WW: Technologie 2.0: Johnny Lee’s Wii-hacks

De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.

Het Web 2.0 heeft ons al heel wat zegeningen gebracht en ook in Wetenschap en Techniekland plukt men nu de vruchten van de gecreëerde mogelijkheden. Zo worden onder de noemer Science 2.0 ruwe wetenschappelijke data gecommuniceerd via blogs en wikis en voeren academici felle inhoudelijke debatten via chats en social networking sites.

Het Web 2.0 heeft ook zijn uitwerking op de ontwikkeling en verspreiding van nieuwe technologie en haar toepassingen. De interactieve fora geven amateurs een platform om hun nieuwe snufjes te verspreiden en te verbeteren. Rond (geDiggde) goede ideeën verzamelen zich binnen de korste keren hele communities. Een heuse democratisering in de wetenschap en techniek dus. Grote spelers op de technologiemarkt lijken zelfs hun systemen zo te bouwen dat amateurs ermee aan de slag kunnen. Een goed voorbeeld hiervan is de Nintendo Wii en haar meesterhacker Johnny Lee.

Hoewel Johnny Chung Lee zeker geen amateur is, hij is onderzoeker bij Carnegie Mellon, is zijn claim to fame precies het soort ‘renegade science’ dat hoge ogen gooit op het Web 2.0. En dat allemaal door zijn hacks van het beste stukje consumentenhardware van 2007: de Nintendo Wii. De revolutionaire technologie van de Wii zit hem niet in de console zelf, maar in de controller: de Wiimote. Zoals ongetwijfeld al bekend is kunnen met de wiimote bewegingen van de spelers gedetecteerd worden. Hiervoor gebruikt de wiimote onder andere een Infrarood cameraatje dat de positie ten opzichte van de console kan ‘zien’. Hiermee laat Nintendo de spelers de spelletjes besturen. Hackers was het al eerder gelukt om het bluetooth signaal af te tappen voor gebruik buiten de standaard games om. Johnny Lee was de eerste die er de buitengewone mogelijkheden van inzag.

In november 2007 postte hij op zijn website een youtube filmpje met zijn eerste prototype. Zoals gezegd detecteerd de wiimote-camera infrarood. Johnny Lee’s slimme idee kwam hierop neer: Zet de wiimote op de monitor, op jou gericht. Zet een Infrarood-bron ernaast, ook op jou gericht en doe wat reflecterend tape op je vingers. Wat je dan hebt is een camera die jouw vingerbewegingen registreerd en omzet in bluetooth signalen. Met een C# programmaatje maakte Johnny Lee een applicatie die erg doet denken aan een geniale scene uit Minority Report. Zelfs Spielberg had niet kunnen bedenken dat zijn ‘multi-touch zonder touch’ al zo snel werkelijkheid zou worden. Het youtube filmpje werd meer dan een miljoen keer bekeken en was een instant hit bij blogs en fora. Binnen een week gingen mensen over de hele wereld zelf aan de slag met Lee’s idee en programmaatje.

Johnny Lee zelf zat niet stil, zo ontwikkelde hij het idee voor een goedkope interactive whiteboard oplossing voor scholen. Normale interactive whiteboards zijn erg duur en arme scholen zijn vaak niet in staat dit aan te kopen. Met een kleine investering in de vorm van de wiimote kunnen leraren nu 80% van de whiteboard-functionaliteit hebben voor een fractie van de prijs.

Op de TED website is een filmpje te zien waar Lee zijn nieuwste applicatie toont. Door middel van een brilletje met twee infrarood-ledjes aan beide kanten is met de wiimote de beweging van het hoofd te volgen. Door middel van terugkoppeling naar het beeldprogramma kan hiermeen een indrukwekkende 3D ervaring gegeven worden op normale monitoren. Gamesfabrikanten hebben meteen al hun interesse laten weten. Kijk vooral de (korte) video van Johnny Lee op TED om de 3d-applicatie te zien.

Tijdens datzelfde praatje vertelt Lee ook wat hij zelf het meest interessante vindt aan al zijn onderzoek. Niet alleen de applicaties zelf hebben zijn interesse. Ook de manier waarop het Web 2.0 in combinatie met gestandaardiseerde hardware zijn soort ‘renegade science’ mogelijk maken en dat binnen enkele dagen wereldwijd bekend maakt. Binnen weken kwamen over de hele wereld mensen met toepassingen en aanpassingen van zijn ideëen, dat is wat hem betreft het grote succesverhaal van het Web 2.0.