Leers zei het signaal uit de reportage serieus te nemen en het volledige onderzoek te willen lezen om te bekijken of en welke maatregelen nodig zijn. Daar zal hij dan snel mee klaar zijn, want het onderzoeksverslag is niet langer dan anderhalf kantje en er zijn flink wat kritische kanttekeningen bij te plaatsen.
Laat ik om misverstanden te voorkomen eerst melden dat het een indringende uitzending was, die mij raakte in mijn hart. Twee christelijke asielzoekers vertelden voor de camera hoe ze lastig werden gevallen, bedreigd met geweld en uiteindelijk moesten onderduiken om zich veilig te voelen. Dat is een lot dat ik niemand toewens, en al helemaal niet mensen die naar Nederland zijn gevlucht vanwege het geweld in hun eigen land. Terwijl ze zich hier veilig waanden, leven ze nu opnieuw in angst en moeten ze vluchten voor de daders vanwege hun geloof. Dat is dieptriest en het grijpt ongetwijfeld diep in hun leven in. Ik hoop dat de daders worden opgespoord en vervolgd.
Vorige week met laaggespannen verwachtingen naar het Antwerpse Zuid getrokken om de opening van Cragie Horsfield in het M HKA te bekijken. Het M HKA, geplaagd door onwelvoeglijk directiegetwist tussen gepolitiseerde fracties, brengt met moeite goede tentoonstellingen, en het gebouw weigert blijkbaar pertinent om die stadswijk naar een hoger niveau te brengen.
Het Antwerpse Zuid, bekend om zijn grootst aantal deeltjes coke per kubieke meter rioolwater.
Aanwezig als spreker die openingsavond, was federaal Minister van Justitie Stefaan De Clerck. Of ook hij bijdroeg aan de deeltjes per kubieke weet ik niet zeker, maar op dreef was hij voorzeker.
Cragie Horsfield is namelijk … een kunstenaar die zijn werken laat weven – en laat dat nu net een portee zijn van Minister De Clerck. Hij kon niet alleen lekker de economisch interessante kant van de door Vlaamse weverijen gemaakt kunstwerken als Kernwoord op zijn toespraakpapiertje onderlijnen, de woordspelingen met ‘de wever [!] die dit heeft gemaakt is er goed in gelukt SAMEN TE WERKEN’, om iets ‘CONSTRUCTIEFS ervan te maken’ – en oneindig meer van dat waren… overvloedig. Na de tiende grap was zelfs de fervenste grappenfab uitgeschaterd. Soms moet het ophouden, populair willen zijn.
Anyway, fronsend de stapel overbodige junk aanschouwd op het gelijkvloers. Men wou, met het ijskoude tijdschrift Artefactum als leidraad, de wonderjaren der installatie/cynische-kunst vieren. Het ontbrak niet enkel aan kaarsjes.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
A bad economy, a crisis clearly caused by the elites and spineless and corporate-bought governments are imposing the ultimate shock therapy on to the rest of the populations have created conditions that I would call “nasty times” that have also facilitated the emergence of “nasty movements”, of which the Tea Party in the US is a perfect example. Nasty movements are these movements that are based on exclusionary politics, eliminationist rhetoric, and reactionary views anchored in resentful racial and class privilege (they include fundamentalist religious political of all tripes).
Such movements have invaded the general political discourse where these movements are treated as legitimate social actors. At the same time, mainstream political parties, faced with a massive crisis of legitimacy are trying to latch on to the nasty movements either in rhetoric or in policies. For instance:
France adopts a new immigration law that includes the withdrawal of citizenship to naturalized citizens accused of certain crimes, in effect creating a double standard in the law: one law for born citizens and one for naturalized citizens, no more equality under the law.
France, of course, has made itself also infamous for its indiscriminate deportation of Roms (some of them French citizens) more as a publicity coup than anything else. After all, it is a common trope of right-wing politicians: when things go wrong (like the economy), get nasty against minorities and other groups who are not likely to fight back. But France has not been the only one getting nasty against the Roms. As Thorbjørn Jagland, Secretary General of the Council of Europe, stated:
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
[qvdd]
Weer een onverantwoordelijke plaatsing van gestolen geheime documenten door WikiLeaks brengt levens in gevaar en geeft onze tegenstanders waardevolle informatie.
WikiLeaks krijgt wederom de wind van voren, nadat het leger eerder zei dat er niets nieuws in stond. CNN bekeek de documenten en zag dat WikiLeaks er meer uit schrapte dan het Pentagon zelf.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.