Waarom vs mariniers? Waarom niet de Taliban? Of een leger van Napoleon? En waarom moeten ze persé voor de poorten van Rome terecht komen? Ervan uitgaande dat ze niet tegelijk kunnen tijd- en ruimtereizen, moeten ze toch in Kushana terecht komen en niet bij Rome.
Ik heb het ontstaan van het verhaal een beetje meegekregen. Het is begonnen met een enigszins melige vraag over Amerikaanse mariniers en Romeinse légionnaires. In het verhaal dat vervolgens is bedacht kunnen de Amerikanen niet doelbewust tijdreizen, ze komen geheel per ongeluk en tot schrik van zichzelf en de bewoners in het Italië van ruim tweeduizend jaar geleden terecht en moeten zichzelf daar zien te redden. Volkomen onrealistisch natuurlijk, maar dat heb je wel vaker met sciencefiction.
Het idee is wat puberaal maar als gedachteoefening voor militaire historici en andere nerds toch niet helemaal oninteressant. Wat zou er gebeuren als twee zo’n radicaal verschillende, maar elk op zich superieure legers tegenover komen te staan? Hoe goed zouden hun wapens en tactieken dan nog werken? Waar liggen hun sterkten en zwakheden?
Zelf hoop ik dat de Romeinen er niet te slecht vanaf komen in de uiteindelijke film. Het waren natuurlijk beslist geen sukkels.
Maar zelfs binnen de fictie van het verhaal is het wel heel erg onwaarschijnlijk dat de tijdreizigers precies aan de Tiber uitkomen. Ik begrijp dat het nodig is om voor een goed Hollywood-einde te zorgen, maar toch zeg ik, jammer.
Dat had ik nou met Star Wars – daar kon ik helemaal in meegaan, totdat de death star ontplofte met een enorme knal. In de ruimte, vacuum dus. Dat kan helemaal niet! Wat een flutfilm.
Het is niet zozeer nodig voor een Hollywood-einde, maar juist voor het begin van het verhaal. Namelijk om de Amerikanen tegenover de Romeinen (op het toppunt van hun macht) te zetten.
“Hoe goed zouden hun wapens en tactieken dan nog werken? Waar liggen hun sterkten en zwakheden?”
Daar kun je uiteindelijk ook alleen maar over speculeren, aangezien beide zijden te maken krijgen met een tegenstander die totaal anders is dan waar hun gebruikelijke bewapening, strategie en tactieken op gebaseerd zijn. Uiteindelijk hangt het vervolgens vooral ervan af hoeveel ze zullen veranderen ten opzichte van wat je van ze veronderstelt onder normale omstandigheden.
Ik noem maar wat: Zullen de Romeinen in no time inzien dat ze hun schilden en bepantsering beter thuis kunnen laten en zich het best als burgers kunnen voordoen (zie speculatie #7)? Maakt de keizer dat hij weg komt uit Rome? Zijn er in zo’n Amerikaanse eenheid mensen aanwezig die latijn spreken of snel kunnen leren? Smeden? Iemand met know-how over het vervaardigen van explosieven uit de middelen voorhanden?
Al heel snel verzandt de uitkomst van de simulatie in strategische overwegingen en spelen wapens en tactieken een ondergeschikte rol in de uitkomst aan de individuele beslissingen die door de leiders ter plekke zouden worden gemaakt. Daarmee kun je vervolgens elke gewenste uitslag simuleren en als geloofwaardig presenteren.
Maar dat maakt de hele uitgangspositie irrelevant en de exercitie over sterktes en zwakheden die je eerder noemde zinloos. Er zijn dingen die overduidelijk zijn en dus geen discussie waard (bv. een kogel kan door een romeins schild) en elke verdere discussie is ook zinloos, omdat het meer te maken heeft met individuele kwaliteiten dan met die van de genoemde groepen. Daarmee wordt het een beetje zoiets als stel Wellington en Napoleon hadden van plaats verwisseld bij de slag om Waterloo, wat dan?
#2
Mark Machielse
Wat een ongelooflijke B.S., buiten dat het nergens op slaat en ook nog eens een volledig onwerkelijke vergelijking is.
In Iraq en Afganistaan hadden de Amerikanen 250000 kogels per gedode insurgent nodig. Dat is 3750 kilo aan volle 5.56 NATO magazijnen. Dus als die Romeinen eenmaal doorhebben dat ze moeten bukken als er geschoten wordt zullen die mariniers zonder munitie komen te zitten voordat ze de legioenen hebben opgeruimd. Dus ze moeten toch maar een tijdlijntje openhouden voor nieuwe supplies.
D’r zijn wel meer verhalen met deze insteek, en allemaal komen ze op ’tzelfde neer: die moderne wapens zijn haske leuk, maar zo door hun munitie heen, en dan heb je veel meer aan een ouderwetse speer en de bijbehorende tactiek.
#4
mb
jeumig, wat een gedoe hier. Staan jullie nooit slap te ouwehoeren in de kroeg?
Mijn schoonvader heeft daar ook zo’n handje van, als we naar een film kijken. ‘Dat kan helemaal niet’. Is op die momenten niet het beste gezelschap.
Reacties (19)
Waarom vs mariniers? Waarom niet de Taliban? Of een leger van Napoleon? En waarom moeten ze persé voor de poorten van Rome terecht komen? Ervan uitgaande dat ze niet tegelijk kunnen tijd- en ruimtereizen, moeten ze toch in Kushana terecht komen en niet bij Rome.
Ik heb het ontstaan van het verhaal een beetje meegekregen. Het is begonnen met een enigszins melige vraag over Amerikaanse mariniers en Romeinse légionnaires. In het verhaal dat vervolgens is bedacht kunnen de Amerikanen niet doelbewust tijdreizen, ze komen geheel per ongeluk en tot schrik van zichzelf en de bewoners in het Italië van ruim tweeduizend jaar geleden terecht en moeten zichzelf daar zien te redden. Volkomen onrealistisch natuurlijk, maar dat heb je wel vaker met sciencefiction.
Het idee is wat puberaal maar als gedachteoefening voor militaire historici en andere nerds toch niet helemaal oninteressant. Wat zou er gebeuren als twee zo’n radicaal verschillende, maar elk op zich superieure legers tegenover komen te staan? Hoe goed zouden hun wapens en tactieken dan nog werken? Waar liggen hun sterkten en zwakheden?
Zelf hoop ik dat de Romeinen er niet te slecht vanaf komen in de uiteindelijke film. Het waren natuurlijk beslist geen sukkels.
Maar zelfs binnen de fictie van het verhaal is het wel heel erg onwaarschijnlijk dat de tijdreizigers precies aan de Tiber uitkomen. Ik begrijp dat het nodig is om voor een goed Hollywood-einde te zorgen, maar toch zeg ik, jammer.
Dat had ik nou met Star Wars – daar kon ik helemaal in meegaan, totdat de death star ontplofte met een enorme knal. In de ruimte, vacuum dus. Dat kan helemaal niet! Wat een flutfilm.
Zie je wel in meer ruimte-SF, net als schijfvormige explosiegolven in situaties waar er geen invloed van zwaartekracht is.
kan die ontploffing niet endogeen zijn, gevoed door de zuurstof IN de deathstar?
Mb, wat niet kan is een hoorbare knal. In space, no one can hear you scream.
Het is niet zozeer nodig voor een Hollywood-einde, maar juist voor het begin van het verhaal. Namelijk om de Amerikanen tegenover de Romeinen (op het toppunt van hun macht) te zetten.
“Hoe goed zouden hun wapens en tactieken dan nog werken? Waar liggen hun sterkten en zwakheden?”
Daar kun je uiteindelijk ook alleen maar over speculeren, aangezien beide zijden te maken krijgen met een tegenstander die totaal anders is dan waar hun gebruikelijke bewapening, strategie en tactieken op gebaseerd zijn. Uiteindelijk hangt het vervolgens vooral ervan af hoeveel ze zullen veranderen ten opzichte van wat je van ze veronderstelt onder normale omstandigheden.
Ik noem maar wat: Zullen de Romeinen in no time inzien dat ze hun schilden en bepantsering beter thuis kunnen laten en zich het best als burgers kunnen voordoen (zie speculatie #7)? Maakt de keizer dat hij weg komt uit Rome? Zijn er in zo’n Amerikaanse eenheid mensen aanwezig die latijn spreken of snel kunnen leren? Smeden? Iemand met know-how over het vervaardigen van explosieven uit de middelen voorhanden?
Al heel snel verzandt de uitkomst van de simulatie in strategische overwegingen en spelen wapens en tactieken een ondergeschikte rol in de uitkomst aan de individuele beslissingen die door de leiders ter plekke zouden worden gemaakt. Daarmee kun je vervolgens elke gewenste uitslag simuleren en als geloofwaardig presenteren.
Daar kun je uiteindelijk ook alleen maar over speculeren
Het lijkt me dat daar het hele idee ook op gebaseerd is.
Maar dat maakt de hele uitgangspositie irrelevant en de exercitie over sterktes en zwakheden die je eerder noemde zinloos. Er zijn dingen die overduidelijk zijn en dus geen discussie waard (bv. een kogel kan door een romeins schild) en elke verdere discussie is ook zinloos, omdat het meer te maken heeft met individuele kwaliteiten dan met die van de genoemde groepen. Daarmee wordt het een beetje zoiets als stel Wellington en Napoleon hadden van plaats verwisseld bij de slag om Waterloo, wat dan?
Wat een ongelooflijke B.S., buiten dat het nergens op slaat en ook nog eens een volledig onwerkelijke vergelijking is.
Wat ben jij fantasieloos, zeg.
In Iraq en Afganistaan hadden de Amerikanen 250000 kogels per gedode insurgent nodig. Dat is 3750 kilo aan volle 5.56 NATO magazijnen. Dus als die Romeinen eenmaal doorhebben dat ze moeten bukken als er geschoten wordt zullen die mariniers zonder munitie komen te zitten voordat ze de legioenen hebben opgeruimd. Dus ze moeten toch maar een tijdlijntje openhouden voor nieuwe supplies.
D’r zijn wel meer verhalen met deze insteek, en allemaal komen ze op ’tzelfde neer: die moderne wapens zijn haske leuk, maar zo door hun munitie heen, en dan heb je veel meer aan een ouderwetse speer en de bijbehorende tactiek.
jeumig, wat een gedoe hier. Staan jullie nooit slap te ouwehoeren in de kroeg?
Mijn schoonvader heeft daar ook zo’n handje van, als we naar een film kijken. ‘Dat kan helemaal niet’. Is op die momenten niet het beste gezelschap.
Juist, dank je.
Maar dit _is_ slap ouwe hoeren – behalve als je je ironieradar niet aan hebt staan.
ironie blijft moeilijk vanaf het scherm.