NIEUWS - COA-directeur Jan-Kees Goet tegen de Volkskrant: ‘Ik heb er geen baat bij als mensen de hele dag door de ramen naar buiten zitten te kijken. Daar worden ze alleen maar depressief van. Je moet ze zo actief mogelijk maken, zodat ze weer krachtig worden en de volgende stap kunnen maken. In Nederland, of als ze terug moeten, in hun eigen land.’
Reacties (8)
Goeie zaak! En dat kan ik uit ervaring zeggen, want zelf werkzaam geweest in een azc. Verveling is immers (zeker bij jongere mannen) des duivels oorkussen.
Goh, is deze heldere ingeving pas twintig jaar te laat?
/cynicusmodus uit
@2: Ik dacht dat “verplicht vervelen” onderdeel van het “ontmoedigingsbeleid” was.
Blijkbaar is mijn visie op het beleid te negatief, al zal “verveling” wel onderdeel van de vreemdelingendetentie uitmaken.
Goh. Asielzoekers in de opvang mogen zich dus onbetaald inzetten voor een land dat zich niettemin het recht voorbehoudt om ze terug buiten te zetten.
Dit lijkt nergens op. Geef die mensen gewoon een werkvergunning. Vinden ze een baan, laat ze dan automatisch blijven.
@4 Dat hebben we al eens gedaan. Tot 1968 hadden we de zgn. ‘spontanenregeling’ die precies deed wat jij zegt. Bleek, zeker achteraf gezien, niet zo’n succes.
@5: Wat was er niet succesvol aan? En ging dat wel om asielzoekers, waar we het nu over hebben?
@6: Nee, het ging niet om asielzoekers, maar om de groep die sommigen tegenwoordig graag als “economische vluchtelingen” betitelen.
De opmerking: “Bleek, zeker achteraf gezien, niet zo’n succes”, is voor meerderlei uitleg vatbaar. Indertijd werden door de werkgevers in groten getale “gastarbeiders” aangesleept, dus misschien bedoelt Flip wel dat het er gewoon niet genoeg waren.
Het woordje “achteraf” doet daarentegen vermoeden dat Flip bedoelt dat sommigen nu vinden dat het er toen teveel waren.
Het woordenspel zal uiteindelijk vooral blootleggen dat het gaat om beleid dat dienstig is aan de werkgevers, waarbij buitenlanders als vee behandeld worden en de publieke opinie zo wordt gemanipuleerd dat dit de schijn van legitimeit krijgt.
Sorry voor mijn late reactie, druk geweest.
Allereerst wat is een asielzoeker? Het is iemand die kenbaar maakt asiel te willen hebben. Niets meer, niets minder. Zodra iemand een verblijfsvergunning krijgt vanwege zijn of haar vluchtverhaal (dus niet dmv een generaal pardon oid), dan wordt men vluchteling genoemd.
Asielzoekers ‘in de opvang’ zijn mensen die een aanvraag voor asiel hebben ingediend. Als je die wilt toelaten op de arbeidsmarkt en een verblijfsvergunning wilt geven als ze een baan vinden, dan maak je de drempel wel bijzonder laag. Bovendien zullen die arme mensen er alles aan doen om een baan te vinden en zijn daardoor uiterst kwetsbaar voor uitbuiting.
Het lijkt allemaal sterk op de ‘spontanenregeling’, waarover ik al sprak. In de jaren zestig was het mogelijk om een verblijfsvergunning te krijgen als je een baan vond. Dat was niet voorbehouden aan alleen asielzoekers, maar dat maakt niet uit.
Je kon een tijdelijke vergunning krijgen om naar NL te komen en werk te zoeken. Dat was tenminste de officiële regel. In de praktijk was dat vaak nog geeneens nodig.
Vermoedelijk is het merendeel van de Turkse en Marokkaanse gastarbeiders via die spontanenregeling in ons land gekomen en niet via de officiële werving.
Met de kennis van nu hadden we dat beter niet kunnen doen en we moeten het zeker nu niet opnieuw doen.
Er zullen grote aantallen naar ons land komen en er zal nog meer verdringing plaatsvinden op de onderkant van de arbeidsmarkt.