Zo meldt Trouw op basis van cijfers van het SCP:
Jonge christenen hebben steeds vaker (zeer) behoudende opvattingen. Dat schrijft het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) in een onderzoek naar de kerkelijkheid van Nederlanders dat vandaag verschijnt. Het instituut munt zelfs een nieuwe term voor de orthodoxe christenjongere: de neofundamentalist.
Bijna de helft van de kerkgangers tussen de 17 en 30 jaar is van mening dat je je aan alle voorschriften van je kerk hebt te houden. Ter vergelijking: twintig jaar geleden vond dat slechts een op de vijf jonge christenen.
De jonge generatie gelovigen laat een ontwikkeling zien die al langer gaande is in de kerk: die wordt kleiner en orthodoxer.
Reacties (13)
Joh, zouden het conservatiever worden van Nederlanders in het algemeen, en fundamentalistischer worden van christenen én moslims iets met elkaar te maken hebben (en elkaar versterken)?
Dus algemene godsdienstige radikalisering?
Nee, toenemende navelstaarderij.
De kernwoorden.
Klopt. Natuurlijk zullen eerst de gematigden afvallen, maar de kritiek op de “harde kernen” zal niet tot gevolg hebben dat ook die ontkerkelijken. Integendeel.
Lijkt me dat de harde kern overblijft en het geheel daarmee gemiddeld conservartiever wordt.
Alleen degenen met het grootste bord voor de kop blijven over …
@6 @7 Lijkt mij ook. Van 20% fundamentalistisch twintig jaar geleden naar 50% nu lijkt een flinke stijging, maar het betekent volgens mij gewoon dat van die 80% gematigden twintig jaar geleden driekwart is weggelopen.
@7:
Bord?
“Stenen Tafelen” zul je bedoelen ;-)
Maar goed als het zo doorgaat zijn er over enkele decennia alleen nog wat dementen over en wat verstokte gesjeesde geestelijken, al dan niet met een seksuele afwijking.
Halleluja ;-)
Jongeren zijn over het algemeen in alle religies en ideologiën wat extremer. Dit hoeft toch geen verbazing te wekken.
@4, @6, @7 en @8 hebben eigenlijk al alles gezegd wat er hierover te zeggen valt.
Ik had al vraagtekens bij het artikel in Trouw, dat het nu ook hier staat, nodigt uit tot een reactie. Onder andere ook, omdat ik het originele rapport achter een flinke betaalmuur zit (22,50). Ook in het persbericht (pdf download!) worden mijn punten niet aangestipt.
Waar in de reacties boven vanuit wordt gegaan, is dat er een directe lijn gaat van de kerk (en het geloof) van de ouders naar de kerk (en het geloof) van de kinderen. Daar komt bij dat de definitie van ‘behoudend’ niet meer (mijns inziens) past bij wat behoudend hoort te zijn.
Als ik in mijn omgeving kijk, waar ook die jongeren van 17-30 in zitten, en ik kijk naar die mensen die naar de kerk gaan, en daar iets mee hebben, dan zie ik namelijk het volgende.
Ze kiezen zelf hun kerk zelf uit. De traditie van de ouders heeft daar niet of weinig mee te maken. Maar die kerken die ze kiezen, hebben een sterk eigen karakter, het zijn ‘aparte’ kerken, met een vrij specifieke richting: het is niet de Hervormde, Gereformeerde of Rooms-katholieke kerk, maar het zijn kerken die doorgaans vrij autonoom zijn en van oudsher bij de kleinere geloofsgemeenschappen hoort (en dus sneller kunnen inspringen op de behoefte van een nieuwe instelling van hun gemeente). Zo ken ik er een in een Evangelische gemeente (eigenlijke achtergrond: hervormd), en één in een Engelstalige kerk, die hoewel het in naam een gereformeerde vrijgemaakte is, het wat meer wegheeft van een gospel- of pinksterkerk. De definitie die gegeven is voor behoudendheid (van mening zijn dat je je aan alle voorschriften van de kerk hoort te houden) lijkt mij misleidend. Die ‘behoudendheid’ komt namelijk niet voort uit het categorisch afwijzen van ‘zondige regels’, maar uit het besef dat je een keuze kunt maken tussen (kerk)gemeentes. En je kiest voor zo’n kerk, omdat de sfeer bevalt, maar ook omdat de (omgangs)regels bevallen. Dan moet het niet zo raar zijn dat je de stelling onderschrijft dat je je aan die regels moet houden, omdat dat een belangrijke reden is waarom je voor zo’n gemeente kiest.
Ik kan het ook anders en korter stellen. Ik ken ook iemand die een nu een voetbalteam samenstelt en moet besluiten bij welke (amateur)club dat team gaat voetballen. Die zit met hetzelfde soort afwegingen: het moet dichtbij zijn, de sfeer op de club (in de kerk) moet fijn zijn, het veld (de kerk) moet er een beetje mooi uitzien en je moet weten wat jij van de club (kerk) kan verwachten en andersom (regels).
Ook (genoeg) kerken zijn meegegroeid met de tijd. Kon men 40 jaar geleden nog zeggen dat een verlies van zetels voor de KVP in de Tweede Kamer ‘wel moest’ betekenen dat er relatief minder stemgerechtigde katholieken waren sinds de vorige keer, tegenwoordig geldt dat niet. De zetels die het CDA verloren en gewonnen heeft, komen echt niet omdat er ‘plots’ meer of minder christenen zijn. Eveneens kon men 40 jaar geleden nog zeggen dat het ‘onderschrijven van de kerkregels’ een vorm van behoudendheid is, tegenwoordig is het net zo goed een teken van vrije keuze tussen kerken, en de daarbij behorende gevolgen.
Een nieuwe Reveil?
http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_revival
“Revivals are seen as the restoration of the church itself to a vital and fervent relationship with God after a period of decline.”
Toen in de 19e eeuw als antwoord op het rationalisme van de Verlichting, nu als reactie op de in hun ogen doorgeschoten vrijheid en blijheid van de jaren ’60?
Vooral de Evangelische Omroep als orthodox-protestante/fundamentalistische beweging (naast omroep) die soms wel op een stel hippies lijkt, maar ondertussen behoorlijk met het vingertje zwaait.
Je ziet het trouwens ook bij de zogenaamde ‘migranten’ kerken die kunnen net zo orthodox en fundamentalistisch zijn als in Staphorst, weet ik uit ervaring, een keer een dienst van een Ghanese migrantenkerk bezocht.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Migrantenkerk