Vuurwapen of vergif

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

COLUMN - parool wanhoopDe paniek in de Republikeinse partij stijgt. Als het aan de stemmers ligt, wordt  Trump hun presidentskandidaat, maar vrijwel niemand van de partijtop steunt hem.

Er wordt driftig gespeculeerd dat de Republikeinen bij de uiteindelijke vaststelling van hun kandidaat de hele trukendoos zullen opentrekken om een andere voorman te kiezen.

Hoe ernstig die paniek is, drong pas tot me door toen de Republikeinse senator Lindsey Graham afgelopen week te gast was bij The Daily Show. Lindsey Graham is bepaald rechts, maar heeft altijd pragmatisch samengewerkt met de Democraten. Iets waar veel Republikeinen tegenwoordig mordicus tegen zijn, getuige ook hun botte weigering om Obama – zoals zijn presidentieel recht is – een nieuw lid van de Hoge Raad te laten voordragen, al is Merrick Garland zelfs in Republikeinse ogen een van de beste kandidaten.

‘U heeft recent uw steun voor Ted Cruz uitgesproken,’ zei gastheer Trevor Noah. ‘Is dat niet vreemd? Want eerder heeft u zich buitengewoon kritisch over hem uitgelaten. Wat zijn de merites van Cruz?’ Bijna schaterend antwoordde Graham: ‘Dat hij niet Donald Trump is.’ Hij betitelde Trump als opportunistisch, racistisch en xenofobisch, en beschreef de keuze tussen Trump en Cruz vervolgens als die tussen een vuurwapen en vergif. Trump was in die vergelijking het vuurwapen: een dodelijk schot door het hoofd. Cruz stond voor het vergif. ‘Hopelijk hebben we dan nog voldoende tijd om een tegengif te vinden.’

Met open mond keek ik toe. Nog nooit eerder een politicus zijn eigen partij zo finaal zien afbranden als Graham daar deed. Het was niet de moed der wanhoop die hier sprak, nee, het was de wanhoop zelf. Graham had de moed opgegeven en wierp zichzelf nu in het vuur, met als enige boodschap: zijn partij was aan het imploderen, de Republikeinen hebben zichzelf de komende decennia als partij volkomen onmogelijk gemaakt.

The Daily Show was niet te beroerd om zout in de wonden te wrijven. In een fragment pal voor het gesprek met Graham hadden ze, via hun beproefde recept van citaten naast elkaar zetten, laten zien hoe Trump de absolute culminatie was van alles waar Republikeinse stemmentrekkers – van Michelle Bachmann tot Sarah Palin, van Rick Perry tot John Boehner en Mitch McConnell – al jarenlang op hameren: we hebben een outsider nodig als leider; dit land moet worden gerund als een bedrijf; Amerika moet weer groot worden en anderen angst inboezemen; buitenlanders zijn verdacht; liegen is prima als het in je straatje te pas komt, want fuck the facts; en vooral: honoreer rationele tegenargumenten nooit en te nimmer.

De Republikeinse partij is, kortom, doodongelukkig over het kind dat zijzelf hebben gebaard.

Ook de pers in Amerika krabt zich inmiddels achter de oren. Leuk, dat spektakel dat Trump elke keer genereert, en geweldig hoeveel revenuen dat opbrengt in reclame – maar tegen welke prijs?

Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool.

Reacties (7)

#1 Anton
  • Volgende discussie
#2 Nietingelogd

In de peilingen zijn de zaken aan het verschuiven. In Wisconsin is Cruz nu Trump voorbij. Kasich schiet omhoog.

http://elections.huffingtonpost.com/pollster/2016-wisconsin-presidential-republican-primary

Opvallend is verder dat voor de landelijke strijd alleen Kasich Clinton voorbij gaat.

http://elections.huffingtonpost.com/pollster#2016-general-election

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Frank789

Het geval Trump Toont aan dat je je af moet vragen of vergaande democratie binnen de partij wel zo handig is. In NL had de partijleiding Trump uit de partij kunnen zetten en had Trump op eigen kracht een nieuwe partij moeten oprichten.

De weldenkende Republikeinen kunnen zich alleen maar van hun eigen partij afsplitsen en een (in hun districtenstelsel met winner takes all) kansloze derde partij beginnen. En als ze dat wel zouden doen dan snoepen ze stemmen bij rechts weg en wordt Clinton vrijwel automatisch kampioen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Bismarck

@3: Trump heeft dat al geroepen: Als hij niet de Republikeinse kandidaat wordt, gaat hij onafhankelijk meedoen aan de presidentsverkiezingen. De eerdere pledge die hij deed, acht hij van nul en generlei waarde.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Hans Custers

Toen ik dat interview met Graham zag, begon ik me af te vragen waarom zoveel prominente Republikeinen expliciet hun steun voor Cruz uitspreken, terwijl die qua extremisme niet of nauwelijks onderdoet voor Trump. Heeft het alleen met de stijl te maken? Of misschien met het andere grote verschil tussen de twee: Cruz die zich braaf laat financieren door allerlei traditionele sponsors van de GOP, terwijl Trump zich daar nadrukkelijk van distantieert? Of is dat te cynisch?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Bismarck

@5: Wie betaalt bepaalt. Cruz kan wel extremistisch roepen, maar zit wel in de pocket bij zijn financiers en kan dus bijgestuurd worden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Bismarck

Overigens ben ik even benieuwd hoe het met Trump zit: Zijn campagnefonds bestaat bijna volledig uit een lening (van Trump), maar ik begreep dat hij onder bepaalde omstandigheden dat geleende geld alsnog kan terugkrijgen. Ik ben dan benieuwd bij wie (de Republikeinen? de overheid?) en onder welke voorwaarden?

  • Vorige discussie