COLUMN - In mijn omgeving wordt nogal geprutteld over de paus. Hij deugt niet, want zijn hele instituut is achterhaald; het pausdom is inherent ouderwets en conservatief. Het is een argument dat me bevreemdt: van de kerk moet ik bitter weinig hebben, maar ik ben niettemin opgelucht dat we van Wojtyla en Ratzinger af zijn en er, kort na deze dodelijk conservatieve paus, eindelijk iemand aan het hoofd van het Vaticaan kwam te staan die zich wat meer om de wereld, haar misdeelden en haar misstanden bekommert.
Zijn stringente veroordeling van het gebruik van condooms maakte dat paus Wojtyla medeverantwoordelijk werd voor de aidsramp die zich met name in Afrika voltrok, een ravage die honderdduizenden doden en evenzovele wezen in haar kielzog heeft nagelaten. Zijn clerus heeft hij op schandalige wijze de hand boven het hoofd gehouden toen de verhalen loskwamen over misbruik van kinderen door priesters. Rome heeft rechtszaken geschikt, schadevergoedingen betaald, en toen de mediarel te groot werd, uiteindelijk schuld bekend: maar bijna alle schuldigen en medeplichtigen heeft Wojtyla gewoon intern herplaatst, vaak op minder zichtbare maar niet minder invloedrijke posities.
Bergoglio heeft vrede met voorbehoedsmiddelen wanneer die iemand tegen ziekte beschermen, hij heeft het katholieke standpunt op scheiding flink versoepeld, hij bepleit waar hij kan scholing, arbeidsrechten en bestrijding van armoede. Hij vaart uit tegen neoliberaal kapitalisme, dat hij ‘modern kolonialisme’ noemt. Hij bepleit zorg om het milieu en matiging in consumptie.
Als je dan toch een paus moet hebben: doe mij er liever een als Franciscus.
Zeggen dat het niet dondert wat voor paus er zit, is vergelijkbaar met beweren dat het uiteindelijk geen klap uitmaakt wie (minister-)president van Griekenland, Engeland, Nederland of Amerika wordt. Ook al stelde Obama op sommige punten immens teleur: ik heb hem duizendmaal liever op die positie dan Bush, zowel vanuit het oogpunt van de Amerikanen zelf als bezien vanuit de internationale politiek. Evenzo zie ik liever Bernie Sanders zijn opvolger worden dan Hillary Clinton; om over Ben Carson of Donald Trump maar helemaal niet te spreken. Liever Jeremy Corbyn dan David Cameron. En ja, liever Diederik Samson of Lodewijk Ascher dan Mark Rutte.
Wie stelt dat het niets uitmaakt welke paus – of eender: welke president – ergens zetelt, beweert au fond dat keuzes er weinig toe doen. Zo iemand ontkent dat beleid ooit van koers kan veranderen, dat een instituut nieuwe wegen kan inslaan en dat er lessen uit de gang van zaken kunnen worden getrokken. Erg optimistisch over de politiek (en de kerk) ben ik niet, maar dat staat het hebben van voorkeuren absoluut niet in de weg. Dat zoveel mensen deze paus van ganser harte omarmen, doet me deugd. Kennelijk zijn er meer mensen – véél mensen – die een ander beleid voorstaan dan dat van zijn voorgangers.
Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool.
Reacties (11)
Dat zoveel mensen deze paus van ganser harte omarmen, doet me deugd.
Als je kijkt naar de bijeenkomsten op het plein van de St Pieter, dan zul je moeten erkennen, dat elke paus wordt omarmt. Ik denk dat je hier gepakt wordt door je eigen subjectieve waarneming. Je hebt een zwak voor Bergoglio in de hoop dat de kerk gaat veranderen, het rechts-conservatieve punt gaat verlaten.
Maar volg de tweets en websites van de katholieke wereld (met name de Engelstalige) en je weet dat Bergoglio in zwaar weer komt. Hoop doet leven zeggen ze, maar Borgoglio heeft maar weinig tijd.
Of zoals ik onlangs bij het afscheid van Jona schreef:
En ik wil er nog wel wat aan toevoegen. Je zegt ook: Zijn stringente veroordeling van het gebruik van condooms maakte dat paus Wojtyla medeverantwoordelijk werd voor de aidsramp die zich met name in Afrika voltrok…
De aidsramp is peanuts in vergelijking met de overbevolkingsramp waar de RK kerk zich echt helemaal nooit iets van aan heeft getrokken. Integendeel. Hoe meer zielen hoe meer vreugd.
En hoe groter de markt.
Ik heb nog niet de indruk dat Bergoglio daar iets aan gaat of kan veranderen.
Ik heb liever een aartsconservatieve, hel-en-verdoemenis prekenende, verbiedende paus. Opdat dat machtsinstituut zichzelf steeds verder marginaliseerd door onaantrekkelijk te worden voor haar volgelingen.
En, aanvullend op #2, wie wil weten hoe het er mee staat vandaag de dag moet toch even het katholieke nieuwsblad lezen.
De problemen van de wereld zijn echt niet interessant, het is het gezin. Weet u wel, de hoeksteen van de samenleving. Daar begint de duurzaamheid van Laudato si’. Meer, meer en nooit tevreden.
En de paus?
Die is alleen maar een propagandakanaaltje.
Wat een flauwe kul allemaal. Deze zogenaamde paus staat aan het hoofd van een van de meest agressieve organisaties ter wereld.
Het grote leed dat miljoenen is aangedaan en nog wordt aangedaan ……..en dat in naam van een paar woorden……
De idiotie…
Zoals een ieder weldenkend mens weet heeft de schurk Obama het agressieve beleid van Bush ipv teruggedraaid ,wat algemeen verwacht werd,juist geïntensiveerd,zelfs geinstitutionaliseerd.Hij heeft zich daarmee, net als iig alle post-WW2 US-presidenten , oa schuldig gemaakt aan misdaden tegen de mensheid,de internationaal overeengekomen betekenis van die woorden toepassend, en zou daarvoor net als zijn voorgangers veroordeeld moeten worden .
Maar net als zijn voorgangers geniet schurk Obama blijkbaar onschendbaarheid ,zijn een aantal internationale afspraken niet op hem van toepassing.
Zo wordt o zo charmante schurk Obama net als zijn voorgangers,de een wat meer dan de andere,mede door zijn geoliede ‘PR-campagne in het westen ,door de kleinburgerij gezien als de goede oom die het beste met de mensen voor heeft.…
Beiden ‘zachtaardigen’ zijn de perfecte PR voor de agressieve ‘organisaties’ die ze leiden………
Het vergelijken van deze twee malloten met hun voorgangers ,dat is totaal niet serieus te nemen…
@5:
Je fulmineert er lustig op los; helaas wel zonder al te nauwkeurige argumenten.
;-)
Verder:
In het rijtje van pausen vind ik dit wel een aardige meneer.
Maar het blijft natuurlijk een vertegenwoordiger van een van de religieuze dwaalleren ;-)
Het verschil tussen Franciscus en de vorige pauzen ligt in wat de nadruk krijgt. Het is niet zo dat Franciscus andere opvattingen heeft over abortus of anti-conceptie. Hij verkondigt nog steeds de katholieke leer op dit punt — hij kan ook niet anders, al zou hij willen, hij kan de kerkleer niet zomaar veranderen. Hij benadrukt echter andere zonden (hebzucht) en andere deugden (naastenliefde, vergeving). Ik ben het met Spaink eens dat dit een belangrijk verschil is, en dat het ertoe doet.
Zuiver hierboven (#1) heeft gelijk dat Franciscus veel tegenwerking ondervindt van conservatieve kerkleiders. De vorige twee pauzen hebben overal conservatieven benoemd. Ze hebben in Latijns Amerika de ‘bevrijdingstheologie’ onderdrukt. (Dit heeft de kerk ongetwijfeld veel aanhang gekost.) Niettemin denk ik dat er een goede kans bestaat dat de verschuiving in nadruk blijvend is. Het zwaartepunt van de kerk is verschoven naar het Zuidelijk halfrond. Daar zijn sociale kwesties veel urgenter. De tijd van Europese pauzen is voorbij.
@6: als je ook maar een beetje serieus in het leven zou staan zou je al lang op de hoogte zijn van de “nauwkeurige argumenten”.Is dit een kleuterklasje of zo . Zoals al eerder gezegd moet je hier het abc gaan uitleggen….
@2
Het geboortecijfer is wereldwijd omgekeerd evenredig met het onderwijsniveau van vrouwen.
Vermits Fransiscus pleit voor ondewijs, zou dat , moest daaraan gevolg worden gegeven , de beste aanpak zijn tegen overbevolking en tegen armoede en tegen alle gevolgen van dien, zoals agressieve groeperingen uit elke hoek die het uitgebuite ongeletterde volk manipuleren.
Hoe geloofwaardig ben je, als je liever Obama dan Bush hebt? Qua daden verschillen beide heren (ze noemen elkaar overigens neef Barack en neef George), niets van elkaar, dus moet het te maken hebben met hun -al dan niet leuke- smoelen. Mogelijk speelt ook hetgeen ze zeggen een rol, maar als dat slechts mooie holle woorden zijn met doorgaans geen enkele weerslag in daden, dan blijft het op zijn best een voorkeur voor de ene, of de andere smoel. Het zelfde geldt ook voor andere wereldleiders, het soort dat al dan niet gekozen kan worden, ook al is die keuze uit enkele voorgekookte, nagenoeg identieke opties, die uiteindelijk weinig of niets uitmaken in hun feitelijke uitwerking. De illusie van keuze is kennelijk genoeg om te spreken van vrije keuze en democratie, terwijl beiden aantoonbaar afwezig zijn en dat ook nog eens volledig.
Is het onwetendheid, geloof, of beiden, wanneer je voorkeur in deze gevallen wordt bepaald door oppervlakkige uiterlijkheden in plaats van aantoonbare daden? Als je alleen mainstream media gebruikt voor je beeldvorming, dan is onwetendheid zeker aan de orde, terwijl geloof in die media essentieel is om ook maar enige waarheid aan hun fictie toe te kunnen kennen.
Met deze column is Karin Spaink keihard door de mand gevallen als onwetende en gelovige, met een oppervlakkige en op uiterlijkheden gebaseerde zienswijze. Jammer, want als ze schrijft over zaken waar ze kennelijk wel de moeite voor genomen heeft om zich er gedegen in te verdiepen, doet ze dat doorgaans wèl gefundeerd op waarheden.
Geloof is een extreem gevaarlijk gedrag, want geloven kan je in alles, hoe krankzinnig ook. De paus (maakt niet uit welke) vertegenwoordigt Lucifer en als je dat niet wenst te zien, kan je net zo goed lid worden van zijn kerk, of willekeurig welke andere. Aan Karin Spaink kan ik Scientology van harte aanbevelen, want die heeft nog iets concreets te bieden, in tegenstelling tot zoiets als ‘de democratie’ met het bijhorende geloof in leugens als waarheden, en de bijbehorende, uitwisselbare vingerpoppen als brengers van niets dat de mensheid en de aarde ten goede komt, wàt dan ook.
De wereld is net als een Canta, die steeds gesloopt, in brand gestoken, of gestolen wordt. Maar als de dader Barack Obama heet, dan zal het wel zo horen en is het goed, nietwaar?
Zeg Karin, die Bergoglio waar je het over hebt, is dat dezelfde als Paus Franciscus, die van de week nog even een hart onder de riem ging steken bij Kim Davis, bekend van het schenden van de wet om haar religieuze regeltjes inzake het huwelijk aan anderen op te kunnen leggen?