ACHTERGROND - Het is een vaak gebruikt argument van de ontkenners van klimaatwetenschap: de kerk geloofde Galileo ook niet toen hij zei dat de aarde om de zon draait. De kerk is in de beeldspraak van ontkenners de huidige klimaatwetenschap. En Galileo is willekeurig welke ontkenner van die wetenschap, zolang deze maar beweert dat menselijk handelen niet de oorzaak is van de huidige klimaatverandering. Daarom vandaag een kleine zoektocht naar de Galileo van de klimaatwetenschap, die waarschijnlijk verre van compleet is. Waarbij Galileo naar mijn mening een wetenschapper was die, in weerwil van de heersende opvatting dat de aarde het middelpunt van het heelal, op zoek ging naar bewijzen voor de theorie van Copernicus, waarin de zon het middelpunt van het heelal is.
De aarde als middelpunt van het heelal
Tot aan de 17 eeuw was de opvatting van de kerk dat de aarde het centrum van het heelal was. Vlak voor zijn dood in 1534 publiceerde Copernicus zijn theorie, waarin de zon het centrum van het universum was. Het boek trok weinig aandacht van het Vaticaan totdat Galileo er in de 17e eeuw naar begon te verwijzen. Met behulp van onderzoek met zijn telescoop verzamelde hij bewijzen voor de theorie van Copernicus. Zijn publicaties hierover brachten Galileo in conflict met de Katholieke kerk en leverde hem uiteindelijk een levenslang huisarrest op. De Katholieke kerk sprak pas in 1992 haar excuses uit, waarmee Galilei’s naam werd gezuiverd en Galilei werd erkend als gelovig mens. Tijden veranderen, want inmiddels is de zon ook niet meer het middelpunt van het heelal in de theorieën over het heelal.
Als we een klimaat-Galileo aan willen wijzen zoeken we dus een wetenschapper die tegen de heersende opvattingen in zijn tijd ver vooruit is met zijn voorspelling over de menselijke invloed op klimaat. Tot ver in de 20ste eeuw was de algemene overtuiging dat de nietige mens niet in staat is tot permanente veranderingen aan de aarde. Enkel door het voeren van een kernoorlog kon de mens blijvende invloed hebben op het klimaat op aarde. Ondanks de overheersende opvatting dat de mens geen invloed op wereldschaal kan hebben is er al lange tijd een onderstroom van wetenschappers die anders beweert. Deze mensen komen dus in aanmerking voor de titel klimaat-Galileo. Als mensen vasthouden aan het 19e eeuwse idee dat de mens te nietig is om effect te hebben op mondiaal niveau dan heeft dat weinig tot niets te maken met Galileo.
Kandidaat klimaat-Galileo: John Tyndall
In 1859 demonstreerde Tyndall dat sommige gassen infraroodstraling blokkeren. Hij stelt dat veranderingen in concentraties van deze gassen veranderingen klimaatverandering kunnen veroorzaken. Slechts weinigen binnen en buiten de wetenschap besteedden aandacht aan de ideeën van Tyndall.
Kandidaat klimaat-Galileo: Svante Arrhenius
In 1896 publiceerde de Zweedse Arrhenius het idee dat de mensheid de gemiddelde temperatuur op aarde kan verhogen door het verbranden van fossiele brandstoffen. Het was slechts een van de ideeën over mogelijke oorzaken van klimaatverandering. Slechts enkele wetenschappers besteedden aandacht aan het idee van Arrhenius en gebruikte experimenten en ruwe aannames om te beargumenteren dat menselijke emissies de aarde niet konden veranderen. De meeste mensen vonden het vanzelfsprekend dat de nietige mens nooit de wereldwijde natuurlijke processen kon verstoren.
Andere wetenschappers waren sceptisch over de theorie van Arrhenius, mede ingegeven door het simplisme van het model. Zo hield het model geen rekening met de invloed van veranderingen in bewolking. In metingen met de toenmalige spectograven overlapte de bandbreedte waarin CO2 en waterdamp infrarood reflecteerde elkaar. Meer CO2 kon geen effecten hebben op de uitstraling in de bandbreedte van waterdamp, omdat waterdamp in die bandbreedte al blokkeerde. Daarbij beschouwde de toenmalige wetenschappers de atmosfeer als één grote dikke laag. Huidige wetenschappers verdelen de atmosfeer in verschillende lagen. De wereldwijde gemiddelde temperatuur wordt gereguleerd door de dunne buitenste lagen van de atmosfeer, waar infraroodstraling makkelijk kan ontsnappen uit de dampkring. Hoe hoger hoe kouder de atmosfeer wordt. Koude lucht kan minder waterdamp bevatten, waardoor een stijging van andere broeikasgassen (zoals CO2) met 1% veel invloed kan hebben op de wereldwijde temperatuur.
Kandidaat klimaat-Galileo: Guy Stewart Callendar
Guy Steward Callender was een Engelse amateurwetenschapper. Hij beargumenteerde in de jaren 30 dat de waargenomen opwarming in de Verenigde Staten en het Noord-Atlantische gebied geen onderdeel was van een natuurlijke cyclus, maar het het gevolg van menselijk handelen. Hij ging er van uit dat de gevolgen van de opwarming positief zouden zijn.
Kandidaat klimaat-Galileo: Edward Telle
Edward Telle was een natuurkundige die in 1959 de olieindustrie waarschuwde voor klimaatverandering als gevolg van het gebruik van hun product. Bij een congres voor het 100 jarig bestaan van de olieindustrie vertelde hij het verzamelde publiek:
Ladies and gentlemen, I am to talk to you about energy in the future. I will start by telling you why I believe that the energy resources of the past must be supplemented. First of all, these energy resources will run short as we use more and more of the fossil fuels. [….] But I would […] like to mention another reason why we probably have to look for additional fuel supplies. And this, strangely, is the question of contaminating the atmosphere. [….] Whenever you burn conventional fuel, you create carbon dioxide. [….] The carbon dioxide is invisible, it is transparent, you can’t smell it, it is not dangerous to health, so why should one worry about it?
Carbon dioxide has a strange property. It transmits visible light but it absorbs the infrared radiation which is emitted from the earth. Its presence in the atmosphere causes a greenhouse effect [….] It has been calculated that a temperature rise corresponding to a 10 per cent increase in carbon dioxide will be sufficient to melt the icecap and submerge New York. All the coastal cities would be covered, and since a considerable percentage of the human race lives in coastal regions, I think that this chemical contamination is more serious than most people tend to believe.
Na afloop vatte hij zijn waarschuwing als volgt samen:
At present the carbon dioxide in the atmosphere has risen by 2 per cent over normal. By 1970, it will be perhaps 4 per cent, by 1980, 8 per cent, by 1990, 16 per cent [about 360 parts per million, by Teller’s accounting], if we keep on with our exponential rise in the use of purely conventional fuels. By that time, there will be a serious additional impediment for the radiation leaving the earth. Our planet will get a little warmer. It is hard to say whether it will be 2 degrees Fahrenheit or only one or 5.
But when the temperature does rise by a few degrees over the whole globe, there is a possibility that the icecaps will start melting and the level of the oceans will begin to rise. Well, I don’t know whether they will cover the Empire State Building or not, but anyone can calculate it by looking at the map and noting that the icecaps over Greenland and over Antarctica are perhaps five thousand feet thick.
Met zijn waarschuwing tijdens een congres van de olieindustrie maakt Edward Telle een goede kans op de titel klimaat-Galileo.
Kandidaat klimaat-Galileo: Charles Keeling
In de jaren 50 werden studies op touw gezet om Callendar’s ideeën te toetsen. Dankzij betere technieken en meer overheidsfinanciering, mede vanwege militaire belangstelling voor betere weersvoorspellingen, wisten wetenschappers aan te tonen dat de CO2-concentratie in de atmosfeer inderdaad kon toenemen en dat dit een opwarmend effect kon hebben.
In 1960 wist Charles Keeling dit voor het eerst nauwkeurig in beeld te brengen. Aan Charles Keeling danken we de Keeling curve.
Kandidaat klimaat-Galileo: E. Robinson en R.C. Robbins
In 1968 publiceerde E. Robinson en R.C. Robbins een rapport in opdracht van het American Petroleum Institute. In dit rapport stond de volgende waarschuwing te lezen over het effect van hun product op het klimaat op aarde:
Significant temperature changes are almost certain to occur by the year 2000, and these could bring about climatic changes. […] there seems to be no doubt that the potential damage to our environment could be severe. […] pollutants which we generally ignore because they have little local effect, CO2 and submicron particles, may be the cause of serious world-wide environmental changes.
Robinson en Robbins maken een goede kans op de titel klimaat-Galileo met het publiceren van een waarschuwing over klimaatverandering ten gevolge van CO2 in een rapport in opdracht van de olieindustrie.
Kandidaat klimaat-Galileo: James Hansen
In 1988 getuigde NASA wetenschapper James Hansen voor het de Amerikaanse Senaat over klimaatverandering. Dertig jaar later kan geconcludeerd worden dat hij grotendeels gelijk heeft gehad.
Of dat voldoende is voor de titel klimaat-Galileo?
Conclusie
Bij door menselijk handelen veroorzaakte klimaatverandering is er naar mijn mening niet echt één Galileo aan te wijzen. Verschillende mensen hebben de afgelopen eeuwen gewezen op de mogelijkheid dat het verbranden van fossiele brandstoffen klimaatverandering kan veroorzaken. Voor het grote publiek is James Hansen de grote bekende. Binnen de fossiele energie industrie komen mensen als Edward Telle, Robinson en Robbins meer in aanmerking. Vanuit wetenschappelijk oogpunt ligt Callendar meer voor de hand. Een ding is zeker: wat in al die tijd niet verandert is is het fanatisme waarmee de onwelkome boodschap dat het verbranden van fossiele brandstoffen door mensen het klimaat kan veranderen wordt bestreden. De fossiele energiekerk legt alleen geen huisarrest op, maar stuurt een leger social media trollbots of fossiel gefinancierde denktanks op je af.
Reacties (46)
Leuk overzicht. Jammer van de kinderachtige afsluitende laatste zin.
Het mooie van het Galileo-argument is dat de gebruikers ervan een voorschot nemen op de uitkomst van het debat.
Ja, het komt voor dat eenlingen (of weinigen) het beter weten dan de mainstream. Maar het komt slechts zeer weinig voor. De meeste eenlingen zitten gewoon fout. Maar die verdwijnen snel en roemloos naar de achtergrond.
Het is alsof je wijst naar iemand die de loterij heeft gewonnen en vervolgens claimt dat jij zéker ook een winnend lot hebt.
Er is juist zoveel aandacht voor de eenlingen, omdát ze de uitzondering zijn.
@1: Ik vond het juist een heel passende afsluiting
@3: Dat is geen verrassing. Mensen zijn dol op soap, intrige, drama en zwarte pieten.
Galileo is altijd een beetje een slechte analogie; de Jezuieten hadden bezwaar tegen zijn idee van elemetaire deeltjes omdat het de bijbelse notie van trans-substantiering zou tegenspreken. En Galileo werd voornamelijk aangevallen door Spanjaarden, en dan ook nog eens die, die lager in rang waren (en dus met ellebogenwerk via dit akkefietje het hogerop zochten). Sowieso hebben de Spanjaarden het altijd slecht kunnen verkroppen dat hun ‘brand’ van inquisitie het nooit tot officiele (Italiaanse) doctrine heeft geschopt (even los van Savonarola en zijn regime). Hij kreeg bescherming van de paus zo lang als hij (die paus) zou leven.
@0: [ Hij stelt dat veranderingen in concentraties van deze gassen veranderingen klimaatverandering kunnen veroorzaken. ]
Die zin loopt niet lekker, 2e “verandering” moet er uit?
@4: Jij bent anders diegene die er een soap van maakt.
Leermomentje over de terreur van Google: ik zocht naar wiki’s van de kandidaten en bij Edward Telle negeert Google mijn input en smeert mij alles over Edward TelleR aan.
Pas als ik “Telle” tussen aanhalingstekens zet krijg ik eindelijk info over Telle zonder R.
De Galileo-vergelijking, die de auteur hanteert, is erg onnauwkeurig (=onwetenschappelijk) en kan dus alleen een retorisch doel dienen.
Immers, het problematische van de opwarmingshypothese is niet de opwarming zelf, maar de hoeveelheid onzekerheid (=onwetendheid) in de kwantficering van menselijke en natuurlijke attributies. Het gaat dus niet sec over een principe (zoals bij Galileo), maar over maatvoeringen van een principe. Die nuance onderstreept het misleidende en dus het retorische van de vergelijking.
@8: ook mijn ervaring is dat Google vaak denkt dat het (beter dan ik) weet wat ik zoek.
@Michiel: Volgens mij is het probleem van je gebruik van de term ‘onzekerheid’ gisteren al aan je uitgelegd.
Je zoekt dus eigenlijk naar een klimaatwetenschapper, die levenslang huisarrest heeft gekregen wegens zijn stellingname tegen de gevestigde wetenschap. Of toch niet?
Veranderd moet met een dé, dacht ik.
@5 het is zeker een slechte analogie. Alleen denk ik dat je je pijlen dan beter kunt richten op degene die het als eerste zijn gaan gebruiken, voorbeelden hier en hier.
@9 ik pretendeer ook nergens dat mijn definitie wetenschappelijk is. Wat betreft de hoeveelheid onzekerheid. Deze kan zelfs iemand met jou niveau van onwetendheid begrijpen:
https://www.bloomberg.com/graphics/2015-whats-warming-the-world/
@11: Dat ging over onzekerheid in het algemeen in verhouding tot wetenschap. Dat is wat anders dan de hoeveelheid onzekerheid in een hypothese.
@14 maak je geen zorgen de onzekerheid over de vraag hoe groot de menselijke bijdrage is. De meest waarschijnlijke menselijke bijdrage aan de opwarming van de aarde sinds het midden van de vorige eeuw is volgens de wetenschap iets meer dan 100%. Met een ondergrens van 50%. Bron:
https://klimaatverandering.wordpress.com/2019/05/27/judith-curry-in-de-telegraaf-aantoonbare-onwaarheden-en-drogredenen-van-een-ex-wetenschapper/
@14: En wat vind je van die graphics in deze link @13: ?
@14
“Onzekerheid = onwetendheid” is en blijft niets anders dan een drogreden die altijd weer terugkomt in het repertoire van allerlei soorten wetenschapsontkenners. Alleen zijn de meesten nog wel zo snugger om het niet letterlijk zo op te schrijven.
En iets dat in het algemeen een drogreden is, is nog steeds een drogreden als je hem betrekt op een specifiek geval. Hoeveel holle praatjes je er ook over probeert te verkopen.
@16: Ik heb niks tegen grafieken. Maar ze zijn uiteindelijk wel een vereenvoudigde voorstelling van een complexe fysische werkelijkheid, dus eindeloos manipuleerbaar.
@18: Okee tot zover je commentaar op grafieken in het algemeen. Heb je nu nog het antwoord op de vraag die Jos je stelde?
@15: Om je redenering te ondersteunen, verwijs je naar een stuk van Hans Custers, waarin hij de klimaatgeleerde Curry aanvalt. Custers is geen klimaatwetenschapper. Althans ik ken geen voorbeelden van onderscheidende publicaties van hem, met collegiale toetsing in dat vakgebied. Zijn aanval (als leek) op de geleerde Curry is niet alleen grotesk, maar ook ongepast en uiteraard zonder enige wetenschappelijke betekenis.
@20: Die laatste zin, dat geldt toch ook voor jou? Ook jij bent immers geen klimaatwetenswchapper met onderscheidende publicaties met collegiale toetsing in dat vakgebied?
@20: Je bent niet nauwkeurig; Die laatste zin is een waardeoordeel van een leek over een leek en niet van een leek over een klimaatwetenschapper.
@22 “@20: Je bent niet nauwkeurig; Die laatste zin is een waardeoordeel van een leek over een leek en niet van een leek over een klimaatwetenschapper.”
geld wel degelijk voor jou! even herhalen wat jouw laatste zin was:
“Zijn aanval (als leek) op de geleerde Curry is niet alleen grotesk, maar ook ongepast en uiteraard zonder enige wetenschappelijke betekenis.”
Dat is dus geen waardeoordeel van een leek over een leek, maar weldegelijk een waardeoordeel van een leek over een wetenschapper. Je spreekt jezelf erg tegen.
Maar dat verbaast me niet, de afgelopen tijd is het enige wat jij (leek) doet het aanvallen van zowat alle klimaatwetenschappers. Keer op keer probeer je twijfel en verwarring te zaaien met mooie en dure woorden. En als je er dan op gewezen wordt, ga je een taalspelletje spelen dat mensen je niet goed lezen.
Deze keer niet meer Michiel. Je praat jezelf tegen nu.
@20
Inderdaad. Dat heb ik ook nooit beweerd. Sterker nog: ik heb op ons blog regelmatig benadrukt dat mensen me absoluut niet op mijn woord moeten geloven, maar vooral zelf mijn argumenten moeten beoordelen. De inhoud dus. En dat is nu net waar jij werkelijk nooit, maar dan ook nooit op ingaat.
Mijn “aaanvallen” op Curry bestaan uit beargumenteerde kritiek. Maar in het wereldje van de De Pooters heb ik dat recht natuurlijk niet. Zij mogen met de grootst mogelijk onzin wetenschappers belasteren, of suggereren dat vrijwel een hele wetenschappelijke discipline niet snapt waar ze mee bezig zijn. En wie het waagt om beargumenteerd weerwoord te geven wordt beschuldigd van een aanval die niet door de beugel kan.
Ondertussen moet ik de eerste nog tegenkomen die me op een aantoonbare fout wijst in mijn stukken over Curry. Van De Poorter zal het niet komen, dat staat wel vast.
(Het betekent natuurlijk niet dat ik nooit fouten maak. Dat is wel eens gebeurd, in een blogstuk of in een discussie op het web. De grap is dat het nooit de pseudosceptici zijn die zo’n fout dan vinden, behalve dan als het om iets kleins als een spelfout of ongelukkige formuleringen gaat. Als ik op een echte inhoudelijke fout werd gewezen, was dat altijd door iemand die de wetenschap wel snapt.)
@Hans Ik ben een hele tijd geleden gestopt met echt inhoudelijk ingaan op de zaak. Omdat ik geen klimaatwetenschapper ben, maar ook omdat de bullshit assymetry principle hier heel duidelijk aanwezig is. Ik bemoei me nog wel met dingen die ook een leek kan zien. Bijvoorbeeld dat het verplaatsen van een meetstation moet leiden tot een homogenisatie van de data en dat dat geen fraude is, of als er andere valse beschuldigingen van fraude worden gedaan die voor iedereen makkelijk te doorzien zijn. Of als er onterechte autoriteitsclaims gedaan worden. In de praktijk is er dan al zoveel te schrijven dat ik een dagtaak aan zou kunnen hebben
Niet dat klimaatontkenners ook dan eisen dat ik minimaal een phd moet hebben op een relevant vlak, terwijl ze van elke idioot hetgeen aannemen dat wel in hun straatje past.
@25
Dat niet alleen, maar ze hebben er ook maar bar weinig moeite mee als zulke figuren onzinnige autoriteitsargumenten gebruiken. Al die emeriti die nooit in hun leven ook maar één wetenschappelijk artikel over het klimaat hebben gepubliceerd en die zich toch beroepen op hun wetenschappelijke status. De journalist die zich deskundig vindt omdat hij al jarenlang hetzelfde soort drogredenen herhaalt. Figuren die de schijn van deskundigheid proberen te wekken door zich “IPCC expert reviewer” te noemen, terwijl dat helemaal niks zegt omdat iedereen zich bij het IPCC aan kan melden als expert reviewer. (Dat was tot voor kort in elk geval zo. Tegenwoordig schijnt er wel een drempeltje te zijn, maar heel hoog is dat nog steeds niet.)
Als ik iets niet begrijp – ik heb het vaker gezegd – is dat ze zelf niet beseffen hoezeer de onredelijkheid er vanaf druipt.
@26: Volgens mij lijkt mij het beste dat je enigszins on-topic blijft.
Je mag van mij onze lieve heer en zijn moeder er bij halen; Uitgangspunt blijft dat ieder zijn positie kent, ook Hans Custers. Alles wat Crok, Labohm en de Pooter te berde brengen, zijn niet meer dan meninkjes, zolang ze niet ondersteund zijn door gevalideerd wetenschappelijk onderzoek. Custers is daar geen uitzondering op, ondanks dat hij daar altijd gewichtig over doet.
Ik zou daar vooral rekening mee houden. Zelfreflectie en relativering kunnen daarbij helpen. Alleen, uit je reactie blijkt niet dat je vooraan stond, toen dat uitgedeeld werd.
@27
Ik ken mijn positie uitstekend. Zie #24. Je fantasieverhaaltjes over mijn “gewichtigdoenerij”, je jijbakjes en je ad hominempjes veranderen daar niets aan.
Daar laat ik het maar even bij.
@19: Mijn opmerking in het algemeen over grafieken geldt evenzeer (of misschien nog meer) voor grafieken over een gepolitiseerd en geideologiseerd onderwerp als klimaatverandering. Ieder heeft tegenwoordig zijn eigen grafieken. Risico op manipulatie is dus maximaal. Daar is ook al genoeg over geschreven en ga dat allemaal niet nog eens overdoen. Mocht jij blij worden van grafieken, succes ermee en good luck. Ik heb er helemaal naks mee.
@29: Waarom deze hardnekkige weigering een normale vraag ook normaal te beantwoorden? Schrijf dan bijv. wat er volgens jou manipulatief aan gelinkte grafiek is.
Wat je nu doet is alles (lees: alle grafieken) over één kam scheren en wel jouw kam van “ze zijn eindeloos manipuleerbaar”.
@30: Volgens mij heb ik in 9 uitvoerig duidelijk gemaakt, dat er aan de opwarmingshypothese een hele grote schuifknop zit. Als je vandaar de stap naar manipulatie van grafieken niet kan begrijpen, is dat jouw probleem. Het houdt een keer op. En als je moeite hebt met het manipulatie-argument, dan kom je toch met een tegenargument, waaruit het tegengestelde blijkt. Dat is helemaal niet verboden. Bij de weg, het is jouw grafiek en niet de mijne.
@31 in #9 maak je vooral duidelijk dat jij als leek vind dat er een grote schuifknop zit aan de opwarmingshypothese, je biedt nul komma nul onderbouwing, laat staan dat die onderbouwing iets met wetenschap van doen heeft. Waarna ik je in #15 duidelijk maak dat het IPCC daar anders over denkt. Jij cherrypicked daar in #20 uit dat het een artikel van Hans Custers is, zonder door te hebben dat ik doel op het stuk in dat artikel dat ging over de conclusie van het IPCC (en die beoordelen toch echt klimaatwetenschappelijke artikelen, geen stukjes van jou, Hans of mij).
Ook je these onzekerheid = onwetendheid onderbouw je niet, holle retoriek is zacht uitgedrukt. Het is ook simpelweg wetenschappelijke nonsens, zoals Bart Verheggen (klimaatwetenschapper) hier uitlegt. Daarbij komt dat als je de moeite zou doen om #0 te lezen dat de theorie dat menselijke CO2 uitstoot de wereldwijde temperatuur kan ophogen al bijna 150 jaar oud is. De hoeveelheid aanwijzingen en metingen dat die theorie klopt zijn inmiddels zo groot dat de inschatting van het IPPC is dat de meest waarschijnlijke menselijke bijdrage aan de opwarming van de aarde sinds het midden van de vorige eeuw iets meer dan 100% is. Met een ondergrens van 50%. Of om het 1,5 graden rapport van het IPCC aan te halen (pagina 51):
En
@32: Wat ik niet zo goed begrijp; Als je zoveel moeite hebt met die onzekerheidsvergelijking, waarom weerleg je hem dan niet ? Weerleggen doe je overigens met argumenten en niet met waardeoordelen (“holle retoriek”).
En i.v.m. die vergelijking zal ik nog iets specifieker zijn:
Onzekerheid=onwetendheid. En onwetendheid is dat deel van onzekerheid dat niet kan worden gekwantificeerd. Gekwantificeerde onzekerheid=risico.
@33
Het klassieke DePootertrucje. Je zuigt wat kreten uit je duim en dan moet een ander maar uitgebreid aantonen dat je ongelijk hebt. Zelf iets onderbouwen zit er nooit in.
Ben je je er overigens van bewust dat je jezelf in twee zinnen diametraal tegenspreekt?
Als onzekerheid onwetendheid is kan die niet gekwantificeerd worden. Je weet het immers niet. Gekwantificeerde onzekerheid is geen ontwetendheid, maar kennis. O, en de definitie van risico is kans maal gevolg, en dus niet wat jij ervan maakt.
Op het eerste gezicht ziet het er allemaal best interessanterig uit wat je beweert, maar uiteindelijk is het niet meer dan gezwets in de ruimte.
(Grrr, nou kon ik het weer niet laten om te happen. Laatste keer, want nu ga ik iets nuttigs doen.)
@34: Je dwingt me bijna tot allerlei “gewichtige” kennistheoretische tegenwerpingen. Ik zal dat niet doen. Ik ken mijn plaats. Bovendien heeft Popper de meest prachtige dingen over onzekerheid gezegd, die al het andere overbodig maakt. Dat volstaat.
Overigens, mijn vergelijking (gezwets in de ruimte) komt ook voor op onderstaande website, met meerdere verwijzingen naar wetenschappelijke bronnen.
Ik al het even voor je uitlichten, anders moet je zo lang zoeken.
‘So there are two different kinds of uncertainty, risk and ignorance. “Risk” is “quantifiable uncertainty,” and “ignorance” is “unquantifiable uncertainty.”
https://lsolum.typepad.com/legal_theory_lexicon/2011/05/legal-theory-lexicon-070-uncertainty-risk-and-ignorance.html
@35
Ach gut, het “Het is waar, want iemand op een blogje zegt het” argument. Als iemand het begrip risico meent te kunnen illustreren met het voorbeeld van het opgooien van een muntje (iets boven de tekst die jij citeert), heeft diegene er gewoon niet veel van begrepen.
En nou kap ik er echt mee.
@33
Als ik je redenering in wiskundige termen opschrijf krijg ik:
1 = 1. en 1 < 1 waarbij de linkerkant van de vergelijking het deel van 1 aangeeft dat niet kan worden gekwantificeerd. Dat betekent dat het gekwantificeerde deel van onzekerheid, en dus het risico altijd 0 is, tenzij je kan aantonen dat 1 < 1 is Dat is een fraaie onmogelijkheidstelling of een nieuw wiskundig theorema. Aan jou om te bewijzen dat het waar is. Echt benieuwd waar je hebt geleerd zoveel dure woorden te gebruiken voor zoveel nonsens.
@37: Mijn vergelijking is verschenen op een website met gelinkte wetenschappelijke bronnen. Om de discussie enigszins gelijkwaardig en zinvol te houden, lijkt mij het beste dat jij dat ook doet.
@38 LOL geloofwaardige discussie. En dat uit jouw mond. Net even het blogje waar je naar verwijst gelezen en ik kom niet meer bij van de lach. Je kan namelijk wel verwijzen, maar als je zelf niet snapt wat er staat begrijp ik dat je zulke nonsens schrijft als in #33 en #35 Van je eigen linkje:
Daar staat dus niet dat onzekerheid = onwetendheid.
Daar staat er zijn 2 soorten onzekerheid: ignorance (onwetendheid) en risk (kwantificeerbare onzekerheid).
Terug naar het IPCC uit #32: daar staat eem
gekwantificeerde uitspraak over de onzekerheid over hoe groot de menselijke invloed op klimaatverandering is. Dat is dus het risk deel van uncertainty in de definitie van het blog waar je naar verwijst.
@39: O ja, dus omdat onzekerheid ook nog risico kan zijn, is het geen onwetendheid. En omdat onzekerheid ook onwetendheid is , is het geen risico. Zoiets ? En jij noemt de onzekerheid over menselijke attributie van warmte in de atmosfeer “gekwantificeerde” uncertainty, maar wel met een bovengrens van 100% en een ondergrens van 50 ? Prima toch ?
Veel plezier ermee en ga wat nuttigs doen. Prettig weekend.
@40: “Zoiets?” Niks daarvan Michiel, ik vermoed dat je best weet wat #39 schrijft, maar je kan je er maar niet bij neerleggen.
En dan dat denigrerende “ga wat nuttigs doen“. Misschien beter voor jezelf te spreken? Zolang je het vertikt 1 simpele vraag over 1 simpel voorbeeld fatsoenlijk te beantwoorden, i.p.v. stelselmatig uit de weg te gaan, kan je natuurlijk je weekend ook gebruiken voor de nodige zelfreflectie die je een ander ook aanraadde.
@40 Voor wat het waard is: je had gelijk in #38 ik had de blog waar je naar linkte moeten lezen. Sterkte met je gewichtdoenerij en vooral met je gebrek aan vermogen om fouten toe geven. Zwaai, zwaai, ik ga weer breed lachend wat nuttigs doen: tuin snoeien en de boekhouding van de energiecoöperatie. Echt meneer De Pooter, dankzij jouw ‘ingnorance’ en gebrek aan vermogen toe te geven dat je in #9 ten onrechte beweerde dat “onzekerheid (=onwetendheid)’ hebt gemaakt geniet ik des te meer.
Nog een fraai voorbeeld in #40 van hoe sommigen zich bij de neus laten nemen door geslepen propagandaverhaaltjes. Dit is inderdaad het beeld dat door vaak door pseudosceptici wordt geschetst, door selectief te shoppen in IPCC-statments:
Ik heb ooit een plaatje gemaakt dat het verschil laat zien tussen de werkelijke attributie van het IPCC en het beeld dat wordt opgeroepen door pseudosceptische cherrypicks: https://klimaatverandering.files.wordpress.com/2017/11/attributie-ipcc-crok.jpg
@43 ik vermoed dat je Marcel Crok in dat plaatje moeiteloos kunt vervangen door Michiel de Pooter.
@44
Alleen is Crok geslepen genoeg om niet expliciet de bovengrens van 100% te noemen. Hij noemt alleen de ondergrens en zegt nergens dat het ook meer dan 100% kan zijn. De Pooter bewijst hier dat dat trucje werkt.
@45 eens