OPEN DRAAD - De meesten van u zullen vandaag natuurlijk weer aan het noeste werk tijgen. We kunnen het ons tenslotte niet permitteren om van de minste geringste historische aangelegenheid een feestelijk vrije dag te maken. We zouden onze economie te grabbel gooien. Kijk maar eens naar veel landen waar men wel op 1 mei met rode vanen loopt rond te hossen. De meeste van die landen zijn arm.
Wat zegt u? Met een beetje internationale solidariteit zou dat wel anders zijn? Of u bent een grapjas, of u bent toch een rooie rakker, hier te lande een uitstervend verschijnsel.
Als u vandaag wel vrij bent, zal dat vast niet zijn omdat u een vakantiedag hebt opgenomen om ergens De Internationale te gaan zingen. Of wel, maar dat publiekelijk toegeven valt tegenwoordig niet licht.
Terwijl over heel de wereld de dag van de arbeid wordt gevierd, valt diezelfde wereld uit elkaar. Dat wil zeggen: de wereld van De Internationale. Het lied wordt vandaag op menig bijeenkomst gezongen, maar de bijbehorende internationale solidariteit is ver te zoeken.
Het is treurig te moeten constateren dat juist de kapitalisten internationale solidariteit concreet hebben weten te maken. Globalisering noemen we dat. Samen zijn de kapitalisten sterk geworden. Sterker dan ooit. De roemruchte één procent die meer bezit dan de overige 99 procent van de wereldbevolking.
Eén ding staat vast: het is 1 mei. Wij willen van u weten wat 1 mei voor u betekent en of u ideetjes heeft om van internationale solidariteit nog iets moois te maken.
Reacties (13)
Ik heb gisteren de recentste aflevering van “Op zoek naar Frankrijk” van de VPRO (Wilfred de Bruijn) gezien. Een deprimerend relaas over werkeloosheid, het slopende grootkapitaal en de proteststem voor Le Pen die zich afficheert als arbeidersvriend.
En nu heb ik vrij, want 1 mei wordt volop gevierd – dwz er wordt niets gedaan – in Frankrijk. Alles dicht, een lang weekend.
En ja, het socialisme mag dan op de terugweg zijn, het Front National ziet zich blijkbaar als een arbeiders beweging en Mélenchon, die oude communistische rakker, zit ideëel dicht bij het FN. Zo dicht dat je mag verwachten, dat zijn stemmen bij die van Le Pen opgesteld mogen worden in de tweede ronde. En dan zijn de rapen gaar.
Waarom dit commentaar bij een blog over 1 mei?
Omdat Frankrijk ooit het land was van de solidariteit, van de progressie in het socialisme. Waar filosofen geëerd en het voor het zeggen hadden. Waar de eerste min of meer socialistische revolutie plaats vond en waar de echte socialistische revoluties werden onderdrukt (1830 (FR, geen NL lemma), 1848, 1871), het communisme werd ingekapseld. Frankrijk is het land waar de teloorgang van de 1 Mei-beweging duidelijker is dan elders en nog niet is voltooid.
Als je ooit wilt zien hoe het socialisme verdween, kun je Frankrijk bestuderen omdat daar die verdwijntruc in volle gang is en de komende vijf jaar zijn voltooiing gaat krijgen: hetzij via het neofascisme van Le Pen, hetzij via het zachte liberaal-Europeanisme van Macron.
Het kapitalisme voltooit zijn herrijzenis in Frankrijk (en omdat dit mijn commentaar is: het katholieke Frankrijk, hetgeen relevanter is dan u denkt).
Maar 1 mei blijft men vieren om de illusie van arbeiderssolidariteit vast te houden. Daar ben ik zeker van. Een zoethoudertje.
De kapitalisten zijn inderdaad degenen met klassenbewustzijn en internationale solidariteit, terwijl dat bij de arbeiders en de verworpenen der aarde er niet (meer) voldoende is.
Maar die solidariteit en het bewustzijn gaan we niet bouwen op basis van de sociaaldemocratische krachten die de nationale concurrentiekracht als heilig zien, en concurrentie tussen landen en bedrijven daarmee als voorwaarde zien voor het welzijn van de burger.
Maar een betrouwbaar en verenigbaar links komt weer terug. Sanders, Mélenchon en soortgelijken gaan nog veel navolging krijgen. Dat begint in de periferie, maar stoomt uiteindelijk ook door naar het centrum. Want ook het handelsoverschot van Nederland en Duitsland kan niet altijd genoeg blijven om de aalmoezen voor de arbeiders van te betalen.
De oude internationale is dood. Laten we bouwen aan een nieuwe.
En @1, Melenchon zit helemaal niet zo dicht tegen Le Pen aan. Le Pen probeert uit alle macht links gedachtegoed te lenen, maar wordt maar nauwelijks geloofd. Ronde 1 Melenchon stemmers gaan inmiddels 15% naar Le Pen, 45% blanco, en 40% Macron.
Links in Frankrijk begrijpt heel goed dat Macron een neoliberaal is die geen verbetering gaat brengen, maar dat Le Pen nog schadelijker is.
@3: We gaan het zien.
@3 Melenchon en FN zitten veel dichter bij elkaar dan men van elkaar openlijk wil toegeven, hetzelfde geld voor vrijwel alle ander FN achtige partijen in Europa. Heel veel van de ex Parti Socialiste stemmers zijn al overgelopen naar het FN:
https://www.ft.com/content/ad9502f4-8099-11e6-bc52-0c7211ef3198
Die 45 procent van de Melenchon stemmers die blanco stemt, stemmen daarmee eigenlijk ook in met het FN en Melenchon kijkt stilzwijgend toe. Macron wordt intussen door links aan alle kanten zwart gemaakt, terwijl hij veel meer een soort D66 politicus is dan rechts. Fillon hebben ze al onderuit gehaald met een succesvolle lastercampagne geheel in de stijl van Putin en Breitbart. Als Le Pen wint is voor een groot deel te danken aan het voorwerk van links.
Kameraden hand in had verenigd tegen het fantoom van het Neoliberalisme en de EU, de 1 mei gedachte is in Frankrijk in ieder geval nog springlevend.
@1
Ze schurken tegen elkaar aan en het verklaart ook waarom het socialisme dood is. Wie nog niet geheel overtuigd is kijkt maar even in Venezuela of socialisme werkt. Of men bestudeert maar even Syriza, die als neo-communisten uiteindelijk toch maar weer voor het kapitalisme kozen. (neoliberalisme zo u wilt) Kennelijk was Tsipras toch niet zo overtuigd van zijn eigen heilzame ideeën.
Ideologie werkt niet. Of het nu een linkse of een rechtse ideologie is.
Volgens deze analyse gaat slechts een klein deel van de Mélenchon-stemmers uit de eerste ronde naar Le Pen. Le Pen krijgt veel meer stemmen van aanhangers van Fillon ondaks zijn openlijke keuze voor Macron. De opkomst is de grootste onzekere factor.
Macron zal daarom proberen bij de werkende bevolking stemmen te winnen door afstand te nemen van het huidige EU-beleid.
Hij blijft leuk:
https://twitter.com/mcdonalds/status/197355589360300035
@7: Redoutable is een beruchte wegkijker in dit soort zaken. Hij weet niet van ophouden om links en extreem-rechts met elkaar in verband brengen, maar ondertussen is hij stekeblind voor het feit dat het vooral de kiezers op de rechtse afvallende kandidaten zijn, die straks voor Le Pen gaan stemmen. Nicolas Dupont-Aignan, ook een rechtse kandidaat, steunt zelfs (als enige afvaller) Le Pen voor de tweede ronde.
blablabla,internationale solidariteit schreeuwen op de Dam maar je eigen buurman niet eens kennen.
Het Canta gevoel in het groot.
De natuur neemt geen dagje vrij,kent geen solidariteit staakt niet en ben dus gewoon aan het werk.
Nog een aflevering in de serie: de wereld is mij niet links genoeg en snotter, snotter, huil.
@11: nog een reactie in de serie: de wereld is mij niet rechts genoeg en snotter, snotter, huil
Ha, appels en peren! ;-)