VOORBESCHOUWING – Dyab Abou Jahjah roept vooral zoveel weerzin onder onze intellectuelen op, omdat hij het als Arabische moslim waagt, het Westerse superioriteitsbesef uit te dagen.
Ach ja, Dyab Abou Jahjah. Ik kan me nog herinneren hoe de Libanese Vlaming en voorman van de Arabisch Europese Liga in de jaren na de aanslagen van 9/11 op het toneel verscheen.
De cultuursupremacistische verdachtmaking van moslimgemeen-schappen door Frits Bolkestein en zijn ideologische opvolger Pim Fortuyn hadden met die aanslagen in één klap profetische klanken gekregen.
Overigens kwam die problematisering van migranten met een islamitische culturele achtergrond zo rond de eeuwwisseling niet enkel uit conservatieve en nationaal-populistische hoek: zelfs keurige sociaal-democratische intellectuelen als Paul Scheffer schreven inmiddels openlijk over ‘Het multiculturele drama’ (NRC, 2000).
De aanslagen op de Twin Towers in 2001 gaf die problematisering een acuut en dramatisch karakter. Menigeen vroeg zich nu af wat voor geloof dat nou toch was, dat haar aanhangers aanspoorde duizenden onschuldigen mee te sleuren in nihilistische kamikazeacties, en in het verlengde daarvan: wat we in vredesnaam met de migrantengemeenschappen uit Marokko en Turkije in huis gehaald hadden.
Het integratiedebat
Het Paard van Troje, aldus onze cultuursupremacisten. Die moslims waren een vreemd, ja vijandig element in het Westers lichaam. Ze hielden hardnekkig vast aan hun achterlijke gewoonten en attituden, een anti-Westerse ideologische blik op de wereld en daarboven op kwam nog de straatcriminaliteit en het machismo van Marokkaanse adolescenten; als die lui nou maar zouden ‘integreren’, dan kwam het allemaal wel goed.
Ze moeten onze taal spreken en onze manieren overnemen; en die vrouwen moeten emanciperen, want zeg nou zelf, die sluier, dat is toch gewoon vrouwenonderdrukking? En zo’n imam die Rita Verdonk geen hand wil geven, dat is toch gewoon een vrouwenhater? Wat leren ze eigenlijk voor hatelijke akeligheden in die moskeeën, en wat zitten die vijftigers een beetje werkeloos thuis in hun jelleba’s naar Turkse soaps en Arabische haatbaarden te kijken?
Bij onze Zuiderburen zal een vergelijkbare discussie zijn opgestoken, want Abou Jahjah stelde dat discours als voorman van de Arabisch Europese Liga ter discussie: waren Marokkaanse Belgen niet net zo goed volwaardige burgers van dat land? België en Nederland hadden geen integratieprobleem, maar een racismeprobleem. Achter de eis van ‘integratie’ ging de eis van assimilatie schuil.
Eigenlijk zegt men daarmee: jullie moslims zijn maar achterlijke barbaren, je hebt je achtergestelde positie aan jezelf te wijten, en jullie kunnen pas volwaardige burgers van dit land worden, als jullie je minderwaardige identiteit opgeven en worden zoals wij, verlichte kleinburgers en intellectuelen!
Dat is echter niet zoals de grondwet het leert. Moslims zijn als burgers gelijk voor de wet, en hoeven zich niet eerst ‘aan te passen’ om als volwaardig burger te gelden. Ze hoeven hun identiteit ook niet te vertimmeren. De cultuursupremacisten zouden derhalve beter zelf een inburgeringscursusje kunnen volgen, zo stelde Abou Jahjah provocatief.
Gevaarlijke agitator
Met demonstraties, acties, debatten en provocaties stelde Abou Jahjah een dikke middelvinger tegenover genoemd cultuursupremacistisch discours, en dat maakte hem in België al snel tot staatsvijand nummer één. Men zag in hem geen Malcolm X-achtige figuur, iemand die de opgekropte woede en frustraties onder Marokkaanse adolescenten stem kon geven en aldus kanaliseren, maar een gevaarlijke agitator, een islamitisch ophitser, een baardige duivel die jongeren radicaliseerde.
Toen in 2002 een betoging in Borgerhout uit de hand liep, greep de Belgische overheid dat subiet aan om Abou Jahjah te brandmerken als aanstichter, ook al verklaarden politiegetuigen later dat Abou Jahjah de rellen juist had trachten te sussen. Niemand minder dan de Vlaamse premier, de liberaal Guy Verhofstadt, beloofde deze gevaarlijke agitator een stevig halt toe te roepen. In 2007 leek dat bijna te lukken, toen hij in eerste aanleg veroordeeld werd wegens het organiseren van rellen. Daarvan werd hij in hoger beroep echter vrijgesproken.
Ik had altijd de indruk dat de politieke hier in Nederland meer ontspannen op Abou Jahjah had gereageerd. Een minister als Piet Hein Donner zag in hem, zo meende ik, juist iemand die de frustratie van migrantenjongeren kon vertolken en zo zou kunnen fungeren als een matigende kracht in de verhitte multi-etnische samenleving.
Hetze en hysterie
Per stom toeval stuitte ik juist vanochtend in mijn boekenkast echter op het ideologisch portret dat Mohammed Benzakour in 2004 van Abou Jahjah maakte: Abou Jahjah, nieuwlichter of oplichter? De demonisering van een politieke rebel (Veen).
Benzakour documenteert hoe niet enkel politici van de VVD in die jaren lustig brandstof leverden aan de hetze tegen Abou Jahjah, maar hoe vrijwel elk media-interview uitliep op een kruisverhoor en menige opiniemaker Abou Jahjah afschilderde als een gevaarlijke Mefistofeles, een stiekeme Arabische supremacist en Westenhatende antisemiet die sluipenderwijs de sjaria wilde invoeren.
Wie de hysterische toon van de artikelen en hun auteurs overziet, welke Benzakour op een rijtje zet, zal onmiddellijk bemerken dat er de afgelopen dertien jaar weinig tot niets veranderd is.
Dezelfde usual suspects trekken zich anno 2016 de haren uit het hoofd wanneer Dyab Abou Jahjah een boekje mag uitgeven bij de Bezige Bij of een avondje mag vullen in een intellectueel praatprogramma.
Sterker nog, de één na de andere Charlie vergat spontaan dat ‘ie normaliter zo’n warm pleitbezorger van het vrije debat was, en riep de VPRO op de uitnodiging aan Abou Jahjah om als Zomergast op te treden ongedaan te maken. Van het liberale tot het conservatieve spectrum is men het er over eens: die man deugt voor geen meter.
De ad hominem-argumenten zijn ook niet veranderd: de man zou een antisemiet zijn, een aanhanger van Hezbollah en een terreurapologeet. Hoe haalde de VPRO het überhaupt in haar hoofd zo iemand uit te nodigen? Alles moet namelijk gezegd kunnen worden, maar sommige meningen gaan nu eenmaal te ver, begrijpt u wel?
Zo ontmaskert onze Arabier moeiteloos de hypocrisie van onze liberale intellectuele elite. Bas Thijs geeft er op Grutjes! een fraai overzicht van.
Jodenhaat en Arabierenhaat
Nu vind ik het ook geen schoonheidsprijs verdienen om Antwerpen te duiden als „internationale hoofdstad van de zionistische lobby” of haar burgemeester Bart De Wever uit te maken voor „zionistenpijper”; en het is me ook na Abou Jahjah’s optreden bij Pauw eerder dit jaar niet duidelijk geworden wat Israël of een pro-Israël lobby van doen heeft met antiterreurmaatregelen, daarmee samenhangende etnische profilering of De Wevers xenofobe program ten aanzien van Marokkanen of moslims.
Je zou zomaar kunnen denken dat Abou Jahjah het onderscheid tussen zionisten en Joden – Antwerpen kent de op vier na grootste Joodse stedelijke gemeenschap ter wereld – nauwelijks weet te maken, en meent dat ‘de Joden’ opzettelijk islamofobe stemming creëren om zo Arabierenhaat en daarmee omgekeerd evenredige sympathie voor Israël te kweken, of iets dergelijks.
Alsof Joden per definitie ook zionistisch zouden zijn, en aldus alle euvels van Israël en de zionistische propaganda in de schoenen geschoven kunnen worden. Maar een wat langer gesprek op televisie, in de setting van een ontmoeting, biedt nu juist de gelegenheid om de lagen daarvan af te pellen, en samen met Abou Jahjah af te dalen tot wat onder de oppervlakte verscholen ligt, in de modderige bodem van de ziel. Misschien noopt het de eeuwige polemist eens eerlijk in de spiegel te kijken.
Treffend is het wel, die schrille stemmingmakerij, zeker als je dat vergelijkt met het volstrekte gebrek aan misbaar toen notoir Arabierenhater en apologeet voor staatsterreur en decennialange militaire bezetting Leon de Winter Zomergast was, precies tien jaar geleden. Ach ja, de ene racist en terreurapologeet is nu eenmaal de andere niet, zullen we maar denken.
Westers superioriteitsbesef
Maar goed, Westers cultuursupremacisme wordt dan ook breed gedeeld, evenzogoed onder liberale en zogenaamd progressieve intellectuelen; terwijl het ter discussie stellen van dat Westerse superioriteitsbesef onmiskenbaar een onvergeeflijke doodzonde is, laat staan als achterlijke Arabier.
Wij vinden het namelijk met z’n allen ons volste recht dat het superieure Westen naar believen militair ingrijpt in moslimlanden en daar de cultureel aan ons inferieure bevolking bombardeert en terroriseert – of het nu Afghanistan, Irak, Libië of Syrië betreft – maar wanneer een Arabische moslim zegt dat ‘ie vindt dat moslims zich daar best tegen mogen verzetten, is ‘ie subiet de gebeten hond. Dan wordt werkelijk alles uit de kast gehaald om aan te tonen dat ‘ie de handlanger van de duivel zelve is.
Tja, als zo’n Arabische hond te hard terugblaft, kan men altijd wel een stok vinden om ‘m terug z’n kot in te slaan, nietwaar?
Reacties (57)
We zullen zien wat Abou Jahjah te vertellen heeft. Er is genoeg reclame voor hem gemaakt de afgelopen dagen. Notabene door joden!
Uiteraard is de westerse cultuur superieur aan het gedachtengoed van Abou Jahjah en de zijnen (hierna te noemen islamisten) Juist omdat we islamisten tolereren. Ondanks dat ze uit zijn op een staatshuishouding gebaseerd op de sharia.
Dat we iemand als Abou Jahjah tolereren toont dus onze superioriteit aan. En toont ook aan dat er buiten de islamisten er zich elementen in onze cultuur bevinden die onze cultuur niet onderschrijven. (hierna te noemen populisten)
Prediker, ik zit uit te kijken naar deze Zomergasten en ga daarvoor mijn intrek bij een vriend met tv nemen. Aboe Jahjah houdt ons inderdaad een treffende spiegel voor voor wat betreft hypocrisie, ook al zijn een aantal van zijn uitspraken ook niet zo mals.
Een klein puntje: ik dacht dat Jahjah feitelijk ongelovig is, dat hij geen moslim is zoals jij stelt. Zit ik er naast?
Hilarische conclusie in dit stukje: Zomergasten als “een intellectueel praatprogramma”…. Ik heb even hardop zitten schateren.
Want wat voor een intellectuele zwaargewichten verwachten wij deze zomer? Naast Jahjah zijn dat bijvoorbeeld d’Ancona, Rutte, Lubach.
En wat ging er aan vooraf? Aboutaleb, van Saarloos, Taihuttu, van Noort, Teeuwen, Noordervliet, Bos, Vrienten, Edelkoort, Huijbregts, Verhofstadt, Cornelisse, Malherbe, Olaf, Rolf & Victor, Radhakishun, Carice “laat-je-tieten-nog-eens-zien” van Houten, Moskowicz, Linda de Mol……
De lijst van RTL Boulevard gasten is eindeloos. Sorry, Zomergasten…. Je zou je zomaar vergissen. Met een ander intellectueel praatprogramma. Welkom, Beau, welkom Albert.
@2 Frank,
Ter verheldering: ik gebruik het woord ‘moslim’ in dit stuk in culturele zin, zoals je ook kunt zeggen dat de meeste Amerikanen christelijk zijn, ook degenen die er niks aan doen.
Maar Abou Jahjah is zich scherp van zijn culturele wortels bewust. Zo vertrekt hij volgens een lezing die hij in 2003 gaf voor de Tilburgse faculteit wijsbegeerte bij zijn activisme expliciet en bewust vanuit een islamitische referentiekader, niet vanuit een marxistisch frame.
Hij wijst een hegeliaanse en marxistische dialectiek af. Er is geen ideaal of Volksgeest die de realiteit voorttrekt (Hegel). Het is evenmin de infrastructuur of een materieel bestaan dat de realiteit duwt (Marx). Een islamitische visie op strijd tegen marginalisering, onderdrukking en bevrijding (inclusief de vrijheid om jezelf te zijn, dwz je identiteit te beleven zoals je dat zelf goed acht) gaat er vanuit dat de mens zelf het leidende element is in de dialectiek tussen materieël omstandigheden en ideaal/visioen, aldus Jahjah (Benzakour, 91)
Benzakour heeft in zijn politiek portret een aantal televisie-interviews uitgeschreven waarbij Abou Jahjah kritiek op de islam voor zijn kiezen krijgt, die hij dan moet verdedigen, wat hij ook onverkort doet.
Treffende uitspraak uit een tafeldiscussie met Frits Barend & Henk van Dorp (en Jan Mulder als Sidekick) uit 2002:
In het programma van de AEL waren de Arabische en islamitische culturele identiteit gezien als onlosmakelijk met elkaar verweven (Benzakour, 2004, p.37).
Dat ging zelfs zover dat men schermde met termen als ‘sjaria’ en ‘sjoera-democratie’, en Abou Jahjah de sjaria verdedigde. (Benzakour, p.225). Op grond daarvan werd hij dan weer voor stiekeme fundamentalist versleten.
Zie bijvoorbeeld hier bij Canvas in 2003, in gesprek met Jan Leyers en Etiènne Vermeersch:
Kijk, zelf houd ik Abou Jahjah voor een agnost. Wat hij gelooft t.a.v. God en het bestaan van hemel en hel, engelen of het hiernamaals, weet ik niet, maar ik hoor hem er nooit over.
Voor hem lijkt (of leek, die man ontwikkelt zich ook natuurlijk) islam vooral een vehikel voor het beoefenen van een eigen Arabische identiteit, en eigen politieke bewustwording.
Vroeger kende we zoiets als Christendom, dwz een aaneenschakeling van rijken die gestempeld waren door een gemeenschappelijke christelijke cultuur. Mijns inziens – en het programma van de AEL bevestigt dat, zij wilden namelijk een Arabische federatie in de Arabische wereld – stond Abou Jahjah in die tijd ook zoiets voor.
Maar goed, als je zo voorstaat op je moslim-identiteit en deze identiteit samen met anderen te beleven en tracht gestalte te geven, dan laat je je nog altijd kennen als ‘moslim’ natuurlijk.
Abou Jahjah grossiert vooral in linkse open deuren – dat is geen intellectueel! Er zijn ontiegelijk veel problemen met de linkse manier van naar de wereld kijken, geen ervan wordt door meneer Jahjah geadresseerd. Het zou verdomme verfrissend zijn om eens een linkse intellectueel te ontmoeten, zo stoffig is dat wereldbeeld inmiddels. Piketti, ja, die telt. Maar niet Jahjah. Jahjah is meer ‘licht klassiek’.
@5: Drie keer links. U gaat rechtsom.
Prediker, je hoeft geen vijand van het vrije woord te zijn om te twijfelen aan de motieven van Jahjah en vraagtekens te zetten bij het bieden van een podium aan een dergelijke populist. Dat een agnostische intellectueel als Jahjah de Islam gebruikt als vehikel om mensen tegen elkaar op te zetten zegt al voldoende. In de jaren twintig zou hij ongetwijfeld fascist of communist zijn geweest. De weg naar de hel is geplaveid met goede intenties en de hel waar Jahja’s emancipatorie intenties naar leiden tekent zich langzaam maar zeker af in zijn geboorteregio. Geen wonder dat hij geremigreerd is naar België.
Zomergasten biedt ook een uitgebreid podium aan premier en VVD-leider Mark Rutte. En dat minder dan een jaar voor de volgende Kamerverkiezingen. Dat vind ik eigenlijk een stuk discutabeler. Maar het zal van het verloop van de avond afhangen of ik het ook echt een probleem vind. Schone taak voor deze nieuwe presentator.
Met Thomas Erdbrink als presentator vind ik het uitnodigen van Jahjah een geweldige zet. Van alle bekende en bekwame Nederlandse journalisten is hij waarschijnlijk het best uitgerust om zich in de gedachtegang van Jahjah te verplaatsen en daar kritisch maar geïnteresseerd op door te vragen.
Ik had het hem alleen wel gegund er eerst even rustig in the komen met een van de andere gasten. Nu wordt hij direct voor de leeuwen geworpen. Van de VPRO wel een slimme zet natuurlijk. Iedereen weet dat Zomergasten weer begint. En de enkeling die dat dan toch niet doorheeft komt er volgende week wel achter. De nabeschouwing gaat heftig worden.
Ik heb er weer zin in in ieder geval. Bier koud. Chips in huis.
P.S. Goed stuk van Bas Thijs trouwens. Dank voor de link.
Thx @4 Prediker voor de (als immer) grondige toelichting.
@9 At your service!
@7
Niks mis met fascisten of communisten. De CPN heeft vele naoorlogse jaren in het parlement gezeten. En? Is er wat gebeurd?
Democratie is niet voor bange mensen. Democratie heeft maar te dealen met extremistische denkbeelden. Vroeger fascisten en communisten, nu islamisten en populisten. Dat houdt wel leven in de brouwerij. Tenzij het uit de hand loopt, dan vallen er doden.
@4:
ik denk dat in oorsprong de islam net als het christendom en het communisme een radicaal progressieve, zelfs utopische, beweging was. Interessant dus wat Abou Jahjah hier verteld dat de ideale Islam net zoals het ideale christendom of het ideale socialisme nooit verwezenlijkt is omdat het gekaapt werd door machtswellustelingen.
@7: Als het bij vraagtekens bleef was het nog tot daar en toe, maar als je op voorhand al aangifte gaat doen tegen Jahjah én de VPRO (vanwege “het verspreiden van haat en het ondersteunen van terrorisme”), heb je toch echt al je geloofwaardigheid inzake VvM verspeeld (en niet alleen op dat gebied trouwens).
Wat er mis is met communisme, fascisme of islamisme?
@11: Wat er mis is met communisme, fascisme of islamisme?
Op het gevaar af dat deze vraag niet serieus bedoeld is; het zijn alle drie politieke doctrines waarin geen enkele ruimte bestaat voor twijfel of ontwikkeling, die op beproefd religieuze wijze blinde volgzaamheid van hun aanhangers eisen, weinig op hebben met democratie maar die wel gebruiken als “means to an end” en ongekende mogelijkheden bieden aan potentiële Sterke Mannen. Het allerergste is de kadaverdiscipline binnen dit soort stromingen en de verklikkerscultuur die daardoor ontstaat. Das Leben Der Anderen geeft daar een prachtig beeld van, de CPN werd jaren door dit soort rattengedrag verscheurd en Erdogan implanteert het as we speak in zijn ideale samenleving.
Communisme, fascisme, islamisme en andere fundamenteel totalitaire stromingen horen mijns inziens niet thuis in een democratische rechtsstaat (waar respect voor andere meningen een vereiste is en niemand de waarheid in pacht heeft) en mogen, nee moeten derhalve worden verboden zoals de nazipartijen verboden werden in Duitsland. Ter bescherming van de vrijheid van meningsuiting, hoe paradoxaal ook.
Dat de CPN in het parlement best aardig functioneerde (zelfs een stuk beter dan opvolger Groen Links) had meer te maken met de persoonlijke kwaliteiten van toenmalige communisten als Ina Brouwer of Marcus Bakker dan met de ideologie van de partij.
Om Blonde Greet maar eens te parafraseren, ik heb niets tegen communisten, maar het communisme is een achterlijke en verwerpelijke stroming. Of is dat ook al niet meer politiek correct om te zeggen?
Iedere utopische beweging dient ten diepste gewantrouwd te worden. De Killing Fields, de Goelag archipel, de Duitse concentratiekampen, het Islamitisch Kalifaat; allemaal hadden ze het heil der gehele mensheid tot doel.
@16: “allemaal hadden ze het heil der gehele mensheid tot doel.”
Nu schiet je echt door, de Duitse concentratiekampen hadden expliciet niet het heil der gehele mensheid tot doel (zoals het nationaal-socialisme in zijn geheel ideologisch slechts het heil van een klein deel van de mensheid tot doel had, namelijk alleen het “eigen ras”, alle anderen waren op zijn best om dat te dienen).
@15
Het is wel degelijk serieus. Sinds de democratische overname van de macht door de nazi’ s , vragen we ons af hoe een democratie zich verweert als middels diezelfde democratie een totalitaire stroming de macht wil grijpen.
CPN, de nazi’ s, AKP, het is allemaal van hetzelfde laken een pak.
Je karakteriseert de democratische rechtsstaat goed: respect voor andere meningen en niemand heeft de waarheid in pacht.
Maar hoe gaan we dan om met totalitaire meningen? Ik ben van mening dat totalitaire meningen zoals die van Abou Jahjah er óók mogen zijn. We dienen nauwlettend de democratische rechtsstaat te bewaken en niet totalitaire meningen.
En de democratische rechtsstaat neem ik heel ruim: persvrijheid hoort daar ook bij. Dus ook de vrijheid om totalitaire meningen te uiten. Islamisme is een bedreiging, zie ook Turkije. Maar we dienen onze democratie dusdanig sterk te achten dat we tegen zo’ n stroming bestand zijn.
Nazi-partijen in Duitsland moet je ook wat in de historische context plaatsen. In een land als Nederland moet je nazi’ s de kans geven om zich te laten zien. Dan kunnen we het monster in de ogen kijken.
@17
Nee, #16 schiet niet door. De nazi’ s waren ook een utopische beweging. Alleen waren in die utopie de edelgermanen de mensheid. De rest waren niet eens mensen.
@17: Je moet de juiste snijlijnen in het gedrag van Hitler toepassen. Er was het fascisme, de oorlogsmachine, en de holocaust, en die kwamen samen in de persoon, maar waren als ‘beleid’ gescheiden.
We zitten nu net een paar minuten in de Zomergasten-uitzending en wat is die presentator een opgewonden standje met een vreselijke randstedelijke dictie. Ik weet weer waarom ik indertijd de tv de deur uit heb gedaan.
Jelle Brandt Corstius was indertijd veel te licht voor sommige van zijn gasten, maar ik verlang er zowaar naar terug.
@21: Beetje kort-door-de-bocht reactie na pas een paar minuutjes kijken lijkt me.
@19 en @20: Nee.
@22: Presentator en ik zijn intussen wat meer op een golflengte gekomen. Maar dat geduld heb ik niet altijd. De Vlaming blijft beter te verstaan.
Leon de Winter zal teleurgesteld zijn in deze avond. Goed gesprek. Interessante man. En geen stok om de hond mee te slaan.
Dyab Abou Jahjah, wat een geduld heeft die man. Klasse. Daar kan de presentator een puntje aan zuigen.
Ik vond Thomas Erdbrink die bij tijd en wijle als een terriër de algemene opinie wilde laten gelden teleurstellend.
Aboe Jajah blijkt een hele bijzonder en rijke achtergrond te hebben waarin hij tijdens zijn opgroeien en later in Libanon en in België heel veel heeft meegemaakt (bezetting, verdrijving, bijzondere combinaties van geloven en opvattingen in zijn ouderlijke familie maar ook in zijn eigen gezin. Zoals Prediker zei, cultureel Arabisch en naar eigen zeggen agnostisch met een spirituele inslag. Tegelijk ook bij tijd en wijle humanistisch en dan weer etterig. Duidelijk sociaal bewogen en voortdurend verdacht gemaakt door pers en tegenstanders. Maar ook onhandig hard (mensen die Brussel de rug toekeren noemt hij “nare” mensen). Ook bijzonder hoe hij op het ene moment het racisme van de Brusselse politie aan de kaak stelt, een politie die geen autoriteit heeft over allochtone jongeren want die zijn niet een van “ons” (witte belgen). Hij herkent het van overal, zoals hij zich in Libanon veilig voelt voor de politie omdat hij daar tot de meerderheid behoort en Palestijnen en Sjieten daar in de rol van Marokkaanse jochies zitten. Dat lijkt hem niet dwars te zitten.
Maar met die rijke achtergrond komt de zomergast niet verder dan luchtfietserij over een nieuwe gezamenlijke identiteit. Ik zie het niet.
Ronduit zielig vind ik mensen die middels een rechtzaak de uitzending wilde blokkeren (is er overigens een rechtszaak geweest?).
@4
Precies. Hier verklaard prediker de contradictie die zo vaak genoemd wordt, de vraag waarom links een religie omarmt die haaks staat op hun eigen ideologie, terwijl ze (huidig, Nederlands) rechts, waar links ideologisch/filosofisch gezien veel dichter bij staat deze omarming niet gunt.
In het linkse wereldbeeld hebben moslims namelijk geen opvattingen, geen ideologie, geen ideeën. Moslims, en eigenlijk iedereen die geen blanke man is, heeft in dit wereldbeeld enkel identiteit, ze zijn niet meer dan onderdeel van een “gemeenschap” of “bevolkingsgroep” en krijgen hiermee een status die ze van alle kritiek vrijwaart, en ze tegelijk hun denkvermogen ontkent.
@17 En de communistische concentratiekampen: de Goelag Archipel, de Culturele Revolutie, de Killing Fields in Cambodja?
Het is natuurlijk maar net welk deel van de mensheid je als de hoop voor de toekomst beschouwt, geschikt materiaal om een nieuwe wereld mee te bouwen, welk deel van de mensheid je beschouwt als onverbeterlijke obstakels die de weg naar die heerlijke toekomst versperren en de wereld in onrechtvaardigheid ten onderhouden, en wie je beschouwt als de avant garde die de mensheid koste wat het kost naar die nieuwe wereldorde moet leiden.
Voor de communisten waren hele klassen (burgerij, industriëlen, aristocraten, intellectuelen, grootgrondbezitters, hereboeren) de aartsvijand van het volk wiens mentaliteit enkel vernietigd kon worden door hen uit te roeien, van de honger te laten kreperen, of hen slavenarbeid te laten verrichten in ‘heropvoedingskampen’.
Zowel communisme (leninisme, trotskisme, stalinisme, maoïsme) als nazisme geloofden dat zij de binnenwereldlijke apocalyps zouden inluiden en na een schier kosmische eindstrijd de bestemming van de geschiedenis zouden vervullen, waarna het duizendjarig rijk van voorspoed en zegeningen zouden komen.
In feite is dat een secularisering van de vroegchristelijke apocalyptische mythe over de vernietiging van het Romeinse rijk en haar inwoners, waarna de rollen omgedraaid zouden worden en de vervolgde en in dit tijdperk geplaagde ware gelovigen (de avant garde) als koningen zouden gaan heersen over hun vroegere onderdrukkers (nou ja, die paar dan die de kosmische holocaust overleven die God over deze booswichten zal uitstorten; de sukkels, hadden ze maar niet aan de verkeerde kant van de geschiedenis moeten staan).
Zowel communisme als nazisme delen de mensheid dus op in categorieën mensen die een bepaalde positieve of negatieve rol hebben te vervullen in een apocalyptisch schema, en aan de hand daarvan al dan niet onmisbaar zijn, of te vuur en te zwaard bestreden dienen te worden, omdat ze er nu eenmaal (hetzij op grond van hun klasse, of op grond van hun ras) een nefaste mentaliteit op nahouden en daarom aan te merken zijn als onverbeterlijke vijanden van het volk.
@29: Je vergeet Islamisme.
@28 Die hebben ze natuurlijk wel, maar dat doet voor de analyse van maatschappelijke uitsluiting niet ter zake; sterker nog, vanuit een links referentiekader valt dit zelfs aan te merken als een perverse legitimering van de marginalisering van groepen die etnisch, cultureel en religieus afwijken van de dominante meerderheid, om die marginalisering door die meerderheid vervolgens te wijten aan de disfunctionele attituden van de gemarginaliseerde minderheidsgroepen zelf.
Antisemieten weten de afkeer en maatschappelijke uitsluiting van Joden evenzogoed aan hunner eigen kwalijke mentaliteit en daaruit voortvloeiende attituden; blanke racisten wijten de afkeer en maatschappelijke uitsluiting van zwarten ook aan hunner eigen disfunctionele mentaliteit en daaruit voortvloeiende attituden.
Nu zult u vast tegenwerpen: ‘Ja, ho, maar dat is iets heel anders. Dat gaat uiteindelijk over genen, dat gaat over ras. Dat is onveranderlijk, maar de islamitische cultuur, dat gaat uiteindelijk over overtuigingen, en die kun je veranderen. Religiekritiek en culturele kritiek zijn beslist geen racisme, dat moet men niet door elkaar halen.’
Punt is alleen dat cultuursupremacisten niet louter een godsdienst of cultuur bekritiseren, maar hele bevolkingsgroepen problematiseren en soms zelfs ronduit demoniseren door hen te vereenzelvigen met die culturele achtergrond, op grond van hun afwijkende etniciteit.
Daarbij stelt men de eigen cultuur voor als superieur, en de afwijkende cultuur als inferieur, en de etnische gemeenschappen die deze inferieure cultuur de samenleving inbrengen (de zogeheten ‘islamisering’) als een vreemd uitheems element in het lichaam van de samenleving, dat die samenleving logischerwijs kwijt wil omdat het dat element herkent als wezensvreemd (afstotingsverschijnsel). Lees hierover Willem Schinkel, De gedroomde samenleving.
Daar zit een eigenaardige tegenstrijdigheid in: enerzijds zijn de cultuursupremacistische islamcritici van mening dat moslimgemeenschappen zich dusdanig moeten aanpassen, dat ze assimileren en niet langer als moslims herkenbaar zijn (moslims moeten worden zo als wij, Verlicht, godsdienstkritisch, geëmancipeerd, individualistisch, Westers; dat zal de schuurvlakken oplossen, want we zijn immers geen racisten); –
Anderzijds zijn de cultuursupremacistische islamcritici van mening dat moslimgemeenschappen dat helemaal niet kunnen, omdat ze nu eenmaal te veel verkleefd zijn in en aan hun eigen cultuur en religie.
Kortom, moslims zijn – net zoals in het racistisch discours – als collectief toch eigenlijk onverbeterlijk. Slechts een enkeling geeft zijn achterlijke geloof en cultuur en daarmee zijn moslimidentiteit geheel op, en assimileert. Dat zijn dan ex-moslims zoals Ayaan Hirsi Ali en Ehsan Jahmi, en die worden door de politieke en intellectuele elite dan ook omarmd omdat ze gelden als geschikte spreekbuizen en native informants van het cultuursupremacistisch vertoog.
Men pendelt voortdurend tussen die twee polen, tussen de eis van aanpassing, integratie, assimilatie en Verlichting enerzijds (als zij nou maar zouden worden als wij, dan zouden de fricties zich wel oplossen, en dan zouden zij gelukkiger zijn, waarom zien ze dat nou niet in, stelletje achterlijke barbaren) en apocalyptische doemscenario’s over het islamitische paard van Troje en de ondergang van het Avondland anderzijds, omdat die moslims hardnekkig vasthouden aan hun eigen culturele identiteit (hetgeen ook logisch is, je geeft je culturele identiteit niet op, dat is nu eenmaal tot in je vezels verweven met wie je bent, bepaalt je symbolisch universum, schept saamhorigheid met degenen die dit symbolisch universum delen, toevallig ook je familie en leden van dezelfde etnische achtergrond. Je kunt dat niet uit jezelf snijden, ook al zou je dat willen. Zelfs de afvallige is altijd nog een afvallige moslim; Ayaan is vermoedelijk meer met islam bezig dan een Marokkaans-Nederlands straatschoffie in een van de grote steden).
Waar men echter geen raad mee weet, zijn moslim-immigranten zoals Dyab Abou Jahjah die hun culturele achtergrond niet wensen te verloochenen, en die Westerse superioriteit ter discussie stellen en uitdagen, en de sluier van de schaamlappen waarmee Europa en Amerika zich zogenaamd zedig bedekken oplichten om te tonen wat een stinkende en hypocriete boel het daaronder eigenlijk is.
De grap is dat men Abou Jahjah zou moeten omarmen: hij is ongelovig, is net zo kritisch op georganiseerde godsdienst als de eerste de beste atheist, spreekt perfect Vlaams, gaat Westers gekleed, is volledig geassimileerd. En toch haten cultuursupremacisten hem en waar hij voor staat.
Waarom? Zelfs linkse marxisten krijgen wel kritiek, maar toch niet zoveel karrevrachten invectieven en verdachtmakingen over zich heen. Zolang ze blank en daarmee ‘een van ons’ zijn. Maar Dyab is Arabier en cultureel moslim, en dus ons wezensvreemd en de vijand.
Maar het gaat niet om etniciteit, het gaat om overtuigingen en ideeën, jaja…
@31: Nee hoor. Ik mag die Jahjah gewoon niet omdat het een lichtgewicht is. Wie de ‘schaamlap van het westen’ optilt, moet zich wel consistent uiten. En dat betekent: met inbegrip van Osama Bin Laden, de ‘Arabische lente’ en Lybie.
Zo iemand komt er al heel snel achter, als hij tenminste consistent en doorwrocht wil zijn (allebei eigenschappen die Jahjah nu eenmaal niet wil of kan tonen), dat de ‘schaamlap van het westen’ niet heel veel voorstelt. De keizer heeft geen kleren aan, maar hij komt wel in een oosters gewaad.
@32 Heb je wel gekeken? Ik heb ook de Arabische lente en islamitisch terrorisme besproken zien worden. Als ik het me goed kan herinneren viel ook de naam Bin Laden een keer.
Het is natuurlijk jouw goed recht om iemand te licht te bevinden, maar het maakt me wel benieuwd naar wie jij in dit debat wel als een zwaargewicht ziet. Wilders? Zijlstra?
Nu op radio 1. Iemand die serieus beweert dat Jahjah een antisemiet is omdat hij in ’88 voor Duitsland was.
@32 Het is me volstrekt onduidelijk wat je argument eigenlijk is.
Is dit nu dat Abou Jahjah te weinig linkse samenzweringstheorieën uiteenzet over hoe het Westen Bin Laden heeft gecreëerd, verantwoordelijk is voor het mislukken van de Arabische lente en de chaos in Libië op haar geweten heeft (Navo-steun aan jihadistische milities bijv.), of dat Abou Jahjah juist volkomen negeert dat Bin Laden, de mislukte Arabische lente en de chaos in Libië producten zijn van disfunctionerende moslimsamenlevingen zelf?
Voor iemand die Abou Jahjah een lichtgewicht noemt, druk je jezelf om het zachtjes uit te drukken nogal onhelder uit.
@34 het zou grappig zijn als het niet zo droevig is. Als je gaat huilen om een goal van Van Basten dan ben je een antisemiet……
@34 Klinkt als serieuze kritiek. Zal vast bijval krijgen. Is dat een voxpopje of probeert een of andere mediageile opiniemaker lollig te doen?
@37 De woordvoerder van het groepje dat in Trouw had opgeroepen de uitzending niet te laten doorgaan.
@38 Herman Loonstein van Federatief Joods Nederland?
Mafketels zijn het. Maar hij is niet de enige die zijn verstand verliest, zodra Abou Jahjah op het toneel verschijnt.
Dit schrijft een serieus journalist, europarlementariër, Bolkesteinleerling en Fellow van een chique denktank in de VS tien uur geleden ( dus zo rond een ur of tien ’s avonds, terwijl het programma reeds twee uur aan de gang is):
Dat is natuurlijk wel kras, aangezien Abou Jahjah dan reeds klip en klaar gedurende het programma heeft aangegeven dat hij niet gelooft in traditionele godsvoorstellingen; dat hij het concept van een transcendente God tegenover de wereld van de drie Abrahamitische godsdiensten ideologisch bijzonder problematisch vindt; dat hij niet praktiseert, en dat hij sowieso alle georganiseerde religie wantrouwt, omdat het gemakkelijk gebruikt kan worden als manipulatiemiddel om macht te verwerven; en dat hij van fundamentalisme niks moet hebben.
Hoe kun je dan nog met droge ogen zeggen dat Abou Jahjah een ‘fanatieke moslim’ is? Tenzij moslim = aanduiding van culturele identiteit op basis van etniciteit, maar dan is dat ‘fanatieke’ weer heel suggestief. Eigenlijk impliceert Epping hiermee dat het niet uitmaakt hoe religiekritisch je als Arabische agnost met moslimachtergrond bent, je bent een Arabier en daarom een fanatieke barbaar die het Westen haat. Dat zit nu eenmaal ingebaken in die mensen hun religie en cultuur.
Een schuimbekkende haatbaard blijft ook nadat ‘ie z’n jelleba uitdoet en baard afscheert een haatbaard, net als luizige Joden uit Russische shtetls en Poolse getto’s wel hun kaftans uit konden doen en hun pijpenkrullen afknippen, om in moderne avondkleding danspartijen te bezoeken, Schubert te spelen en Goethe en Schiller te declameren, maar onder dat vernisje ging nog steeds dezelfde semitische mentaliteit schuil, en die is nu eenmaal vijandig aan de Arische volkeren.
Dat is de logica die Epping hier impliceert (uiteraard zal ‘ie die nooit voor z’n rekening nemen, hij zou niet meer in de spiegel durven kijken), en die volgt logisch uit z’n cultuursupremacisme.
Waarmee het cirkeltje weer rond is.
Eindelijk een stuk waaraan ik de expertise, althans op dit gebied, en andere kwaliteiten van Prediker kan herkennen. Chapeau. Waar wel voor moet worden opgelet is dat Prediker niet het slachtoffer wordt van het Peterprincipe. Verder staan er te veel misvattingen in de reactiedraad om erop in te gaan. Hoe moet men nu reageren op @18
De uitdrukking ‘de antifascisten van vandaag zijn de fascisten van morgen’ is een ongelukkige, maar misschien heeft deze gezien andere opmerkingen van @Lutine, bijvoorbeeld over populisten en islamisten, toch een zekere legitimiteit. Eerst moet deze zelf maar eens uitleggen wat deze onder “islamisme” verstaat (Islamisme in Turkije??) en “populisme” en vervolgens wie er allemaal te scharen zijn onder deze ‘bewegingen.’. Ene A.H. had er een heel rijtje sterren voor nodig, in allerlei kleuren. Voor allerlei ‘bewegingen’ die hij ongewenst vond. Bepaald niet alleen jodensterren. Interessant is ook prof. Vermeersch na 5:30 in de youtube van @4. Wat bedoelde V. eigenlijk met een reeks ‘notabelen’ waaraan de ‘leider’ raad vroeg? Overdrijf ik als ik zeg dat de ‘democratie’ in Nederland rond 1850 niet een beetje op dezelfde wijze functioneerde? Verder hier nog een realistisch stukje van Ynte de Groot over het Syrie van 2004:‘Moslimdemocratie bedreigt ons allemaal’
Maar er gebeuren hier nog veel meer dingen. Terecht dat Prediker verwijst naar een artikel van Bolkestein, maar ik ken geen artikelen van Bolkestein die niet streven naar een politiek einddoel. Welk opderwerp hij ook oppakt. Zelfs zijn opmerkingen ooit over nota bene Sturm und Drang (rond 1760) hadden een politiek einddoel. Er bestaat eenvoudig geen ‘intellectueel Bolkestein’, geen ‘historicus Bolkestein’, geen ‘cultureel ….’ He is a walking politically motivated heterogeneous mixture. Enzovoorts, enzovoorts.
Goed begin van Zomergasten.
@35: Jezus. Dat laatste natuurlijk.
@39: Bollocks. De man was voorman van de AEL en propageerde de invoering van de sharia. Dan kun je nog zo hard roepen dat hij alleen op zijn Arabier-zijn wordt beoordeeld, maar met zulke antecedenten is dat onnodig.
O, hij mag van mening veranderen, zeg je?
Wel, dan is hij of een wolf in schaapskleren, of hij is volkomen schizofreen. Ik weet niet wat erger is.
@42 Ik zie geen argumenten, enkel ad hominems.
Zoals ik hierboven al heb uiteengezet zag (ziet?) Abou Jahjah islam als een inspirerende kracht, een gedeelde culturele identiteit waaraan waarden ontleend kunnen worden.
De christendemocraten van het CDA doen dat ook, daarvan denkt niemand dat ze de samenleving weer willen herkerstenen. Ze worden gewoon aanvaard als keurige, brave zielen.
Wat wel interessant geweest zou zijn om uit te diepen, maar daar kwam Erdbrink niet aan toe omdat ‘ie met andere zaken bezig was, is in hoeverre Abou Jahjah de politisering van die islamitische identiteit dan enkel beschouwde als instrumenteel, en of een en ander niet op gespannen voet staat met zijn eigen observatie dat godsdienst – juist ook abrahamitische godsdiensten – bloedlink zijn wanneer ze worden geïnstrumentaliseerd voor politieke doeleinden.
Waarin is wat de AEL voorstond dan anders? Daar ben ik dan wel benieuwd naar.
@40
Islamisme is niet zo’ n moeilijk begrip. Dat is onder het mom van de islam politieke doelen nastreven. Daar hoef je niet eens moslim voor te zijn. Ergo: dat (de islam) is slechts een dekmantel. Of iemand als Abou Jahjah praktiserend moslim is doet er dan ook niet toe.
De AKP is dus ook islamisme. Vermengd met nationalisme.
Abou Jahjah hing (hangt?)ook een vorm van nationalisme aan.
Een vreemde constructie van links (?) nationalisme met de islam als cement.
Populisten zijn de tegenhanger. Dommies die de onderliggende motieven en processen niet begrijpen. En zelf notabene ook nationalistisch zijn. Schelden op de islam is een van d kenmerken van de populist.
Overigens was het een waardeloze uitzending. Ik kon het niet langer aan zien dan een klein half uur. En dat Vlaams accent van Abou Jahjah hadden ze wel mogen ondertitelen. Dat had ook handig geweest op momenten dat de presentator (wiens naam ik graag vergeet) er doorheen praatte. Ik was geïnteresseerd in Abou Jahjah.
@44: Er is geen “Vlaams” accent.
@45
Welk accent dan ook. Men mag best wat vaker ondertitelen.
Kleine moeite. Ook inwoners van Nederland uit de provincie zijn soms slecht te verstaan.
@44: Erg mager, maar ik kom er op terug. Even afgeleid door wat er nu bij Een Vandaag te zien is. Er werd veel mensen gevraagd waar bepaalde zinnen vandaan kwamen. Iedereen antwoordt dat deze in de Koran staan. Zij stonder echter in de Bijbel.
Theo van Gogh (vzmh) noemde hem pooier van de Profeet (vzmh). Daar heb ik niet veel aan toe te voegen.
http://www.theovangogh.nl/aboujahjah_2.html
@48: Mooi. Houden zo.
@43:
“Wij wijzen de sharia niet af. Een moslim kan niet tegen de sharia zijn, want het is zijn plicht om hiernaar te streven.”
http://www.maroc.nl/forums/het-nieuws-van-de-dag/61180-ael-gaat-zelfmoordacties-steunen.html
http://www.nu.nl/algemeen/84111/cda-wil-verbod-op-ael.html
Sorry, maar dit is toch gewoon niet fris?
@46: Het gebeurt ook andersom. Zie #21.
@50 Beetje eigenaardig dat je Abou Jahjah nu verwijt wat de Nederlandse tak van de AEL onder leiding van Mohammed Cheppih zoal bekokstoofde.
Overigens is die Cheppih de afgelopen tien jaar ook een stuk opgeschoven naar een meer liberale vorm van islam.
Komt nog wat bij, namelijk dat die jongens de mantra van de vrijheid van meningsuiting en ‘alles moet gezegd kunnen worden’ serieus namen, en bewust terug gingen provoceren.
@51
Op televisie wordt nu eenmaal op een randstedelijke wijze gesproken. Al die lokale accenten zijn slecht te volgen voor niet-lokalen. Het kwalijke aan de presentator was zijn gejaagdheid en aandachtloosheid voor zijn gast. Hij onderbrak zijn gast telkens. Dat is per definitie niet beschaafd, dat doen alleen politici.
@53
Je bedoelt: niet te volgen door luie chauvinistische randstedelingen ;oP Ik vond de vlaamse accent prima te volgen.
De luuj höbbe ‘ne Belsj op de tillevisie en drek stjechele ze euver sjpraok. (diksjenaer)
@54
Het bekritiseren van zijn accent toont louter aan dat men geen enkel tegenargument naar voren wist te brengen. Het is voor hen “een zoveelste stok om mee te slaan”, niet beseffende dat juist die onnozele kritiek hen als een stel idiote zwetsers wegzet.
Even zien hoor…Frans als standaard, ondertussen wisselen/ vertalen naar o.a. het Engels en dit, vervolgens, naar het Nederlands.
En ondertussen, inderdaad, prima te verstaan én te volgen.
Sowieso een zwaktebod van heb ik jou daar, om iemand af te fakkelen omdat je zelf ‘oostindisch doof’ bent.
Ondertiteling? MUAHAHAHAHA! Bij Peerke uit Limbabwe of Tjeerd uit Fryslan zal dat waarschijnlijk nodig zijn. Voor de meeste Nederlanders is het snel wisselen tussen het Nederlands en Engels (en/ of Frans danwel Duits) geen enkel probleem.
En anders is er altijd nog: https://www.duolingo.com/ – intellectuele luiheid is een zwaktebod pur sang.
@54: Inderdaad, als tem nog met een zwaar lokaal dialect had gepraat, had #53 nog een punt gehad, maar Jahjah spreekt gewoon algemeen beschaafd Nederlands, met een algemeen Vlaams accent. Iedereen die dat niet kan verstaan heeft zelf een gebrekkig ontwikkeld Nederlands (waarschijnlijk vanwege eenzijdige blootstelling aan zijn eigen lokale accent/dialect).