Waarom ik niet en wél rouw om Charlie Kirk

Foto: "Charlie Kirk" by Gage Skidmore is licensed under CC BY-SA 2.0

Waarom ik niet rouw om Charlie Kirk

Er zijn mensen wiens overlijden vanzelf stilte en respect oproept. Charlie Kirk hoort daar voor mij niet bij. Zijn dood is geen verlies voor de democratie, maar hooguit het verdwijnen van een van haar luidruchtigste ondermijners. Want laten we eerlijk zijn: Kirk zal niet worden herinnerd om zijn bijdrage aan een open samenleving, maar om zijn hardnekkige inzet om achterdocht, ressentiment en complottheorieën te voeden.

Hij zette de Civil Rights Act weg als een “enorme fout”, droeg complottheorieën als de “Great Replacement” met trots uit en wijdde zich aan het in twijfel trekken van verkiezingsuitslagen zodra de uitkomst hem niet beviel. De belangrijkste taak van vrouwen is kinderen krijgen en abortus is erger dan de Holocaust. In elk ander systeem zou dit slechts gênant theater zijn geweest, maar in de VS, waar miljoenen zijn woorden omarmden, kreeg het gewicht. Hij was een van de speerpunten van een beweging die de democratische spelregels alleen respecteert zolang ze zelf wint.

Hier komt de tolerantieparadox van Karl Popper om de hoek kijken. Een samenleving die onbeperkt tolerant is tegenover intolerantie, graaft haar eigen graf. Kirk was bij uitstek een vertegenwoordiger van die intolerantie: niet de felheid van een debatpartner die de democratie scherper maakt, maar de gretigheid van iemand die aan haar fundamenten zaagt omdat diversiteit, inclusie en verkiezingsresultaten niet in zijn straatje pasten. Tolerantie voor dat soort denkbeelden is geen deugd, maar een zwaktebod dat aan de basis ligt van de ondergang van de democratie.

Rouwen om Kirk zou dan ook impliceren dat zijn stem iets essentieels toevoegde aan het publieke gesprek. Maar wat hij toevoegde, was ruis, misleiding en de normalisering van haat als legitiem standpunt. Democratie is niet gebaat bij elke mening, ze is gebaat bij meningen die de basisprincipes van gelijkheid, rechtvaardigheid, waarheid serieus nemen.

Natuurlijk, voor hemzelf en zijn familie is zijn dood een tragedie, en moord is om meerdere redenen niet de manier waarop iemand – wie dan ook – het politieke toneel zou moeten verlaten. Maar dat maakt nog niet dat zijn nalatenschap ook tragisch genoemd moet worden. Die is eerder een opluchting voor de samenleving die hij zo gretig tegenwerkte.

Dus nee, ik rouw niet. Ik noteer het als een voetnoot in de lange strijd van de democratie tegen haar interne vijanden, een strijd die relevanter is dan ooit. De paradox leert ons dat het verdragen van mensen als Kirk uiteindelijk leidt tot het verdwijnen van de ruimte waarin echte vrijheid kan bestaan. Zijn afwezigheid is geen reden tot feest, maar wel tot een zucht van verlichting. Eén demagoog minder die meent dat de democratie een speeltuin is voor zijn intolerantie.

Waarom ik wél rouw om Charlie Kirk

Soms is het niet de stem zelf die telt, maar wat er met de echo wordt gedaan. Charlie Kirk was bij leven een demagoog, een man die complotten, ressentiment en halve waarheden tot politiek wapen verhief. Om zijn ideeën op zich verlies ik geen traan. Maar om zijn dood wel. Niet omdat ik hem bewonderde, maar omdat een moord als deze een dodelijk geschenk is aan precies de krachten die de democratie verder willen uitkleden.

De geschiedenis laat zien hoe handig martelaarschap kan worden gerecycled. We hoeven maar te denken aan Pim Fortuyn, wiens dood in Nederland een beweging vleugels gaf die zonder dat pistoolschot waarschijnlijk nooit zo groot was geworden. Of aan de Weimarrepubliek, waar de nationaalsocialisten er een sport van maakten om elk slachtoffer in de eigen gelederen te gebruiken als bewijs dat de democratie hun vijand was. Een moord levert niet alleen rouw op, maar ook munitie.

Daarin schuilt de reden om te rouwen: niet om de man, maar om de gevolgen. De dood van Kirk kan dienen als katalysator voor het verhaal waarin conservatieven zich de enige ware slachtoffers wanen, en waarin iedere linkse of progressieve stem verdacht wordt gemaakt als potentiële dader of aanstichter. Het gevaar is dat kritische geluiden het zwijgen worden opgelegd onder dreiging van “zie je wel, jullie hebben bloed aan je handen”.

Bovendien is het een klassieke valkuil van democratische samenlevingen om een gewelddadige dood als bewijs van legitimiteit te zien. Kirk zelf ondermijnde met plezier verkiezingen en burgerrechten, maar nu kan hij worden opgevoerd als martelaar van de vrijheid van meningsuiting. Zijn erfenis wordt daarmee opgeblazen tot proporties die hij bij leven nooit had kunnen bereiken.

Dus ja, ik rouw. Niet om de man, maar om de speelruimte die zijn dood zijn geestverwanten geeft. Want in die speelruimte kan het klimaat voor kritiek verder verstikken. Elke columnist, academicus of activist die het waagt de fundamenten van extreemrechts te bekritiseren, kan nu nog sneller worden neergezet als medeverantwoordelijk voor “het volgende Kirk-moment”. Het is een wrange constatering: juist de dood van iemand die zelf intolerantie verspreidde, kan leiden tot minder ruimte voor broodnodig verzet.

Reacties (40)

#1 Raymond Horstman

Zoals men in Amerika zegt “Thoughts and prayers”, dat kost tenslotte niets en brengt je rechtstreeks in de hemel en natuurlijk strengere wapenwetgeving. Maar dat laatste zullen de republikeinen wel niet willen. Eerder nog meer wapens dan er nu al zijn. Geen reflectie op de verdeeldheid en openlijke haatuitingen die er zijn. Het einde van een Imperium. Het bestaat volgend jaar 250 jaar en dan schijnt een gemiddeld imperium uiteen te vallen heb ik me laten vertellen hoewel er wel veel spreiding rond dit gemiddelde ligt.

#1.1 Hendrik - Reactie op #1

Hoe is het mogelijk dat Charlie Kirk zo wordt neergezet?! Hij wilde juist dialoog! Hij verkoos liefde boven haat, juist naar zijn tegenstanders. Juist ten behoeve van de democratie en samenleving! Hij begreep dat vrijheid haar waarde verliest, wanneer haar waarden niet gedragen werden! Hij begreep dat leven zonder bescherming de vrijheid zou te niet doen. Hij verstond dat open dialoog en ‘proof me wrong’ waarbij hij niemand monddood maakte, maar juist een microfoon gaf -dé weg is naar tolerantie. Het niet willen horen van andere geluiden: dát is intolerantie! Het mes van Karl Popper (niet Ockhams) snijd aan twee zijden! Welke waarden waarderen het leven en geven maximale vrijheid, zonder haar eigen inherentie te ondermijnen?
Beste Joost, zo vrij je bent je denken te delen, zo selectief ben je in je denkraam, want wat is tolerantie en tot hoever? Jij zegt het te weten en baseert je argumenten op aannames die op zijn zachtst gezegd nogal intolerant kunnen zijn. Wie de waarden in vrijheid ondermijnt, ondermijnt de vrijheid van waarde. Zo zal ook wie de waarde van vrijheid niet kent, haar niet kunnen waarderen.

#1.2 Hans Custers - Reactie op #1.1

Hij wilde juist dialoog!

Daar valt wel het een en ander op af te dingen, voor zover ik het heb begrepen. Hij ging in debat, maar regelde dat wel zo dat hij bij voorbaat enorm in het voordeel was. Hij zocht een jong, onervaren publiek op, dat hij makkelijk af kon troeven met retorische trucjes. En hij had zelf de regie, dus als hij eens iemand trof die die trucjes door kon prikken, kapte hij het snel af en ging over naar een andere opponent.

Dat is wel debat, maar allesbehalve een echte dialoog. Een verbale bokswedstrijd tussen getrainde, behendige retoricus en naïeve, ongetrainde tegenstanders. En dat leverde heel bruikbare propagandafilmpjes op, maar geen echte gesprekken. Wie een echte dialoog wil, zoekt gelijkwaardige opponenten op. Daarmee kun je tot een serieuze uitwisseling van argumenten en inzichten komen.

#1.3 Joost - Reactie op #1.2

In een debat pleiten voor het marginaliseren en discrimineren van groepen, zwarte mensen en vrouwen als inferieur beschouwen. De lijst met oproepen tot intolerantie is schier eindeloos.

Te veel mensen – vooral de mensen die er niet direct door geraakt worden – snappen niet dat ook dit een vorm van geweld is, en dat soort haatpredikers tolereren heeft niets te maken met de vrijheid van meningsuiting of met tolerantie.

#1.4 Hendrik - Reactie op #1.2

@ Hans: beter kijken. ;) Qua argumentatie zwak. Als ik ik verschil tussen links en rechts niet ken en iemand legt mij dit uit, dan is dat een goed ding. Zijn missie was om doelloze verwarde mensen richting te geven, waar deze ver te zoeken was. Gelukkig was hij Trump supporter. De realiteitszin in het Westen is grotendeels verloren. Mensen denken niet meer na, zijn moreel verdorven en breken de samenleving af. Nietzsche zag dit aankomen, hoewel dit een logisch gevolg was en dus relatief eenvoudig te voorspellen. De Westerse civilisatie staat op instorten, een nieuw systeem gaat geïmplementeerd worden en de mensen zullen halleluja zingen. Wacht maar af, het is het begin van het einde. Charlie Kirk zag wat er aan de hand was en al op jonge leeftijd. Mensen reageren op schone schijn en leven in schijnbeelden. Wat krom is wordt recht gemaakt en wat recht Krom. Mensen luisteren niet echt meer naar elkaar en verdiepen zich een spade diep in bepaalde onderwerpen. Intellectueel is het Westen op enkele uitzonderingen na, morsdood. We hebben de demagogen harder nodig dan ooit. Juist in de reacties hier is te zien waarom.

#1.5 Hendrik - Reactie op #1.4

@ Joost… ” In een debat pleiten voor het marginaliseren en discrimineren van groepen, zwarte mensen en vrouwen als inferieur beschouwen.” Dit kan niet over Kirk gaan.

#1.6 Joost - Reactie op #1.5

Kirk was een haatprediker, punt. Kijk vooral hier eens https://www.theguardian.com/us-news/2025/sep/11/charlie-kirk-quotes-beliefs

#1.7 Hendrik - Reactie op #1.6

@ Joost. Bedankt voor je bron. Quotes worden vaak uit hun context gehaald en gereframed om aan een narratief te voldoen. Mogelijk dat er een zekere conformation bias in zit. Veel van zijn ‘beruchte’ uitspraken kennen een context en dan wordt al snel duidelijk dat het niet racisme betreft. Wel wordt racisme vaak gebruikt als modder om iemand onderuit te halen. Ik zeg niet dat jij dat doet, maar wil het wel benoemen.

#1.8 Joost - Reactie op #1.7

Hou toch op

#1.9 Hans Custers - Reactie op #1.4

Ik reageerde op je bewering dat Kirk dialoog wilde en leg uit waarom dat een onjuiste weergave is van wat hij werkelijk deed. Je gaat helemaal niet op mijn argumenten, maar komt alleen met afleidingsmanoeuvres. Holle praatjes, die ik maar laat waar ze voor zijn. Want met dit soort antwoorden van jou zal hier ook geen dialoog van de grond komen.

#1.10 Hans Custers - Reactie op #1.9

Nu ik er nog eens naar kijk is het best ironisch dat Hendrik finaal negeert wat ik zeg, en vervolgens klaagt dat mensen ‘niet meer echt naar elkaar luisteren’. Ik ben het niet helemaal oneens met die constatring, maar zelf is hij er wel een sprekend (en niet luisterend) voorbeeld van.

#1.11 Hendrik - Reactie op #1.10

@ Hans. Volgens mij heb je vertelt vanuit welke oogpunt Kirk handelde.

#1.12 Hendrik - Reactie op #1.10

@ Hans. Een punt moet ik je geven: het kwam niet vaak tot een gedegen dialoog. Kirk maakte ook een signaal duidelijk. Een van die signalen was dat er met maten gemeten wordt welke hij aps ondeugdelijk beschouwde. Ik denk dat hij gelijk had. Hij verzette zich tegen de cultuur die kleur belangrijk maakte. Verder was hij kritisch en had hij een zekere levensbeschouwing. Kirk kun je denk ik het beste betitelen als een demagoog die de framing van het politieke links ontmantelde. Ik denk dat hij gelijk had in veel opzichten. Laat ik duidelijk zijn: ik heb vrienden en familie ‘van kleur’, maar dat vind ik totaal irrelevant.

#1.13 Joost - Reactie op #1.12

Het is duidelijk dat je een fanboy bent en allerlei signalen naast je neerlegt of wegredeneert. If it looks like a duck, swims like a duck, and quacks like a duck, then it probably is a duck.

#2 Hans Custers

De dood van Kirk kan dienen als katalysator voor het verhaal waarin conservatieven zich de enige ware slachtoffers wanen, en waarin iedere linkse of progressieve stem verdacht wordt gemaakt als potentiële dader of aanstichter.

Precies waar dat hele demagogenvolk al vanaf het eerste moment mee bezig was. Nog voordat er ook maar iets bekend was over de dader. Heerlijk vonden ze het, dat ze weer iets hadden om over los te gaan. Er waren critici die zeiden dat ze ‘niks geleerd hadden’ van eerdere aanslagen, toen er ook veel te snel met een beschuldigende vinger naar links of woke werd gewezen. Ik denk dat ze juist wel hebben geleerd dat het werkt om direct de gewenste schuldige aan te wijzen. Dat blijft hangen bij een deel van het publiek, ook als het bij nader inzien genuanceerder in elkaar blijkt te zitten.

Dat zou in dit geval ook zo kunnen zijn. Kirk werd namelijk ook gehaat bij de ‘gropers‘ op uiterst rechts. Er wordt over gespeculeerd dat daar het motief van de dader te vinden is. Al is dat, voor zover ik weet, nog altijd niet duidelijk. Het Trump-regime zal er niet happig op zijn om het naar buiten te brengen, mocht dit het geval zijn. Maar ik denk ook niet dat ze het tegen zouden kunnen houden.

Het lijkt er vooral op dat de dader leed aan een ernstige vorm van breinrot, door een overdosis gebruik van sociale media. Net als veel andere plegers van politiek en ander geweld in de VS. In welk konijnenhol hij daar precies is beland doet er dan niet zoveel meer toe. Als je probeert te snappen wat er echt misgaat, tenminste, in plaats van alleen een zondebok aanwijzen.

#2.1 Hans Custers - Reactie op #2

Dit artikel gaat in op de referenties naar memes die op de kogelhulzen stonden, en wat die wel of niet zouden kunnen zeggen.

(En waar ik hierboven ‘gropers’ zei, bedoelde ik ‘groypers’ …)

#2.2 Joost - Reactie op #2.1

Gropers zijn meer gelieerd aan Trump, toch? ;)

#2.3 P.J. Cokema - Reactie op #2.2

Zie de laatste alinea van het artikel achter de link die Hans Custers hierboven gaf.
Groypers hebben het op Kirk voorzien (hebben moet nu hadden zijn)

[edit] Sorry. ik bedoel de 10e alinea. die eindigt met: “Groypers have been carrying out what they call “Groyper Wars,” attending Kirk’s events and trying to disrupt them. For what it’s worth, 4chan users think Robinson was a Groyper.”[/edit]

#2.4 Prediker - Reactie op #2.2

‘Groypers’ zijn shitpostende fans van Nick Fuentes, een radicaal antisemitische, blanke etnonationalist en neofascist: een neonazi in een kostuum dus.

Fuentes is bepaald geen fan van de MAGA-beweging, want die onderwerpt zich (en daarmee de blanke Amerikanen) volgens hem aan de Joodse agenda. In dit clipje steekt hij de draak met MAGA-politici, die volgens hem marionetten zijn van de Joden.

Prachtig hoor dat MAGA en Trump criminele buitenlanders de deur wil wijzen, stelt Fuentes, maar als je je tegen de Joodse invloed uitspreekt of de Holocaust ontkent, loop je kans zelf verbannen te worden. Merk op dat hij MAGA in dat filmpje uitbeeld in visuele termen van een overbekende antisemitische meme, waarin ‘de Jood’ wordt afgeschilderd als een grijnzende gnoom, die parasiteert op het blanke ras.

Je denkt met MAGA te stemmen voor fascisme, maar wat je krijgt is Joods fascisme. Dat is voor een klassieke antisemiet als Fuentes natuurlijk niet de bedoeling, want in zijn wereldbeschouwing zijn Joden erop uit om andere volkeren te domineren.

Vandaar vermoedelijk ook zijn afkeer van figuren als Charlie Kirk. Die buigen het revolutionaire potentieel dat schuilt in ressentiment jegens buitenlanders, zwarten, seksuele minderheden en vrouwen om in een richting die ‘de Joden’ buiten schot laat, en zo zitten blanken vervolgens alsnog onder de knoet van ‘de ander’. Zo’n Kirk moest dus ontmaskerd worden als een neppert en een ‘cuck’.

Ook de vermoedelijke moordenaar van Charlie Kirk was vertrouwd met de beeldcultuur van shitpostend alt-rechts, blijkt uit diverse halloweenfoto’s waarin hij memes van Pepe the Frog uitbeeldt (een door de alt-right gekaapt ironisch icoon) en de inscripties die op de hulzen zouden zijn gekerfd.

Gezien z’n achtergrond – conservatieve, religieuze familie van Trump-supporters, die wapenbezit vereerden – ligt het niet erg voor de hand dat deze Tyler Robinson zo links was, maar we zullen zien wat er nog uit komt.

#2.5 Hans Custers - Reactie op #2.4

Ik begreep dat het Kirk ook werd verweten dat hij in discussie ging met ‘woke’. Dat zou al neerkomen op verraad van de extreemrechtse idealen.

Ik denk overigens niet dat je conclusies kunt trekken uit de achtergrond van Robinson. Jongeren nemen niet altijd automatisch de ideologie van hun ouders of verdere omgeving over. Je hebt er ook die zich daar juist van afkeren en sommigen doen dat heel radicaal.

#2.6 Hans Custers - Reactie op #2

Nog een analyse, die ik bij nader inzien geloofwaardiger vindt dan het idee dat die schutter een groyper zou zijn. Hier wordt verklaard waarom de politieke ideologie en motivatie van die dader te bepalen: dat was precies de bedoeling. Het is een vorm van trollen in de echte wereld, en verwarring zaaien is daar een onderdeel van. Mogelijk omdat het aandacht genereert voor de dader. Niet links, niet rechts, maar extreem nihilistisch.

#3 Joop

Ik zag al ergens op sociale media ongevraagd Nieuwe Wereld langskomen met een reactie van Wierd Duk.

Hij vertelde in een interview door Talitha Muusse dat dit ‘Nederlandse toestanden’ waren. Want ja, deze man was als Pim Fortuyn die ook zogenaamd de gewone man in de straat vertegenwoordigde.

Vieze nasmaak, want dit hoor ik maandag weer op het werk. Juist van eenvoudige hardwerkende, niet hoogopgeleide, jongens. En het gekke is dan hebben ze niet eens het interview gezien, maar gehoord via via op verjaardagen of in de kroeg.

#3.1 Rigo Reus - Reactie op #3

eenvoudige hardwerkende, niet hoogopgeleide, jongens

Alsof ik een brievenboek van Reve opensla.

#3.2 Hans Custers - Reactie op #3

Ach ja, Duk. Die wist, net als al zijn Amerikaanse soortgenoot-demagogen, direct na de moord al zeker dat het een linkse dader was. En toen duidelijk begon te worden dat dat wel eens heel anders kon zijn, deed het er ineens niet meer toe wie of wat de dader was. Toen moest er vooral een heksenjacht worden geopend op iedereen die iets verkeerds over die moord had gezegd op social media.

Net zoals in de VS. Iemand (ik kan het zo snel niet terugvinden) zie iets als: ‘Dezelfde politici en en andere prominente figuren die een paar maanden geleden nog onverschillig reageerden op de moord op twee Democraten in Minnesota, roepen nu op tot een heksenjacht op de eigenaar van een hondentrimsalon in Oklahoma die iets verkeerds heeft gezegd over Kirk.

(Zie ook hier hoe de Amerikaanse fascistenleider geweld tegen Democraten helemaal negeert, bij zijn veroordeling van politiek geweld na de moord op Kirk.)

#3.3 Raymond Horstman - Reactie op #3.2

De gouverneur van Utah, Spencer Cox heef in diverse praatshows in de US benadrukt dat de dader beïnvloed is door “linkse ideologie” en zou samenwonen met een Transvrouw die ook nader onderzocht zou moeten worden. De hetze wordt stapsgewijs verder opgevoerd. Er zullen vast nog hoogst onaangename dingen gebeuren in de VS me trans en linkse mensen. Gelijktijdig vraag Cox om terughoudendheid. Hij wil de zegsman niet zijn.

#4.1 Joost - Reactie op #4

Waarom past dat hier?

#4.2 Rigo Reus - Reactie op #4.1

Misschien eerst linkje lezen?

#4.3 Hans Custers - Reactie op #4.2

Ik denk dat de geschiedenis veel harder zal oordelen over al die laffe politici die al jarenlang geen poot uitsteken om de genocide te stoppen, dan over muzikanten die zich daar zo kwaad over maken dat ze zich er te fel over uitspreken.

En de geschiedenis oordeelt in het algemeen veel milder over degenen die intolerantie weigeren te tolereren, dan over degenen die er onverschillig over zijn. Of meer dan onverschillig. Omdat meer intolerantie voor intolerantie heel veel ellende had kunnen voorkomen.

#4.4 Joost - Reactie op #4.2

Nogmaals, wat heeft dit met deze moord te maken?

#4.5 Rigo Reus - Reactie op #4.4

Het antwoord op je vraag staat in het Volkskrant artikel, maar dan moet je dat wel lezen natuurlijk.

#4.6 Joost - Reactie op #4.5

Waarom moet ik het lezen? Als je iets te zeggen hebt: zeg het. Verwijs niet naar een stuk waar iemand anders dan maar uit moet halen wat jij bedoelt. Nogal lui.

#4.7 Rigo Reus - Reactie op #4.6

Jij wilt geen korte concertrecensie lezen, en dan noem jij een ander dus maar gelijk lui?
Kwestie van visie.

#4.8 Joost - Reactie op #4.7

Als je er verder geen context bij geeft: inderdaad

#4.9 Gajes - Reactie op #4.4

Joost het gaat om dit stukje:
_Rust in vrede Charlie Kirk, you piece of shit’, riep zanger Bobby Vylan voorafgaand aan het nummer CSGB (chat shit, get banged), dat hij aan Kirk opdroeg. Bij de tekstregel ‘if you chat shit, you get banged’ bootste Vylan met zijn hand een pistool na_

Wat ongeveer ook mijn sentiment is.

Goed artikel trouwens, en bedankt voor het schrijven.

#4.10 Joost - Reactie op #4.9

Charlie Kirk was een haatprediker. Zijn woorden waren geweld en maakte het leven van heel veel mensen onveiliger. Dat heeft niets met de vrijheid van meningsuiting te maken. Had ie dood gemoeten? Nee. Maar wie haat zaait oogst het ook, dus inderdaad, het sentiment deel ik

#4.11 Hans Custers - Reactie op #4.10

Voor sommige mensen schijnt het vanzelfsprekend te zijn dat je de moord goedkeurt, as je zegt dat Kirk een lul was. Blijkbaar staat voor hen het afwijzen van iemands opvattingen of gedrag voor hen gelijk aan het goedkeuren van moord. Waarmee ze alleen iets zeggen over zichzelf. Want voor het redelijk denkende deel van de bevolking zijn het twee totaal verschillende dingen.

Er zit dus, zoals vrijwel altijd, een flinke dosis projectie in de verontwaardiging aan de verre rechterzijde. Met andere woorden: elke beschuldiging is eigenlijk een bekentenis.

#5 Hendrik

@ Hans. Misschien zit ik hier wel verkeerd. Ik ben oprecht verbaast het perspectief van sommige mensen op dit platform. Het geeft juist aan dat dialoog van belang is.
Verder denk ik dat je conclusie te snel, te voorbarig en te gemakkelijk is over mij. Voor mij persoonlijk komt dit niet heel sterk over, wat niet wil zeggen dat je geen punt hoeft te hebben overigens. Ik ben geïnteresseerd in argumenten van anderen.
Verder kan het zijn dat ik zelf ook blinde vlekken heb. Ik denk dat bijvoorbeeld links en rechts veel meer in gesprek moet. Waarom denkt iemand zoals ie denkt. Als ik bv naar pierse Morgan kijk (doe ik nauwelijks meer) dan lijkt men niet geïnteresseerd in wat de realiteit is, worden claims niet onderzocht en besproken (zonder door elkaar heen te roepen).

Goed verder over Kirk:

“Hij zocht een jong, onervaren publiek op, dat hij makkelijk af kon troeven met retorische trucjes”

Over wat voor trucjes heb je het hier?

“Hij ging in debat, maar regelde dat wel zo dat hij bij voorbaat enorm in het voordeel was”

Kirk ging naar universiteiten ed en daar mag je toch enige academische diepgang verwachten. Ik weet niet wat je bedoelt met retoriek, maar hij gebruikte mijn inziens voornamelijk pure logica. Zij het soms met een religieus sausje, hoewel hij het prima zonder kon.

Ik ben het trouwens met je eens dat een gedegen debat er niet inzat, zoals we dat bijvoorbeeld in Oxford wel kennen. En ja: dergelijke filmpjes mogen scoren, maar dat doet niets af van waar het om ging.

Een beroep op gezond verstand, filosofisch inzicht in ethiek en vol in de realiteit – dat is voor mij Kirk en ik denk dat een ieder die er anders overdenkt niet echt naar hem geluisterd heeft.

#5.1 Hans Custers - Reactie op #5

Zo blijven we bezig. Eerst erken je (in #1.12) zelf dat het niet vaak tot dialoog kwam, en nu moet ik weer uit gaan leggen hoe Kirk dat voor elkaar kreeg. Ik pas.

#5.2 Joost - Reactie op #5.1

Misschien moeten we hem eens vragen wat hij van Trump vindt, en wat wij op dat vlak allemaal missen. Of van Jordan Peterson. Of laat maar.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

| Registreren

*
*
*