De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Nu paddo’s, roken en gokken effectief aan banden zijn gelegd, richten we onze pijlen op het volgende ongezonde pleziertje: het (veel) eten van (dikmakend) voedsel. De partij die het meeste garen bij spint bij deze nieuwe kruistocht is ongetwijfeld de reclamewereld. Zij krijgen weer lekker de kans om keurmerk na keurmerk de wereld in te slingeren. Uiteindelijk weet door de wildgroei niemand wat welk stickertje nou betekent. Belangrijker nog is de vraag: heeft de aanduiding light, dieet of het goede keuze-klavertje of ik kies bewust-vinkje eigenlijk wel zin? Of, erger nog, hebben ze zelfs een averechts effect?
Dat laatste lijkt steeds vaker het geval te zijn. Al over de in de jaren negentig populaire aanduiding ‘light‘ (diet in het Engels) is al sinds de invoering discussie. Zo werden in een hoop diet-products vet vervangen door suikers, wat wel het vetgehalte omlaag haalde maar niet de calorieën. En de discussie over wat nou beter is voor wat loopt nog steeds. Maar als marketing-instrument blijkt het light-label prima te werken.
Interessant is ook het onderzoek dat Marketingwetenschapper Pierre Chandon uitvoerde met zijn collega Brian Wansink. Zij gaven proefpersonen een fictieve menukaart van twee al even fictieve restaurants, Good Karma Healthy Foods en Jim’s Hearty Sandwiches. De proefpersonen werd gevraagd de calorieën van eenzelfde maaltijd bij beide restaurants te schatten. De verbazing zal niet erg groot zijn dat een ‘burger and soda’ bij Good Karma Healthy Foods een stuk lager werd ingeschat dan bij Jim’s Hearty Sandwiches.
In een tweede experiment kregen proefpersonen bakjes M&M’s gelabeled ‘Regular’ en ‘Low-Fat’ (er bestaan trouwens geen low fat-M&M’s). Wat bleek was dat mensen de calorie-inhoud van de low-fat variant erg onderschatten en lieten weten dat ze hier wel meer van konden eten op een dag. Proefpersonen met overgewicht lieten zelfs weten dat het eten van de low-fat M&M’s geen schuldgevoel opriep. Uit deze en andere experimenten trokken de onderzoekers onder andere de conclusie dat het voorzien van het label ‘low fat’ de voedselinname per consumptie verhoogd tot wel 150% voor alle soorten proefpersonen.
De Nederlandse Warenwet geeft aan dat een product ‘light’ mag zijn als het product 1/3 minder vet, suiker, alcohol óf energie bevat dan het gewone product. Maar met die 50% hogere inname kom je dan toch op een totale grotere inname van 5% (70% van 150% is 105%). Niet erg effectief, nee zelfs tegenwerkend, voor de te zware consument. De reclamejongens en marketeers wrijven kunnen wel weer in hun handjes wrijven.
Reacties (7)
De meeste light-producten zijn zoveel viezer dan hun reguliere variant, dat ik nog niet eens de 5% haalt. Daar houdt het onderzoek dan weer geen rekening mee. ;)
misschien als je er een schepje suiker in doet?
:)
Klopt, veel van die “keur”merken en termen zijn onzin. Het verwarrendst is nog het verschil tussen Becel Light en Becel Dieet. (raad eerst welke het minste vet bevat alvorens te klikken)
Maar de consument is lui, en hoopt zich er vanaf te maken met een stickertje. Een paar uurtjes je inlezen en je weet voldoende: gematigd, gevarieerd eten, beperk suiker en vet. Dat is het. En iedereen weet dat een braadworst vetter is dan biefstuk.
Sinds ik op de AH-pizza een klavertje 4 zag staan, weet ik zeker dat het onzin is.
Jaren geleden – te lui om de bron op te zoekn – heb ik nog eens een verhaal geschreven over een ander effect.
Als je veel producten met zoetstoffen eet, gaat je lichaam economischer met suiker om. Als je dan een keer iets met suiker eet, wordt daarvan percentueel meer door het lichaam opgenomen.
Je lichaam gaat dus zelf compenseren voor het eten van light producten.
Volgens mij is voedsel het onderwerp waar de meeste volledig onzekere waarheden over verkondigd worden. De ene week moet je weer vette vis eten, de andere keer niet. Kanker hiervan, kanker daarvan, wijn is goed, maar alleen rode. Schijf van vier, vijf, zes…
Onderzoek naar voedsel wordt vaak betaald door fabrikanten en belangengroepen. Onbetrouwbare instanties als het Voedingscentrum en co. nemen dat dan over. Erg lastig om door alle halve en hele leugens de waarheid over eten te zien.
@5:
Dat kan ik uit persoonlijke ervaring bevestigen. Het heeft echter niets met zoetstoffen te maken, maar eerder met de totale energie-opname. Als die minder wordt, gaat je lichaam efficiënter met al je voedsel om.
En je hebt dan pechvogels wier spijsvertering altijd uitermate efficiënt is, die komen extra snel aan bij net iets te veel eten.