RIP.
Koppig en eigengereid zijn leidt tot de mooiste dingen.
#3
HansR
Het Kollektief waarvoor hem – onterecht zo bleek onlangs – de subsidie was afgenomen. Irrelevante muziek zo werd er gezegd. Gotspe. Willem is maar ergens anders gaan kijken. De wereld is veranderd en hij hoort er niet meer. De geluiden van vandaag de dag zijn anders. De begrippen Kollektief en subsidie zijn in de ban. Rechts / Links? Voor Willem hoeft het niet meer. En gelijk heeft ie.
#4
KJ
It’s better to fade away than to burn out.
#5
Peter
Hij en zijn Kollektief behoorde ooit tot de inspiratiebronnen die me verder de muziek indreven. Vee jaren later vond ik dat Breuker zich vooral herhaalde. Wel in waar hij goed in was.
Het Kollektief oogde soms als een clubje wielrenhobbyisten, die op hoge leeftijd nog lol in de hobby en in elkaar hadden. Dat vond ik wel jammer.
Maar ik weet wel dat hij veel muzikanten/musici heeft geïnspireerd en geholpen. Zo kreeg een medestudent op het conservatorium zonder problemen een hele partij banden en partituren toegestuurd, omdat-ie een scriptie over Breuker wilde maken.De student was er blij verbaasd over dat Breuker erbij schreef: ik krijg ze wel terug als je ermee klaar bent.
Willem Breuker is in Nederland een wat onderschatte figuur geweest. Waarschjnlijk ligt dat aan hemzelf en zijn muziek. Een combinatie van “moeilijke noten”, idiote improvisaties, no-nonsense, humor en theatraliteit. Hij had eigenlijk de opdracht moeten krijgen een nieuwe volkslied voor dit land te schrijven.
Ben benieuwd of en hoe het Kollektief verder zal gaan.
#6
KJ
@Peter; onderschat ? Hij had zijn eigen clublokaal – op kosten van Amsterdam !
#7
Peter
@KJ: Onderschat in Nederland, schreef ik. Wat Amtsterdam doet is toch niet bepalend voor de rest van het land? Amsterdam bekostigd trouwens wel meer clublokaaltjes, waar je wel grotere vraagtekens bij kunt zetten.
Sorry, laat ik on topic blijven. Naar mijn mening is-ie onderschat, onder andere omdat hij met zijn kraak-knor-piep muziek een tamelijk breed publiek wist te bereiken, zoals nu in de diverse necrogolietjes staat. Dat er dan niet de nationale rouw losbreekt die Andre Hazes ten deel viel snap ik. Maar iets meer eer na de dood mag wel.
#8
KJ
We behandelen onze kunstenaars slechter dan onze clowns. Dat is gewoon heel Nederlands. Moet je kijken wat voor pipo’s er in de oude kerk in Delft liggen, en wat voor ’n praalgraf ze er voor Johannes Vermeer snel naast geboetseerd hebben – ver na z’n dood.
#9
HansR
@KJ Dat is gewoon heel Nederlands.
En dat maakt het goed?
Afgestompt is wellicht ook goed. Outside the wall wellicht?
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artistes
Make their stand.
And when they’ve given you their all
Some stagger and fall, after all it’s not easy
Banging your heart against some mad bugger’s wall.
Reacties (9)
Jammer.
Rust in vrede.
RIP.
Koppig en eigengereid zijn leidt tot de mooiste dingen.
Het Kollektief waarvoor hem – onterecht zo bleek onlangs – de subsidie was afgenomen. Irrelevante muziek zo werd er gezegd. Gotspe. Willem is maar ergens anders gaan kijken. De wereld is veranderd en hij hoort er niet meer. De geluiden van vandaag de dag zijn anders. De begrippen Kollektief en subsidie zijn in de ban. Rechts / Links? Voor Willem hoeft het niet meer. En gelijk heeft ie.
It’s better to fade away than to burn out.
Hij en zijn Kollektief behoorde ooit tot de inspiratiebronnen die me verder de muziek indreven. Vee jaren later vond ik dat Breuker zich vooral herhaalde. Wel in waar hij goed in was.
Het Kollektief oogde soms als een clubje wielrenhobbyisten, die op hoge leeftijd nog lol in de hobby en in elkaar hadden. Dat vond ik wel jammer.
Maar ik weet wel dat hij veel muzikanten/musici heeft geïnspireerd en geholpen. Zo kreeg een medestudent op het conservatorium zonder problemen een hele partij banden en partituren toegestuurd, omdat-ie een scriptie over Breuker wilde maken.De student was er blij verbaasd over dat Breuker erbij schreef: ik krijg ze wel terug als je ermee klaar bent.
Willem Breuker is in Nederland een wat onderschatte figuur geweest. Waarschjnlijk ligt dat aan hemzelf en zijn muziek. Een combinatie van “moeilijke noten”, idiote improvisaties, no-nonsense, humor en theatraliteit. Hij had eigenlijk de opdracht moeten krijgen een nieuwe volkslied voor dit land te schrijven.
Ben benieuwd of en hoe het Kollektief verder zal gaan.
@Peter; onderschat ? Hij had zijn eigen clublokaal – op kosten van Amsterdam !
@KJ: Onderschat in Nederland, schreef ik. Wat Amtsterdam doet is toch niet bepalend voor de rest van het land? Amsterdam bekostigd trouwens wel meer clublokaaltjes, waar je wel grotere vraagtekens bij kunt zetten.
Sorry, laat ik on topic blijven. Naar mijn mening is-ie onderschat, onder andere omdat hij met zijn kraak-knor-piep muziek een tamelijk breed publiek wist te bereiken, zoals nu in de diverse necrogolietjes staat. Dat er dan niet de nationale rouw losbreekt die Andre Hazes ten deel viel snap ik. Maar iets meer eer na de dood mag wel.
We behandelen onze kunstenaars slechter dan onze clowns. Dat is gewoon heel Nederlands. Moet je kijken wat voor pipo’s er in de oude kerk in Delft liggen, en wat voor ’n praalgraf ze er voor Johannes Vermeer snel naast geboetseerd hebben – ver na z’n dood.
@KJ
Dat is gewoon heel Nederlands.
En dat maakt het goed?
Afgestompt is wellicht ook goed.
Outside the wall wellicht?
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artistes
Make their stand.
And when they’ve given you their all
Some stagger and fall, after all it’s not easy
Banging your heart against some mad bugger’s wall.