Truman begon propaganda in Irak

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ingezonden door: Mihai Martoiu Ticu – (Mihai’s weblog)

De Amerikaanse propaganda in Irak is zo oud als de presidenten Truman (president van 1945 tot 1953) en Eisenhower (53-61). Het nieuws van de laatste dagen dat het Pentagon de Iraakse media betaalt om door het Pentagon zelf geschreven artikelen te publiceren, kan dus in het perspectief van een lange traditie gezien worden.

Factoren:

Vijf met elkaar verbonden factoren spelen een rol in het besluit om propaganda te gebruiken in de hoop een invloed op de geest van de Iraakse bevolking te krijgen:

1. Machtsovername
In de periode na het einde van de tweede wereldoorlog zag Amerika de Britse en Franse invloed in het Midden-Oosten sterk dalen en deed haar best om deze twee machten opzij te schuiven. Langzamerhand wordt ook Amerika als een kolonialistische macht gezien.

2. Communismevrees
Volgens een memorandum van het Britse ministerie van buitenlandse zaken: “the untrammelled and outrageous exploitation of the workers by the capitalist throughout the Middle East area makes anyone from Europe astonished that the whole working class is not Communist.”

3. Oliebelangen
De olieputten verschenen in de regio als paddenstoelen na de regen en men was in Washington doordrongen dat “[o]il is much too important a commodity to be left in the hand of the Arabs” (Henry Kissinger).

4. Arabische nationalisme
Groter dan de communismeangst was de angst voor het Arabische nationalisme, dat de winst op de olie in de regio beloofde te investeren.

5. Het Israëlische – Palestijnse conflict

Propagandadoelen:

De Britten installeerden een Sunni minderheid aan de macht wat tot het ongenoegen van meerdere groepen leidde, zoals de Shia-meerderheid, De Koerden, communisten en nationalisten. Om deze ontevredenheid het hoofd te bieden probeerde men via verschillende kanalen de Irakezen voor de westerse zaak te winnen.

De doelen moesten bereikt worden door de informatie te controleren en de interpretatie ervan te manipuleren. Men gebruikte hiervoor pamfletten, posters, gemanipuleerde nieuwsberichten, tijdschriften, radio-uitzendingen, boeken, bibliotheken, muziek, speel- en tekenfilms, onderwijsgerichte activiteiten, studenten- en ander soorten uitwisselingen en religie.

De National Security Council (NSC) rapporteerde in 1952 dat de ontwikkelingshulp ontworpen moest zijn met “psychologische” doeleinden.

Folders en Brochures
De Amerikaanse ambassade had een mailinglijst, mobiele filmapparaten en ronselde religieuze leiders om het verspreiden van folders te faciliteren.

Kranten, Tijdschriften en nieuwsuitzendingen
De nieuwsuitzendingen waren bedoeld om de manier waarop de werkelijkheid werd ervaren te beïnvloeden. De staatssecretaris Dean Acheson vertelde in 1950 dat propaganda een manier zou moeten vinden om de Arabische aandacht op interne aangelegenheden te richten en af te leiden van het Palestijnse conflict. Hij riep om “corrigerende” artikelen in de media te plaatsen als reactie op de kritische nieuwsberichten. Een werkgroep werd opgericht om meer invloed in de Arabische wereld te krijgen. Maatregelen werden genomen om “meer in de kranten te kopen, in staat te zijn om de krantenkoppen te controleren en sommige van de redactiestukken.”

Men plande een tijdschrift uit te geven “[to] make Iraqis aware of the dangers of Soviet imperialism”. United States Information Service (USIS) maakte radioprogramma’s zowel voor Radio Teheran (waar de Britten met de Amerikanen een eigen dictator hadden geplaatst) als voor Radio Bagdad.

Culturele invloed
Intelligentsia werd het doel van boeken en anticommunistische indoctrinatieprogramma’s. “Psychologische” plannen hielden in het verschaffen van geschiedenis- en sociale wetenschappenboeken aan scholen “to influence their curricula in directions favorable to the United States, in order to counteract the Communist trend in many education institutions in the area.”

In de jaren 50 maakten de Amerikaanse ambtenaren zich zorgen over het gebrek aan anticommunistische hartstocht en waren bezorgd door de teleurstelling in het Westen. Toen kwamen ze tot de conclusie: “we have to make more movies out there.”

Amerikanen houden van kinderen. De ambassade in Iran vroeg Walt Disney of hij een patriottische Mickey Mouse kon maken, die de democratie zou verdedigen en het communisme aan kaak zou stellen. De ambassade in Irak schreef haar eigen tekenfilmscript.

Uitwisselingsprogramma’s
Uitwisselingsprogramma’s werden in leven geroepen om voornamelijk “het leiderschap van de betreffende landen te beïnvloeden.” Studenten kregen beurzen in Amerika om daar bewerkt te worden.

Symbolengebruik
Men probeerde gebruik te maken van lokale symbolen. De propaganda werkgroep zette de viering van het jaarfeest van de filosoof Avicenna in voor eigen doeleinden.

Koerden
De Iraakse regering werkte met USIS samen in het samenstellen van propagandamateriaal gericht op de Koerdische minderheid, onder anderen met een bulletin, nieuwsberichten en muziekuitzendingen. De Amerikaanse ambassade werd geïnformeerd dat de regering geen bezwaar had tegen het verspreiden van propaganda. Twee kranten en een speciaal programma op Radio Bagdad werden gefinancieerd.

Studentenprotesten
Aan het einde van 1953 acties van de Iraakse oppositie, gematerialiseerd ook in studentenprotesten, maakten de minister van onderwijs om een anticommunistische programma te lanceren gericht op scholen en universiteiten. De Amerikaanse ambassade zag hierin een kans om haar eigen propaganda via regeringskanalen te verspreiden. Men creëerde een sportprogramma om de studenten af te leiden van koffiehuizen, politieke centra en andere plekken waar de “enige recreatie politieke agitatie” inhield. USIS bod haar hulp in de training van kaders om de studenten in gevangenis te indoctrineren.

Antisemitisme
Een manier om propaganda succesvol te maken was om communisme met zionisme in verband te brengen. De Iraakse regering verspiedde antisemitische folders aan de mensen op de USIS mailinglist.

Doden
Toen de Baathpartij van Saddam Hussein via een staatsgreep de macht overnam, zond een Amerikaanse radiostation in Kuwait opruiende berichten tegen de oppositie en zond een lijst met namen van de oppositieleden uit. In het bloedbad dat er volgde moordde de nationale garde tussen zeven honderd en vijfendertigduizend mogelijke tegenstanders, niet alleen communisten, maar ook mensenrechtenactivisten, vakbondsleden en de grootste deel van de intelligentsia, advocaten, doctors, academici, studenten etc. Voor de CIA officier Don McHale maakte niet uit dat zijn lijst met potentiële oppositieleden niet actueel was, hij verschafte de langst mogelijke lijst.

Uitgeverijen
Bedrijven en uitgeverijen hielpen vrijwillig de regering om propaganda te verspreiden. Victor Weybright, oprichter van New American Libray of World Literature, Inc. publiceerde in Irak volgens een wenslijst van het Ministerie van Buitenlandse zaken. Franklin Publications, Inc. werd opgericht met een subsidie van 500.000 dollar (3,3 miljoen vandaag) van USIA, om de behoefte om met Arabische letters te kunnen publiceren. “reducing Arab ignorance, suspicion, and resentment of the West and particularly the United States” stond op de opdrachtomschrijving van het ministerie. Men deed zijn best om de band van de uitgeverij en overheid zo goed mogelijk te verbergen.

Thema’s:

Vrijheid en vredenslievendheid
Verenigde Staten dienden als een “beacon of freedom for the world” beschouwd worden, een drijfkracht achter de VN. VS stonden voor slavernijafschaffing in (in de jaren 50 bestond er nog slavernij in de VS). De Irakezen “bijten dat aas in” dacht men.

Militaire/Industriële macht
En als men toch niet in het aas van het Amerikaanse vrijheidsideaal beet, dan moest men onder indruk van de militaire en industriële macht raken. “99% of the Persian populace are mentally thorough-going asiatics – that is, what they understand most clearly is force and success. They have practically no social consciousness.”

Religie
De meest radicale geestelijken werden ingehuurd om propaganda te verspreiden, want via religie kon men de Arabische denkmanier het beste bereiken: “A primitive mind find it easier to embrace Islam wit its five simple duties, one of which offers the fun and excitement and community feeling of the pilgrimage.” Eisenhower: “the religious approach offers…a direct path to Arab interest”

Resultaten
Propaganda had even weinig succes toen, als nu.

Men dacht bijvoorbeeld de film “Ninotchka” als anticommunistische propaganda te kunnen gebruiken. Greta Garbo speelt een Russische afgezant, die het licht ziet door haar avonturen in Parijs. Na een aantal vertoningen werd de film uit de roulatie gehaald omdat de Irakezen Ninotchka’s sobere leven in Rusland beter vonden dan haar “immorele” leven in Parijs.

In het begin zagen de Arabieren de Britten als bevrijders van het Ottomaanse juk, maar men raakte al snel overtuigd dat Engeland een nieuwe koloniale macht was. De VS waren in het begin ook heel geliefd in de regio. Men kwam er echter als snel achter dat er een verschil was tussen de propaganda en de werkelijkheid. Ondanks hun beweringen waren de VS niet onpartijdig in het Palestijnse conflict. Vrijheid hield in dat de meest corrupte dictators in het zadel werden geholpen. Zelfs Abdel Karim Kassem’s populaire regime, “the only Arab regime which came to power this century without outside help”, werd vervangen met Saddam Hussein door de CIA. En de rest kennen jullie uit de officiële propaganda.


Bronnen:
Aburish, Saïd K. 1998. A brutal friendship : the West and the Arab elite. 1st U. S. ed. New York: St. Martin’s Press.

Aburish, Saïd K. 2000. Saddam Hussein : the politics of revenge. 1st U.S. ed. New York, N.Y.: Bloomsbury : Distributed to the trade by St. Martin’s Press.

Battle, Joyce (Editor). 2002. U.S. Propaganda in the Middle East – The Early Cold War Version. National Security Archive Electronic Briefing Book (No. 78).

Curtis, Mark. 1998. The great deception : Anglo-American power and world order. London ; Sterling, Va.: Pluto Press.

Reacties (34)

#1 Bismarck

Om meteen lekker off-topic te beginnen: Wie gebruikte het eerst gifgas in Irak en wanneer?

  • Volgende discussie
#2 Steeph

Indrukwekkend overzicht.
En nog heeft men er niets van geleerd.

Volgens mij is trouwens niet alles van toepassing op Irak. Perzie hoort bij Iran. Maar goed, daar hebben ze toen de sjah neergezet. Zelfde verhaal.

En ikneem aan dat “oproeiende” eigenlijk “opruiende” moet zijn.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Mihai

@Bismarck

‘Saddam Hussein was not the first to use chemical weapons against the Iraqi population’, Oxford academic David Omissi notes. In 1920 the British Army used gas shells – ‘with excellent moral effect’ – to subdue the tribes which had risen in rebellion against British military rule. Nine thousand Arab lives were lost as part of an almost continuous then-year-long bombing campaign against Kurdish rebels. Churchill consistently urged the RAF to use mustard gas during these raids, though gas bombs were not used for technical rather than humanitarian reasons. Omissi notes that ‘some Iraqi villages were destroyed merely because their inhabitants had not paid their taxes’, and that ‘during one raid in Iraq, British pilots machine-gunned women and children as they fled from their homes’. Arthur ‘Bomber’ Harris was one of those in the RAF who learned his trade – soon to be applied to German cities – against Kurdish villages in Iraq, once noting:

They now know what real bombing means, in casualties and damage; they know now that within 45 minutes a full size village can be practically wiped out and a third of its inhabitants killed or injured by four or five machines which offer them no real target, no opportunity for glory as warriors, no effective means of escape.

Harris also once suggested, again with regard to Iraq, that the RAF drop ‘a bomb in every village that speaks out to turn’. In a rare condemnation by British Army officer, Lieutenant-Colonel Sir Arnold Wilson noted in a speech in 1932 the ‘pertinacity with which … the RAF has been bombing the Kurdish population for the last ten years’. ‘Devastated villages, slaughtered cattle, maimed women and children bear witness to the spread, in the words of the special correspondent to The Times, of a uniform pattern of civilization.” (p. 136)

Curtis, Mark. 1998. The great deception: Anglo-American power and world order. London; Sterling, Va.: Pluto Press.
See also:
http://www.globalpolicy.org/security/issues/iraq/history/1991/0119britbombers.htm

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Degtyarev Pekhotny

zo off topic was Bismarck dus niet.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Mihai

@Bismarck

Ttijdens de regering van John Major, gaf William Walergrave het bevel om de “files deitaling how British troops had used poison gas against Iraqi dissidents (including Kurds) in 1919” uit de archieven van de regering te verwijderen.

“I do not understand this squeamishness about the use of gas… I am strongly in favour of using poisoned gas against uncivilized tribes…It is not necessary to use only the most deadly gasses; gasses can be used which cause great inconvenience and would spread a lively terror and yet would leave no serious permanent effects on most of those affected.” – Winston Churchill

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Degtyarev Pekhotny

@Mihai, had jij als “slachtoffer” van “het communisme” nou niet eigenlijk een grotere waardering voor het anti-communisme moeten hebben ? Het komt vaak voor in dit verhaaltje, “het anti-communisme”.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Degtyarev Pekhotny

Jon Stewart over de bought-and-paid for “news” ;

http://www.crooksandliars.com/2005/12/06.html#a6200

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Mihai

@Degtyarev

Als tiener droomde ik dat CIA een sluipschuttergeweer voor mij zou smokkelen en dat ik daarmee Ceausescu zou vermoorden. Ook als CIA hem zelf had vermoord zou ik het prima hebben gevonden. Maar toen kende ik slechts de Amerika uit de Hollywoodfilms, van radiostations zoals “Voice of America” (van de Amerikaanse BZ) en “Radio Free Europe” (van de CIA).

Als er inmiddels een democratie in Irak zou zijn geweest, zou ik de propaganda goed gevonden hebben. Maar ze zijn nooit van plan geweest om democratie in Irak te brengen. Wat ze wilden was niets anders dan daar een eigen dictator te hebben, die de olie ruw zou exporteren, zodat de Westerse olie- en chemische industrie de grootste deel van de winst zou maken, olie geëxporteerd voor een voor hen acceptabele prijs. Dus het communismevrees was meer een excuus om te roven. Zij vreesden ook meer het Arabische nationalisme dan het communisme.

Ik zou in ieder geval niet willen dat iemand mij van een dictator bevrijdt en in plaats daarvan een andere dictator plaatst, om mijn land te beroven en mij in slavernij te drijven voor multinationals. Toch?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Degtyarev Pekhotny

Akkoord….. het is alleen dat “men” zou verwachten dat een “slachtoffer” van “het communisme” de bestrijders van “het communisme” als bondgenoot zou (“moeten”) zien, los van de motieven van de bestrijders van “het communisme”…… ik snap dat het iets genuanceerder ligt maar vaak zijn dit soort dingen helemaal niet genuanceerd……

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Mihai

In het Engelse memo staat heel duidelijk dat men zich verbaasde dat het hele MO niet communistisch was geworden. Zo erg was de uitbuiting. Dus men veronderstelde dat communisme slechts succes zou hebben als de arbeiders uitgebuit waren. Met mijn simpele boerenlogica zou ik zeggen dat je makkelijk de populariteit van het communisme in een klap kan bestrijden door de mensen voor hun werk te betalen, ipv ze met propaganda te bestrijken. De Koerden ergerden zich aan dat propaganda: “If one fourth of that amount [van propaganda] was to be made available in medicines or in some other more tangible product of your country which could be used to lessen the poverty or to better the health of my people, would it not be a far more successful propaganda approach?”

Daarnaast moeten we niet vergeten dat als iedereen nu plotseling op Jan Marijnissen zou gaan stemmen, heeft niemand uit het buitenland het recht om Nederland met propaganda te bombarderen, de media op te kopen of staatsgrepen te organiseren. Ik kan me voorstellen dat een Irakees, die zoveel propaganda van de Amerikanen heeft moeten verduren zich vrij kan voelen om terroristische aanslagen te plegen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Degtyarev Pekhotny

ik ook.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 Crachàt

M’n mond valt open van verbijstering bij het lezen van bovenstaande. Vervolgens vervuld met bewondering omtrent de integriteit van het betoog, en de intensiteit van het argumenteren.
In deze manier van denken ligt niets anders, dan een zeer zeldzame richting die het pad van universeel ‘historisch gegroeide calamiteiten oplossen’, moet lopen.
Driewerf dank, en hoed af.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#13 Mihai

@Crachàt

De stukken over het MO/Islam zijn alleen als onderbouwing voor mijn stelling dat we een rechtbank nodig hebben in de strijd tegen het terrorisme, rechtbank wiens uitspraken ook door de machtigen (china, vs, rusland etc) gerespecteerd moeten worden. Het is omdat de derde wereld gelooft dat de machtigen grote misdaden tegen hen doen. Ik wil aantonen dat dit geloof, vanuit hun standpunt gerechtvaardigd kan worden, dat het niet irrationeel is. Zolang een dergelijke rechtbank niet bestaat, zullen ze aanslagen blijven plegen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#14 HansR

Verrassend zo weinig als ik (we?) weet van de detail geschiedenis van dat gebied. En uiteindelijk niet zo verrassed te lezen hoe e.e.a. dus altijd functioneert.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#15 mescaline

Ik wil me wel realiseren dat we verschillende tijdperken bezien en verschillende culturen

a. het idee om bij bombardementen bevolking los te koppelen van leger is pas na 1945 ontstaan
b. het idee dat een Islamitische stam 70 jaar geleden hoop had op het bestaan van mensenrechten (kortweg voor:de uitgebreide westerse, met welvaart) is te hoog volgens mij; en ook nu nog twijfel ik er geregeld aan

Lawrence of Arabia is het romantische spiegelbeeld van de Britse bemoeienis. De nasty kant is goed verwoord in deze post.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#16 Mihai

@ mescaline

“Ik wil me wel realiseren dat we verschillende tijdperken bezien en verschillende culturen”

Een beetje flauw argument. Ten eerste omdat we de pretentie hebben dat we dit soort dingen “nooit” hebben gedaan (of tenminste niet in de laatste 100 jaar). Bijvoorbeeld, toen men een paar weken geleden onthulde dat in London een martelgevangenis bestond voor Duitsers, wist en geloofde niemand dat. Ten tweede is mijn vraag: gaan we niet een beetje selectief met de geschiedenis om? Wat is het verschil tussen gas in 1919, agent orange in Vietnam, het leveren van biologische-, chemische- en kernwapens aan Saddam, White Phosphorus en verrijkte uranium in 2005? We zijn nooit gestopt met het gebruiken van dit soort wapens en het gebruiken van burgers om militaire/politieke doeleinden te bereiken.

Dat vind ik leuk aan het Westerse denken. Als we marteling onthullen roept iedereen: ‘dat is een uitzondering van een paar rotte appels. Anders doen we dat nooit, want onze cultuur is anders.’ Breng je bewijzen dat men ook in het verleden voortdurend heeft gemarteld zegt men: ‘ah, dat was in het verleden, andere cultuur, andere normen.’

“het idee dat een Islamitische stam 70 jaar geleden hoop had op het bestaan van mensenrechten”

Wil je zeggen dat een moslim van 70 geleden het niet erg vond om door Britten vergast te worden?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#17 mescaline

@Mihai Die pretentie, dat is juist. Daar ageer ik ook tegen. En ook tegen de “netheid” van onszelf. en het ontkennen van barbaarsheden. Maar die vonden we toen passend en logisch. En de ander verbaasde zich niet, niet in het minst.

De combinatie chemische wapens/burgerdoelen is tegenwoordig taboe. Met recht. Daarom de algemene verontwaardiging, ook van mij.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#18 Mihai

‘…the cousin of a Palestinian man shot dead by the Israeli army in Nablus refugee camp. The man spoke of his shock at the events of September 11, but continued:

“I know what they feel. But I want them to know what I feel. I think many of them don’t want to know about us, don’t want to know what we feel. They think we are from another country, or from another star. We also, like them, we cry! We live! We feel sad! We feel happy! And we have minds, also! I want them to use their minds and to understand what happened here.”‘

http://www.zmag.org/sustainers/content/2005-07/30edwards.cfm

Ik zie niet veel verschil in het Islamitische leed voor hun doden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#19 mescaline

Dank voor die uitstekende link, Mihai.

Going from that, enkele instituties zijn al te groot geworden. Het Geld, De Staat, De Technologie.

Denk ik die weg, dan stel ik me de Westerse maatschappij rond het jaar 1000 voor. Of 1000 voor Christus. Of de Romeinse, of de Byzantijnse. En al geen Maya meer, Batak of Apache.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#20 Mihai

Als we naar de bronnen van die tijd kijken, zien we dat grote misdaden niet ongemerkt zijn. Bijvoorbeeld de Romeinse jodenvervolging, de exodus, Sodom en Gomorra. Deze worden niet behandeld alsof het de dagelijgse praktijk was om dit soort dingen te doen.

Om terug te keren naar de Westerse maatschappij in de Churchill’s tijd, hij reageert op een discussie: “I do not understand this squeamishness about the use of gas…” Als het in de cultuur van die tijd doodnormaal was om gas te gebruiken te doen, dan zou zijn stelling onzinnig zijn. Want als ik nu zou zeggen “ik begrijp niet waarom men zo tegen seks met tuinkabouters is” dan kan ik dat slechts zinvol zeggen als in de maatschappij een aanzienlijke tegenstaand tegen tuinkabouterseks zou zijn. Dus de cultuur in Churchill’s tijd is niet te blamen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#21 mescaline

Niet ongemerkt, geen dagelijkse praktijk, nee, maar wat is je punt ?

Churchills cultuur ageerde tegen gifgas. Churchill pleit voor irriterend gas. En weigert in een vijandelijk gebied soldaten en bevolking strikt te onderscheiden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#22 mescaline

En de praktijk was gifgas, irriterend gas en kogels.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#23 draadprikkelpiet

@Mescaline die schreef: “Lawrence of Arabia is het romantische spiegelbeeld van de Britse bemoeienis. De nasty kant is goed verwoord in deze post.”

Wat bedoelingen wel ja, maar zijn geduld raakte op en hij bediende zich volop van kwaadschikse methoden, geen perfect voor- dan wel spiegelbeeld dus.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#24 mescaline

Kan best waar zijn. Lawrence of Arabia is heel lang geleden bij mij, net zo lang als Biggles, Richard Burton en Karl May, dus ik had wat romantiek om hem heen zitten.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#25 mescaline

Burton de vertaler.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#26 Bismarck

De film heeft em toch wel aardig romantisch neergezet… Maar ik gok dat hij inderdaad minder romantisch te werk ging als zijn tijdgenoot en collega-guerilla (en misschien wel voorbeeld) Lettow-Vorbeck.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#27 Crachàt

Ik denk Mihai, dat net één van de sterke punten uit je aanpak van het betoog, net je #20 tegenspreekt. Die overgeleverde verhalen die we ‘kennen’, kennen we enkel omdat het door toenmalige en latere bronnen is gehistorifieerd. Daar was een politieke noodzakelijkheid om deze verhalen te vertellen/vertalen…
Ik heb het gevoel dat we nog geen honderdste weten wat er zich af heeft gespeeld. En dat wat we weten, op een gegeven moment ‘moest geweten’ zijn.
Propaganda.
De bijbel is hèt voorbeeld bij uitstek van ware gebeurtenissen omzetten in selectieve ‘geschiedenis’.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#28 mescaline

Wat mij altijd weer verbaast, en het blijkt ook uit de post weer, dat bij een invasie, ook al zien ze het voor het eerst en hebben ze er geen flikker te maken, de aanvallers altijd het gevoel hebben: dit land is van ons en jullie, originele bevolking moet weg of koest. En die houding wordt zonder problemen 20 jaar of langer volgehouden.

Het lijkt ook wel of het aanvallen veel lonender is, succesvoller. Ik ken maar heel weinig succesvolle zelfbevrijdingen door bezette gebieden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#29 Mihai

@ Crachàt #27

Natuurlijk weten we heel weinig uit de geschiedenis. Voor een heel lange tijd werd geschiedenis slechts door historici in dienst van een keizer/koning geschreven. Maar de discussie ging over iets anders. Ik heb begrepen dat de stelling van Mescaline was dat we de gebeurtenissen van toen moesten relativeren omdat het om een andere historische tijd gaat, waarin het cultureel normaal was om massaslachtingen te richten. Ik heb dat ontkend en aangetoond dat zelfs voor de tijd van Churchill cultureel onacceptabel was om misdaden te doen.

Het feit dat de bijbel propaganda vertelt, ondergraaft mijn stelling in 20 niet. In de bijbel staat niet dat op 3 maart om 15:13 God naar het toilet ging. Als Sodom en Gomorra iets was dat de mens dagelijks meemaakte, dan was het niets bijzonders om het te melden. Het feit dat het gemeld is toont aan dat men massaslachtingen toch bijzonder vond.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#30 mescaline

@Mihai, Een misdaad is altijd onacceptabel. Het is nou net de vraag wat je daarmee bedoelt.

Churchill, in discussie met zijn cultuur, herdefinieerde doel (burgers en soldaten, zonder dat te zeggen) en middel (gifgas verzwijgend, irriterend gas noemend).

Massaslachtingen van die barbaarse Andere zijn ook vandaag de dag acceptabel, palatabel, wat je wilt. Tora Bora. De vraag is alleen waar de grens tussen Ons en de Ander ligt. Het middel doet er ook toe, gifgas, napalm, Daisy Cutter, of moet het humaner.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#31 mescaline

Voor goed begrip, Churchills cultuur had geen problemen met massaslachtingen op Afrikaanse negers die hun land verdedigden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#32 mescaline

@Mihai 30, De bijbel is niet alleen maar verdichte historie. Deze massaslachting van je eigen -moreel dwalend- volk is bijzonder, en wordt uitgebreid opgetekend. Er zijn andere massaslachtingen (van de Ander) in de bijbel die in een zinnetje worden afgedaan. Bijna niet gebeurd dus.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#33 mescaline

Sorry, iets vergeten, het verhaal van Sodom en Gomorra is een parabel, geen historie.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#34 Crachàt

>#31
Maar wel een merkwaardig zelfmedelijden die keer toen ze in de pan werden gehakt de een Zulukoning.

  • Vorige discussie