Waarom Petraeus niet en Clinton wel de oren werd gewassen

COLUMN - Amerikanen verafgoden het leger en iedereen die daar in zit. Daarom ontdekte niet journalisten, maar de FBI de buitenechtelijke relatie van generaal Petraeus.

Hoe kwam de FBI er achter dat generaal Petraeus een buitenechtelijke relatie had met zijn biografe Broadwell? Niet door hard werkende journalisten – die konden alleen genieten van de persconferentie waar Petraeus zijn aftreden bekend maakte. Neen, journalisten zagen alleen de consequentie van de buitenechtelijke relatie: het aftreden van de zo geliefde generaal. (De affaire kwam boven water door de 27-jarige Jill Kelley. Zij had een klacht ingediend over bedreigende mailtjes aan haar adres door Broadwell. Kelley organiseerde wel eens wat. Met Petraeus. En dat zinde de verliefde Broadwell blijkbaar niet (de inhoud van de mailtjes is nog altijd niet bekend – ik gok hier dus wat). De FBI deed vervolgonderzoek naar aanleiding van de klacht en stuitte bij de biografe op zeer ‘verliefde’ e-mailwisseling tussen haar en de generaal. Het balletje ging rollen.)

Het hoofd van de CIA met een buitenechtelijke relatie … Dat past niet bij de hoge status van Petraeus. Dus zochten alle journalisten met nationale veiligheid in hun portefeuille naarstig naar een antwoord waarom ze dit afschuwelijke risico hadden gemist. Want Petraeus zou chantabel kunnen zijn. Vond ook de FBI. Er volgde onderzoek, een confrontatie (denk ik) en, veel ordentelijker kan het bijna niet, aftreden. Normaliter gaat dat met wat meer ‘bloed’: een publieke ontkenning, een journalistieke onthulling, een publieke executie en pas dan het aftreden door een zijdeur. Dit keer dus niet. Voor we het wisten was het schandaal voorbij: buitenechtelijke relatie, een paar mailtjes, afgetreden directeur van de CIA. We zagen het gebeuren en niemand had het nieuws. Dus trek je als professional het boetekleed aan.

Eerst Wired-redacteur Spencer Ackerman (dank: @AviBhikhie). Hij trekt zondagavond al het boetekleed aan; naar eigenz eggen werd hij door Petraeus verleid. ‘I wasn’t alone in this. Petraeus recognized that the spirited back-and-forth journalists like could be a powerful weapon in his arsenal.’ Ook CNN-reporter nationale veiligheid Fred Francis liet zich door Petraeus inpakken. New York Times-redacteur Peter Baker kent dat gevoel: “Let’s face it, General Petraeus is well-known with reporters all over town and had spent a lot of time cultivating the media and answering our questions, to his credit, even from long distances and at odd hours of the night, so he probably does get a little more of a break. I think he did get a benefit of the doubt by virtue of the fact that he had long time relationships with the media.”

Een gevalletje met-zijn-allen-bij-de-generaal-op-schoot? Of is er een andere verklaring voor de blinde vlek?

Glenn Greenwald van The Guardian zocht de verklaring voor het missen van het nieuws in de Amerikaanse culturele bewondering voor alles wat het met leger te maken heeft. Hoe is anders te verklaren dat presidenten en senatoren bij elke buitenechtelijke wangkus het vuur aan de schenen wordt gelegd en bij het aftreden van Petraeus een rouwende stemming van afscheid over het journaille neerdaalde? Dat is niet te verklaren, tenzij: “There are several revealing lessons about this media swooning for Petraeus even as he exits from a scandal that would normally send them into tittering delight. First, military worship is the central religion of America’s political and media culture. The military is by far the most respected and beloved institution among the US population – a dangerous fact in any democracy – and, even assuming they wanted to (which they don’t), our brave denizens of establishment journalism are petrified of running afoul of that kind of popular sentiment.”

Lees voor verklaring twee en drie Greenwald zelf. Een in mijn ogen zeer interessante verklaring. Al had hijzelf het nieuws ook niet. En dat moet pijn doen.

Via Vanderlubben.